Money.plFirmaAkty prawneInterpretacje podatkowe

interpretacja indywidualna

Czy obciążanie najemców lokali użytkowych we wspólnocie mieszkaniowej kosztami mediów (centralnego ogrzewania, ciepłej wody, zimnej wody, wywozu nieczystości stałych) dostarczanych do lokalu stanowi dla wynajmującego obrót w rozumieniu ustawy o VAT, a tym samym czy winno podlegać podatkowi od towarów i usług według właściwych stawek podatkowych?

sygnatura: ILPP1/443-1033/10-3/AK

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

data: 2010-12-20

słowa kluczowe:faktura VAT, koszty zarządu, media, obrót, podatnik, wspólnota mieszkaniowa

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2010 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 20 września 2010 r., Biura KIP w Lesznie 21 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obciążenia najemców lokali użytkowych kosztami mediów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obciążenia najemców lokali użytkowych kosztami mediów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Do dnia 23 lipca 2010 r. budynek, w którym znajduje się 10 lokali użytkowych był w całości własnością Gminy Miasto. Wnioskodawca na mocy podpisanej umowy z Miastem zajmował się zarządzaniem budynkiem (częściami wspólnymi), a także poszczególnymi lokalami w tym budynku. Umowa o zarządzanie zawarta pomiędzy Gminą Miasto a Spółką przewiduje, że wszelkie koszty związane z funkcjonowaniem nieruchomości ponosi Spółka, ale i wszelkie przychody osiągane z nieruchomości (np. czynsze, opłaty za media itp.) stanowią przychód Zainteresowanego. W stosunku do najemców lokali Spółka działa, jak quasi-właściciel lokali, w szczególności jest stroną w umowach najmu, jako wynajmujący. Spółka nie ma jednak prawa dokonywania ewentualnej sprzedaży lokali.

W dniu 23 lipca 2010 r. jeden z lokali w budynku został sprzedany. Sprzedany, samodzielny lokal o niemieszkalnym przeznaczeniu stanowi odrębną nieruchomość zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.). Powstała tym samym z mocy prawa wspólnota mieszkaniowa (art. 6 ww. ustawy).

Właściciele lokali, tj. podmiot, który kupił lokal dnia 23 lipca 2010 r. oraz Wnioskodawca (właścicielem faktycznym lokali jest Gmina Miasto , ale zgodnie z zapisami umowy o zarządzanie wszelkie koszty z tego tytułu obciążają zobowiązani są do uiszczania na konto wspólnoty opłat z tytułu zaliczki na koszty zarządu oraz z tytułu dostarczanych do lokali mediów, centralnego ogrzewania, podgrzania wody, wywozu nieczystości stałych (śmieci), zimnej wody i odprowadzania ścieków. Właściciele lokali na powyższe media nie mają podpisanych odrębnych umów z faktycznymi dostawcami mediów (ciepłownią, dostawcą wody, przedsiębiorstwem zajmującym się wywozem śmieci). Umowy stosowne w tym zakresie podpisała wspólnota.

Zainteresowany działając jako wynajmujący lokale użytkowe we wspólnocie mieszkaniowej obciąża kosztami mediów najemców poszczególnych lokali.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy obciążanie najemców lokali użytkowych we wspólnocie mieszkaniowej kosztami mediów (centralnego ogrzewania, ciepłej wody, zimnej wody, wywozu nieczystości stałych) dostarczanych do lokalu stanowi dla wynajmującego obrót w rozumieniu ustawy o VAT, a tym samym czy winno podlegać podatkowi od towarów i usług według właściwych stawek podatkowych...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Podstawą opodatkowania jest obrót, którym jest kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o kwotę należnego podatku (art. 29 ust. 1 ww. ustawy).

Minister Finansów w piśmie z dnia 23 grudnia 2003 r. (PP1-811/912/03/JW) wyjaśnił, iż członkowie wspólnoty mieszkaniowej nie dokonują sprzedaży na rzecz samych siebie, poprzez zapłatę zaliczek z tytułu kosztów zarządu nieruchomością wspólną, jak i kosztów związanych z utrzymaniem poszczególnych wyodrębnionych lokali. Obowiązek podatkowy nie powstaje w odniesieniu do czynności wewnętrznych rozliczeń za media wykonywanych przez wspólnotę mieszkaniową na rzecz członków tej wspólnoty. W konsekwencji członkowie wspólnoty nie dokonują odsprzedaży mediów na rzecz najemców lokali.

Stanowisko takie potwierdził Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Śródmieście w wydanej w dniu 23 listopada 2004 r. interpretacji (znak:lll-2/446-1786/04/AN). Podobne stanowisko zajął Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź -Bałuty w piśmie z dnia 24 listopada 2004 r. (znak: I USB III/436/183/04/KK): ,,W przedmiocie dokonywanych rozliczeń pomiędzy Gminą (będącą we wspólnocie) a najemcami lokali komunalnych i uznanie, że w tym przypadku nie ma obrotu w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług nie pozostaje w sprzeczności z obowiązującymi w tym zakresie przepisami".

Zainteresowany stoi na stanowisku, że obciążanie kosztami mediów najemców lokali użytkowych we wspólnocie mieszkaniowej nie będzie stanowiło obrotu i w związku z tym nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

  1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
  2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
  3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku od towarów i usług usługi wymienione w zał. nr 4 do ustawy. W załączniku tym, stanowiącym ,,Wykaz usług zwolnionych od podatku" pod poz. 4 wymieniono sklasyfikowane pod symbolem PKWiU ex 70.20.11 - usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe.

Wskazać należy, że użycie przez ustawodawcę ,,ex" przy grupowaniu PKWiU, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług lub obniżonej stawki podatku oznacza, że zwolnienie lub obniżona stawka dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania.

Ze zwolnienia od podatku od towarów i usług wynikającego z powołanych wyżej przepisów nie korzysta zatem wynajem lokali użytkowych.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Zainteresowany zarządza nieruchomością, której właścicielem jest Gmina Miasto. Wnioskodawca wynajmuje lokale użytkowe znajdujące się w przedmiotowej nieruchomości. Wnioskodawca oraz podmiot, który jest właścicielem jednego lokalu zobowiązani są do uiszczania opłat z tytułu zaliczki na koszty zarządu oraz z tytułu dostarczanych do lokali mediów: centralnego ogrzewania, podgrzania wody, wywozu nieczystości stałych, zimnej wody i odprowadzania ścieków. Umowy na dostarczanie mediów podpisała wspólnota mieszkaniowa. Zainteresowany działając jako wynajmujący lokale użytkowe obciąża kosztami mediów najemców poszczególnych lokali.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. W przypadku gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku. Dotyczy to również otrzymanych zaliczek na dotacje, subwencje i na inne dopłaty o podobnym charakterze - art. 29 ust. 2 ustawy.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że koszty nieruchomości wspólnej oraz koszty świadczeń indywidualnych obowiązany jest pokryć korzystający z lokalu użytkowego, czyli najemca tego lokalu. Opłaty te stanowią obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, z tytułu świadczenia przez Wnioskodawcę usługi najmu. Zatem ww. wydatki są świadczeniem należnym Wynajmującemu z tytułu umowy najmu lokali, a nie z tytułu odsprzedaży czy przeniesienia na najemcę przedmiotowych kosztów. Tym samym koszty nieruchomości wspólnej oraz koszty świadczeń indywidualnych, będące obrotem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług z tytułu świadczenia przez Wnioskodawcę usług najmu, będą opodatkowane stawką właściwą dla świadczonych usług najmu.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że ze zwolnienia od podatku VAT korzysta czynność najmu lokali o charakterze mieszkalnym. W omawianej sprawie przedmiotem najmu są lokale użytkowe, a nie mieszkalne, w związku z powyższym czynność ta nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług i będzie opodatkowana stawką podstawową.

Reasumując, w sytuacji gdy koszty mediów z tytułu najmu lokali użytkowych Wnioskodawca będzie przenosił na najemcę, otrzymane z tego tytułu kwoty będą stanowiły obrót, od którego Zainteresowany zobowiązany będzie naliczyć podatek VAT według stawki podstawowej, tj. 22%.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie obciążenia najemców lokali użytkowych kosztami mediów. Kwestia dotycząca stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie obciążenia najemców lokali użytkowych kosztami mediów została rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji nr ILPP1/443-1033/10-2/AK z dnia 20 grudnia 2010 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

WYSZUKIWARKA

NAJPOPULARNIEJSZE PROBLEMY