Jaką stawkę podatku VAT należy zastosować przy budowie nawierzchni drogi?
sygnatura: OP/443-006/06/Z
autor: Izba Skarbowa w Gdańsku
data: 2006-10-10
słowa kluczowe: | budownictwo mieszkaniowe, drogi publiczne, podatek od towarów i usług, stawki podatku |
DECYZJA
Na podstawie art. 228 par. 1 pkt 2, art. 236 par.1 i par.2 pkt 1 w zw. z art. 239 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity; Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz.60 z późn. zm.) - stwierdza się, że zażalenie z dnia 27.07.2006r. wniesione przez stronę na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Chojnicach z dnia 19.07.2006r. Nr PTU/443-1-17/06 w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie obniżonej do 7% stawki podatku od towarów i usług w stosunku do zadania określonego jako "Budowa nawierzchni ulicy w Chojnicach" - zostało złożone z uchybieniem terminu przewidzianego do wniesienia zażalenia.
UZASADNIENIE
Pismem z dnia 12.07.2006 r. podatnik zwrócił się z wnioskiem o wydanie pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w kwestii zastosowania stawki podatku od towarów i usług odnośnie usługi polegającej na budowie nawierzchni ulicy.
Zgodnie ze stanem faktycznym sprawy zawartym we wniosku ulica jest zabudowana wyłącznie budownictwem jednorodzinnym. Wykonawca, który złożył ofertę na budowę nawierzchni przedmiotowej drogi, przyjął stawkę podatku VAT w wysokości 22%. Natomiast zdaniem wnioskodawcy - Komisji przetargowej Urzędu Miejskiego w Chojnicach winna być zastosowana 7% stawka VAT. W związku z powyższym podatnik zwrócił się z zapytaniem, jaką stawkę podatku VAT należy zastosować w tym konkretnym przypadku.
Postanowieniem z dnia 18.07.2006r. Nr PTU/443.2-2/06 Naczelnik Urzędu Skarbowego w Chojnicach wezwał wnioskodawcę do usunięcia braków pisma poprzez przedstawienie wyczerpującego stanu faktycznego sprawy a mianowicie określenie jaki status prawny posiada ulica. W odpowiedzi na powyższe podatnik pismem z dnia 18.07.2006r. poinformował, że ulica jest drogą publiczną zaliczoną do kategorii dróg gminnych.
Naczelnik Urzędu Skarbowego w Chojnicach postanowieniem z dnia 19.07.2006r. znak: PTU/443.1-17/06 wskazał, że w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego stanowisko podatnika zawarte w wyżej powołanym wniosku - jest nieprawidłowe. Od przedmiotowego postanowienia pismem z dnia 27.07.2006r. Strona wniosła zażalenie zarzucając rażące naruszenie przepisów prawa materialnego w postaci art. 146 ust.1 pkt 2 1 it. a w zw. z art. 146 ust.3 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U.Nr 54,poz.535 z późn. zm.) - przy zastosowaniu art. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 roku o drogach publicznych (tj. Dz.U. z 2004r., nr 204,poz.2086 z późn. zm.) w zw. z art. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku prawo o ruchu drogowym (tj. Dz.U. z 2005r. nr 108 poz.908 z późn. zm.) poprzez błędne przyjęcie, iż pojęcie "droga" użyte w cytowanej ustawie o VAT w art. 146 odnosi się jedynie do dróg wewnętrznych. W uzasadnieniu wniesionego zażalenia Strona podniosła, iż Naczelnik Urzędu Skarbowego w Chojnicach zaskarżonym postanowieniem wyjaśnił, iż "Ulica w Chojnicach, której budowa nawierzchni jest przedmiotem wniosku o interpretację przepisów, ma status drogi publicznej o kategorii drogi gminnej. Z uwagi na powyższe, roboty budowlane dotyczące tej drogi winny podlegać opodatkowaniu podstawową 22% stawką podatku VAT".Zdaniem podatnika nie sposób się zgodzić z taką interpretacją cyt. art. 146 ust.1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem w okresie do 31 grudnia 2007 roku stosuje się stawkę w wysokości 7% w odniesieniu do robót remontowych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą . Ustawa zawiera w ust.3 art. 146 definicję 1 egalną pojęcia " infrastruktury towarzyszącej" rozumiejąc pod tym pojęciem ....w szczególności drogi, dojścia, dojazdy".W przedmiotowej sprawie zapytanie dotyczyło drogi o kategorii gminnej, która w całości służy jako droga dojazdowa do posesji i budynków mieszkalnych zamieszkałych tam osób. Zdaniem podatnika przy definiowaniu pojęcia "droga" należy posiłkować się przepisami ustawy o drogach publicznych oraz ustawy o ruchu drogowym. Dokonując interpretacji przepisów należy wykazać, iż ustawodawca w ustawie o VAT posługuje się pojęciem "drogi dojścia, dojazdy". Zawarte w przepisie pojęcie "drogi" nie zawiera zróżnicowania na drogi publiczne, nie zawiera także bezpośredniego odesłania w interpretacji tego pojęcia do konkretnego przepisu szczególnego. Dokonując wykładni gramatycznej, systemowej i celowościowej oraz kierując się zasadą racjonalności ustawodawcy należy stwierdzić, iż dokonana przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Chojnicach interpretacja jest zbyt wąska i nie znajduje oparcia w obowiązującym systemie prawa. Według podatnika kierując się zasadą racjonalności ustawodawcy należy przyjąć, iż w sytuacji gdy ustawodawca nie wskazuje określonego, szczególnego rodzaju dróg to ma na myśli wszystkie ich rodzaje występujące w praktyce i zdefiniowane w przepisach szczególnych. Jedynym elementem dodatkowym, który droga musi spełniać, by przy jej budowie czy remoncie stosować 7% podatek VAT jest konieczność, by była infrastrukturą towarzyszącą (drogi, dojścia, dojazdy) związaną z budownictwem mieszkaniowym. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy jednoznacznie wskazuje, iż budowa nawierzchni ul., objęta zapytaniem, związana jest z budownictwem mieszkaniowym i stanowi infrastrukturę mu towarzysząca. Przy ulicy tej znajdują się tylko i wyłącznie budynki mieszkalne, zaś droga służy wyłącznie skomunikowaniu posesji mieszkańców.
Tut. organ odwoławczy zważył co następuje:
Z materiałów dowodowych zgromadzonych w aktach sprawy wynika, że w/wym. postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Chojnicach z dnia 19.07.2006r. Nr PTU/443.1-17/06 zostało prawidłowo i prawnie skutecznie doręczone. Zgodnie bowiem ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru powyższego postanowienia wysłanego na adres strony - jego odbiór został potwierdzony w dniu 20.07.2006r. przez pełnomocnika .W świetle przepisów art. 236 par.1 i par.2 powołanej ustawy Ordynacja podatkowa " Na wydane w toku postępowania postanowienie służy zażalenie, gdy ustawa tak stanowi ." "Zażalenie wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia stronie ".Zgodnie natomiast z art. 239 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa" W sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale do zażaleń mają odpowiednie zastosowanie przepisy dotyczące odwołań".Przepis art. 12 par.1 ordynacji podatkowej stanowi " Jeżeli początkiem terminu określonego w dniach jest pewne zdarzenie, przy obliczaniu tego terminu nie uwzględnia się dnia, w którym zdarzenie nastąpiło. Upływ ostatniego z wyznaczonej 1 iczby dni uważa się za koniec terminu".W świetle powołanych przepisów z zakresu doręczeń i obliczania terminów w odniesieniu do zażalenia Strony z dnia 27.07.2006r., stwierdza się, że początkiem biegu terminu był dzień 21.07.2006r. zaś 7 dniowy termin do złożenia zażalenia upłynął z dniem 27.07.2006r. Natomiast zażalenie Strony z dnia 27.07.2006r. od zaskarżonego postanowienia zostało złożone osobiście przez Stronę w sekretariacie Urzędu Skarbowego w Chojnicach w dniu 28.07.2006r. ( potwierdzenie przesyłki dokonała w dniu 28.07.2006r. - kierownik referatu ogólnego) tj. 1 dzień po terminie, wskutek czego nastąpiło naruszenie ustawowego terminu do wniesienia zażalenia. Zaznaczyć również należy, iż Strona nie złożyła wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia,który w razie uchybienia terminu, zgodnie z art. 162 par.2 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, należy wnieść jednocześnie z zażaleniem, w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminowi. Z uwagi na wykazany w sprawie stan faktyczny i prawny, zażalenie podatnika z dnia 27.07.2006r. pozostawia się bez rozpatrzenia. W związku z powyższym - postanowiono jak w sentencji. Postanowienie niniejsze zgodnie z art. 228 par.2 ustawy - Ordynacja podatkowa jest ostateczne w administracyjnym toku postępowania i może być zaskarżone do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, który sprawuje w zakresie swojej właściwości kontrolę pod względem jej zgodności z prawem.