Czy podatnik świadczący usługi turystyczne może zaliczyć usługi świadczone przez pilotów i przewodników (realizowane w formie umowy zlecenia i umowy o dzieło) do usług nabytych dla bezpośredniej korzyści w celu rozliczania się systemem marży?

sygnatura: PP III 443/1559/05/AM

autor: Izba Skarbowa we Wrocławiu

data: 2006-01-19

Podatnik zwrócił się z wnioskiem do Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Z opisanego przez stronę stanu faktycznego wynikało, iż przedmiotem jej działalności jest świadczenie usług turystyki i w celu świadczenia tych usług dokonuje ona zakupu innych usług od pilotów i przewodników. Pytanie Podatnika dotyczyło możliwości zaliczenia usług świadczonych przez ww. pilotów i przewodników (realizowanych w formie umowy zlecenia i umowy
o dzieło) do usług nabytych dla bezpośredniej korzyści turysty w celu rozliczania się systemem marży. Zdaniem Podatnika wypłaty w formie umowy zlecenia umowy o dzieło pilotom, bądź przewodnikom, stanowią składnik usługi turystyki, nabyty dla bezpośredniej korzyści turysty. W oparciu o stan faktyczny przedstawiony w złożonym zapytaniu, Naczelnik Urzędu Skarbowego w wydanym postanowieniu podzielił stanowisko podatnika i stwierdził, że jest ono prawidłowe. W opinii organu podatkowego I instancji, świadczone przez podatnika usługi dla bezpośredniej korzyści turysty nabyte od innych podatników (np. pilota lub przewodnika) mogą być opodatkowane "systemem marży" w przypadku, gdy zgodnie z art. 119 ww. ustawy stanowią składnik świadczonej usługi turystyki.
Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, iż udzielona przez organ pierwszej instancji interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego jest niezgodna z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa. W związku z powyższym w wyniku wszczęcia postępowania w sprawie udzielonej przez organ pierwszej instancji interpretacji, Dyrektor Izby Skarbowej zmienił przedmiotową interpretację. Organ odwoławczy wskazał, iż stosownie do treści art. 119 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) w przypadku świadczenia usług turystyki podstawą opodatkowania jest kwota marży pomniejszona o kwotę należnego podatku. Przez "marżę" rozumie się zgodnie z ust. 2 ww. artykułu różnicę między kwotą należności, którą ma zapłacić nabywca usługi, a ceną nabycia przez podatnika podatku od towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty. Przez usługi dla bezpośredniej korzyści turysty rozumie się usługi stanowiące składnik świadczonej usługi turystyki, a w szczególności transport, zakwaterowanie, wyżywienie, ubezpieczenie.
Jak stanowi art. 119 ust. 3 zasada opodatkowania marży ma zastosowanie bez względu na to, kto nabywa usługę turystki, jednakże podatnik musi spełnić następujące warunki:
1. posiadać siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju,
2. działać na rzecz nabywcy usługi we własnym imieniu i na własny rachunek,
3. przy świadczeniu usługi nabywać towary i usługi od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty
4. prowadzić ewidencję, z której wynikają kwoty wydatkowane na nabycie towarów i usług od innych podatników dla bezpośredniej korzyści turysty oraz posiadać dokumenty, z których wynikają te kwoty.
Odnosząc powyższe uregulowania do stanu faktycznego przedstawionego przez podatnika stwierdzono, iż z pisma strony jednoznacznie nie wynikało czy spełniony jest drugi warunek tj. czy nabywa ona usługi od innych podatników, bowiem - jak twierdziła strona - dokonuje ona wypłaty z tytułu usług świadczonych przez pilotów i przewodników w formie umowy zlecenia lub umowy o dzieło. Zatem nie jest jasne czy osoby te są "podatnikami" w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w art. 15 definiują pojęcie "podatnika" jako osobę prawną, jednostkę organizacyjną nie mającą osobowości prawnej oraz osobę fizyczną, wykonującą samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat tej działalności. Natomiast ust. 3 art. 15 wskazuje, iż za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą nie uznaje się czynności:
? z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.;
? z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
Reasumując;
Podatnik winien zidentyfikować status kontrahenta w oparciu o wskazane wyżej przepisy art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.
Jeżeli podmioty od których strona nabywa usługi (pilotażu i przewodnictwa) są "podatnikami" w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, wykonującymi samodzielnie działalność gospodarczą - to wówczas nabywane od tych podmiotów usługi mogą być zaliczone do "usług dla bezpośredniej korzyści turysty" i przyjęte do rozliczenia w systemie opodatkowania marży (art. 119). Status kontrahenta winien wynikać z dokumentu (rachunku) wystawionego w związku z nabywanym świadczeniem.
Jeżeli natomiast podmioty te nie spełniają kryteriów pozwalających uznać, iż prowadzą one samodzielnie działalność gospodarczą, co w konsekwencji nie pozwalałoby uznać ich za "podatników" - to wówczas wymieniona w art. 119 procedura nie może być zastosowana.
Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku.
Mając na uwadze powyższe należało orzec jak w sentencji.