Usługa w zakresie organizacji i wykonania pokazu pirotechnicznego a opodatkowanie podatkiem VAT.

sygnatura: PI/443-10/06/Z/06

autor: Izba Skarbowa w Gdańsku

data: 2006-05-04

D E C Y Z J A

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku, działając na podstawie:

• art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.)

po rozpatrzeniu zażalenia wniesionego pismem z dnia 24 lutego 2006 r. Podatnika na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego -zawierające pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług organizacji i wykonania pokazów pirotechnicznych klasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 92.34.13-00.00 - "Usługi rozrywkowe pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane"

dokonuje zmiany zaskarżonego postanowienia

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 22 listopada 2005 r. Spółka zwróciła się do Naczelnika Urzędu z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - w sprawie opodatkowania podatkiem VAT usług w zakresie organizacji i wykonywania pokazów pirotechnicznych realizowanych na zlecenie urzędów miast, domów kultury, agencji reklamowych itp.

Z posiadanej przez Spółkę dokumentacji wynika, iż usługi we wskazanym zakresie Ośrodek Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi klasyfikuje w grupowaniu PKWiU 92.34.13-00.00 - "Usługi rozrywkowe pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane".

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie Podatnik wyraził pogląd, iż w jego ocenie usługi te są zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W odpowiedzi na powyższy wniosek Naczelnik Urzędu Skarbowego postanowieniem z dnia 17 lutego 2006 r. udzielił interpretacji, w której stwierdził, iż w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego stanowisko Podatnika jest nieprawidłowe.

W uzasadnieniu postanowienia Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, że usługi polegające na organizacji i wykonywaniu pokazów pirotechnicznych, mieszczące się w grupowaniu PKWiU 92.34.13 Spółka wykonuje w ramach działalności gospodarczej, której celem jest m.in. dążenie do osiągania zysków. A zatem w ocenie organu podatkowego Spółka nie spełnia wymogów ustawowych do zastosowania zwolnienia przedmiotowego w podatku VAT dla wykonywanych czynności, bowiem w objaśnieniach do poz. 11 załącznika Nr 4 ustawy o podatku od towarów i usług zawężono stosowanie zwolnienia dla usług w zakresie rekreacji i sportu jedynie wyłącznie w stosunku do podmiotów, które nie mają na celu systematycznego dążenia do osiągania zysków, zaś wszelkie zyski, które mimo wszystko osiągną, przeznaczą na utrzymanie lub poprawę świadczonych usług.

Pismem z dnia 24 lutego 2006 r. Spółka wniosła zażalenie na w/w postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego wnioskując o zmianę zaskarżonego postanowienia lub jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez organ podatkowy I instancji.

W zażaleniu Podatnik podnosi, że stan faktyczny przedstawiony w jego wniosku nie daje jakichkolwiek podstaw do interpretowania przedmiotowej kwestii przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w ten sposób, że świadczone usługi w zakresie organizacji i wykonawstwa pokazów pirotechnicznych są elementem jego działalności i w konsekwencji są "dążeniem do osiągania zysków". Bezspornym jest fakt, że każda działalność gospodarcza nastawiona jest na osiąganie dochodów/zysków. W ocenie Spółki usługa polegająca na organizacji i wykonywaniu pokazów pirotechnicznych jest usługą związaną z rekreacją, jednak stanowisko podmiotu wydającego zaskarżone postanowienie jest błędne z punktu widzenia materialnoprawnego. Podmiot podatkowy błędnie i nieprawidłowo dokonał wykładni treści załącznika Nr 4 do ustawy o VAT, w konsekwencji czego została naruszona treść art. 43 ustawy. Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka załączyła postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Prądnik z dnia 05.08.2005 r. wydane w analogicznej sprawie, lecz zawierające rozstrzygnięcie całkowicie różne od stanowiska Naczelnika Urzędu Skarbowego zawartego w zaskarżonym postanowieniu.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku po weryfikacji przedmiotowego postanowienia i po rozpatrzeniu zarzutów zażalenia Spółki stwierdza co następuje:

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają :

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Podstawowa stawka podatku zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 w/w ustawy wynosi 22 %, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Z całokształtu przepisów ustawy o VAT wynika, iż wszelkie odstępstwa od tej zasady zostały taksatywnie wymienione przez ustawodawcę w ustawie i w przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie, przy czym powyższe wyszczególnienie przedstawiono w oparciu o klasyfikację statystyczną towarów i usług (PKWiU).

I tak na podstawie art 43. ust 1 pkt 1 w/w ustawy zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy, w którym m.in. pod pozycją 11 zostały wymienione usługi oznaczone symbolem PKWiU ex 92, tj. związane z kulturą, w tym również usługi twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielanie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania, usługi związane z rekreacją i sportem z wyłączeniem:

1. usług związanych z taśmami wideo oraz z wszelkimi filmami reklamowymi i promocyjnymi,
2. usług związanych z wyświetlaniem filmów i taśm wideo, wyświetlaniem filmów na innych nośnikach oraz filmów reklamowych i promocyjnych,
3. usług w zakresie działalności stadionów innych obiektów sportowych (PKWiU 92.61),
4. wstępu na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego (PKWiU 92.31.2), związane z funkcjonowaniem obiektów kulturalnych (PKWiU 92.32.10), świadczone przez wesołe miasteczka, parki rozrywki i cyrki (PKWiU 92.33 i 92.34.11) oraz wstępu na imprezy sportowe,
5. wstępu oraz wypożyczania wydawnictw (PKWiU 22.11, 22.12, 22.13) w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą (PKWiU 92.5)

5a) usług związanych z produkcją filmów i nagrań wideo (PKWiU 92.11), usług związanych z dystrybucją filmów i nagrań wideo (PKWiU 92.12), usług związanych z produkcją filmów i nagrań na innych nośnikach, usług związanych z dystrybucją filmów i nagrań na innych nośnikach,
5b) wstępu do parków rekreacyjnych, plaż i innych miejsc o charakterze kulturalnym (PKWiU ex 92.72),

6. działalności agencji informacyjnych,
7. usług wydawniczych,
8. usług radia i telewizji (PKWiU 92.2) z zastrzeżeniem poz. 12.

W objaśnieniach do poz. 11 załącznika nr 4 uszczegółowiono, iż w odniesieniu do usług związanych z rekreacją i sportem - zwolnienie dotyczy wyłącznie usług świadczonych przez podmioty, które nie mają jako celu systematycznego dążenia do osiągania zysków, zaś wszelkie zyski, które mimo wszystko osiągną, przeznaczą na utrzymanie lub poprawę świadczonych usług.

Z przedstawionego powyżej stanu prawnego wynika zatem bezspornie, iż co do zasady usługi klasyfikowane w grupowaniu PKWiU ex 92, poza wyjątkami wyszczególnionymi w pkt 1 - 8 korzystają ze zwolnienia przedmiotowego w podatku od towarów i usług, z tym że w stosunku do usług w zakresie rekreacji i sportu zastrzeżono, że zwolnienie ma zastosowanie wyłącznie w stosunku do podmiotów, które świadcząc je nie mają na celu osiągnięcie zysków, zaś wszelkie zyski jakie osiągną przeznaczą na utrzymanie i poprawę świadczonych usług, tj. do tzw. działalności "non profit".

W przedmiotowej sprawie podstawą do rozstrzygnięcia sporu pomiędzy skarżącą Spółką a Naczelnikiem Urzędu Skarbowego jest prawidłowe zaklasyfikowanie wykonywanych czynności przez podatnika wg. grupowań statystycznych PKWiU i wyjaśnienie, czy są to usługi z zakresu kultury - korzystające poza wyjątkami wymienionymi w pkt 1 - 8 ze zwolnienia przedmiotowego w podatku od towarów i usług, czy też są to usługi z zakresu rekreacji bądź sportu - korzystające ze zwolnienia przedmiotowego w podatku VAT z ograniczeniem, tj. jedynie w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w warunkach "non profit" ?

Z rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 42, poz. 264 ze zm.) wynika, iż towary i usługi klasyfikuje się, przypisując je do określonego grupowania statystycznego, którego struktura dzieli się na sekcje, podsekcje, działy, grupy, klasy, kategorie i podkategorie.

Przystępując zatem do analizy działu PKWiU ex 92 obejmującego swym zakresem usługi związane z rekreacją, kulturą i sportem stwierdzić należy, iż dział ten dzieli się na następujące grupy usług :

1. dział 1 - usługi związane z filmami i nagraniami wideo - PKWiU 92.1;
2. dział 2 - usługi radia i telewizji - PKWiU 92.2,;
3. dział 3 - usługi rozrywkowe pozostałe - PKWiU 92.3, w tym:

- usługi w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego - PKWiU 92.31,
- usługi związane z funkcjonowaniem obiektów kulturalnych - PKWiU 92.32,
- usługi świadczone przez wesołe miasteczka i parki rozrywki - PKWiU 92.33,
- usługi rozrywkowe pozostałe - PKWiU 92.34.

4. dział 4 - usługi świadczone przez agencje informacyjne - PKWiU 92.4;
5. dział 5 - usługi świadczone przez bibloteki, archiwa, muzea i inne usługi związane z kulturą - PKWiU 92.5;
6. dział 6 - usługi związane ze sportem - PKWiU 92.6;
7. dział 7 - usługi rekreacyjne pozostałe - PKWiU 92.7.

Z przytoczonego zestawienia wynika bezspornie, iż usługi rozrywkowe stanowią odrębną od rekreacyjnych grupę usług.

W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku nie można zatem, jak to czyni organ podatkowy pierwszej instancji utożsamiać usług rozrywkowych i rekreacyjnych.

Zastrzeżenie prowadzenia działalności w warunkach "non profit" ma natomiast zastosowanie jedynie w stosunku do usług sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 92.6 i do usług z grupowania PKWiU 92.

W przedmiotowej sprawie uprawniony organ statystyczny - Ośrodek Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi - zaklasyfikował czynności wykonywane przez Spółkę w PKWiU 92.34.13-00.00 - "Usługi rozrywkowe pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane", tj. w tej samej grupie co koncerty, spektakle, usługi związane z funkcjonowaniem obiektów kulturalnych, czy też usługi w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego.

Ponieważ jak wcześniej wskazano cel zarobkowy, wyłączający zwolnienie z podatku VAT odnosi się wyłącznie do usług związanych ze sportem i do usług związanych z rekreacją - świadczone przez Spółkę usługi związane z kulturą, jako nie wymienione w pkt. 1 - 8 poz. 11 załącznika Nr 4 do ustawy korzystają ze zwolnienia przedmiotowego w podatku od towarów i usług na podstawie cyt. art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przedstawiając powyższe Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku postanawia jak w sentencji decyzji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna w toku instancji.