1) Czy Premia Ryzyka otrzymywana przez SPV od B. stanowić będzie przychód SPV podlegający opodatkowaniu, a jeżeli tak, to w którym momencie Premia Ryzyka będzie stanowiła przychód?2) Czy wartość nominalna obligacji Junior Notes oraz Senior Notes otrzymana przez SPV z chwilą emisji Junior Notes oraz Senior Notes stanowić będzie przychód SPV?3) Czy odsetki płatne przez SPV z tytułu Junior Notes oraz Senior Notes stanowić będą koszty uzyskania przychodu, a jeżeli tak, to w którym momencie powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu?4) Czy umorzenie Obligacji (zarówno Junior Notes, jak i Senior Notes) skutkować będzie powstaniem przychodu dla SPV, a jeżeli tak, w którym momencie kwoty te będą stanowiły przychód?
sygnatura: IPPB3/423-799/11-4/AG
autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
data: 2011-12-19
słowa kluczowe: | obligacje, odsetki, opodatkowanie, przychód, skutki podatkowe, transakcja, wartość nominalna |
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 02.09.2011r. (data wpływu 05.09.2011r.) uzupełnionym na wezwanie z dnia 16.11.2011r. (data doręczenia 21.11.2011r.) pismem z dnia 28.11.2011r. (data nadania 28.11.2011r., data wpływu 30.11.2011r.) - w sprawie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych odnośnie skutków podatkowych Transakcji dla nowej spółki (planowanej) - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 05.09.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych sekurytyzacji syntetycznej dla nowej spółki (planowanej).
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
B. planuje przeprowadzić transakcję sekurytyzacji syntetycznej (Transakcja) obejmującą wierzytelności przysługujące mu z tytułu kredytów złotowych dla małych i średnich przedsiębiorstw, jakich B. udziela w ramach swojej zwykłej działalności prowadzonej na terenie Polski (Wierzytelności). W ramach Transakcji, spłacane przez kredytobiorców Wierzytelności objęte sekurytyzacją syntetyczną, mogą zostać zastąpione nowymi Wierzytelnościami spełniającymi określone kryteria wymagane dla zastąpienia. Sekurytyzacja syntetyczna oznacza, że własność Wierzytelności pozostanie przy B. i nie będzie przenoszona na inne podmioty.
Głównym celem Transakcji jest pozyskanie finansowania przez B. dzięki emisji obligacji (Obligacje) powiązanych z Wierzytelnościami. W Transakcję zaangażowane będą następujące podmioty: (i) B., (ii) nowo założona przez B. polska spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (SPV), która wyemituje Obligacje, (iii) jeden z akcjonariuszy B., będący bankiem holenderskim (Bank Holenderski), którego udział w transakcji jest wymagany przez inwestorów zewnętrznych, oraz (iv) inwestorzy zewnętrzni, którzy obejmą Obligacje, między innymi (przypuszczalnie) Europejski Bank Inwestycyjny (EBI), Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju (EBOR) oraz inwestorzy polscy i być może zagraniczni. B., SPV oraz Bank Holenderski są podmiotami powiązanymi w rozumieniu ustawy o CIT.
SPV wyemituje następujące dwa rodzaje Obligacji: (i) obligacje uprzywilejowane o ratingu AAA (Senior Notes), które zostaną nabyte przez inwestorów zewnętrznych zapewniających finansowanie, oraz (ii) obligacje podporządkowane nieposiadające ratingu (Junior Notes) obejmujące wyższe ryzyko związane z Wierzytelnościami niż Senior Notes; Junior Notes zostaną nabyte przez B. w celu ograniczenia ryzyka związanego z Wierzytelnościami do poziomu akceptowalnego przez inwestorów zewnętrznych i agencje ratingowe.
Transakcja będzie przebiegać w następujący sposób:
Faza początkowa Transakcji:
Alternatywny scenariusz nr 1: zamiast działań opisanych w punkcie x) powyżej, krótko przed zakończeniem Transakcji, B. może sprzedać Junior Notes SPV (tj. przenieść Junior Notes na SPV, która w zamian za to zapłaci odpowiednie wynagrodzenie), która następnie dokona umorzenia Junior Notes bez dalszych płatności.
Alternatywny scenariusz nr 2: przed zakończeniem Transakcji, B. może sprzedać Junior Notes Bankowi Holenderskiemu; wówczas na zakończenie Transakcji, umarzając Junior Notes SPV zapłaci kwotę wykupu Bankowi Holenderskiemu, zamiast B., jak to zostało przedstawione w punkcie x) powyżej.
Wszystkie płatności opisane powyżej będą ustalane i dokonywane w złotych.
W piśmie z dnia 28.11.2011r. Spółka wyjaśniła, że planowane oprocentowanie obligacji Senior Notes będzie wynosiło jednomiesięczny lub trzymiesięczny WIBOR powiększony o marżę. Wielkość marży zostanie ustalona w zależności od zainteresowania jakim cieszyć się będą te obligacje i ile skłonni będą zaoferować inwestorzy. Do tej pory znaczne zainteresowanie wykazały Europejski Bank Inwestycyjny, Europejski Fundusz Inwestycyjny oraz Europejski Bank Odbudowy I Rozwoju, jednakże obligacje zostaną prawdopodobnie zaoferowane także na polskim rynku kapitałowym inwestorom z Polski, którzy chętni będą zainwestować w obligacje o ratingu AAA. Obligacje Junior Notes będą podlegać oprocentowaniu w wysokości jedno- lub trzymiesięcznego WIBOR powiększonemu o marżę, która zostanie uzgodniona na warunkach rynkowych, aby spełniać wymogi, o których mowa w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
W związku z wyżej opisanym zdarzeniem przyszłym Spółka zadała następujące pytania:
Stanowisko Wnioskodawcy:
Ad. 1)
Zgodnie z postanowieniami Umowy CDS, w ramach swojej działalności gospodarczej SPV świadczyć będzie usługi na rzecz B., tj. w okresie obowiązywania CDS SPV przejmie ryzyko związane z Wierzytelnościami, a w terminie zapadalności CDS SPV wypłaci na rzecz B. kwotę równą uszczerbkowi poniesionemu przez B. w związku z niespłaconymi Wierzytelności (tj. Płatność CDS). W zamian, w ramach wynagrodzenia za świadczone usługi przejęcia ryzyka kredytowego, SPV otrzymywać będzie od B. Premię Ryzyka, płatną okresowo w odstępach nie dłuższych niż jeden rok, w równych kwotach, przez cały okres obowiązywania Umowy CDS.
Na mocy art. 12 ust 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, ze zm., dalej: CIT), otrzymane pieniądze i wartości pieniężne uznaje się za przychód. Na mocy art. 12 ust. 3 Ustawy CIT, za przychody związane z działalnością gospodarczą uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane. Zgodnie z art. 12 ust. 3a Ustawy CIT, za datę powstania przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 3 Ustawy CIT, uznaje się, co do zasady, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później jednak niż dzień: (i) wystawienia faktury albo (ii) uregulowania należności. Na mocy art. 12 ust. 3c Ustawy CIT, jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.
Mimo iż Płatność CDS dokonana zostanie jednorazowo w terminie zapadalności CDS, SPV przejmie ryzyko związane z Wierzytelnościami przez cały okres obowiązywania umowy, co odzwierciedlać będą okresowe wypłaty Premii Ryzyka dokonywane przez B., w równych kwotach. Przez cały okres obowiązywania Umowy CDS, w chwili, gdy dana Wierzytelność nie zostanie spłacona, B. zgłosi ten fakt SPV, która przejmie ryzyko związane ze wskazaną Wierzytelnością. W związku z powyższym, mimo iż SPV dokona Płatności CDS w terminie zapadalności CDS, SPV będzie świadczyć swoje (usługi przejmowania ryzyka związanego z Wierzytelnościami) przez cały okres obowiązywania Umowy CDS. Porozumienie stron, na mocy którego B. dokonywać będzie wypłaty Premii Ryzyka w równych kwotach w regularnych odstępach czasu przez cały okres obowiązywania Umowy CDS stanowi umowę dotyczącą rozliczania usług w okresach rozliczeniowych, jak wskazuje z art. 12 ust. 3c Ustawy CIT, równych okresom, w których wypłacana będzie Premia Ryzyka.
Uwzględniając powyższe, Premia Ryzyka stanowić będzie przychód SPV, a SPV zobowiązana jest wykazać ten przychód dla celów podatku dochodowego od osób prawnych w kwocie równej każdej wypłaconej Premii Ryzyka w ostatnim dniu danego okresu rozliczeniowego, tj. w terminie, w którym Premia Ryzyka przypada do zapłaty zgodnie z postanowieniami Umowy CDS lub z wystawioną fakturą.
Ad. 2)
Emitując Obligacje SPV otrzyma środki pieniężne od obligatariuszy. Emitując Junior Notes SPV otrzyma kwotę równą wartości nominalnej Junior Notes, a emitując Senior Notes SPV otrzyma kwotę równą wartości nominalnej Senior Notes.
Ustawa CIT nie zawiera przepisów regulujących bezpośrednio kwestie związane z emisją obligacji, dlatego też w celu ustalenia konsekwencji podatkowych, operacja gospodarcza jaką jest emisja obligacji, musi zostać poddana analizie w oparciu o istniejące ogólne zasady podatku dochodowego od osób prawnych. Środki pozyskane z chwilą emisji obligacji nie podnoszą trwale wartości majątku SPV.
Na mocy art. 12 ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT, otrzymane pieniądze, wartości pieniężne stanowią przychód. Jednakże aby pozyskane środki pieniężne mogły zostać uznane za przychód, muszą one zostać ostatecznie przypisane ich odbiorcy. Takie płatności jak kaucje, kaucje gwarancyjne, płatności otrzymane w imieniu innej osoby, depozyty nieprawidłowe lub pożyczki nie przechodzą trwale na własność podatnika, który jest co do zasady, zobowiązany do późniejszego rozliczenia otrzymanych kwot np. ich zwrotu, przekazania ich na rzecz innych osób lub zaliczenia ich na poczet określonych płatności (np. jako cenę zakupu, czynsz lub wynagrodzenie). W przypadku, gdy otrzymane płatności nie zostaną zwrócone, lecz zostaną zaliczone na poczet innych płatności, wówczas w chwili ich zaliczenia mogą stać się przychodem. Przykładowo, kaucja gwarancyjna wniesiona jako poręczenie spłaty odsetek w przyszłości, staje się przychodem w chwili zaliczenia jej na poczet należnych odsetek.
Powyższa argumentacja znajduje swoje potwierdzenie w komentarzu do Ustawy CIT ,,Podatek dochodowy od osób prawnych" autorstwa Wojciecha Dmocha (C.H. Beck, Warszawa 2010), na stronie 182: ,,Wszelkie wpłaty pieniężne uzyskane przez podatnika tytułem kaucji, gwarancji, itp., których otrzymanie ma charakter nieostateczny i warunkowy, nie stanowią przychodu dla podmiotu, który je uzyskał. Pieniądze te staną się przychodem dla podatnika dopiero w tym momencie, kiedy nastąpi zdarzenie skutkujące definitywnym otrzymaniem ich przez podatnika."
Również w komentarzu ,,Podatek dochodowy od osób prawnych 2011" pod redakcją Janusza Marciniuka (C.H. Beck, Warszawa 2011) na stronie 176 jest potwierdzenie powyższych tezy poprzez wskazanie, że; ,,Przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie, a w niektórych przypadkach już sam fakt, że są należne, powoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku dochodowym."(zazn. autora wniosku).
Takie ,,Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych. Komentarz", wydanie II, LexisNexis Warszawa 2009, na stronie 198 w rozdziale 5 (zatytułowanym: ,,Definitywność i określoność przychodu") zawiera stwierdzenie Filipa Świtały, iż przychód dla celów podatkowych musi mieć charakter definitywny oraz określoną kwotę. Autor podsumowuje swój wywód w sposób następujący" (...) przychód jest to taka zmiana stanu majątkowego, u której podstaw leży zamiar przysporzenia i zmiana ta powinna cechować się definitywnością, być określona co do kwoty (bądź w inny wiarygodny sposób wyceniona), a uzyskujący przychód powinien w rezultacie mieć możliwość rozporządzania nim jak właściciel". Ponadto autor cytuje orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 listopada 2003 roku (III SA 3382/02): ,,Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 oraz art. 12 ust. 3 do przychodów zaliczyć można tylko takie wartości, które określają definitywny przyrost majątku podatnika".
Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 Ustawy CIT, do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów). Przepis ten, mimo iż odnosi się bezpośrednio do pożyczek, kredytów oraz należności z tytułu dostaw i usług, potwierdza zasadność argumentów przedstawionych powyżej, a mianowicie, że otrzymane środki pieniężne nie stanowią przychodu, o ile trwale nie podnoszą wartości majątku podatnika, tj. nie stanowią przychodu, jeżeli przekazywane są warunkowo (zależą od dokonania dostawy towarów lub usług w przyszłości) lub podlegają zwrotowi (tak jak w przypadku pożyczek i kredytów).
Z chwilą emisji Junior Notes SPV otrzyma kwotę równą wartości nominalnej Junior Notes. Obligacje obejmować będą zobowiązanie SPV do wypłaty odsetek w regularnych odstępach czasu oraz zwrotu na rzecz obligatariuszy kwoty równej wartości nominalnej Junior Notes pomniejszonej o Płatność CDS (o ile nastąpi). Co za tym idzie, kwota pozyskana przez SPV z chwilą emisji Junior Notes nie zwiększa w sposób trwały majątku SPV, gdyż podlega zwrotowi na rzecz obligatariuszy. Jeżeli w chwili wykupu Junior Notes SPV wypłaci obligatariuszom kwotę niższą od kwoty pierwotnie otrzymanej w wyniku emisji obligacji (ze względu na Płatność CDS), kwota powstałej różnicy stanowić będzie trwałe zwiększenie wartości majątku SPV.
Jednakże kwota ta nie będzie znana do czasu dokonania Płatności CDS i wykupu Junior Notes, dlatego też: (i) zostanie ustalona z chwilą umorzenia Junior Notes oraz (ii) uzyska trwały charakter z chwilą wykupu Junior Notes. W konsekwencji ewentualna różnica między wartością nominalną Junior Notes a Płatnością CDS stanowić może przychód SPV dopiero przy wykupie Junior Notes i nie wcześniej. Dokładnie taka sama sytuacja/argumentacja ma miejsce w przypadku Senior Notes. W świetle powyższego wartość nominalna Junior Notes oraz Senior Notes otrzymana przez SPV w chwili emisji Junior Notes oraz Senior Notes nie stanowi przychodu SPV. Kwoty wypłacone podczas wykupu Obligacji nie stanowią kosztów uzyskania przychodu.
Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 23 Ustawy CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodu wydatków na wykup obligacji, pomniejszonych o kwotę dyskonta. Na mocy powyższego przepisu, co do zasady, kwoty wypłacone obligatariuszom przez emitenta w chwili wykupu obligacji nie stanowią kosztów uzyskania przychodu. Jedynie kwotę dyskonta, rozumianego jako różnica między kwotą wykupu obligacji a kwotą pozyskaną z ich emisji, uznaje się za koszt uzyskania przychodu.
Powyższy przepis wyraźnie wskazuje, iż zamiarem ustawodawcy było traktowanie kwoty pozyskanej przez emitenta w chwili emisji obligacji jako neutralnej podatkowo, tj. jako kwoty niestanowiącej przychodu. Neutralność podatkowa kwot wypłaconych w związku z wykupem obligacji musi zostać zrównoważona przez neutralność podatkową kwot pozyskanych z ich emisji. Odmienne założenie prowadziłoby do niedorzecznego i niemożliwego do zaakceptowania wniosku, iż kwota pozyskana z emisji obligacji stanowi przychód, podczas gdy kwota wypłacona w związku z ich wykupem nie stanowi kosztu uzyskania przychodu. Taki wniosek jest sprzeczny ze zdrowym rozsądkiem oraz rachunkiem ekonomicznym emisji obligacji. Przy założeniu, iż ustawodawca powinien być racjonalny (co wynika z zasad interpretacji prawa podatkowego), jedynym możliwym wnioskiem jest iż intencją ustawodawcy było uznanie uzyskanych kwot pozyskanych z emisji obligacji przez emitenta za neutralne podatkowo.
Należy również zauważyć, iż przy innej okazji ustawodawca wprost potwierdza swoją wolę kierowania się skutkami ekonomicznymi przy określaniu konsekwencji podatkowych emisji obligacji - dopuszcza bowiem uznanie dyskonta z wykupu obligacji za koszty uzyskania przychodu ponieważ w rzeczywistości dyskonto, jako nadwyżka kwot wypłaconych w związku z wykupem obligacji nad kwotami pozyskanymi z ich emisji stanowi ekonomiczny koszt dla emitenta.
W związku z powyższym wartość nominalna Junior Notes oraz Senior Notes otrzymana przez SPV z chwilą emisji Junior Notes oraz Senior Notes nie będzie stanowić przychodu SPV
Ad.3)
SPV przekaże środki pieniężne pozyskane z emisji Junior Notes i Senior Notes w depozyt: Depozyt w B. oraz Depozyt w Banku Holenderskim. Każdy z depozytów generować będzie odsetki, stanowiące przychód SPV.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze Ustawy CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT.
Odsetki poniesione przez SPV w związku z emisją Junior Notes oraz Senior Notes stanowią koszty, które SPV musi ponieść w celu uzyskania środków pieniężnych z Obligacji. Środki pozyskane z Obligacji są następnie wykorzystywane w celu generowania przychodu (przychody z odsetek od Depozytu w B. oraz Depozytu w Banku Holenderskim). Co więcej, dostęp do środków pieniężnych pozyskanych z emisji Obligacji pozwala SPV na zawarcie Umowy CDS, zgodnie z którą otrzymywać będzie płatności Premii Ryzyka, również stanowiące przychód SPV. Tym samym spełniony zostaje podstawowy warunek zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodu wynikający z art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze Ustawy CIT, jako że odsetki wypłacane przez SPV z tytułu Junior Notes oraz Senior Notes stanowią koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów.
Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 11 Ustawy CIT nie uznaje się za koszty uzyskania przychodu naliczonych, lecz niezapłaconych odsetek. W świetle powyższego przepisu, odsetki spełniające ogólne kryteria uznania za koszty uzyskania przychodów (tj. koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania źródła przychodów) stają się kosztami uzyskania przychodów z chwilą ich zapłaty.
W świetle powyższego, odsetki płacone przez SPV z tytułu obligacji Junior Notes oraz Senior Notes powinny być uznane za koszty uzyskania przychodów SPV z chwilą ich zapłaty.
Ad. 4)
Przy wykupie Junior Notes SPV zwróci obligatariuszowi (obligatariuszom) ich wartość nominalną, którą SPV otrzymała w chwili emisji Junior Notes, pomniejszoną o kwotę ewentualnej Płatności CDS. Przy wykupie Senior Notes SPV zwróci obligatariuszowi (obligatariuszom) ich wartość nominalną, którą SPV otrzymała w chwili emisji Senior Notes, pomniejszoną o kwotę ewentualnej Płatności CDS przekraczającej wartość nominalną Junior Notes.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze Ustawy CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy CIT. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 23 Ustawy CIT wydatków na wykup obligacji, pomniejszonych o kwotę dyskonta, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
W związku z powyższym, zważywszy na fakt że nie dojdzie do dyskonta (tzn. nie będzie nadwyżki środków zwróconych przy wykupie nad środkami otrzymanymi przy emisji obligacji), SPV nie dokona ujęcia kosztów uzyskania przychodów przy wykupie Junior Notes i Senior Notes.
Art. 12 ust. 1 Ustawy CIT zawiera listę zdarzeń, które stanowią przychód. Lista ta nie jest wyczerpująca, a wymienione zdarzenia są jedynie przykładami przychodów (artykuł rozpoczyna się od słów: ,,Przychodami, <...>, są w szczególności:". Należy uznać, że każde zwiększenie majątku podatnika, które jest ostateczne i trwałe (patrz uwagi do punktu 2) powyżej), stanowi przychód. Jeżeli zgodnie z warunkami Junior Notes w chwili ich wykupu SPV wypłaci obligatariuszowi (obligatariuszom) kwotę niższą niż pobrana przy ich emisji, różnica ta będzie stanowić ostateczne i trwałe zwiększenie majątku SPV, a zatem będzie stanowić przychód podlegający opodatkowaniu, który SPV powinna ująć w swych rozliczeniach w momencie wykupu (tj. w chwili, gdy stanie się on trwały i ostateczny). Dokładnie taka sama sytuacja/argumentacja ma miejsce w przypadku Senior Notes.</...>
Biorąc powyższe pod uwagę, wykup obligacji (w tym zarówno Junior Notes, jak i Senior Notes) nie będzie skutkować powstaniem przychodu dla SPV, chyba że, zgodnie z warunkami Obligacji, kwota wypłacona przy wykupie Obligacji będzie niższa od kwoty pobranej przy ich emisji, w którym to przypadku powstała różnica będzie stanowić przychód, który SPV powinna ująć w momencie wykupu obligacji.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się, w zakresie pytań numer od 1 do 4, za prawidłowe.
Przy czym interpretacji organu podatkowego w zakresie pytania numer 2, nie podlegały skutki podatkowe umorzenia (wykupu) Obligacji po stronie SPV. Pytanie numer 2 dotyczyło bowiem tego czy powstanie przychód podatkowy dla SPV z chwilą emisji Obligacji. Natomiast powstania przychodu podatkowego dla SPV z tytułu umorzenia (wykupu) Obligacji dotyczyło pytanie numer 4.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock