podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w części wspólnej budynku z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca parkingowego w garażu

sygnatura: IPPP2/443-1070/09-2/AZ

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

data: 2009-12-15

Wniosek ORD-IN: [ 443 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2009 r. (data wpływu 01 października 2009 r.) - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w części wspólnej budynku z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca parkingowego w garażu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w części wspólnej budynku z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca parkingowego w garażu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność deweloperską w L. Wybudował na stanowiącej jego własność nieruchomości, budynki mieszkalne wielorodzinne z garażami podziemnymi. Garaże podziemne we wszystkich budynkach mieszkalnych należą do części wspólnych danego budynku mieszkalnego wielorodzinnego, nie będzie ustanawiana odrębna własność dla poszczególnych miejsc parkingowych. Wnioskodawca w celu sprzedaży lokali w w/w budynkach, zobowiąże się do ustanowienia odrębnej własności i sprzedaży na rzecz Kupującego lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, czyli współwłasności działek gruntu, na których usytuowane będą budynki oraz we współwłasności wszelkich części budynków i innych urządzeń, które nie będą służyły wyłącznie do użytku własności lokali. Jednocześnie z nabyciem odrębnego lokalu mieszkalnego, Kupujący nabędzie udział w lokalu zwanym garażem oraz związane z tym prawo do wyłącznego korzystania z określonego miejsca parkingowego. W umowie sprzedaży zostanie określony sposób korzystania z nieruchomości wspólnej, poprzez przyznanie prawa do wyłącznego korzystania z określonego miejsca parkingowego każdoczesnemu właścicielowi lokalu mieszkalnego nabywanego przez Kupującego. Powyższe będzie stanowiło przedmiot jednej czynności prawnej, tj. umowy sprzedaży, a także objęte będzie jednym aktem notarialnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w lokalu zwanym garażem i prawem do wyłącznego korzystania z miejsca parkingowego znajdującego się w tym samym budynku podlega jednej stawce VAT, która jest właściwa dla mieszkania, tj. 7%...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sytuacji, garaże podziemne we wszystkich budynkach mieszkalnych należą do części wspólnych danego budynku mieszkalnego wielorodzinnego, przy czym dla powierzchni garażu podziemnego założona zostanie odrębna księga wieczysta. W ocenie Przedsiębiorstwa, w przypadku, gdy jednocześnie ze sprzedażą lokalu mieszkalnego dokonuje się sprzedaży miejsca parkingowego, a w zasadzie prawa wyłącznego korzystania z oznaczonego miejsca parkingowego przez każdoczesnego właściciela lokalu, dokonuje się realizacji w całości zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych. Wobec powyższego cała transakcja podlega stawce 7%. Poza tym, miejsce parkingowe jako takie, nie może być przedmiotem odrębnej sprzedaży, ponieważ jest ono ściśle związane z nabyciem konkretnego lokalu mieszkalnego. W omawianym stanie faktycznym, prawo do korzystania z miejsca parkingowego w garażu podziemnym jest nierozerwalnie związane z nabyciem danego lokalu mieszkalnego. W tym przypadku, przedmiotem sprzedaży obok własności lokalu mieszkalnego nie jest garaż, czy samo miejsce parkingowe, ale udział w tym lokalu i prawo do wyłącznego korzystania z miejsca parkingowego o konkretnej powierzchni, integralnie związane z prawem własności konkretnego lokalu mieszkalnego. W związku z tym, nie można dopuścić do sytuacji, w której doszłoby do podzielenia przedmiotu jednej umowy na poszczególne składniki tylko dla celów prawa podatkowego poprzez zastosowanie różnych stawek podatku, mając jednocześnie na uwadze, że przepisy prawa cywilnego traktują opisywany przypadek za jeden przedmiot sprzedaży. Na tej podstawie, należy przyjąć, że miejsce parkingowe w garażu podziemnym nie stanowi odrębnego od gruntu przedmiotu własności. Powyższe pozostaje w zgodzie z przeważającym stanowiskiem doktryny i orzecznictwa /m.in. wyrok NSA z dnia 22 czerwca 2005 r., sygn. akt I FSK 103/05; wyrok WSA z dnia 13 września 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 1052/07; wyrok WSA z dnia 15 lutego 2008 r., sygn. akt I SA/Po 1206/07; wyrok WSA z dnia 5 października 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 1181/07; wyrok WSA z dnia 16 stycznia 2008 r., sygn. akt I SA/Bd 801/07; wyrok WSA z dnia 22 stycznia 2009 r., sygn. akt II SA/Ke 445/08; wyrok WSA z dnia 10 czerwca 2009 r. sygn. akt I. SA/Rz 167/09/. Należy także podkreślić, że na mocy art. 3 ust. 1 zd. 2 ustawy o własności lokali wynika, że współwłasność nieruchomości wspólnej, na którą składają się grunt oraz części budynku i urządzenia służące do wspólnego użytku właścicieli lokalu, tu miejsce parkingowe, ma charakter przymusowy, co oznaczą że nie można żądać zniesienia tej współwłasności dopóki trwa odrębna własność lokali. /tak też A. D, T. M, Wspólnoty mieszkaniowe - podziały i łączenie, Monitor Prawniczy 391/9/2002/. Przy czym, podkreślić trzeba wyraźnie, że wolą właściciela budynku mieszkalnego jest w tym przypadku uznanie miejsc postojowych w garażu wielostanowiskowym jako elementu nieruchomości wspólnej z określeniem korzystania z poszczególnych miejsc w ramach podziału quo ad usum. Ponadto, należy podkreślić, że wyodrębnione miejsca parkingowe nie mogą być przedmiotem odrębnej umowy sprzedaży, ponieważ nie stanowią samodzielnych lokali użytkowych, z uwagi na fakt, że nie stanowią one wydzielonych trwałymi ścianami izb w obrębie budynku. /tak np. R. K, Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług sprzedaży miejsc postojowych zbywanych wraz z lokalem mieszkalnym, Doradztwo Podatkowe, 6/2001, s. 12/. Zatem, w żadnym razie nie jest intencją właściciela przedmiotowej nieruchomości wyodrębnienie miejsca parkingowego jako odrębnego lokalu użytkowego. Zaznaczyć również należy, że zgodnie z definicją budynku mieszkalnego zawartą w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, do której odsyła art. 2 pkt 12 ustawy o VAT, budynkiem mieszkalnym jest obiekt budowlany, którego co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W analizowanym przypadku, oczywistym jest, że powierzchnia miejsca parkingowego nie będzie przekraczała tego wskaźnika. Podsumowując, skoro z art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. B ustawy o VAT wynika, że w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej, obniżoną stawkę 7% stosuje się w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części z wyłączeniem lokali użytkowych, a nabyciu podlegać będzie jedynie część obiektu budownictwa mieszkaniowego, to cała transakcja podlegać powinna stawce VAT - 7%.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez odpłatną dostawę towarów - stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Pod pojęciem ,,towarów", zdefiniowanym przez ustawodawcę w art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Podstawowa stawka podatku - w myśl art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy o VAT, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

Stosownie do przepisu § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

1. robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiektów sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych,
2. obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12

• w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Z treści art. 2 pkt 12 ustawy wynika, iż przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika zatem, iż 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność deweloperską i zamierza sprzedawać lokale w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych z garażami podziemnymi. Garaże podziemne we wszystkich budynkach mieszkalnych należą do części wspólnych danego budynku mieszkalnego wielorodzinnego, nie będzie ustanawiana odrębna własność dla poszczególnych miejsc parkingowych. Wnioskodawca w celu sprzedaży lokali w w/w budynkach, zobowiąże się do ustanowienia odrębnej własności i sprzedaży na rzecz kupującego lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, czyli współwłasności działek gruntu, na których usytuowane będą budynki oraz we współwłasności wszelkich części budynków i innych urządzeń, które nie będą służyły wyłącznie do użytku własności lokali. Jednocześnie z nabyciem odrębnego lokalu mieszkalnego, Kupujący nabędzie udział w lokalu zwanym garażem oraz związane z tym prawo do wyłącznego korzystania z określonego miejsca parkingowego. A zatem Wnioskodawca zamierza sprzedawać samodzielny lokal mieszkalny wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku niesłużących do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali, tj. wraz z udziałem w lokalu zwanym garażem i z udziałem w działce gruntu. Z własnością przedmiotowego lokalu, związane jest prawo do wyłącznego korzystania z miejsca parkingowego znajdującego się w pomieszczeniu garażowym zlokalizowanym w części podziemnej budynku.

W celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędnym jest określenie, czy dany obiekt (lokal) jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje - mieszkalne, czy użytkowe. Z uwagi na fakt, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie wskazują definicji lokalu mieszkalnego ani użytkowego, dlatego też należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 2 tej ustawy, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Stosownie natomiast do ust. 4 powołanego artykułu do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej ,,pomieszczeniami przynależnymi".

Treść powołanych wyżej zapisów wskazuje na wyraźne rozróżnienie pomiędzy dwoma pojęciami normatywnymi:

• pojęciem pomieszczenie pomocnicze - pomieszczenie, które wraz z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych (w danym przypadku chodzi więc wyraźnie o taki funkcjonalny związek tych pomieszczeń z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, który polega na wykorzystaniu całej tej przestrzeni bezpośrednio dla zaspokajania mieszkalnych potrzeb ludzi) - art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali; oraz
• pojęciem pomieszczenie przynależne, które w sensie funkcjonalnym nie zawsze jest przestrzenią przeznaczoną dla bezpośredniego zaspokajania mieszkaniowych potrzeb ludzi, lecz ma służyć zaspokojeniu innych potrzeb tych osób, które korzystają z samodzielnego lokalu mieszkalnego - art. 2 ust. 4 cyt. wyżej ustawy.

Porównanie powyższych przepisów prowadzi do wniosku, że ustawodawca dokonał wyraźnego rozróżnienia pomiędzy pojęciem samodzielnego lokalu mieszkalnego, a pojęciem części składowej tego lokalu. Jedynie pierwsza grupa pomieszczeń, tj. lokal mieszkalny wraz z pomieszczeniami pomocniczymi, służy bezpośrednio zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych. Natomiast pomieszczenia zdefiniowane przez ustawodawcę jako przynależne stanowią wprawdzie w sensie prawnym część lokalu mieszkalnego, jednakże w sensie funkcjonalnym są przeznaczone do realizacji potrzeb innych niż mieszkaniowe.

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakim obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału. Według dyspozycji art. 3 ust. 1 tej ustawy, w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali.

Stosownie do ust. 2 wskazanego artykułu, nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli.

Jednocześnie Minister Infrastruktury w rozporządzeniu z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 ze zm.) określił, iż lokalem użytkowym jest jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym (§ 3 pkt 14 ww. rozporządzenia).

Mając na uwadze powyższe regulacje prawne zawarte we wskazanym rozporządzeniu stwierdza się, że parking w części podziemnej budynku jest lokalem użytkowym. Należy również zauważyć, że pojedyncze miejsce parkingowe, jako wyodrębniona jedynie liniami część garażu nie może stanowić samo w sobie pomieszczenia przynależnego. Pomieszczeniem tym jest garaż, jako całe pomieszczenie podziemne, w którym znajdują się poszczególne miejsca postojowe. Jedno miejsce postojowe jest więc ułamkową częścią pomieszczenia przynależnego.

Ponadto, zgodnie z objaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, część mieszkaniowa budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie), pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania (np. wózkarnie, suszarnie).

Przedstawiona wyżej analiza przepisów prawnych prowadzi do wniosku, iż 7% stawka podatku od towarów i usług może być stosowana wyłącznie w stosunku do będących przedmiotem obrotu (sprzedaży) samodzielnych lokali mieszkalnych, w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali, służących zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych społeczeństwa. Taką samą stawką preferencyjną opodatkowany jest udział w gruncie związany z lokalem mieszkalnym - jeżeli z zawartej umowy wynika, iż do tego lokalu przynależy ułamkowa część gruntu. Preferencyjna stawka podatku VAT nie ma natomiast zastosowania do sprzedaży lokali użytkowych, czyli niepełniących funkcji mieszkalnych.

Biorąc pod uwagę fakt, iż sprzedaż pomieszczenia przynależnego, będącego lokalem użytkowym, służącego funkcjom innym niż mieszkaniowe, podlega wyłączeniu z opodatkowania stawką 7%, to sprzedaż jego części ułamkowej również podlega temu wyłączeniu, a w efekcie podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 22%.

Zatem nie są nią objęte miejsca parkingowe usytuowane w części podziemnej budynku, których w świetle ww. przepisów nie można zaliczyć do tzw. pomieszczeń pomocniczych do lokalu mieszkalnego, lecz zalicza się do kategorii tzw. pomieszczeń przynależnych do tego lokalu, które w sensie funkcjonalnym służą do zaspokajania innych niż mieszkaniowe potrzeb ludzi.

Na podstawie powyższych uregulowań można stwierdzić, że podziemna część budynku mieszkalnego, w której znajdują się miejsca parkingowe, nie mieści się ani w pojęciu lokalu mieszkalnego, ani pomieszczenia przynależnego, jednocześnie odpowiada pojęciu lokalu użytkowego wynikającemu z powołanego § 3 pkt 14 rozporządzenia Ministra Infrastruktury.

W opisie zdarzenia przyszłego wskazano, że Wnioskodawca będzie dokonywał sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w lokalu zwanym garażem. Wraz ze sprzedażą lokalu mieszkalnego kupujący nabędzie prawo do korzystania z określonego miejsca parkingowego. Przedmiotowa sprzedaż będzie stanowiła jedną transakcję w formie aktu notarialnego.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na podstawie art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków i budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z tym gruntem.

Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego przedstawiony przez Wnioskodawcę oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, iż zbycie lokalu mieszkalnego podlegać będzie opodatkowaniu 7% stawką podatku od towarów i usług. Preferencyjną stawką nie będą natomiast objęte udziały w części wspólnej, tj. w podziemnej kondygnacji budynku (określonej przez Wnioskodawcę jako ,,lokal zwany garażem") wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsc parkingowych. Zatem ich dostawa, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podlegać będzie opodatkowaniu stawką podstawową w wysokości 22%. Bez znaczenia przy tym jest fakt, iż sprzedaż lokali mieszkalnych w warunkach, gdy kupujący nabędzie udział w lokalu zwanym garażem oraz związane z tym prawo do wyłącznego korzystania z określonego miejsca parkingowego odbędzie się na podstawie jednej czynności prawnej, tj. umowy sprzedaży, a także objęte będzie jednym aktem notarialnym.

Jednocześnie należy zauważyć, iż powołane przez Wnioskodawcę wyroki sądu administracyjnego są rozstrzygnięciami w konkretnych przypadkach i wiążą sąd tylko w tym zakresie i nie mogą być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach. Bowiem źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są zgodnie z art. 87 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 02 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483) Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C.Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.