Money.plFirmaAkty prawneInterpretacje podatkowe

interpretacja indywidualna

Uznanie świadczonych usług reklamowych za usługi o charakterze ciągłym oraz możliwość określenia na fakturze daty sprzedaży pokrywającej się z datą wystawienia faktury, z jednoczesnym dopisaniem okresu sprzedaży w informacji dodatkowej na fakturze.

sygnatura: ILPP1/443-1235/11-4/MS

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

data: 2011-12-19

słowa kluczowe:dokumentowanie, faktura, faktura VAT, sprzedaż o charakterze ciągłym, treść faktury, usługi ciągłe, wystawienie faktury

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Miejskiego Zakładu Komunikacji, przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2011 r. (data wpływu 19 września 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 listopada 2011 r. (data wpływu 2 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

  • prawidłowe - w części dotyczącej uznania świadczonych usług reklamowych za usługi o charakterze ciągłym,
  • nieprawidłowe - w części dotyczącej określenia na fakturze jako daty sprzedaży - daty wystawienia faktury.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania świadczonych usług reklamowych za usługi o charakterze ciągłym oraz możliwości określenia na fakturze jako daty sprzedaży - daty wystawienia faktury. Przedmiotowy wniosek uzupełniono dnia 2 grudnia 2011 r. o dokument, z którego wynika prawo osoby podpisanej na wniosku do występowania w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Miejski Zakład Komunikacji jest samorządowym zakładem budżetowym, dla którego głównym przedmiotem działalności, wynikającym ze statutu, jest zaspokajanie potrzeb ludności miasta w zakresie lokalnego transportu zbiorowego, wynajem środków transportu, świadczenie usług reklamowych.

Zakład świadczy usługi reklamowe, gdzie:

  1. przedmiotem umowy jest reklamowanie działalności usługodawcy na powierzchniach pojazdów autobusowych i tramwajowych, na podstawie zawieranych terminowych umów (np. 3-, 6-, 12-miesięcznych),
  2. usługodawca zobowiązuje się płacić usługobiorcy kwotę zgodnie z cennikiem za świadczoną usługę reklamową, płatne co miesiąc w okresie obowiązywania umowy,
  3. kwota za usługę reklamową jest płatna w terminie 14 dni od daty wystawienia faktury,
  4. faktura jest wystawiana w ostatnim dniu miesiąca (w przypadku dalszego trwania umowy), bądź w ciągu 7 dni po zakończeniu trwania umowy w trakcie miesiąca,
  5. faktura zawiera m. in. następujące dane:
    • data wystawienia,
    • data sprzedaży (ze względu na ograniczenie oprogramowania do wystawiania faktur - które nie przewiduje możliwości niewypełnienia tej pozycji - identyczna z datą wystawienia),
    • przedmiot umowy,
    • cena, wartość - netto i brutto,
    • podatek VAT,
    • informacja dodatkowa o okresie, jakiego wystawiona faktura dotyczy (np. za ekspozycję reklamy: lipiec 2011 r. lub 1-21 sierpień 2011 r.).

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawca umieścił także przykład wystawionej faktury, dokumentującej sprzedaż reklamy na tylnej powierzchni autobusu, która zawiera taką samą datę wystawienia i datę sprzedaży - 31.08.2011 r. oraz informację dodatkową następującej treści: ,,zgodnie z umową autobus nr X za ekspozycję reklamy: SIERPIEŃ 2011".

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

  1. Czy usługi reklamowe świadczone przez Miejski Zakład Komunikacji można uznać za usługi o charakterze ciągłym w rozumieniu ustawy o VAT...
  2. Czy na fakturze za świadczoną usługę reklamową, ze względu na ograniczenie oprogramowania do wystawiania faktur, które nie przewiduje możliwości niewypełnienia pozycji daty sprzedaży, data ta może być identyczna z datą wystawienia faktury, z jednoczesnym dopisaniem okresu sprzedaży w informacji dodatkowej...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia sprzedaży o charakterze ciągłym. Jednak zdaniem Miejskiego Zakładu Komunikacji, świadczone usługi reklamowe są usługami ciągłymi. Sprzedaż usług tego rodzaju polega bowiem na stałym, powtarzalnym zachowaniu strony zobowiązanej (MZK) do świadczenia usługi przez pewien okres czasu, zgodnie z zawartą umową. Usługa reklamy nie jest jednorazowym świadczeniem. W trakcie jej trwania nie da się wyróżnić powtarzających się czynności, które można byłoby zakwalifikować jako świadczenie samodzielne, gdyż umieszczenie reklamy na określonych pojazdach nie jest związane z jej ściąganiem po każdym (comiesięcznym) zakończonym okresie rozliczeniowym. Reklama zostaje usuwana dopiero po zakończeniu trwania umowy.

W związku z powyższym, Wnioskodawca uważa, że świadczone usługi reklamowe są usługami o charakterze ciągłym.

Ad. 2

W myśl § 5 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia w sprawie wystawiania faktur, faktura powinna zawierać co najmniej dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a gdy data ta różni się od daty sprzedaży również datę sprzedaży. Natomiast w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym, podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży pod warunkiem podania daty wystawienia faktury.

Zdaniem Wnioskodawcy, jego postępowanie w sprawie wystawiania faktur za usługę o charakterze ciągłym jest właściwe, ponieważ wystawiane faktury zawierają:

  • datę wystawienia,
  • wskazanie w informacji dodatkowej okresu (miesiąca i roku, bądź zakresu dni miesiąca i roku w przypadku zakończenia umowy w tracie danego miesiąca), jakiego wystawiana faktura dotyczy,
  • datę sprzedaży zbieżną z datą wystawienia, umieszczaną wyłącznie ze względu na fakt, iż oprogramowanie nie przewiduje niewypełnienia tej pozycji, jednocześnie bez możliwości wskazania wyłącznie miesiąca i roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

  • prawidłowe - w części dotyczącej uznania świadczonych usług reklamowych za usługi o charakterze ciągłym,
  • nieprawidłowe - w części dotyczącej określenia na fakturze jako daty sprzedaży - daty wystawienia faktury.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z kolei, na mocy art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zatem, podatnicy są obowiązani dokumentować zdarzenia gospodarcze fakturami VAT. Faktura VAT jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury VAT zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług.

Art. 106 ust. 8 pkt 1 ustawy zawiera delegację, na mocy której minister właściwy do spraw finansów publicznych został zobligowany do określenia w drodze rozporządzenia szczegółowych zasad wystawiania faktur, danych, które powinny zawierać oraz sposób ich przechowywania.

W oparciu o powołaną wyżej delegację, wydane zostało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwane dalej rozporządzeniem.

W świetle § 4 ust. 1 rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami ,,FAKTURA VAT".

Na mocy § 5 ust. 1 rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

  1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
  2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
  3. numer kolejny faktury oznaczonej jako ,,FAKTURA VAT";
  4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
  5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
  6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
  7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
  8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
  9. stawki podatku;
  10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
  11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
  12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12, o czym stanowi § 9 ust. 1 rozporządzenia.

W przedmiotowej sprawie na uwagę zasługuje powołany wyżej § 5 ust. 1 pkt 4 oraz ściśle z nim związany § 9 ust. 2 rozporządzenia, zgodnie z którym, w przypadku gdy podatnik określa w fakturze wyłącznie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od zakończenia miesiąca, w którym dokonano sprzedaży.

Powyższe przepisy nakładają na podatników podatku od towarów i usług obowiązek dokumentowania fakturą VAT każdej dostawy towarów oraz każdego świadczenia usług. Odstępstwem od tej zasady jest dokumentowanie sprzedaży ciągłej.

Przepis § 5 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia wprowadza możliwość określania na fakturze daty sprzedaży poprzez podanie wyłącznie miesiąca oraz roku. Podany wyżej sposób określania daty ustawodawca ograniczył jednakże wyłącznie do faktur VAT dokumentujących sprzedaż o charakterze ciągłym.

Pojęcie sprzedaży ciągłej, o której mowa w cytowanym wyżej przepisie rozporządzenia, nie zostało zdefiniowane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, ani w przepisach rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy. Dlatego też, należy w tym zakresie odwołać się do wykładni językowej oraz przepisów prawa cywilnego.

Za sprzedaż o charakterze ciągłym należy uznać sprzedaż odbywającą się bezustannie, stale, bez przerwy itd. Pojęcie ciągłości rozumiane zgodnie z zasadami prawa cywilnego, należy odnieść do pojęcia zobowiązania o charakterze ciągłym. Zobowiązanie takie wytwarza stosunek prawny oznaczony terminem lub nim nie oznaczony. Charakter tego zobowiązania jest trwały i mogą z niego wypływać obowiązki ciągłe lub okresowe. W zobowiązaniu ciągłym nie da się wyróżnić powtarzających się odrębnych czynności, które można byłoby zakwalifikować jako świadczenia samodzielne w określonym momencie czasu. Innymi słowy, w przypadku świadczenia ciągłego nie sposób stwierdzić, że zostało ono zrealizowane w konkretnej dacie, bowiem jest ono realizowane stale.

W ujęciu § 5 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia, sprzedaż ciągła to świadczenie polegające na stałym, ciągłym, trwającym stale, powtarzalnym zachowaniu strony zobowiązanej do świadczenia, np. najem, dzierżawa lub umowa o podobnym charakterze, czy też dostawa energii elektrycznej. W przypadku sprzedaży ciągłej trudne lub niemożliwe jest wyodrębnienie konkretnego świadczenia strony, czyli jednoznacznego ustalenia momentu dostarczenia towaru lub wykonania usługi.

W doktrynie prawa cywilnego zobowiązanie o charakterze ciągłym oznacza zobowiązanie, którego istota polega na trwałości stosunku cywilnoprawnego oraz roli czasu w tym stosunku. Zobowiązanie ciągłe trwa przez cały okres obowiązywania umowy i nie może zostać wypełnione inaczej jak przez upływ czasu, na jaki umowa została zawarta.

Innymi słowy, usługą o charakterze ciągłym można nazwać każdą usługę, która wykonywana jest periodycznie i w której jednoznacznie można określić jedynie moment rozpoczęcia jej świadczenia, ale moment zakończenia (definitywnego wykonania) nie jest z góry określony. W usłudze tej powinny dać się wyodrębnić okresy, po których zakończeniu następuje rozliczenie częściowego wykonania usługi (okresy rozliczeniowe). Usługa ta nie kończy się jednak wraz z zakończeniem tego okresu, lecz trwa nadal do momentu rozwiązania umowy. Cecha usług ciągłych, tj. niemożność jednoznacznego określenia momentu ich wykonania, skutkuje trudnościami z prawidłowym ustaleniem momentu powstania obowiązku podatkowego. W tej sytuacji należałoby przyjąć, iż momentem wykonania usługi będzie zakończenie okresu, po którym następuje częściowe jej rozliczenie (okresu rozliczeniowego).

W myśl powyższego, aby sprzedaż mogła być uważana za ciągłą, umowa o takie dostawy lub usługi powinna spełniać następujące kryteria:

  • powinna być trwała, zawarta na dłuższy okres czasu,
  • muszą z niej wynikać obowiązki ciągłe, bez możliwości jednorazowego spełnienia świadczenia,
  • świadczenie polega na stałym i powtarzalnym zachowaniu strony zobowiązanej do określonego zachowania.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest samorządowym zakładem budżetowym, dla którego głównym przedmiotem działalności, wynikającym ze statutu, jest zaspokajanie potrzeb ludności miasta w zakresie lokalnego transportu zbiorowego, wynajem środków transportu, świadczenie usług reklamowych. Zakład świadczy usługi reklamowe, gdzie:

  1. przedmiotem umowy jest reklamowanie działalności usługodawcy na powierzchniach pojazdów autobusowych i tramwajowych, na podstawie zawieranych terminowych umów (np. 3-, 6-, 12-miesięcznych),
  2. usługodawca zobowiązuje się płacić usługobiorcy kwotę zgodnie z cennikiem za świadczoną usługę reklamową, płatne co miesiąc w okresie obowiązywania umowy,
  3. kwota za usługę reklamową jest płatna w terminie 14 dni od daty wystawienia faktury,
  4. faktura jest wystawiana w ostatnim dniu miesiąca (w przypadku dalszego trwania umowy), bądź w ciągu 7 dni po zakończeniu trwania umowy w trakcie miesiąca,
  5. faktura zawiera m. in. następujące dane: data wystawienia, data sprzedaży (ze względu na ograniczenie oprogramowania do wystawiania faktur - które nie przewiduje możliwości niewypełnienia tej pozycji - identyczna z datą wystawienia), przedmiot umowy, cena, wartość - netto i brutto, podatek VAT, informacja dodatkowa o okresie, jakiego wystawiona faktura dotyczy (np. za ekspozycję reklamy: lipiec 2011 r. lub 1-21 sierpień 2011 r.).

Z cytowanych przepisów wynika, iż aby danym usługom można było nadać przymiot ciągłości, muszą one składać się z takich czynności, z których nie da się wyodrębnić czynności powtarzających się, możliwych do zakwalifikowania jako świadczenia samodzielne. Stąd możliwość wyodrębnienia poszczególnych usług przekreśla ciągły charakter ich świadczenia.

Mając na uwadze przywołane przepisy oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, iż wykonywane przez Wnioskodawcę usługi reklamowe mają charakter sprzedaży ciągłej, bowiem ich świadczenie jest procesem nieustannym, stale powtarzającym się oraz systematycznym. Z przedmiotowych usług nie da się wyróżnić powtarzających się, odrębnych czynności, które można byłoby zakwalifikować jako świadczenia samodzielne. Ponadto, przy świadczonych przez Zainteresowanego usługach reklamowych jednoznacznie można określić jedynie moment rozpoczęcia ich wykonywania, ale moment zakończenia (definitywnego wykonania) nie jest z góry określony.

Z powołanego wyżej przepisu § 5 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia wynika, iż faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury. Z powyższego wynika, iż podatnik dokumentujący sprzedaż usług o charakterze ciągłym, ma możliwość wystawiania faktur podając jedynie miesiąc i rok dokonania sprzedaży, przy czym ma obowiązek podać datę wystawienia faktury. Innymi słowy faktury dokumentujące sprzedaż ciągłą mogą, co nie znaczy, że muszą, zawierać określenie daty dokonania sprzedaży poprzez podanie jedynie miesiąca i roku, w których jej dokonano. Należy jednakże zauważyć, że w przypadku gdy podatnik nie chce skorzystać z możliwości wpisania na fakturze jedynie miesiąca i roku sprzedaży, zobowiązany jest jako datę sprzedaży wskazać rzeczywistą datę dokonania tej czynności.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania stwierdzić należy, iż uwzględniając treść przepisu § 5 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia, przedstawiony przez Wnioskodawcę sposób wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż usług reklamowych, które - jak wskazano wyżej - charakteryzują się ciągłością, zawierających dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury oraz taką samą datę sprzedaży, jest nieprawidłowy. Analiza opisu stanu faktycznego prowadzi bowiem do wniosku, że podana w ten sposób data sprzedaży usługi o charakterze ciągłym nie odzwierciedla rzeczywistej daty dokonania tej czynności. Ponadto, w sytuacji, gdy umowa na świadczenie usług reklamowych, zostanie rozwiązana w trakcie trwania miesiąca, data sprzedaży nie będzie pokrywać się z okresem sprzedaży podanym w informacji dodatkowej na fakturze. W takim przypadku bowiem, wraz z rozwiązaniem umowy Wnioskodawca zaprzestanie świadczyć przedmiotowe usługi. Wystawiając fakturę za świadczone usługi, w ciągu 7 dni po zakończeniu trwania umowy, Zainteresowany określi na fakturze jako datę sprzedaży - datę wystawienia faktury. Natomiast ostatnim dniem dokonywania sprzedaży jest w przedstawionej sytuacji ostatni dzień trwania umowy. W konsekwencji określenie na fakturze jako daty sprzedaży usługi o charakterze ciągłym - daty wystawienia faktury, nie odzwierciedla rzeczywistej daty dokonania sprzedaży, a ponadto w sytuacji rozwiązania umowy na świadczenie usług reklamowych w trakcie trwania miesiąca, tak określona data nie pokrywa się z okresem sprzedaży podanym w informacji dodatkowej na fakturze.

Wyjaśnienia wymaga także to, iż § 5 rozporządzenia w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, zawiera jedynie obowiązkowe dane, które winny znaleźć się na wystawianych fakturach VAT, co nie zmienia faktu, iż mogą one być uzupełnione o informacje dodatkowe (w tym przypadku informacja o okresie, jakiego wystawiona faktura dotyczy).

Reasumując należy stwierdzić, że sprzedaż usług reklamowych, będących przedmiotem zapytania, może być uznana za sprzedaż o charakterze ciągłym w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto, na fakturach wystawianych przez Wnioskodawcę, dokumentujących świadczone usługi reklamowe, jako data sprzedaży nie może być wskazana data wystawienia faktury. Tak wskazana data bowiem nie odzwierciedla rzeczywistej daty dokonania sprzedaży o charakterze ciągłym.

Tut. Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w przedstawionym stanie faktycznym, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii terminu wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż usług o charakterze ciągłym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

WYSZUKIWARKA

NAJPOPULARNIEJSZE PROBLEMY