Czy do końca 2005 r. może się rozliczać jako podatnik, którego działalność jest zwolniona z podatku VAT?

sygnatura: PI/443-397/06/P/06

autor: Izba Skarbowa w Gdańsku

data: 2006-10-16

DECYZJA

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku, działając na podstawie:

• art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( j. t. Dz. U. z 2005r. nr 8, poz. 60 ze zm.),

w związku z naruszeniem prawa zmienia z urzędu postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego zawierające interpretację co do zakresu i sposobu opodatkowania podatkiem od towarów i usług wykonywanych przez Podatnika usług w zakresie rekreacji i sportu.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 11 stycznia 2006 r. uzupełnionym pismem z dnia 14 lutego 2006 r. Podatniczka, prowadząca działalność gospodarczą pod firmą "Szkółka Jazdy Konnej" zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy do końca 2005 r. może się rozliczać jako podatnik, którego działalność jest zwolniona z podatku VAT?

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Podatniczka jest instruktorem jazdy konnej oraz sędzią państwowym sportu jeździeckiego.

W ramach działalności gospodarczej Podatniczka prowadzi szkolenie jeździeckie dla dzieci i młodzieży (teoretyczne i praktyczne), od podstaw do wysokiego zaawansowania (zawody sportowe).

Ośrodek Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi zaklasyfikował usługi wykonywane przez Podatniczkę do poniższych grupowań statystycznych PKWiU:

• rekreacyjna jazda konna (jazda w terenie, przejażdżki) - PKWiU 92.72.12-00.00 "Usługi rekreacyjne pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane";
• nauka jazdy konnej - szkolenie jeźdźców (teoretyczne i praktyczne), treningi przygotowujące w zawodach jeździeckich, szkolenie jeźdźców do egzaminów na stopnie jeździeckie - w PKWiU 92.62.13-00.00 "Usługi związane ze sportem pozostałe, gdzie indziej nieskalsyfikowane".

Wykonując w/w usługi Podatniczka stosowała dotychczas zwolnienie z podatku od towarów i usług.

W swoim wniosku Podatniczka informuje, iż zyski jakie osiąga z działalności gospodarczej przeznacza na utrzymanie świadczonych usług i ich poprawę.

Na potwierdzenie powyższego Podatniczka dołączyła do wniosku rozliczenie działalności gospodarczej za 2005 r. z którego wynika, iż świadcząc w/w usługi osiągnęła przychód w kwocie 60.601,00 zł., z którego pokryła następujące wydatki:

• koszty działalności podstawowej 51.039,45 zł;
• składki na ubezpieczenia społeczne (ZUS) 6.677,80 zł;
• składka na ubezpieczenia zdrowotne 1.761,18 zł;
• zaliczka na podatek dochodowy 26,70 zł;
• bilety miesięczne na dojazd do pracy 554,40 zł
• nierozliczone 22,93 zł.

W odpowiedzi na powyższy wniosek Naczelnik Urzędu Skarbowego w wydanym postanowieniu stwierdził, iż biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, z którego wynika, iż Podatniczka w prowadzeniu działalności gospodarczej nie jest nastawiona na osiągnięcie zysków a wszelkie zyski uzyskane z tego tytułu przeznaczone są w całości na bieżące koszty utrzymania eksploatowanych obiektów lub poprawę świadczonych usług - usługi świadczone przez Podatniczkę we wskazanym zakresie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 i poz. 11 załącznika nr 4 do ustawy o VAT zwolnione są z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Naczelnik Urzędu Skarbowego wskazał ponadto, iż podmioty wykonujące wyłącznie czynności zwolnione przedmiotowo z opodatkowania podatkiem od towarów i usług - są podatnikami zwolnionymi od tego podatku niezależnie od osiągniętego obrotu.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku po weryfikacji przedmiotowego postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego stwierdza co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi zgodnie z art. 41 ust. 1 w/w ustawy 22%.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku podatników (tzw. zwolnienie podmiotowe), u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10.000 euro. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z ust. 2 przywołanego przepisu wynika również, iż do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Zgodnie z zapisem w ust. 5 przywołanego przepisu, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.

Jednocześnie na podstawie art. 43 ust. 1 w/w ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku Nr 4 do ustawy (tzw. zwolnienie przedmiotowe).

Pod pozycją 11 załącznika Nr 4 zostały wymienione usługi oznaczone symbolem PKWiU ex 92, tj. związane z kulturą, w tym również usługi twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielanie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, usługi związane z rekreacją i sportem z wyłączeniem:

1. usług związanych z taśmami wideo oraz z wszelkimi filmami reklamowymi i promocyjnymi,
2. usług związanych z wyświetlaniem filmów i taśm wideo, wyświetlaniem filmów na innych nośnikach oraz filmów reklamowych i promocyjnych,
3. usług w zakresie działalności stadionów innych obiektów sportowych (PKWiU 92.61),
4. wstępu na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego (PKWiU 92.31.2), związane z funkcjonowaniem obiektów kulturalnych (PKWiU 92.32.10), świadczone przez wesołe miasteczka, parki rozrywki i cyrki (PKWiU 92.33 i 92.34.11) oraz wstępu na imprezy sportowe,
5. wstępu oraz wypożyczania wydawnictw (PKWiU 22.11, 22.12, 22.13) w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą (PKWiU 92.5)
   5a) usług związanych z produkcją filmów i nagrań wideo (PKWiU 92.11), usług związanych z dystrybucją filmów i nagrań wideo (PKWiU 92.12), usług związanych z produkcją filmów i nagrań na innych nośnikach, usług związanych z dystrybucją filmów i nagrań na innych nośnikach,
   5b) wstępu do parków rekreacyjnych, plaż i innych miejsc o charakterze kulturalnym (PKWiU ex 92.72),
6. działalności agencji informacyjnych,
7. usług wydawniczych,
8. usług radia i telewizji (PKWiU 92.2) z zastrzeżeniem poz. 12.

W objaśnieniach do poz. 11 załącznika nr 4 ustawodawca doprecyzował, iż w odniesieniu do usług związanych z rekreacją i sportem - zwolnienie dotyczy wyłącznie usług świadczonych przez podmioty, które nie mają jako celu systematycznego dążenia do osiągania zysków, zaś wszelkie zyski, które mimo wszystko osiągną, przeznaczą na utrzymanie lub poprawę świadczonych usług.

Przy czym zastrzeżenie wykonywania usług w zakresie rekreacji na warunkach "non profit" wprowadzono dopiero z dniem 1 czerwca 2005 r. na podstawie art. 1 pkt 38 ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U Nr 90, poz. 756).

Z przytoczonych objaśnień wynika, iż usługi w zakresie rekreacji (od 1 czerwca 2005 r.) i sportu (od początku obowiązywania ustawy) są zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jeżeli są świadczone przez powołane ku temu podmioty, które realizują w tym zakresie określony cel społeczny i z założenia, niejako statutowo nie są nastawione w swej działalności na kreowanie zysków a jeżeli już jakiś zysk z tego tytułu osiągną, to przeznaczą go na utrzymanie lub poprawę świadczonych usług.

W powyższym zakresie mieścić będą się również podmioty, których podstawowa działalność gospodarcza co prawda nakierowana jest na generowanie zysków, a które organizują np. okazjonalną imprezę o charakterze sportowym czy rekreacyjnym, obciążając niejako przy okazji jej uczestników rzeczywistymi kosztami poniesionymi w związku z powyższym przedsięwzięciem.

W przedstawionym stanie faktycznym Podatniczka prowadzi komercyjną działalność gospodarczą, która z założenia nastawiona jest na generowanie zysków.

Jak wynika z załączonego rozliczenia w 2005 r. Podatniczka osiągnęła z tytułu działalności gospodarczej przychód w kwocie 60.601,00 zł, z którego oprócz wydatków związanych ze świadczeniem w/w usług w kwocie 51.039,45 zł - Podatniczka pokrywała wydatki na własne ubezpieczenie społeczne, składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz osiągnęła minimalny zysk odprowadzając zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Dla opodatkowania wykonywanych czynności podatkiem VAT nie ma jednakże znaczenia, że za dany okres rozliczeniowy Podatnik zysku nie osiągnął.

Zważywszy zatem, iż Podatniczka nie spełnia wskazanego kryterium podmiotowego wykonywania działalności gospodarczej na warunkach. "non profit" - usługi wykonywane przez Podatniczkę w zakresie (rekreacji i sportu) będą co do zasady podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

A zatem, jeżeli obrót uzyskany w 2005 r. z tytułu sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług przekroczył u Podatniczki równowartość kwoty 10.000 euro, tj. w 2005 r. kwoty 43.800 zł (art. 113 ust. 1 w/w ustawy) - to Podatniczka od momentu przekroczenia wskazanej kwoty winna rozliczać podatek VAT na zasadach ogólnych, określonych w cytowanej ustawie o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego, w ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku rozstrzygnięcie zawarte w przedmiotowym postanowieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego jest sprzeczne z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług. Takie działanie obliguje Dyrektora Izby Skarbowej do podjęcia rozstrzygnięcia w oparciu o art. 14b § 5 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa. Zgodnie bowiem z art. 14b § 2 w/w ustawy interpretacja o której mowa w art. 14a § 1 jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona w drodze decyzji, tj. w trybie określonym w § 5. W myśl art. 14b § 5 pkt 2 cyt. ustawy organ odwoławczy z urzędu w drodze decyzji zmienia albo uchyla postanowienie o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli postanowienie rażąco narusza prawo, orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w tym także, jeżeli niezgodność z prawem jest wynikiem zmiany przepisów.

Przedstawiając powyższe Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku orzekł jak w sentencji decyzji.