Money.plFirmaAkty prawneInterpretacje podatkowe

decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego

Problematyka opodatkowania sprzedaży samochodu osobowego Ford Focus (środek trwały) oraz kwestia obowiązku korekty podatku naliczonego zgodnie z art. 91 ust. 2-7 ustawy o podatku od towarów i usług.

sygnatura: L.IS.II/2-443/266/06

autor: Izba Skarbowa w Rzeszowie

data: 2006-12-15

słowa kluczowe:opodatkowanie, samochód osobowy, sprzedaż, zwolnienia z podatku od towarów i usług

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 12.10.2006 r., wniesionego przez V. Spółka z o.o. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łańcucie z dnia 5.10.2006 r. znak: US.443/IC/25a/2006, odmawia zmiany zaskarżonego postanowienia.

Wnioskiem z dnia 21.08.2006 r. spółka z o.o. wystąpiła do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łańcucie o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) - zwaną dalej ustawą VAT.

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że Spółka w dniu 11.01.2005 r. nabyła samochód osobowy marki Ford Focus, który został wprowadzony do ewidencji środków trwałych dnia 12.01.2005 r. W oparciu o art. 86 ust. 3 ustawy VAT Podatnik skorzystał z prawa do odliczenia części podatku naliczonego w kwocie 5.000 zł. Samochód ten w okresie jego użytkowania był wykorzystywany wyłącznie do sprzedaży opodatkowanej. W dniu 7.07.2006 r. Podatnik dokonał sprzedaży przedmiotowego samochodu, stosując zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT. W złożonym podaniu Strona sformułowała dwa pytania dotyczące:

    - opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży wymienionego samochodu,
    - obowiązku korekty podatku naliczonego zgodnie z art. 91 ust. 2-7 ustawy VAT.

Zdaniem Podatnika sprzedaż samochodu marki Ford Focus korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na podstawie § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.). Jednocześnie Spółka nie ma obowiązku dokonywania korekty podatku naliczonego w oparciu o przepisy art. 91 ustawy VAT, gdyż pojazd ten wykorzystywany był wyłącznie do działalności związanej ze sprzedażą opodatkowaną.

Oceny stanowiska Jednostki, dotyczącego powyższych zagadnień, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łańcucie dokonał odrębnymi postanowieniami. W szczególności, postanowieniem z dnia 5.10.2006 r. znak: US.443/IC/25a/2006, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 Ordynacji podatkowej, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łańcucie uznał zaprezentowane przez Stronę stanowisko za nieprawidłowe. W uzasadnieniu postanowienia stwierdzono, iż w analizowanej sprawie będą miały zastosowanie przepisy art. 91 ust. 1-6 ustawy VAT, tj. Podatnik ma obowiązek skorygowania kwoty podatku naliczonego, odliczonej z tytułu nabycia przedmiotowego samochodu osobowego. Korekta ta powinna być dokonana w miesiącu sprzedaży tego samochodu przy założeniu, iż dalsze jego użytkowanie służyłoby wyłącznie sprzedaży zwolnionej.

Na wymienione postanowienie Strona złożyła zażalenie, w uzasadnieniu którego ponownie przedstawiła argumentację zawartą we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji. Jednostka stwierdziła ponadto, iż przepis § 8 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004 r. stanowi lex specialis w stosunku do przepisów ustawy VAT, w związku z tym Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łańcucie niezasadnie powołał się na regulacje art. 91 ust. 4-6 ustawy VAT. Dodatkowo, na poparcie swojego stanowiska Strona powołała się na postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Poznaniu z dnia 5.09.2005r., znak: PP-1-005/219/05, wydane dla innego podatnika.

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, po zapoznaniu się z całością zgromadzonego w sprawie materiału, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny zauważa, co następuje:

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że podatnik nabył samochód osobowy, przy zakupie którego skorzystał, w myśl art. 86 ust. 1 ustawy VAT, z prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w wysokości określonej w art. 86 ust. 3 tej ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 21.08.2005 r., a więc również w dniu zakupu tego samochodu), ponieważ towar ten miał być wykorzystywany do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych. Samochód ten po upływie półrocznego okresu używania uzyskał, na podstawie postanowienia art. 43 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, kwalifikację towaru używanego i z tego tytułu podatnik - w myśl § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004 r. - dokonując dostawy przedmiotowego towaru, skorzystał ze zwolnienia z podatku VAT.

Zdaniem Jednostki z uwagi na fakt, iż wymieniony przepis rozporządzenia stanowi uregulowanie szczególne w stosunku do przepisów ustawy VAT, to w analizowanej sprawie nie mają stosowania przepisy art. 91 ust. 4-6 tej ustawy. Ponadto przedmiotowy samochód był wykorzystywany, przez okres dłuższy niż pół roku, wyłącznie do działalności opodatkowanej.

Tut. organ nie może zgodzić się z takim stanowiskiem. Przepisy § 8 ust. 1 pkt 5 wymienionego rozporządzenia stanowią normę prawną uzupełniającą uregulowania zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy VAT. Przepisem tym ustawodawca zwolnił od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10 (nie mającego zastosowania w analizowanej sprawie), pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ze zwolnienia tego nie mogą skorzystać dostawcy używanych samochodów osobowych, gdyż przy ich nabyciu podatnikom przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego - ograniczone przepisem art. 86 ust. 3 ustawy VAT. W związku z tym Minister Finansów, przepisem § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004 r., zwolnił od podatku VAT dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, dokonaną przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy VAT, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 pkt. 2 ustawy VAT.

W przypadku sprzedaży środka trwałego należy jednak rozważyć, czy nie wystąpi konieczność zastosowania przepisów art. 91 stawy VAT - dotyczącego korekty kwot podatku naliczonego. Nie ma bowiem znaczenia, iż przed sprzedażą środek trwały był używany wyłącznie do działalności opodatkowanej podat-kiem VAT, gdyż wykorzystywanie środka trwałego w działalności gospodarczej i jego późniejsza dostawa (sprzedaż) to dwie zupełnie różne czynności, więc ewentualne korekty podatku naliczonego powinny być dokonywane w odniesie-niu do każdej z tych czynności odrębnie.

W tym miejscu należy wskazać, iż w myśl art. 86 ust.1 ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust.4, art. 120 ust.17 i 19 oraz art. 124. Stosownie zaś do art. 91 ust. 1 ustawy VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4 a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy VAT w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat a w przypadku nieruchomości - w ciągu 10 lat, licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości - jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust.1 stosuje się odpowiednio. Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty.

Należy zauważyć, iż ww. zasady stosuje się w odniesieniu do podatników, u których występuje zarówno sprzedaż opodatkowana jak i zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT, a podatnik nie jest w stanie określić odrębnie kwot podatku naliczonego związanych ze sprzedażą zwolnioną i opodatkowaną.

Jednocześnie należy wskazać, że ustawodawca ustalił również zasady postępowania w sytuacji, gdy w okresie korekty nastąpi sprzedaż towaru. Jeżeli zwolniona z podatku VAT sprzedaż samochodu następuje przed upływem 5 lat od momentu przyjęcia go do używania, podatnik ma obowiązek dokonania korekty kwoty podatku naliczonego do odliczenia. Z chwilą sprzedaży samochodu następuje bowiem zmiana jego przeznaczenia, ze związanego z wykonywaniem czynności opodatkowanych na związane z czynnościami zwolnionymi od podatku od towarów i usług. Wystąpi zatem okoliczność zmieniająca prawo podatnika do obniżenia podatku należnego, o kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego towaru. Korekty tej dokonuje się według zasad określonych w art. 91 ust. 2-6, ponieważ dotyczy ona środków trwałych podlegających amortyzacji.

W myśl przepisu ust. 4 ww. artykułu w przypadku, gdy w okresie korekty nastąpi sprzedaż środków trwałych, uważa się, że towary te są nadal używane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty. Natomiast korekta po sprzedaży środka trwałego powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty, w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż.

W przypadku, gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4 zostaną:

    1) opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru związane jest z czynnościami opodatkowanymi,
    2) zwolnione lub nie podlegały opodatkowaniu - do obliczenia korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Przepisy te stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi (art. 91 ust. 7).

Odnosząc przytoczone regulacje do przedmiotowego stanu faktycznego, tut. organ zauważa, iż nabyty przez Spółkę samochód służył wyłącznie czynnościom opodatkowanym, zatem Strona miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o przysługującą Jej kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem samochodu, z uwzględnieniem przepisów art. 86 ust. 3 ustawy VAT. Z chwilą sprzedaży przedmiotowego samochodu jako towaru używanego, korzystającego ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie § 8 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004 r., nastąpiła zmiana sposobu jego wykorzystania, tj. pierwotnie do momentu sprzedaży, był on wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych, natomiast z chwilą sprzedaży został wykorzystany do wykonania czynności zwolnionej od podatku od towarów i usług. W konsekwencji powyższe spowoduje, że Spółka ma obowiązek skorygowania kwoty podatku naliczonego odliczonej z tytułu nabycia wymienionego samochodu, w rozliczeniu za miesiąc, w którym dokonano sprzedaży przy przyjęciu, że dalsze jego użytkowanie służyłoby wyłącznie sprzedaży zwolnionej. Wynika z tego, że Podatnik zachowuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie środka trwałego, ale tylko w części dotyczącej okresu wykorzystywania go do celów związanych z czynnościami opodatkowanymi. Natomiast od momentu dokonania sprzedaży zwolnionej, Podatnik traci prawo do odliczenia podatku naliczonego w części dotyczącej pozostałego okresu z 5-letniej korekty.

W nawiązaniu do zarzutu Strony, odnośnie istnienia odmiennej od zaskarżonej interpretacji przepisów prawa podatkowego wydanej przez inny organ, Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie zauważa, że w myśl art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W takiej sytuacji, skoro każde postanowienie w sprawie interpretacji jw. wydawane jest w indywidualnej sprawie w oparciu o konkretny stan faktyczny, stąd nie może ono wywoływać skutków w stosunku do innych podmiotów, dlatego też podnoszony przez Stronę zarzut w świetle obowiązujących przepisów nie znajduje uzasadnienia.

W związku z tym, Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie podziela stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łańcucie i orzeka jak sentencji decyzji.

WYSZUKIWARKA

NAJPOPULARNIEJSZE PROBLEMY