INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów - w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu sygn. akt I SA/Wr 959/15 z dnia 2 lipca 2015 r. uchylającym zaskarżoną interpretację indywidualną z dnia 7 stycznia 2015 r. nr ILPB2/415-994/14-2/ES-stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2014 r. (data wpływu 6 października 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 grudnia 2015 r. (data wpływu 10 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W roku 2000 Zainteresowany kupił niezabudowaną działkę gruntu nr 3/3 o powierzchni 5,6973 ha.

W roku 2012 dokonał podziału nieruchomości i wydzielenia ośmiu części nieruchomości w celu zagospodarowania jako odrębne działki budowlane.

W roku 2013 sprzedał notarialnie trzy działki: 3/4 - 0,1800 ha, 3/10 - 0,1561 ha i 3/8 - 0,1500 ha.

W roku 2014 Wnioskodawca sprzedał notarialnie następne trzy działki: 3/5 - 0,1600 ha, 3/9 - 0,1400 ha i 3/7 - 0,1500 ha.

W trakcie sprzedaży działek notarialnie od każdej działki został zapłacony podatek od czynności cywilnoprawnych na mocy art. 1 i 6 oraz art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy od tych sprzedanych działek tak jak opisano w stanie faktycznym, Wnioskodawca ma odprowadzać podatek i gdzie...

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek od sprzedanych działek jest odprowadzany przez notariusza zgodnie z zapisami w aktach notarialnych jako zapłacony podatek od czynności cywilnoprawnych na mocy art. 1 i 6 oraz art. 7 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działający z upoważnienia Ministra Finansów, wydał dnia 7 stycznia 2015 r. interpretację indywidualną nr ILPB2/415-994/14-2/ES, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

W interpretacji indywidualnej stwierdzono: na gruncie badanej sprawy nie znajdzie zastosowania przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 stawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż przychód uzyskany ze sprzedaży rzeczonych działek - w okolicznościach wskazujących na to, że sprzedaż ta wykonywana jest w ramach prowadzonej działalności - winien być opodatkowany, zgodnie z zasadami przewidzianymi dla tego właśnie źródła, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, dla określenia skutków podatkowych przedmiotowej sprzedaży bez znaczenia pozostaje upływ pięcioletniego terminu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja indywidualna została skutecznie doręczona 13 stycznia 2015 r.

Strona nie zgodziła się z ww. stanowiskiem i wniosła wezwanie do usunięcia naruszenia prawa oraz skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu.

Rozpatrujący przedmiotową skargę Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 2 lipca 2015 r. sygn. akt I SA/Wr 959/15 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu jako wydaną z naruszeniem przepisów prawa.

Dnia 15 października 2015 r. Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu zostało doręczone prawomocne orzeczenie wraz ze zwrotem akt sprawy.

W wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wskazał, że: ponownie rozpatrując sprawę, organ podejmie takie czynności w zakresie uzupełnienia braków formalnych wniosku, które pozwolą właściwie ustalić istotne z punktu widzenia dokonywanej interpretacji elementy zaistniałego stanu faktycznego oraz treść przepisów prawa podatkowego, o których wyjaśnienie wnioskuje strona, jak również zakres pytania zadanego we wniosku o interpretację.

Wobec powyższego - czyniąc zadość wskazaniom Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu - zawartym w wyroku z dnia 2 lipca 2015 r. sygn. akt I SA/Wr 959/15 co do dalszego postępowania w sprawie - wezwano Wnioskodawcę do doprecyzowania przedmiotowego wniosku przez:

1. wskazanie przepisów prawa podatkowego mających być przedmiotem interpretacji, bowiem z wniosku nie wynika dostatecznie jasno - w zakresie i na podstawie jakich przepisów prawa podatkowego Zainteresowany ubiega się o wydanie rozstrzygnięć interpretacyjnych (czy dotyczy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy przepisów o podatku od czynności cywilnoprawnych),
2. wyraźne doprecyzowanie pytania z zakresu przepisów prawa podatkowego, na które Wnioskodawca oczekuje odpowiedzi, ponieważ nie można mieć pewności, czy przedmiotem zapytania interpretacyjnego Wnioskodawcy było stwierdzenie braku obowiązku podatkowego, wynikające z zastosowania art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też aprobata Zainteresowanego odnośnie spełnienia obowiązku podatkowego z uwagi na uregulowanie podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z notarialną umową sprzedaży działek budowlanych,
3. przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego, korespondującego z doprecyzowanym pytaniem.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 24 listopada 2015 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 3 grudnia 2015 r.), w dniu 10 grudnia 2015 r. (data nadania 9 grudnia 2015 r.) do tut. Organu wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Wnioskodawca ubiega się o wydanie rozstrzygnięcia interpretacyjnego na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: (Art. 5a pkt 6) oraz art. 10 ust. 1 pkt 8) ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zmianami, zwaną dalej ,,Ustawą")).

W przedmiotowym wniosku Zainteresowany oczekuje odpowiedzi na pytanie, które brzmi: Czy w świetle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, do dokonywanych przez Wnioskodawcę sprzedaży działek będzie miał zastosowanie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy...

Zdaniem Wnioskodawcy - w świetle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, do dokonywanych przez Wnioskodawcę sprzedaży działek będzie miał zastosowanie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego nie wynika, aby opisane w stanie faktycznym działania Wnioskodawcy były prowadzone w sposób zorganizowany. Zorganizowanie wskazuje, że działalność gospodarcza związana jest z wyborem określonej formy organizacyjno - prawnej jej wykonywania. O zorganizowaniu działalności można mówić wyłącznie wtedy, gdy prowadzenie jej wymaga pewnego wysiłku organizacyjnego Zorganizowanie przejawia się na przykład w zapewnieniu lokalu dla jej prowadzenia, utworzeniu strony internetowej, zatrudnieniu pracowników, zakupieniu sprzętu biurowego itd.

O istnieniu działalności gospodarczej decydują także takie aspekty jak: postrzeganie działalności przez osoby trzecie, ujawnienie tej działalności na zewnątrz np. oznaczenie prowadzenia działalności (np. szyldy, reklamy itp.), rejestracja tej działalności, siedziba, pracownicy, urządzenia itp. Takich działań ani takiego wysiłku Wnioskodawca ani nie podjął ani nie zamierzał i nie zamierza podjąć.

Z przedstawionego przez Zainteresowanego stanu faktycznego nie wynika, aby opisane w stanie faktycznym działania Wnioskodawcy były prowadzone w sposób ciągły. Ciągłość działalności gospodarczej to element, który świadczy o względnie stałym zamiarze wykonywania działalności gospodarczej (co nie wyklucza możliwości wykonywania jej sezonowo lub do czasu osiągnięcia określonego celu). Cecha ,,ciągłości" podkreśla, że na wykonywanie działalności gospodarczej, nawet gdy ma charakter sezonowy lub jednorazowy składa się ciąg wzajemnie uwarunkowanych czynności o różnej naturze (działania prawne i działania faktyczne), których realizacja ukierunkowana jest na osiągnięcie założonego celu zarobkowego. 10-letni odstęp czasu pomiędzy zakupieniem działki przez Wnioskodawcę (2010 rok), a jej podziałem (2012 rok) i sprzedażą (2013 rok) przemawia jednoznacznie za przyjęciem, że o żadnej ciągłości nie może być tutaj mowy.

W literaturze panuje pogląd, że sprzedaż - nawet kilkukrotna - przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży nie ma charakteru handlowego podlegającego opodatkowaniu (por. J. Zubrzycki, Leksykon VAT 2006, t. I, UNIMEX, Wrocław 2006, s. 349 - 350).

Stwierdzenie to można odnieść do definicji działalności gospodarczej zawartej w ww. przepisie ustawy. Wnioskodawca nie dokonał sprzedaży żadnej działki w wykonaniu działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 5a pkt 6 ustawy, ponieważ, co wynika z orzecznictwa (wyrok WSA z dnia 10 lipca 2014 roku - I SA/Bk 250/14, uchwała powiększonego składu sędziów Sądu Najwyższego z 14 maja 1998 r. - III CZP 12/98, wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 roku (w połączonych sprawach C-180/10 i C-181/10), wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z czerwca 2014 roku - I SA/Ke 251/14, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 maja 2014 - I FSK 774/13, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 czerwca 2014 roku - I FSK 955/13, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 maja 2014 roku - I FSK 1703/12, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 września 2012 roku - II FSK 176/11, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 lipca 2013 roku - II FSK 2110/11, niepublikowany):

1. działania Wnioskodawcy mieszczą się w zwykłych czynnościach związanych z przygotowaniem działek do sprzedaży,
2. sprzedaż przez Wnioskodawcę działek nie jest ukierunkowana na osiągnięcie zysku, tylko na uzyskanie ekwiwalentu ekonomicznego ze sprzedaży (rachunek ekonomiczny nie ma znaczenia zasadniczego),
3. czynności, związane ze sprzedażą działek nie są uporządkowane według określonego i planowanego, uzasadnionego racjami ekonomicznymi porządku i nie mają cechy ciągłości,
4. aktywność Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie nie jest porównywalna do działań podejmowanych przez podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami,
5. nie istnieje charakterystyczny dla działalności gospodarczej związek czasowy pomiędzy podjętymi przez Wnioskodawcę czynnościami na przestrzeni wielu lat,
6. Wnioskodawca nie podjął aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez profesjonalnych handlowców,
7. Wnioskodawca wykonywał wyłącznie prawo własności w stosunku to wszystkich działek,
8. wszystkie działania Wnioskodawcy odnosiły się do zarządzania majątkiem prywatnym Wnioskodawcy,
9. zachowania Wnioskodawcy nie wykraczają poza normalny zarząd własnymi sprawami majątkowymi i są powszechnie uważane za ,,zwykłą sprzedaż zbędnych rzeczy",
10. sprzedaż działek nie wchodzi w zakres działalności gospodarczej Wnioskodawcy, tj. takich czynności, które powstają w funkcjonalnym związku z tą działalnością i są realizacją zadań danego przedsiębiorstwa w celu osiągnięcia określonej korzyści,
11. sprzedaż działek nastąpiła z majątku prywatnego Wnioskodawcy nie związanego z działalnością gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę wskazania zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 2 lipca 2015 r. sygn. akt I SA/Wr 959/15 co do dalszego postępowania w sprawie - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem należy uznać, że aby odpłatne zbycie nieruchomości nie stanowiło źródła przychodu, w rozumieniu ww. przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8, konieczne jest spełnienie łącznie następujących warunków:

• zbycie nie może następować w wykonaniu działalności gospodarczej;
• zbycie musi nastąpić po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Z analizy wniosku wynika, że w roku 2000 Zainteresowany kupił niezabudowaną działkę gruntu o powierzchni 5,6973 ha. W roku 2012 dokonał podziału nieruchomości i wydzielenia ośmiu części nieruchomości w celu zagospodarowania jako odrębne działki budowlane. W roku 2013 sprzedał notarialnie trzy działki. W roku 2014 Wnioskodawca sprzedał notarialnie następne trzy działki.

W przedstawionej sytuacji istotne znaczenie dla opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma fakt nabycia ww. nieruchomości w roku 2000.

Tym samym spełniona została druga przesłanka mówiąca o tym, że jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, aby przychód Wnioskodawcy, osiągnięty ze sprzedaży działek nie był opodatkowany konieczne jest także spełnienie pierwszej przesłanki, tj. zbycie nie może następować w wykonaniu działalności gospodarczej.

Ponieważ Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku wskazał, że jest zainteresowany interpretacją przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, należy wskazać, że na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, źródłem przychodów jest działalność gospodarcza. Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) doprecyzowano definicję działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu po nowelizacji - ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

#8722; prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Aby określoną działalność uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, musi ona mieć charakter zarobkowy. Działalność ma charakter zarobkowy wówczas, gdy jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności. Definicja działalności gospodarczej wymaga również, aby działalność taka wykonywana była w sposób zorganizowany i ciągły. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania, powtarzania określonego zespołu konkretnych działań.

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania działań podjętych przez Zainteresowanego do działalności gospodarczej należało ocenić zamiar, okoliczności i cel: działań poprzedzających zbycie oraz samego zbycia działek wyodrębnionych z gruntu.

Z ww. okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca podjął zorganizowane i ciągłe działania związane z przygotowaniem sprzedaży ww. nieruchomości, a następnie z samą sprzedażą. Zaznaczyć należy, że działania te nie są działaniami incydentalnymi i sporadycznymi, lecz powtarzalnymi i nakierowanymi na osiągnięcie określonego dochodu. Z całokształtu opisanego określonego zespołu konkretnych działań Zainteresowanego wynika więc, że przedmiotowa sprzedaż będzie następować w warunkach wskazujących na jej handlowy i zarobkowy charakter.

Nie sposób uznać, że w realiach analizowanej sprawy czynności podejmowane przez Zainteresowanego nie pozwalają na zakwalifikowanie sprzedaży działek gruntu do kategorii przychodu z działalności gospodarczej.

W opinii tut. Organu, całokształt czynności dokonywanych przez Wnioskodawcę świadczy bezsprzecznie o celowym działaniu, które ujawnia zamiar zbycia nieruchomości. Sam Zainteresowany wskazał, że celem tym było zagospodarowanie działek jako odrębnych działek budowlanych na potrzeby ich wielokrotnej sprzedaży. Nie sposób tutaj mówić o przypadkowym i okazjonalnym charakterze czynności, którym nie można przypisać cech ciągłości, w sytuacji, gdy Wnioskodawca dokonał podziału nieruchomości i wydzielenia ośmiu działek, z których już sprzedał sześć.

W świetle przytoczonej powyższej definicji działalności gospodarczej stwierdzić należy, że działanie takie jest rodzajem aktywności określonej jako działalność handlowa podjęta w celu zarobkowym, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. A zatem, w kontekście powołanych wyżej definicji, przychody ze sprzedaży ww. działek należy zakwalifikować do przychodów z działalności gospodarczej. W konsekwencji w przypadku Wnioskodawcy nie został spełniony pierwszy warunek zwolnienia, który mówi, że odpłatne zbycie nie może następować w wykonaniu działalności gospodarczej.

W konsekwencji, na gruncie badanej sprawy nie znajdzie zastosowania przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż przychód uzyskany ze sprzedaży rzeczonych działek - w okolicznościach wskazujących na to, że sprzedaż ta wykonywana jest w ramach prowadzonej działalności - winien być opodatkowany, zgodnie z zasadami przewidzianymi dla tego właśnie źródła, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, dla określenia skutków podatkowych przedmiotowej sprzedaży bez znaczenia pozostaje upływ pięcioletniego terminu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.