INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2011r. (data wpływu 19 września 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 listopada 2011r. (data wpływu 2 grudnia 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Ww. został uzupełniony pismem z dnia 30 listopada 2011r. będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 18 listopada 2011r. znak: IBPP3/443-1051/11/PK.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca za pośrednictwem strony internetowej - autoonline zakupił w miesiącu lipcu samochód ciężarowy marki Mercedes model Actros od firmy O. w Niemczech. Firma O. na zakup powyższego samochodu wystawiła Wnioskodawcy fakturę z dnia 4-07-2011 rok na kwotę 20.000,00 euro. Wnioskodawca nadmienia, iż ww. firma jest czynnym podatnikiem VAT UE.

W dniu odbioru samochodu i dokumentów okazało się, że Wnioskodawca otrzymał polski dowód rejestracyjny. Firma O. zakupiła ww. samochód od swojej polskiej filii pod nazwą O. L. sp. z o.o. , ale go nie rejestrowała w Niemczech ponieważ samochód miał niesprawny silnik. W okresie 14 dni od dnia zakupu Wnioskodawca sporządził deklarację VAT-23 i wpłacił do urzędu skarbowego podatek VAT w wysokości 18.228,00 zł.

Jednak urząd zwrócił Wnioskodawcy deklarację i wpłacony podatek, fakt ten tłumaczył brakiem wewnątrzwspólnotowego nabycia pojazdu z powodu polskich dowodów rejestracyjnych. Wobec czego Wnioskodawca zwrócił się do firmy niemieckiej O. o wystawienie przez ich polską filię faktury zakupu na samochód, jednak otrzymał odpowiedź odmowną. Podczas rozmowy telefonicznej z polskim przedstawicielem filii otrzymał odpowiedź iż faktura może być wystawiona za zgodą niemieckiej firmy, jednakże właściciel niemieckiej firmy upiera się ,że z jego strony dokumenty są prawidłowo wystawione.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podał, że doszło do przemieszczenia zakupionego samochodu ciężarowego od firmy O. z terytorium Niemiec do Polski. Polska firma O. jest w Polsce zarejestrowana jako spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, i rozlicza się jako osoba prawna, a niemiecka firma O. posiada inną jednostkę organizacyjną i rozlicza się w Niemczech.

Polska firma sprzedaje samochody niemieckiej firmie, która zajmuje się dalszą ich odsprzedażą. Niemiecka firma z myślą o dalszej ich odsprzedaży zakupionych samochodów nie przerejestrowuje. W ten sposób Wnioskodawca nabył samochód, który był kupiony i przywieziony z terenu Niemiec, ale na polskich tablicach rejestracyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wyżej opisana transakcja jest wewnątrzwspólnowym nabyciem towarów...

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. transakcja jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, w myśl art. 31 podatek VAT obciąża nabywcę towarów, w związku z tym należy doliczyć 23% podatku VAT do wartości netto wykazanej w fakturze. Należy również złożyć deklarację VAT-23 i podatek należny wpłacić do urzędu skarbowego. Wpłacony podatek należy rozliczyć w deklaracji VAT-7 w pozycji nr 44, oraz wykazać transakcję w deklaracji VAT-UE jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części oraz wszelkie postaci energii.

Art. 9 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

W świetle art. 9 ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   • podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
   • osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
   • - z zastrzeżeniem art. 10;
   dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zaznaczyć należy, że w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów opodatkowaniu podatkiem VAT podlega czynność nabycia towarów. Należny podatek z tytułu obrotu rozliczany jest przez nabywcę towaru w państwie, do którego następuje dostawa towarów. Transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów towarzyszy zawsze lustrzana czynność, wykonywana przez drugą stronę transakcji, tj. dostawa towarów (co do zasady mająca charakter dostawy wewnątrzwspólnotowej). Podkreślić jednakże należy, że niewłaściwe rozpoznanie przez kontrahenta zagranicznego jego dostawy, nie powoduje braku wystąpienia u polskiego nabywcy wewnątrzwspólnotowego nabycia. Podobnie - zadeklarowanie przez kontrahenta zagranicznego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie powoduje, że u polskiego nabywcy automatycznie dochodzi do nabycia wewnątrzwspólnotowego.

Wskazać należy, że potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

• po pierwsze, podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel, tak więc na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa,
• po drugie, po nabyciu towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym nie gra tu roli, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Jednakże do wystąpienia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów konieczne jest, aby przywóz towarów do Polski następował w związku z wykonaną wcześniej dostawą tych towarów. Sam fakt przywozu towarów na terytorium państwa członkowskiego, nie oznacza jeszcze, że miała miejsce transakcja wewnątrzwspólnotowa.

Z informacji udzielonych przez Wnioskodawcę wynika, że odebrał samochód wraz z dokumentami, a ponadto przedmiotowy samochód został przemieszczony z Niemiec do Polski. Ponadto zarówno Wnioskodawca jak i dostawca są podatnikami, odpowiednio, podatku VAT i podatku od wartości dodanej.

Tym samym należy uznać, że zostały spełnione wszystkie warunki pozwalające uznać przedmiotową transakcję za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów po stronie Wnioskodawcy. Trzeba tutaj dodać, że fakt zarejestrowania przedmiotowego samochodu w kraju przed dokonaniem ww. transakcji w żadnej mierze nie wpływa na jej charakter gdyż prawodawca nie wskazał aby taki warunek powodował nie uznanie takiej transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

W art. 31 ust. 1 i 2 określono, że podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić. Podstawa opodatkowania, o której mowa powyżej, obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku;
2. wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Z powyższego przepisu wynika, że podstawą opodatkowania przy WNT podstawą opodatkowania jest kwota jaką winien zapłacić nabywca dostawcy uwzględniając ww. koszty.

Ze względu, że prawodawca dla samochodów ciężarowych nie przewidział preferencyjnej stawki podatku VAT, nabycie to będzie podlegało opodatkowaniu stawką podstawową. Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Art. 103 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 33 i 33b.

Z kolei, według art. 103 ust. 3 ustawy, w przypadku, o którym mowa w art. 99 ust. 10, podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego. Przepis ust. 3 stosuje się również w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8, jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju - art. 103 ust. 4 ustawy.

W myśl art. 103 ust. 5 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 3 i 4, podatnicy są obowiązani przedłożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgodnie z ustalonym wzorem informację o nabywanych środkach transportu. Do informacji dołącza się kopię faktury potwierdzającej nabycie środka transportu przez podatnika.

Należy zauważyć, że informację o nabywanych środkach transportu (VAT-23) podatnik składa, jeżeli w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia środek transportu ma być zarejestrowany przez podatnika na terytorium kraju bądź, jeżeli będzie przez niego użytkowany a nie podlega rejestracji.

Stosownie do art. 71 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 108, poz. 908 ze zm.) dokumentem stwierdzającym dopuszczenie do ruchu pojazdu samochodowego, ciągnika rolniczego, pojazdu wolnobieżnego wchodzącego w skład kolejki turystycznej, motoroweru lub przyczepy jest dowód rejestracyjny albo pozwolenie czasowe. Przepis ten nie dotyczy pojazdów, o których mowa w ust. 3. Pojazd niewymieniony powyżej, przyczepa motocyklowa oraz przyczepa specjalna przeznaczona do ciągnięcia przez ciągnik rolniczy lub pojazd wolnobieżny jest dopuszczony do ruchu, jeżeli odpowiada warunkom określonym w art. 66.

W art. 2 pkt 42 ww. ustawy zdefiniowano samochód ciężarowy jako pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu ładunków; określenie to obejmuje również samochód ciężarowo-osobowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu ładunków i osób w liczbie od 4 do 9 łącznie z kierowcą.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, że samochód ciężarowy jest pojazdem który podlega rejestracji. Jak stwierdził NSA w uchwale z dnia 24 września 2001r. sygn. akt OPS 6/01 ,,Rejestracja pojazdu następuje w drodze rozstrzygnięcia sprawy administracyjnej w formie decyzji administracyjnej po przeprowadzeniu postępowania w celu ustalenia okoliczności faktycznych i prawnych, od których ustawa i przepisy wykonawcze uzależniają dokonanie rejestracji. Postępowanie w sprawie rejestracji pojazdu kończy się wydaniem decyzji administracyjnej i decyzja ta poprzedza czynność materialno-techniczną wydania dowodu rejestracyjnego i tablic".

Trzeba tutaj zauważyć, że rejestracja pojazdu następuje nie tylko w sytuacji gdy dany pojazd jest rejestrowany po raz pierwszy na terytorium kraju lecz również rejestracji pojazdu przez nowego właściciela tzw. przerejestrowanie. Powyższe wynika z art. 72 ust. 1 pkt 5 ustawy o ruchu drogowym w myśl którego rejestracji dokonuje się na podstawie dowodu rejestracyjnego, jeżeli pojazd był zarejestrowany.

Jak zauważyło Samorządowe Kolegium Odwoławczego w decyzji z dnia 25 października 2005r. sygn. akt ..., ,,decyzja o kolejnej rejestracji pojazdu eliminuje jedynie z obrotu prawnego skutek prawny decyzji o poprzedniej rejestracji w postaci ukształtowania stosunku materialnoprawnego, którego treść stanowi zarejestrowanie danego pojazdu na rzecz określonego podmiotu."

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że ,,przerejestrowanie" pojazdu na gruncie ustawy o ruchu drogowym nie zostało wymienione jako odrębna czynność i de iure jest niczym innym jak rejestracją pojazdu.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych regulacji ustawy o podatku od towarów i usług, stwierdzić należy, że w sytuacji gdy Wnioskodawca zamierza zarejestrować nabyty samochód ciężarowy na terytorium kraju, jest zobowiązany do zapłaty podatku z tytułu tegoż nabycia, w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego oraz złożenia informacji o nabywanym środku transportu (VAT-23).

Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Dane jaki winne zawierać deklaracje zostały określone załączniku nr 4 do rozporządzeni Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz.U.08.211.1333 ze zm.).

W poz. 10 ww. załącznika, który stanowi objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D) wskazano, że w poz. 34 deklaracji wykazuje się łączną wartość podatku należnego od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, obliczoną wg obowiązujących stawek, z wyłączeniem transakcji, o których mowa w art. 136 ustawy. Natomiast stosownie do poz. 15 ww. wyjaśnienia w poz. 44 deklaracji wykazuje się podatek należny od wewnątrzwspólnotowego nabycia środków transportu, wykazany w poz. 34, podlegający wpłacie na rachunek urzędu skarbowego w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, zgodnie z art. 103 ust. 4 ustawy.

Nabycie przedmiotowego samochodu stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, a równocześnie Wnioskodawca z tytułu tego nabyci ma obowiązek wpłacenia na rachunek urzędu skarbowego w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, zgodnie z art. 103 ust. 4 ustawy z tytułu przedmiotowego nabycia. W związku z tym Wnioskodawca winien w deklaracji podatkowej wykazać zarówno wartość wynikającą z wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (poz. 34 deklaracji) jak też wartość wpłaconego podatku zgodnie z art. 103 ust. 4 ustawy (poz. 44 deklaracji).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.