Czy istnieje ograniczenie w zakresie odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem motocykli testowych i demonstracyjnych oraz z zakupem paliwa?
sygnatura: PP-3/i/449/6/05
autor: Izba Skarbowa w Krakowie
data: 2005-11-25
| słowa kluczowe: | odliczenia od podatku, paliwo, podatek naliczony |
DECYZJA
Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie po rozpatrzeniu odwołania Spółki z dnia 26 września 2005 r. od decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 09 września 2005 r. nr. PP-3/i/4407/153/OS w sprawie interpretacji dotyczącej zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług,działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.)utrzymuje w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
UZASADNIENIE
Działając na podstawie art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej wnioskiem z dnia 03.02.2005 r., Spółka zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zgodnie z przepisem art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej.Z opisanego stanu faktycznego wynika, że przedmiotem działalności Spółki jest dostawa motocykli oraz części i akcesoriów do tych pojazdów. Spółka realizując umowy z kontrahentami zagranicznymi zobowiązana jest do posiadania motocykli testowych i demonstracyjnych. Motocykle te zaliczone są do środków trwałych w momencie rozpoczęcia ich użytkowania. Czasami Spółka odpłatnie wynajmuje lub wypożycza te motocykle. Zwyklepo pewnym czasie użytkowania motocykle te są sprzedawane. W związku z tym Spółka zwróciła się z prośbą o wyjaśnienie, czy istnieje ograniczenie w zakresie odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem ww. motocykli oraz zakupem paliwa.
Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Krowodrza w drodze postanowienia z dnia 29.03.2005 r. udzielił interpretacji, zgodnie z którą motocykl demonstracyjny lub testowy nie jest samochodem osobowym lub innym pojazdem samochodowym w rozumieniu art. 86 ust.3 ustawy o podatku VAT, dlatego Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu motocykli na ogólnych zasadach określanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Również ograniczenia w odliczaniu podatku naliczonego wynikające z przepisu art. 88 ust. 1 pkt. 3 ustawy nie dotyczą zakupu paliwa do napędu motocykli testowych i demonstracyjnych.
Powyższe postanowienie zostało z urzędu, z uwagi na rażące naruszenie prawa, zmienione decyzją Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 09.09.2005 r. nr PP-3/i14407/153/O5. Stwierdzono w niej, iż w odniesieniu do motocykli ma zastosowanie ograniczenie o którym mowa w art. 86 ust. 3 ustawy, gdyż zgodnie z art. 2 pkt 45 ustawy z dnia 20.06.1997 r. Prawo o Ruchu Drogowym (Dz. U. Nr 58, poz. 515 ze zm.) motocykl jest pojazdem samochodowym. Powyższe ograniczenie nie dotyczy przypadku, gdy odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie na podstawie umowy leasingu tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika (art. 86 ust. 4 pkt. 1 ustawy).
Z uwagi na fakt, że Spółka zakupiony motocykl wprowadziła do ewidencji środków trwałych nie będzie miał zastosowania art. 86 ust. 4 pkt. 1 ustawy.Równocześnie Spółce nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od zakupionego paliwa, zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt. 3 ustawy, gdyż motocykl jest pojazdem, o którym mowa w art. 86 ust. 3 ustawy.
Pismem z dnia 26.09.2005 r. Spółka wniosła odwołanie od w/w decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie podnosząc, iż ustawa o podatku VAT nie definiuje pojęcia "pojazd samochodowy". Natomiast w całej swej rozciągłości opiera się na Polskiej Klasyfikacji Towarów i Usług, a także na Polskiej Scalonej Nomenklaturze Handlu Zagranicznego (PCN) i na Nomenklaturze Scalonej (CN). Polska Klasyfikacja Towarów i usług zdecydowanie oddziela "pojazdy samochodowe, przyczepy i naczepy" zaliczane do działu 34 od "sprzętu transportowego pozostałego" stanowiącego dział 35. W tym ostatnim znajdują się "motocykle i rowery" (35.4). Także Nomenklatura Scalona (CN), zalicza pojazdy samochodowe do podziałów: 8703, 8704 podczas gdy motocykle umieszcza w całkowicie odrębnym poddziale 8711. Spółka powołuje się również na Klasyfikację Środków Trwałych, która systematyzuje "motocykle, przyczepy i wózki widłowe" w oddzielny od samochodów rodzaj o numerze 740.
Ponadto Spółka przyznaje, iż ustawa z dnia 20.06.1997 r. Prawo o Ruchu Drogowym (Dz. U. Nr 58, poz. 515 ze zm.) definiuje pojazd samochodowy jako pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością 25 km/h (art. 2 pkt 33) jak również, że prawo to określa motocykl jako pojazd samochodowy jednośladowy lub z bocznym wózkiem - wielośladowy (art. 2 pkt 45). Jednak zadaniem Spółki w sytuacji braku jednoznacznego powoływania się przez ustawę o podatku od towarów i usług na definicję "pojazdu samochodowego" stworzoną dla potrzeb prawa o ruchu drogowym, przy jednoczesnym wielokrotnym odwołaniu się przez ustawę do klasyfikacji wydanych o statystyce publicznej, przenoszenie pojęcia "pojazd samochodowy" w rozumieniu prawa drogowego na grunt ustawy o VAT przekracza granice tej ostatniej ustawy w przedmiotowej sprawie.
Po rozpoznaniu złożonego odwołania Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie stwierdza.
Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) nie definiuje pojęć: samochodu osobowego, pojazdu samochodowego czy dopuszczalnej ładowności. Jednakże w art. 86 ust. 4 ustawodawca określając pojazdy specjalne - stwierdza, iż zarówno świadectwo homologacji jak i decyzja zwalniająca z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji winny być zgodne z przepisami prawa o ruchu drogowym. Oznacza to, iż dla potrzeb prawa podatkowego nie mogą być formułowane odrębne definicje, jeśli uprzednio zostały zdefiniowane w innych ustawach właściwych dla tego rodzaju zagadnień, co świadczy również o spójności tworzonego prawa.
Zasadnym zatem jest przyjęcie, iż w przypadku definiowania pojęcia pojazd samochodowy na potrzeby ustawy o podatku od towarów i usług należy odwołać się do ustawy Prawo o ruchu drogowym, a nie jak podnosi Spółka do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.
Na marginesie należy również zauważyć, iż posługując się w przedmiotowym przypadku Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług można dojść do błędnego wniosku, iż przepis art. 86 ust 3 ustawy o podatku VAT ma zastosowanie przykładowo do silnika spalinowego tłokowego (PKWiU 34.10.1) czy też części do silników (PKWiU 34.30.1).
Z w/wymienionych względów Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie orzekł jak w sentencji.
Decyzja niniejsza jest ostateczna.
Na decyzję służy prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wKrakowie, ul. Topolowa 5 z powodu jej niezgodności z prawem.Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach za pośrednictwem Dyrektora IzbySkarbowej w Krakowie w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji.