Dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu usług obcych przekazywanych nieodpłatnie w ramach reklamy niepublicznej.

sygnatura: PP-B/406z-34/05/AKB

autor: Izba Skarbowa w Poznaniu

data: 2006-01-05

D E C Y Z J A

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 4 listopada 2005r.(wpływ do tut. Izby 17.11. 2005r.) na postanowienie Naczelnika Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu nr ZP/443-296/2/05 z dnia 26 października 2005r. uznające za nieprawidłowe stanowisko podatnika przedstawione we wniosku z dnia 1 sierpnia 2005r. w zakresie odliczania podatku naliczonego związanego z nabyciem usług przekazywanych nieodpłatnie w ramach reklamy niepublicznej - odmawiam zmiany zaskarżonego postanowienia.

UZASADNIENIE

Spółka z o. o. ?D? pismem z dnia 1 sierpnia 2005r. zwróciła się do Naczelnika Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu o udzielenie pisemnej interpretacji między innymi w sprawie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu usług obcych przekazywanych nieodpłatnie w ramach reklamy niepublicznej. Zdaniem Spółki jeśli zakup usługi obcej na potrzeby reprezentacji i reklamy został udokumentowany oryginalną fakturą VAT, to podatek w niej wykazany stanowi podatek naliczony do odliczenia od podatku należnego (z wyjątkiem usług gastronomicznych i hotelowych) bez względu na przekroczenie limitów określonych w przepisach podatku dochodowego.

Naczelnik Urzędu Skarbowego postanowieniem z dnia 26 października 2005r. uznał pogląd podatnika za nieprawidłowy uzasadniając, że nieodpłatne przekazanie usług obcych na cele reprezentacji i reklamy na rzecz kontrahenta nie należy do czynności określonych w art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). W związku z powyższym przepis art. 88 ust. 3 pkt 3 tej ustawy nie ma w tym przypadku zastosowania. Podatnikowi nie przysługuje zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zakupie usług przekazywanych nieodpłatnie w ramach reprezentacji i reklamy w przypadku przekroczenia limitu 0,25% przychodów.

W zażaleniu na w/w postanowienie Spółka argumentuje, iż zakupy usług obcych przekazane nieodpłatnie na cele reprezentacji i reklamy, a więc na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, istotnie nie są czynnościami wymienionymi w art. 8 ust. 2 cyt. ustawy o p.t.u. Zdaniem strony właśnie dlatego, że czynności te nie są kwalifikowane jako usługi, nie podlegają one opodatkowaniu bez względu na możliwość skorzystania z odliczenia podatku naliczonego. W przypadku gdy zakup usługi obcej został udokumentowany fakturą VAT, to wykazany w niej podatek należny co do zasady stanowi dla podatnika podatek naliczony podlegający odliczeniu od podatku należnego.

Po zapoznaniu się ze sprawą stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 8 ust. 2 cyt. ustawy o p.t.u. nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jako odpłatne świadczenie usług. Z treści tego przepisu wynika, że obowiązek podatkowy powstaje, gdy podatnik nieodpłatnie świadczy usługi w warunkach określonych w tym przepisie.

Z wniosku Spółki wynika, iż dokonuje ona zakupów usług (np. szkolenia, konferencje dla klientów) przeznaczonych na niepubliczną reprezentację i reklamę, potwierdzonych fakturą VAT. Nie wykonuje zatem czynności polegającej na świadczeniu usług, lecz kupuje usługi służące jej kontrahentom w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. W konsekwencji podatnik nie ma obowiązku naliczania podatku należnego. Natomiast odliczenie podatku naliczonego przysługuje wyłącznie w przypadku spełnienia warunków określonych przepisami cyt. ustawy o p.t.u. Co do zasady, zgodnie z art. 86 ust. 1 cyt. ustawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Obniżenia tego nie stosuje się jednak do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego (por. art. 88 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy o p.t.u.). Treść tego przepisu wskazuje, iż odliczenie nie przysługuje, gdy określony wydatek nie mógłby stanowić kosztu uzyskania przychodu ze względu na istniejącą normę prawa. Nie chodzi tu zatem o taką sytuację gdy wydatek co do zasady nie jest kosztem, tylko o zaistnienie określonych normą prawną okoliczności powodujących, że wydatek nie mógłby być uznany za koszt uzyskania przychodu. Taką normę prawną stanowi art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem nie stanowią kosztów uzyskania przychodu koszty reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25% przychodów, chyba że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób. Okolicznością powodującą, iż podatek naliczony nie mógłby być w żadnym przypadku odliczony jest przekroczenie limitu wydatków na reklamę niepubliczną.

Ponadto należy zauważyć, iż uznanie zakupu usług obcych za czynność nie spełniającą przesłanek z cyt. art. 8 ust. 2 ustawy o p.t.u. powoduje, że nie ma w tym przypadku zastosowania art. 88 ust. 3 pkt 3 tej ustawy, który dopuszcza odliczenie podatku od zakupów nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, jeżeli nieodpłatne świadczenie, z którymi te wydatki są związane, zostało opodatkowane. W konsekwencji w rozpatrywanej sprawie brak możliwości odliczenia podatku naliczonego wynika z treści cyt. art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o p.t.u.Rozstrzygnięcie organu I instancji jest zatem prawidłowe.

W związku z powyższym postanawiam jak w sentencji.

Niniejsza interpretacja prawa podatkowego została wydana w oparciu o przedstawiony przez wnioskodawcę stan faktyczny oraz obowiązujący w dniu jej wydania stan prawny.

Jest ona wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy, nie jest natomiast wiążąca dla podatnika (por. art. 14 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej).

W przypadku zmiany przepisów podatkowych interpretacja przestaje wiązać.