Dostawa części gruntu otrzymanego w darowiźnie nie będzie podlegać przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.
sygnatura: IBPP1/443-1420/11/LSz
autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
data: 2011-12-16
słowa kluczowe: | dostawa, działki, grunty, nieruchomość niezabudowana, sprzedaż |
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 września 2011r. (data wpływu 9 września 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 listopada 2011r. (data wpływu 22 listopada 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży części nieruchomości gruntowej otrzymanej w darowiźnie - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 9 września 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży części nieruchomości gruntowej otrzymanej w darowiźnie.
Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 listopada 2011r. (data wpływu 22 listopada 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 10 listopada 2011r.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:
Wnioskodawca w 2002r. otrzymał w darowiźnie od rodziców 6,9 ha gruntów, stanowiących łąkę, rolę, drogę oraz pastwisko. Grunty nie są zabudowane.
Według zaświadczenia o przeznaczeniu terenu wydane przez Prezydenta Miasta w dniu 3 grudnia 2002 roku, nr ..... przedmiotowa nieruchomość oznaczona jest częściowo jako na obszarze pasm ekologicznych, osadniczo rolniczych na obszarze wolnostojącej zabudowy jednorodzinnej. Na dzień dzisiejszy brak miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Działki powyższe stanowią majątek osobisty Wnioskodawcy i nigdy nie były wykorzystywane do działalności gospodarczej oraz rolniczej oraz nie były przedmiotem najmu.
W przyszłości Wnioskodawca ma zamiar sprzedać część gruntu w całości spółce (deweloperowi) lub w podziale na działki bezpośrednio do osób fizycznych zainteresowanych kupnem.
Korzyści majątkowe uzyskane ze sprzedaży Wnioskodawca ma zamiar przeznaczyć na swoje cele osobiste (spłata kredytów, bieżące wydatki itp.)
Geodezyjne wyodrębnienie działek - w chwili obecnej dokonano podziału działek o powierzchni 1,6874 ha (pomiędzy ul. W. i A.) oznaczonej nr 1158/16; KW ...., (decyzja 59/2011 wydana przez PW ... - nieprawomocna), z której to wydzielono 23 działki pod zabudowę jednorodzinną i jedną działkę drogową o powierzchni 0,4124 ha. Pozostała część przy ul. S. w chwili obecnej nie jest podzielona, nie stworzono planu podziału z uwagi na brak środków pieniężnych i wydłużających się procedur urzędowych.
Przeznaczenie gruntu - w chwili obecnej są to tereny typu łąka i pastwisko. Nie wszczęto postępowania, którego celem jest ustanowienie miejscowego planu zagospodarowania terenu.
Wydane decyzje dla działek - decyzja nr 593/2009 z dnia 28 grudnia 2009r. - warunki zabudowy - dla inwestycji pod nazwą: ,,...". Pola obok ulicy S. nie posiadają warunków zabudowy.
W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że nie jest i nigdy nie był podatnikiem podatku VAT.
W chwili otrzymania darowizny pole nie posiadało wyodrębnionych działek. Dopiero w 2009 roku Wnioskodawca dokonał podziału, potwierdzonego decyzją nr 593/2009 z dnia 28 grudnia 2009r. - warunki zabudowy - dla inwestycji pod nazwą: ,,...".
Przedmiotowy teren nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Wg studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy w chwili obecnej były to łąki i pastwiska. Nie wszczęto postępowania, którego celem jest ustanowienie miejscowego planu zagospodarowania terenu. Dla przedmiotowego terenu Wnioskodawca uzyskał decyzję nr 593/2009 z dnia 28 grudnia 2009r. o warunkach zabudowy dla budowy zespołu budynków mieszkalnych jednorodzinnych z garażami.
W chwili obecnej Wnioskodawca wydzielił 23 działki pod zabudowę domów jednorodzinnych z garażami oraz jedną działkę drogową. W zależności od zapotrzebowania Wnioskodawcy na bieżące środki finansowe do zaspokojenia swoich prywatnych potrzeb (kredyty, czynsz, opłaty itp.) Wnioskodawca będzie podejmował decyzje o sprzedaży.
Wnioskodawca osobiście wystąpił z wnioskiem o podział geodezyjny przedmiotowego gruntu w 2009 roku. Głównym powodem był brak możliwości sprzedaży gruntu w jednym kawałku.
Wnioskodawca osobiście wystąpił z wnioskiem o wydanie WZiZT do UM w 2009 roku. Głównym powodem był brak możliwości sprzedania terenu bez WZiZT.
W momencie sprzedaży działki będą nadal niezabudowane budynkami trwale jak i nietrwale związanymi z gruntem.
Od momentu darowizny w roku 2002 roku teren nie był przez Wnioskodawcę wykorzystywany. Wnioskodawca nie dokonał żadnych uatrakcyjnień gruntów.
Wnioskodawca posiada nieruchomość również otrzymaną w darowiźnie od rodziców i brata.
Wnioskodawca nie dokonywał wcześniej sprzedaży nieruchomości gruntowych.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 17 listopada 2011r.):
Czy czynność sprzedaży przedmiotowej działki rodzi obowiązek podatkowy w podatku VAT...
Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 17 listopada 2011r.), dokonując planowanej sprzedaży Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania w tym zakresie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 Ustawy i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Powyższe stanowisko wynika również z interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach nr IBPP1/443-470/11/AW z dnia 21 czerwca 201lr.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym także gruntów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana będzie przez podmiot mający status podatnika tj. prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu powołanej wyżej definicji.
Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem ,,podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia ,,częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.
W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.
Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.
W przedmiotowej sprawie okoliczności będące przyczyną transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowej otrzymanej w drodze darowizny, nie wskazują, iż miałyby być one czynione z zamiarem wykonywania w sposób częstotliwy.
Mając na uwadze powyższe, sprzedaż gruntu otrzymanego w drodze darowizny, jako dokonaną z majątku osobistego należy uznać za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Wnioskodawcy nie można w tym zakresie uznać za podatnika podatku VAT, a okoliczności dokonania okazjonalnej transakcji zbycia gruntu nie można przypisać znamion częstotliwości. Wnioskodawca sprzedając grunt korzysta zatem z przysługującego mu prawa do rozporządzenia własnym majątkiem.
Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca w 2002r. otrzymał w darowiźnie od rodziców 6,9 ha gruntów niezabudowanych stanowiących łąkę, rolę, drogę i pastwisko.
W przyszłości Wnioskodawca ma zamiar sprzedać część gruntu w całości spółce (deweloperowi) lub w podziale na działki bezpośrednio do osób fizycznych zainteresowanych kupnem. W chwili sprzedaży grunty nie będą niezabudowane budynkami trwale, jak i nietrwale związanymi z gruntem.
Przedmiotowy teren nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Wg studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy w chwili obecnej były to łąki i pastwiska. Według zaświadczenia o przeznaczeniu terenu przedmiotowa nieruchomość oznaczona jest częściowo jako na obszarze pasm ekologicznych, osadniczo rolniczych na obszarze wolnostojącej zabudowy jednorodzinnej.
W chwili otrzymania darowizny pole nie posiadało wyodrębnionych działek. Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o podział geodezyjny przedmiotowego gruntu w 2009 roku. Głównym powodem był brak możliwości sprzedaży gruntu w jednym kawałku. Dla przedmiotowego terenu Wnioskodawca uzyskał decyzję nr 593/2009 z dnia 28 grudnia 2009r. o warunkach zabudowy dla budowy zespołu budynków mieszkalnych jednorodzinnych z garażami.
Wnioskodawca dokonał podziału działek o powierzchni 1,6874 ha oznaczonej nr 1158/16; (decyzja 59/2011 wydana przez PW - nieprawomocna), z której to wydzielono 23 działki pod zabudowę jednorodzinną i jedną działkę drogową o powierzchni 0,4124 ha. Pozostała część przy ul. S. w chwili obecnej nie jest podzielona.
Wnioskodawca będzie podejmował decyzje o sprzedaży działek w zależności od zapotrzebowania Wnioskodawcy na bieżące środki finansowe do zaspokojenia swoich prywatnych potrzeb (kredyty, czynsz, opłaty itp.)
W momencie sprzedaży działki będą nadal niezabudowane budynkami trwale jak i nietrwale związanymi z gruntem. Od momentu darowizny teren nie był przez Wnioskodawcę wykorzystywany i nie dokonał on na nim żadnych uatrakcyjnień.
Wnioskodawca nie dokonywał wcześniej sprzedaży nieruchomości gruntowych. Wnioskodawca nie jest i nigdy nie był podatnikiem podatku VAT.
Z powyższego wynika, iż dostawę przedmiotowych nieruchomości uznać należy za transakcję okazjonalną, jednorazową czyli taką, która nie była czyniona z zamiarem nadania jej stałego charakteru. Tym samym w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, nie można uznać Wnioskodawcy za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ustawy o VAT w odniesieniu do przyszłej dostawy działek, gdyż nic nie wskazuje aby dokonując incydentalnej sprzedaży części działki otrzymanej w darowiźnie, działał w takim charakterze. Grunt nie był w żaden sposób wykorzystywany w celach zarobkowych. Działka od momentu darowizny nie była wykorzystywana i nie dokonano na niej żadnych uatrakcyjnień. Ponadto środki ze sprzedaży części działki Wnioskodawca ma zamiar przeznaczyć na zaspokojenie prywatnych potrzeb.
Odnośnie wystąpienia przez Wnioskodawcę przed sprzedażą z wnioskiem o podział gruntu oraz wydanie decyzji o warunkach zabudowy należy oprzeć się na orzeczeniach Trybunału Sprawiedliwości UE wydanych w sprawach C-180-181/10. Z treści wskazanych orzeczeń wynika, że za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, tj. wykazuje aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność ,,handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.
W sprawie będącej przedmiotem niniejszej interpretacji wystąpiła jedna z ww. przykładowo okoliczności, mianowicie Wnioskodawca wystąpił przed sprzedażą z wnioskiem o podział gruntu oraz wydanie decyzji o warunkach zabudowy, dotyczy to jednak gruntu otrzymanego w drodze darowizny od rodziców, a więc nie gruntu zakupionego w celach działalności gospodarczej, gruntu niewykorzystywanego w inny sposób do jakiejkolwiek działalności gospodarczej, a przyczyną wystąpienia o podział i warunki zabudowy jest brak planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu, który Wnioskodawca chce sprzedać oraz brak możliwości sprzedaży gruntu w jednym kawałku.
W świetle powyższego w przedmiotowej sprawie nie można przypisać Wnioskodawcy aktywności porównywalnej do działań podmiotów zajmujących profesjonalnie obrotem nieruchomościami.
Tym samym Wnioskodawca sprzedając część działki otrzymanej w darowiźnie będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie będzie uznana za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, a co za tym idzie sprzedaż przedmiotowego gruntu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.
Na marginesie należy zauważyć, że powołana przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku interpretacja została wydana w indywidualnej sprawie, w której indywidualnie oceniano stan faktyczny i stanowisko Wnioskodawcy. Powołana interpretacja nie stanowi źródła prawa i tut. organ nie jest nią związany.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.