W jakim terminie podatnik powinien odprowadzić podatek od towarów i usług w przypadku opłat rocznych za użytkowanie wieczyste, nie uiszczonych przez użytkownika wieczystego w terminie tj. do dnia 31 marca?

sygnatura: IPB_1/449-6/06/I

autor: Izba Skarbowa w Katowicach

data: 2006-08-19

DECYZJA

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po wszczęciu postępowania postanowieniem z dnia 19 lipca 2006r. znak: IPB1/449-6/06/I41464/06 zmienia z urzędu, jako wydane z rażącym naruszeniem prawa, postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Gliwicach z dnia 6 kwietnia 2006r. Nr PP/443-2/44653-22/06 wydane dla Podatnika "X" stanowiące interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej powstania obowiązku podatkowego z tytułu opłat rocznych za oddanie w wieczyste użytkowanie nieruchomości gruntowych, w ten sposób, że:

-uznaje za nieprawidłowe stanowisko organu pierwszej instancji,

-uznaje stanowisko Podatnika również za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 6 stycznia 2006r. Podatnik "X" zwrócił się do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Gliwicach o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie terminu odprowadzenia podatku od towarów i usług od opłat rocznych z tytułu użytkowania wieczystego. W szczególności podatnik wniósł zapytanie, w jakim terminie powinien odprowadzić podatek od towarów i usług w przypadku opłat rocznych za użytkowanie wieczyste nie uiszczonych przez użytkownika wieczystego w terminie tj. do 31 marca.

Zdaniem podatnika, wg art. 19 ust. 13 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, obowiązek odprowadzania podatku od towarów i usług powstaje z chwilą upływu terminu płatności opłat, niezależnie od tego, czy opłata wpłynęła w terminie tj. do 31 marca czy też po tym terminie.

Postanowieniem z dnia 6 kwietnia 2006r. Nr PP/443-2/44653-22/06 Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Gliwicach uznał za nieprawidłowe stanowisko podatnika w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Według organu pierwszej instancji "ustawa o podatku od towarów i usług nie przewiduje żadnego szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego przy świadczeniu tego rodzaju usługi, jaką jest oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste, zatem zastosowanie będą miały ogólne zasady dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego wynikające z ww. z dnia 11 marca 2004r.".

Ponadto w uzasadnieniu postanowienia stwierdzono, że "Mając na względzie powyższe, jak również okoliczność, iż użytkowanie wieczyste ma charakter usługi ciągłej zgodnie z ww. ogólnymi zasadami przewidzianymi w ustawie, obowiązek podatkowy będzie powstawał z chwilą otrzymania zapłaty poszczególnych opłat należnych z tytułu oddania w wieczyste użytkowanie nieruchomości gruntowych".

Jednocześnie organ pierwszej instancji wskazał, że "w przypadku gdy użytkownik wieczysty do końca 2006r. nie uiści opłaty rocznej za 2006r. z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej, której termin zapłaty upłynął w dniu 31.03.2006r. obowiązek w podatku VAT powstanie z chwilą wykonania usługi. Użytkowanie wieczyste ma charakter usługi ciągłej, a w przypadku takich usług, świadczenie usług stanowiące podstawę do określonych obciążeń lub płatności uważa się za zakończone w momencie upływu okresów, których takie obciążenia lub płatności dotyczą. Tak więc, w przypadku użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowych za 2006r. świadczenie tej usługi zostanie zakończone z datą 31.12.2006r. i wtedy też powstanie obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług od nieuiszczonych opłat z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowych za 2006r. Natomiast w przypadku gdy wykonanie usługi powinno być potwierdzone fakturą obowiązek podatkowy powstanie zgodnie z art. 19 ust. 4 ww. ustawy o VAT, tj. z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi - tj. nie później niż do 7.01.2007r.".

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach weryfikując wyżej wym. interpretację stwierdza co następuje:

Jako zasadę w podatku od towarów i usług przyjęto, że obowiązek podatkowy w tym podatku powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi - art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.).

Wyjątek od tej zasady określony został m. in. w przepisie art. 19 ust. 4 ustawy, zgodnie z którym jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Jeżeli natomiast przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi pobrano część należności, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części (art. 19 ust. 11).

Ponieważ użytkowanie wieczyste ma charakter usługi ciągłej, obowiązek podatkowy będzie powstawał z chwilą otrzymania zapłaty poszczególnych opłat należnych z tytułu oddania w użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych.

W tej więc części organ pierwszej instancji przedstawił prawidłowe stanowisko w sprawie ustalenia obowiązku podatkowego z tytułu użytkowania wieczystego, gdy wieczysty użytkownik uiszcza należne z tego tytułu opłaty.

Nieprawidłowe jest natomiast stanowisko organu pierwszej instancji w zakresie ustalania obowiązku podatkowego z tytułu użytkowania wieczystego za rok 2006, w sytuacji, gdy wieczysty użytkownik do końca 2006r. nie uiści opłat należnych z tytułu użytkowania wieczystego.

Zgodnie z § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.), jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2.

Przepis ust. 2 stanowi, iż fakturę wystawia się również nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym pobrano przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi każdą kolejną część należności (zaliczkę, przedpłatę, zadatek lub ratę).

W świetle wskazanych wyżej przepisów tut. organ stwierdza, iż w przypadku opłat rocznych za użytkowanie wieczyste, należy udokumentować każdą wniesioną opłatę, wystawiając w tym celu fakturę VAT. Fakturę należy wystawić nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część należności. Obowiązek ten dotyczy każdej następnej należności otrzymanej od nabywcy (użytkownika wieczystego).

Jednocześnie należy mieć na uwadze postanowienia art. 106 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. W myśl tego przepisu podatnicy nie mają obowiązku wystawiania faktur osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób są obowiązani do wystawiania faktury.

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż w sytuacji, gdy nie zostanie uiszczona opłata z tytułu użytkowania wieczystego, obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług nie powstanie. Nie wystąpi również obowiązek wystawienia faktury VAT.

W ocenie tut. organu, wyrażone w postanowieniu z dnia 6 kwietnia 2006r. Nr PP/443-2/44653-22/06 stanowisko organu pierwszej instancji dotyczące momentu powstania obowiązku podatkowego od opłat rocznych za użytkowanie wieczyste w sytuacji, gdy opłata roczna za 2006r., której termin płatności minął 31 marca 2006r., nie zostanie uiszczona przez wieczystego użytkownika do końca 2006r., zostało oparte na błędnej ocenie prawnej przedstawionego przez podatnika stanu faktycznego, czym naruszono przepis art. 14a § 3 Ordynacji podatkowej, w myśl którego interpretacja, o której mowa w § 1, zawiera ocenę prawną stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa.

Wydanie postanowienia stanowiącego interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie oparte na błędnej ocenie prawnej przedstawionego przez wnioskodawcę stanu faktycznego stanowi rażące naruszenie prawa.

Takie działanie obliguje organ drugiej instancji do podjęcia rozstrzygnięcia w oparciu o art. 14b § 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej, w myśl którego organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia albo uchyla z urzędu postanowienie, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli postanowienie rażąco narusza prawo, orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, w tym także jeżeli niezgodność z prawem jest wynikiem zmiany przepisów.

W świetle powyższego postanowiono orzec jak w sentencji.

Na mocy art. 143 Ordynacji podatkowej niniejsza decyzja wydana została z upoważnienia Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach.

Od decyzji służy odwołanie do Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (adres do korespondencji: Izba Skarbowa w Katowicach-Ośrodek Zamiejscowy w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a) w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia.