Czy w przypadku likwidacji półproduktów pozostających w magazynie spółki w wyniku niewykonania przez kontrahenta zobowiązania, spółka będzie mogła wynikającą stąd stratę zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu?
sygnatura: IBPB3/423-883/08/PP
autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
data: 2008-12-31
słowa kluczowe: | strata, strata w środkach obrotowych, środek obrotowy |
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2008r. (data wpływu do tut. Biura 6 października 2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów strat w środkach obrotowych - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 6 października 2008r. wpłynął do tut. Biura wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów strat w środkach obrotowych.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Na podstawie umowy zawartej pomiędzy Spółką a zagranicznym kontrahentem, Spółka zobowiązana była do wyprodukowania wyrobu według uzgodnionego wzoru. W trakcie wykonywania umowy zawarto porozumienie poparte protokołem zgodnie z którym kontrahent spółki zobowiązał się ponadto do zakupu towaru wyprodukowanego w ilościach większych niż wskazane w umowie oraz wyrobów które nie będą spełniały wymogów jakościowych końcowych odbiorców. Kontrahent wywiązał się jedynie częściowo z zobowiązań przyjętych w porozumieniu. Spółka wielokrotnie wzywała kontrahenta do wykonania umowy, jednakże zaprzestał on dalszej współpracy bez wskazania uzasadnienia. Celem prawidłowego wykonania umowy i zabezpieczenia dostaw Spółka nabyła materiały, dokonała obróbki i pozostawiła w magazynie w formie półproduktów. Ze względu na odmowę odbioru dalszych dostaw, Spółka wstrzymała produkcję aby ograniczyć straty i dodatkowe koszty. W konsekwencji Spółka posiada na dzień dzisiejszy półprodukty, które nie mogą zostać użyte w toku dalszej produkcji na potrzeby innych odbiorców. Właściwości zamówionego towaru wykluczają również możliwość przeznaczenia posiadanych zapasów do dalszej sprzedaży. Spółka zamierza w/w zapasy magazynowe zlikwidować ze względu na fakt, iż utraciły dla Spółki jakąkolwiek przydatność gospodarczą, a generują jedynie dodatkowe koszty magazynowania.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy w przypadku likwidacji półproduktów pozostających w magazynie spółki w wyniku niewykonania przez kontrahenta zobowiązania, spółka będzie mogła wynikającą stąd stratę zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu...
Zdaniem Spółki, strata będąca wynikiem likwidacji zapasów (półproduktów) będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodu stanowią koszt uzyskania przychodu. Niewątpliwie nabycie przez Spółkę materiałów oraz koszt produkcji półproduktów w celu wykonania umowy służy temu celowi. Ponadto w art. 16 ust. 1 w/w ustawy nie wyszczególniono strat w środkach obrotowych. Oznacza to, że straty te, niejako związane z działalnością gospodarczą, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Oceniając sprawę także w aspekcie okoliczności, które spowodowały stratę trudno dopatrzyć się winy Spółki, która dochowała należytej staranności w trakcie realizacji umowy, a strata wynikła wyłącznie z przyczyn dotyczących kontrahenta.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Wśród wymienionych w tzw. negatywnym katalogu kosztów ujętym w art. 16 ust. 1 w/w ustawy nie wyszczególniono strat w środkach obrotowych. Oznacza to, iż co do zasady straty te, jako związane z prowadzoną działalnością, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Zaliczenie strat w środkach obrotowych do kosztów uzyskania przychodów powinno być jednak każdorazowo oceniane w aspekcie:
Przyjmuje się, iż dla celów podatkowych tylko stratę powstałą na skutek zdarzeń nieprzewidywalnych, nie do uniknięcia przez racjonalnie działający podmiot można uznać za zdarzenie, które uzasadnia zaliczenie powstałej straty w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Należy podkreślić, iż jedynie straty w środkach obrotowych powstałe w trakcie normalnego, racjonalnego działania podatnika, ze szczególnym uwzględnieniem dochowania należytej staranności w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej, mogą być uznane za koszt uzyskania przychodu. Każdy przypadek straty w środkach obrotowych, należy rozpatrywać indywidualnie, z uwzględnieniem okoliczności faktycznych towarzyszących sprawie i oceniać pod kątem całokształtu działalności prowadzonej przez podatnika.
Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej poniósł koszty związane z zakupem materiałów, dokonaniem ich obróbki i magazynowaniem wykonanych półproduktów. Koszty te były poniesione z zamiarem sprzedaży półproduktów. Jednakże z przyczyn leżących po stronie kontrahenta półprodukty te zostały sprzedane. W celu uniknięcia dalszych kosztów związanych z magazynowaniem zbędnych półwyrobów Spółka zamierza je zlikwidować.
Należy jednak nadmienić, iż możliwość uznania takiej straty w środkach obrotowych za koszty uzyskania przychodów wymaga w sposób nie budzący wątpliwości odpowiedniego udokumentowania braku możliwości gospodarczego wykorzystania tych półfabrykatów, zasadności ich likwidacji a także jej faktycznego przeprowadzenia.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego można uznać za prawidłowe przy spełnieniu powyższych zastrzeżeń.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.