INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 7 października 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 13 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy wydatki poniesione przez Spółkę w związku z procesem pozyskania Grantu i Dofinansowania, stanowią koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy z działalności opodatkowanej, tj. koszty uzyskania przychodów niezwiązane z prowadzeniem działalności w SSE na podstawie Zezwoleń (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy wydatki poniesione przez Spółkę w związku z procesem pozyskania Grantu i Dofinansowania, stanowią koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy z działalności opodatkowanej, tj. koszty uzyskania przychodów niezwiązane z prowadzeniem działalności w SSE na podstawie Zezwoleń.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka z o.o. (dalej: ,,Spółka", ,,Wnioskodawca") jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: ,,CIT") i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą głównie na produkcji szerokiego asortymentu komponentów dla sektora motoryzacyjnego (kluczowym produktem Spółki są tłoki do silników spalinowych). Przedmiotową działalność, Spółka wykonuje na podstawie pięciu zezwoleń na prowadzenie działalności w Specjalnej Strefie Ekonomicznej (dalej: ,,SSE"), tj.: zezwolenia z 29 grudnia 2010 r., zezwolenia z 9 czerwca 2011 r., zezwolenia z 23 grudnia 2011 r., zezwolenia z 30 grudnia 2013 r. oraz zezwolenia z 18 czerwca 2014 r. (dalej łącznie: ,,Zezwolenia").

W toku prowadzonej działalności gospodarczej - w pierwszej połowie 2011 r. - Wnioskodawca podjął decyzję o rozpoczęciu działań mających na celu uzyskanie dotacji z funduszy Unii Europejskiej w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, działanie 4.5.1 -Wsparcie inwestycji w sektorze produkcyjnym (dalej: ,,Grant") oraz dofinansowania rządowego w ramach Wieloletniego Programu Wsparcia (dalej: ,,Dofinansowanie"). Środki te miały zostać przeznaczone na budowę nowego zakładu Spółki (dalej: ,,Zakład"), który miał powstać na gruncie znajdującym się w momencie podejmowania decyzji o inwestycji przez Spółkę poza terytorium SSE.

Z uwagi na powyższe planowane działania inwestycyjne, Spółka w drugiej połowie 2011 r. zawarła umowę (dalej: ,,Umowa") z profesjonalną firmą doradczą (dalej: ,,Doradca"), której zleciła wykonanie określonych usług doradczych związanych z pozyskaniem Grantu oraz Dofinansowania, w tym w szczególności w zakresie przygotowania dokumentacji aplikacyjnych odnoszących się do pozyskania Grantu oraz Dofinansowania. Na mocy postanowień Umowy, Spółka zobowiązała się do zapłaty wynagrodzenia ryczałtowego, pokrycia poniesionych przez Doradcę kosztów dodatkowych związanych z wykonaniem Umowy, a także zapłaty wynagrodzenia prowizyjnego uzależnionego od faktu przyznania Spółce Grantu i/lub Dofinansowania (kwota wynagrodzenia prowizyjnego miała zostać ustalona w oparciu o wartość Grantu i/lub Dofinansowania przyznanego Spółce).

Będąca przedmiotem Umowy dokumentacja aplikacyjna, związana z procedurą ubiegania się o Grant, została złożona w Ministerstwie Gospodarki w styczniu 2012 r. Niemniej jednak, w toku dokonywanego przez odpowiednie organy procesu wyboru aplikacji (konkursu ofert), Spółka uzyskała decyzję o wpisaniu na listę rezerwową, obejmującą podmioty, które pierwotnie nie zostały zakwalifikowane do otrzymania Grantu.

W związku z powyższym, jak również z powodów makroekonomicznych i sytuacji na rynku, strategia rozwoju Spółki na poziomie Grupy X została zmodyfikowana. Z uwagi na powyższe, podjęto decyzję o rezygnacji z budowy Zakładu, rozpoczynając jednocześnie odmienną inwestycję (w znacznie okrojonym zakresie) w ramach istniejącej jednostki w SSE. Nowa inwestycja polegała, co do zasady, na rozbudowie istniejących jednostek produkcyjnych, a w konsekwencji ponoszeniu kosztów kwalifikowanych w ramach działalności wykonywanej na podstawie Zezwoleń.

W październiku 2012 r. w okresie kilku miesięcy od otrzymania pierwotnej - niekorzystnej dla Spółki - decyzji o nieudzieleniu Grantu w pierwszej turze, Spółce (jako podmiotowi z listy rezerwowej) zostało przyznane prawo do skorzystania z pomocy publicznej w ramach Grantu. Jednakże, z uwagi na poczynione zmiany w strategii rozwoju Grupy X w Europie a w konsekwencji Spółki, a także poniesione wydatki na rozbudowę istniejącej infrastruktury w SSE, Wnioskodawca zdecydował się nie skorzystać z przyznanego Grantu z listy rezerwowej.

Niemniej jednak, na mocy postanowień Umowy, Spółka została obciążona - poza wynagrodzeniem ryczałtowym i wartością podlegających zwrotowi kosztów - wynagrodzeniem prowizyjnym (wynagrodzeniem za sukces), którego zapłata uzależniona była od samego faktu przyznania, a nie wykorzystania przez Spółkę Grantu oraz Dofinansowania.

Niezależnie od powyższego, Wnioskodawca pragnie wskazać, że powyższe wydatki związane z zapłatą faktur wystawionych przez Doradcę, Spółka poniosła z własnych środków.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wydatki poniesione przez Spółkę w związku z procesem pozyskania Grantu i Dofinansowania, stanowią koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy z działalności opodatkowanej, tj. koszty uzyskania przychodów niezwiązane z prowadzeniem działalności w SSE na podstawie Zezwoleń... (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wydatki poniesione przez Spółkę w związku z procesem pozyskania Grantu i Dofinansowania, powinny zostać ujęte w kosztach uzyskania przychodów Wnioskodawcy związanych bezpośrednio z działalnością opodatkowaną, tj. stanowić będą koszty uzyskania przychodów niezwiązane z prowadzeniem działalności w SSE na podstawie Zezwoleń.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca prowadzi działalność opodatkowaną oraz zwolnioną w SSE na podstawie Zezwoleń, konieczne jest przyporządkowanie kosztów usług doradczych związanych z pozyskaniem Dofinasowania oraz Grantu do jednego z rodzajów działalności prowadzonych przez Spółkę.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: ,,ustawa o CIT"), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. Ponadto, w myśl ust. 2 cytowanego artykułu, dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Równocześnie, art. 7 ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT stanowi, że przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się kosztów uzyskania przychodów ze źródeł przychodów, z których dochody są wolne od opodatkowania. Tym samym, w toku prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka zobligowana jest do określenia, które z osiąganych przychodów oraz odpowiadających im kosztów uzyskania przychodów związane są bezpośrednio z działalnością wykonywaną w SSE na podstawie Zezwoleń. Zgodnie z powołanym art. 7 ust. 3 pkt 3 oraz 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, przedmiotowe przychody oraz koszty uzyskania przychodów podlegają wyłączeniu z kalkulacji podstawy opodatkowania dla celów CIT.

Niemniej jednak, należy mieć na uwadze, że część kosztów uzyskania przychodów związana jest zarówno z przychodami podlegającymi opodatkowaniu, jak również zwolnionymi z opodatkowania. W powyższym zakresie, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o CIT, w sytuacji gdy nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła przychodów (przychody opodatkowane oraz przychody zwolnione na podstawie Zezwoleń), koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Niemniej jednak odnosząc się do wykładni powołanego art. 15 ust. 2 ustawy o CIT, Wnioskodawca pragnie wskazać, że zgodnie z literalnym brzmieniem cytowanego przepisu oraz utrwaloną linią interpretacyjną organów podatkowych oraz sądów administracyjnych, podatnik w pierwszej kolejności powinien dokonać podziału kosztów uzyskania przychodów na pochodzące ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, co zostało potwierdzone - w odniesieniu do zbliżonych stanów faktycznych - przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej (dalej: ,,DIS") w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 7 sierpnia 2013 r. (sygn. IPPB3/423-701/11-7/S/13/MS), który wskazał, że (...) konieczne jest prowadzenie ksiąg rachunkowych w taki sposób, aby możliwe było precyzyjne rozdzielenie przychodów i kosztów uzyskania przychodów związanych z działalnością, z której dochód jest zwolniony z opodatkowania CIT zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT oraz z działalnością opodatkowaną tym podatkiem, czy też,
• DIS w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 12 października 2012 r. (sygn. IPTPB3/423-255/12-7/MF), zgodnie z którym (...) w przypadku gdy podatnik prowadzi działalność gospodarczą, z której część dochodu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, a część jest zwolniona z opodatkowania winien jest przyporządkowywać koszty uzyskania przychodów odpowiednio do przychodów, z których dochód polega opodatkowaniu oraz do przychodów, z których dochód jest zwolniony z opodatkowania. Przychodów, z których dochód podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym, oraz kosztów uzyskania tych przychodów nie uwzględnia się przy ustalaniu podstawy opodatkowania. Podatnik zobowiązany jest zatem do przypisywania rzeczywistych kosztów do poszczególnych kategorii przychodów. W przypadku, gdy ustalenie rzeczywistego podziału kosztów na poszczególne rodzaje przychodów nie jest możliwe na podstawie prowadzonej przez podatnika ewidencji księgowej, koszty te należy przyporządkować do poszczególnych przychodów według proporcji wskazanej w art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym, decyzja Spółki o rozpoczęciu działań mających na celu uzyskanie Grantu oraz Dofinansowania, podyktowana została chęcią uzyskania finansowania niezbędnego dla planowanej budowy Zakładu. W powyższym zakresie, należy podkreślić, że w okresie podejmowania decyzji inwestycyjnych, planowany Zakład miał zostać zlokalizowany poza terenem SSE, a w konsekwencji przyszłe dochody osiągane przez Zakład nie miały podlegać zwolnieniu z opodatkowania na gruncie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Zgodnie z powyższym, przychody generowane przez Zakład byłyby przychodami podlegającymi opodatkowaniu CIT na zasadach ogólnych. W związku z czym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wydatki związane z pozyskaniem Grantu oraz Dofinansowania, należy powiązać z prognozowaną - na moment podpisania Umowy - szansą uzyskiwania przychodów z działalności Zakładu, które podlegałyby opodatkowaniu CIT. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotowe wydatki, powinny w całości podlegać bezpośredniemu przyporządkowaniu do działalności Spółki podlegającej opodatkowaniu (działalności pozastrefowej).

Przedmiotowe stanowisko znajduje odzwierciedlenie w interpretacji indywidualnej DIS w Katowicach z 5 lutego 2014 r. (sygn. IBPBI/2/423-1453/13/PP), w której DIS potwierdził, że w sytuacji gdy (...) Spółka poniesie wydatki na nabycie usług doradczych (prawnych, podatkowych, finansowych oraz ekonomicznych) w związku z planowanym połączeniem ze spółką przejmowaną. Spółka przejmowana nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. W związku z tym wydatek na usługi doradcze poniesiony zostanie w celu uzyskania przychodu pozastrefowego. Zatem koszty uzyskania przychodu poniesione na nabycie usług doradczych będą kosztami działalności pozastrefowej.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wydatki poniesione przez Spółkę, stanowią koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy bezpośrednio związane z działalnością opodatkowaną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Wskazać jednakże należy, że powołany przez Wnioskodawcę ustęp 2 art. 7 ustawy o CIT od 1 stycznia 2015 r. otrzymał nowe brzmienie.

I tak, zgodnie z art. 7 ust. 2 ww. ustawy, dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Jednakże, zmiana brzmienia ww. przepisu nie ma wpływu na rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.