INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 3 lipca 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2012 r. (wpływ do tut. Biura 21 września 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w świetle art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych możliwe jest obniżenie stawek amortyzacyjnych stosowanych przez Spółkę ze stawki podanej w Wykazie na dowolnie niższą (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 września 2012 r. do tut. Biura wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w świetle art. 16i ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych możliwe jest obniżenie stawek amortyzacyjnych stosowanych przez Spółkę ze stawki podanej w Wykazie na dowolnie niższą.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej także ,,Spółka") posiada siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz jest zarejestrowanym podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Tym samym Spółka podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. W ramach prowadzonej działalności Spółka przygotowuje inwestycje związane z wydobyciem węgla kamiennego i wydobywa kopaliny towarzyszące oraz prowadzi prace geologiczno - poszukiwawcze. Jedynym akcjonariuszem Spółki jest spółka holenderska jeden z największych producentów węgla kamiennego w Europie Środkowej, z siedzibą w Amsterdamie.

Spółka posiada liczne urządzenia, budowle, budynki i inne przedmioty zakwalifikowane jako środki trwałe podlegające amortyzacji, które są wykorzystywane w działalności gospodarczej (dalej: ,,Środki Trwałe"). Obecnie amortyzacja przedmiotowych Środków Trwałych dla celów podatkowych dokonywana jest w okresach miesięcznych, zgodnie z zasadami określonymi w art. 16a - 16m ustawy o PDOP, przy uwzględnieniu limitu stawek maksymalnych wynikających z wykazu stawek amortyzacyjnych (dalej: ,,Wykaz") stanowiącego załącznik do ustawy o PDOP. Co do zasady, Spółka zalicza przedmiotowe odpisy amortyzacyjne do kosztów uzyskania przychodów.

W chwili obecnej Spółka planuje obniżenie stawek amortyzacyjnych w odniesieniu do Środków Trwałych amortyzowanych metodą liniową, zgodnie z zasadami określonymi w art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w świetle art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP możliwe jest obniżenie stawek amortyzacyjnych stosowanych przez Wnioskodawcę ze stawki podanej w Wykazie na dowolną niższą... (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 16i ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm. dalej ,,ustawa o PDOP"), możliwe jest obniżenie stawek amortyzacyjnych stosowanych przez Wnioskodawcę ze stawki podanej w Wykazie na dowolną niższą.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

W ocenie Spółki, w przypadku Środków Trwałych amortyzowanych metodą liniową możliwe jest obniżenie stawki amortyzacyjnej ze stawki podanej w Wykazie na dowolnie niższą (większą od 0%).

Zgodnie z art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP, podatnik amortyzujący środki trwałe metodą liniowa według stawek określonych w Wykazie może obniżać te stawki niezależnie dla poszczególnych Środków Trwałych.

W rozumieniu Wnioskodawcy, powyższy przepis nie ustanawia limitu obniżenia stawek podatkowych. Tym samym, zdaniem Spółki, możliwe jest maksymalne obniżenie stawek podatkowych w odniesieniu do amortyzowanych przez niego Środków Trwałych.

Stanowisko Spółki potwierdza uzasadnienie do ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. zmieniającej ustawę o PDOP z dniem 1 stycznia 2003 r., która wprowadziła ,,możliwość zmniejszenia stawek amortyzacyjnych z Wykazu w dowolnej wysokości i wybranym przez podatnika momencie". Należy zauważyć, Iż art. 16i ust. 5 w pierwotnym brzmieniu, tj. przed ww. nowelizacją wprowadzał możliwość obniżenia stawek amortyzacyjnych, jednakże w wysokości nie wyższej niż 50%. Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że poprzednio obowiązująca regulacja ustanawiała bardziej rygorystyczne zasady dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych Z zestawienia art. 16i ust 5 ustawy o PDOP w brzmieniu obowiązującym przed i po 1 stycznia 2003 r. wynika bowiem, że w obecnym stanie prawnym nie występuje ograniczenie określające limit obniżenia stawek amortyzacyjnych do połowy ich wysokości. W rozumieniu Spółki zniesienie powyższego ograniczenia rozumieć należy jako umożliwienie obniżenia stawek amortyzacyjnych do dowolnej wysokości ustalonej przez podatnika.

Takie stanowisko znajduje również potwierdzenie w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 9 marca 2012 r. (IPPB5/423-1193/11-2/RS) zgodnie z którą ,,Spółka, w myśl regulacji zawartych w cytowanym wyżej art. 16 ust. 5 ustawy o podatki dochodowym od osób prawnych, może czasowo obniżać stawki amortyzacyjne dla wszystkich środków trwałych nawet do poziomu 0%". W tym miejscu Spółka pragnie podkreślić, że nie jest jej celem zaprzestanie dokonywania odpisów amortyzacyjnych, ale jedynie obniżenie stawki amortyzacyjnej.

Za takim rozumieniem art. 16i ust. 5 ustawy o PDOP przemawiają reguły wykładni systemowej oraz funkcjonalnej. Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o PDOP, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m ustawy o PDOP, z uwzględnieniem art. 16 ustawy o PDOP. Skoro na podstawie art. 16i ust. 1 ustawy o PDOP Spółce przysługuje prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych i rozliczania kosztów uzyskania przychodów przy zastosowaniu stawek określonych w Wykazie, to tym bardziej przysługuje jej prawo do amortyzacji środków trwałych i rozliczania tych kosztów przy zastosowaniu stawek niższych. Stosując obniżone stawki amortyzacyjne Spółka podejmuje w istocie decyzję o późniejszym zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu odpisów z tytułu zużycia środków trwałych, mimo, że obowiązujące regulacje prawne przyznają jej prawo do stosowania wyższych stawek, a tym samym do szybszego zaliczenia odpisów do kosztów uzyskania przychodu. Dopuszczając stosowanie obniżonych stawek amortyzacyjnych ustawodawca pozostawił swobodę w kształtowaniu ich wysokości, określając jedynie górną granicę tych stawek w Wykazie.

Jednocześnie, zdaniem Spółki, obniżenie stawek amortyzacji stosuje się do poszczególnych Środków Trwałych, co oznacza, iż Spółka ma prawo stosować obniżoną stawkę jedynie do wybranych przez siebie Środków Trwałych, pozostałe zaś amortyzować według dotychczas stosowanych stawek (np. standardowych stawek z Wykazu).

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone przez organy podatkowe w następujących pismach:

• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 czerwca 2012 r. (IPPB3/423-213/12-2/MS),
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 1 czerwca 2012 r. (IPPB3/423-131/12-2/KK),
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 10 maja 2012 r. (IPTPB3/423-79/12-9/PM),
• interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 22 grudnia 2010 r. (ITPB3/423-517c/10/PST).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 2 i 3 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz. U. z 14 marca 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.