sygnatura: III-3/4430-430/VAT/05/TK
autor: Izba Skarbowa w Łodzi
data: 2006-03-14
| słowa kluczowe: | "mały" podatnik |
W złożonym w dniu 15 września 2005 r. wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego Spółka zwróciła się do organu podatkowego z zapytaniem dotyczącym sposobu określenia wartości sprzedaży, której przekroczenie powoduje utratę statusu małego podatnika.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca od IV kwartału 2002 r. - jako mały podatnik - rozlicza podatek od towarów i usług metodą kasową.
Wątpliwości Spółki dotyczą sposobu określenia wartości sprzedaży w poszczególnych kwartałach roku. Czy należy przyjąć:
1. kwotę sprzedaży faktycznie dokonanej powiększonej o podatek należny wg wystawionych w danym okresie faktur, czy
2. kwotę sprzedaży, w stosunku do której obowiązek podatkowy powstał w danym okresie i została ona ujęta w deklaracjach VAT-7K za poszczególne kwartały.
Zdaniem Wnioskodawcy ?przy określaniu warunków utraty prawa do rozliczania podatku metodą kasową mowa jest o sprzedaży wraz z kwotą podatku w sensie ogólnym, a nie w kontekście momentu powstania obowiązku podatkowego, w związku z tym utrata statusu małego podatnika następuje począwszy od miesiąca następującego po kwartale, w którym sprzedaż wraz z kwotą podatku wg wystawionych faktur osiągnie kwotę 3.503.000 zł?.
Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź ? Śródmieście postanowieniem z dnia 12 grudnia 2005 r. nr III-2/443-193/05/MF uznał za nieprawidłowe stanowisko Podatnika zaprezentowane we wniosku. W opinii organu podatkowego do obliczenia kwoty, o której mowa w art. 2 pkt 25 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług należy przyjąć sprzedaż, w stosunku do której powstał obowiązek podatkowy.
Zgodnie z art. 14b § 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi dokonuje zmiany postanowienia wydanego przez Naczelnika Urzędu Skarbowego Łódź - Śródmieście.
Zgodnie z art. 2 pkt 25 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.) przez małego podatnika - rozumie się podatnika podatku od towarów i usług, u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 800.000 euro - przy czym przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.
Stosownie do art. 21 ust. 1 ustawy, mały podatnik może wybrać metodę rozliczeń polegającą na tym, że obowiązek podatkowy powstaje z dniem uregulowania całości lub części należności, nie później niż 90 dnia, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2, 5 i 6, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca miesiąca poprzedzającego okres, za który będzie stosował tę metodę, zwaną ?metodą kasową?. Uregulowanie należności w części powoduje powstanie obowiązku podatkowego w tej części. W myśl art. 21 ust. 4 ustawy, mały podatnik traci prawo do rozliczania podatku metodą kasową, począwszy od rozliczenia za miesiąc następujący po kwartale, w którym przekroczył kwotę określoną w art. 2 pkt 25 ustawy.
Powołane wyżej przepisy nie zawierają wyjaśnienia pojęcia sprzedaży. Nie zawierają go również inne przepisy ustawy o podatku od towarów i usług dotyczące małych podatników. W takiej sytuacji, w opinii tut. Organu, zgodnie z zasadą pierwszeństwa wykładni wewnętrznej zastosowanie znajdzie definicja sprzedaży zawarta w art. 2 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów. Zdaniem tut. Organu powyższa definicja sprzedaży ? pomimo swego ?ogólnego? brzmienia ? ma w pełni zastosowanie przy określaniu limitu sprzedaży, którego przekroczenie skutkuje utratą przez Wnioskodawcę statusu ?małego podatnika?.
W związku z powyższym brak jest podstaw prawnych, aby w przypadku małych podatników, którzy stosownie do art. 21 ust. 1 ustawy wybrali metodę kasową rozliczania podatku ? do sprzedaży w rozumieniu art. 2 pkt 25 ustawy zaliczać tylko tę część sprzedaży, za którą kontrahenci uregulowali należność oraz sprzedaż, za którą kontrahenci nie zapłacili w ciągu 90 dni, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. W przypadku bowiem przyjęcia, że do kwoty, którą należy wziąć pod uwagę przy ustalaniu momentu utraty statusu małego podatnika, należy wliczać wyłącznie sprzedaż w stosunku do której powstał obowiązek podatkowy, bezprzedmiotowa byłaby regulacja zawarta w art. 21 ust. 5 ustawy, przewidująca stosowanie metody kasowej do sprzedaży, która miałaby miejsce od czasu przekroczenia limitu sprzedaży określonego w art. 2 pkt 25 ustawy. W tym przypadku bowiem sprzedaż ta (do końca kwartału, w którym przekroczono kwotę z art. 21 ust. 1) nie byłaby objęta szczególnym momentem ustalania obowiązku podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy. Jak wynika bowiem z art. 21 ust. 1 ustawy utrata możliwości rozliczania się metodą kasową nie ma, po przekroczeniu limitu sprzedaży, skutku natychmiastowego. Przepis powyższy stanowi, iż mały podatnik traci prawo do rozliczania podatku metodą kasową, począwszy od rozliczenia za miesiąc następujący po kwartale, w którym przekroczył kwotę określoną w art. 2 pkt 25 lit. a ustawy.
Reasumując, dla określenia wartości sprzedaży, o której mowa w art. 2 pkt 25 lit. a -dotyczącej małego podatnika ? należy przyjąć kwotę sprzedaży faktycznie dokonanej, powiększonej o podatek należny, według wystawionych w danym okresie faktur.