Podatnik stwierdza, iż zamierza podpisać umowę z odbiorcą łotewskim na dostawę produkowanych przez siebie urządzeń, których montażu dokona w tym przypadku inny podatnik łotewski.
W złożonym wniosku wyrażono wątpliwość dotyczącą momentu powstania obowiązku podatkowego "w przypadku otrzymania przed dokonaniem dostawy wewnątrzwspólnotowej całości lub części ceny". Podatnik, powołując się na treść przepisów art. 20 ust. 3 oraz art. 19 ust. 12 pkt 2 ustawy VAT stanął na stanowisku, że skoro nie przedstawił w urzędzie skarbowym zabezpieczenia majątkowego kwoty zwrotu różnicy podatku nie ma obowiązku wystawienia faktury potwierdzającej otrzymanie zadatku, a tym samym obowiązek podatkowy z tytułu otrzymania przez niego zadatku od nabywcy nie powstanie.

sygnatura: PP III 443/792/05/MTD

autor: Izba Skarbowa we Wrocławiu

data: 2005-08-19

Naczelnik Urzędu Skarbowego uznał stanowisko podatnika przedstawione w sprawie za nieprawidłowe.
W uzasadnieniu przedmiotowego postanowienia organ podatkowy wskazał, iż zgodnie
z art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy VAT miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz jest miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane. W związku z tym, jak stwierdził Naczelnik Urzędu Skarbowego, w sytuacji opisanej przez Spółkę - gdy montaż dostarczonego przez nią towaru odbywa się na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo dostawcy - dostawę traktuje się jako dokonaną na terytorium tego innego państwa.
Dlatego też w opinii organu podatkowego pierwszej instancji przedstawione przez podatnika we wniosku z dnia 27.01.2005 r. stanowisko jest niesłuszne, gdyż - jak stwierdzono wyżej - dokonywana przez stronę czynność nie stanowi dostawy wewnątrzwspólnotowej, traktuje się ją jako dokonaną na terytorium Łotwy i opodatkowanie przedmiotowej czynności podlegać będzie przepisom podatkowym tego właśnie państwa.
Jak zaznaczono w postanowieniu, udzielona interpretacja zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku.
Dokonując oceny udzielonej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej, działając w trybie nadzoru na podstawie art. 14a Ordynacji podatkowej, postanowieniem Nr wszczął postępowanie
w celu uchylenia przedmiotowej interpretacji.
Zdaniem organu drugiej instancji Naczelnik Urzędu Skarbowego zasadnie powołał się w niniejszym przypadku na art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy VAT, zgodnie
z którym miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz, jest miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane. W związku z tym, jak stwierdził Naczelnik Urzędu Skarbowego, w sytuacji opisanej przez Spółkę - kiedy montaż dostarczonego przez nią towaru odbywa się na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo dostawcy - dostawę traktuje się jako dokonaną na terytorium tego innego państwa. Organ drugiej instancji stwierdza jednocześnie, iż przepis art. 10 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy VAT wyraźnie wskazuje, iż czynności przemieszczenia towarów, które są w państwie przeznaczenia instalowane lub montowane, nie uważa się za dostawę wewnątrzwspólnotową.
Jednak, co należy podkreślić, pytanie podatnika zawarte we wniosku z dnia 27.01.2005 r. dotyczyło momentu powstania obowiązku podatkowego "w przypadku otrzymania przed dokonaniem dostawy wewnątrzwspólnotowej całości lub części ceny". Przedstawiając własne stanowisko spółka także powołała się na regulacje dotyczące dostawy wewnątrzwspólnotowej. Natomiast odpowiedź udzielona przez Naczelnika Urzędu Skarbowego dotyczyła uregulowanej w art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy VAT dotyczącym miejsca dokonania dostawy towarów, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz.
Jednoczesnie trzeba stwierdzić, że postępowanie w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego różni się ze względu na przedmiot
i tryb wydawania rozstrzygnięcia od postępowania podatkowego wszczętego i prowadzonego na zasadach ogólnych. Jest ono bowiem prowadzone na wniosek, w którym podatnik zobowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego (art. 14a § 3 Ordynacji podatkowej). Natomiast zakres udzielanej odpowiedzi jest ograniczony pytaniem podatnika bowiem, zgodnie z art. 14a § 3 Ordynacji podatkowej, interpretacja zawiera ocenę prawną stanowiska pytającego. Oznacza to, że organ podatkowy jest związany co do zakresu udzielanej interpretacji pytaniem zadanym przez podatnika a udzielana odpowiedź winna jedynie odnosić się do pytania i oceny przedstawionego przez pytającego stanowiska.
Natomiast w postanowieniu będącym przedmiotem postępowania w ocenie organu odwoławczego stan faktyczny opisany we wniosku Spółki nie koresponduje z treścią postanowienia z dnia co narusza przepis art. 14 a § 3 Ordynacji podatkowej. Dlatego też uznać należy, iż dla udzielenia podatnikowi prawidłowej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego organ pierwszej instancji powinien był wyczerpująco wyjaśnić stan faktyczny w tym zakresie. W celu wydania wiążącej interpretacji przepisów prawa podatkowego właściwy organ podatkowy zobowiązany jest dążyć do zobowiązania strony do wyczerpującego określenia stanu faktycznego, umożliwiającego prawidłową interpretację przepisów prawa.
Zgodnie bowiem z przepisem art. 14 a § 1 Ordynacji podatkowej - stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym - organ podatkowy sporządzając interpretację, dokonuje wykładni właściwego przepisu (-ów) przez co należy rozumieć przepis właściwy do danego stanu faktycznego.