INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 sierpnia 2013 r. (data wpływu do tut. Biura 12 września 2013 r.), uzupełnionym 2 grudnia 2013 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie sposobu udokumentowania wydatków poniesionych na nabycie skór zwierząt futerkowych będących towarem handlowym lub materiałem w prowadzonej działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2013 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej Ordynacji podatkowej m.in. w zakresie obowiązku wystawiania rachunków potwierdzających dokonanie sprzedaży, przez osoby prowadzące działy specjalne produkcji rolnej. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 15 listopada 2013 r. Znak: IBPBI/1/415-928/13/BK wezwano do jego uzupełnienia, w szczególności poprzez:

1. jednoznaczne sprecyzowanie zakresu wniosku, tj. wskazanie jakiego konkretnie zagadnienia podatkowego (jakich obowiązków lub uprawnień Wnioskodawcy) ma dotyczyć interpretacja indywidualna,
2. przedstawienie (przeformułowanie) pytania w taki sposób, aby wynikało z niego jakie wątpliwości, związane z prawami lub obowiązkami podatkowymi Wnioskodawcy, wywołuje u niego opisany stan faktyczny,
3. przedstawienie własnego stanowiska w sprawie, adekwatnie do sprecyzowanego zakresu wniosku oraz nowo sformułowanego pytania i przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego (tj. w jaki sposób, aby dotyczyło ono praw lub obowiązków podatkowych Wnioskodawcy), aby możliwym było dokonanie oceny tego stanowiska w ujęciu prawno-podatkowym.

W dniu 2 grudnia 2013 r. do tut. Biura wpłynęło uzupełnienie wniosku ujęte w piśmie z dnia 25 listopada 2013 r., z treści którego wynika, że Wnioskodawca oczekuje w istocie interpretacji w zakresie dotyczącym podatku od czynności cywilnoprawnych oraz podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu udokumentowania wydatków poniesionych na nabycie skór zwierząt futerkowych będących towarem handlowym lub materiałem w prowadzonej działalności gospodarczej.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Podatek dochodowy uiszcza na ,,zasadach ogólnych". W zakresie podatku VAT korzysta ze zwolnienia podmiotowego. Na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje zakupu skór zwierząt futerkowych (głównie lisów). Zakupy te są dokonywane głównie od hodowców prowadzących fermy lisów i rozliczających podatek dochodowy w ramach działów specjalnych produkcji rolnej (najczęściej przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu). Na udokumentowanie dokonywanych zakupów otrzymuje od hodowców rachunki (bez podatku VAT). Wystawiane są one raczej niechętnie, a hodowcy sugerują Wnioskodawcy, że powinien od tych transakcji zapłacić podatek od czynności cywilnoprawnych.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 25 listopada 2013 r., wskazano, m.in., że:

• zdarzenia gospodarcze związane z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą Wnioskodawca ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów,
• zakupione skóry zwierząt futerkowych stanowią częściowo towar handlowy lub materiał, z którego Wnioskodawca szyje czapki lub inne drobne wyroby futrzarskie.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytania:

(wynikające z treści uzupełnienia wniosku z 25 listopada 2013 r.)

W jaki sposób należy udokumentować zakup skór zwierząt futerkowych na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej...

Jakiego rodzaju dokumenty niezbędne są do zaksięgowania zakupu towarów/materiałów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów (ze szczególnym uwzględnieniem zakupów dokonywanych bezpośrednio od hodowców zwierząt futerkowych, opodatkowanych w ramach działów specjalnych produkcji rolnej)...

(pytania oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, (stanowisko sformułowane w ww. uzupełnieniu wniosku) powinien dokumentować zakup skór zwierząt futerkowych:

• fakturami - od hodowców będących podatnikami podatku od towarów i usług,
• rachunkami - od pozostałych podatników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy. Aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki, wydatek winien:

• być poniesiony, w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• nie znajdować się wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów wskazanych w art. 23 ww. ustawy,
• być właściwie udokumentowany.

Powyższe oznacza, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Wydatki muszą być zatem związane z wykonywaną działalnością gospodarczą i poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z tej działalności i nie mogą być wymienione w katalogu wydatków nie uznawanych za taki koszt. Niespełnienie którejkolwiek z wyżej wskazanych przesłanek wyklucza możliwość zaliczenia wydatku w ciężar kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Wydatki związane z zakupem materiałów do produkcji wyrobów gotowych, czy towarów handlowych są bezsprzecznie związane z uzyskaniem przychodu z działalności gospodarczej, jednocześnie nie znajdują się w katalogu wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów. O ile zatem, ich zakup jest prawidłowo udokumentowany, stanowią co do zasady, koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W myśl art. 24a ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej ,,księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczania wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Szczegółowe warunki, jakie musi spełniać dokument, aby mógł stanowić podstawę wpisu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów określają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz.U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.).

Stosownie do treści § 12 ust. 3 powołanego rozporządzenia, podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są m.in.:

1. faktury, faktury VAT RR, rachunki oraz dokumenty celne, zwane dalej "fakturami", wystawione zgodnie z odrębnymi przepisami, lub

1a) dokumenty określające zmniejszenie kosztów uzyskania przychodów (zwiększenie przychodów) na podstawie art. 24d ustawy o podatku dochodowym, (dowody zmniejszenia kosztów/zwiększenia przychodów), zawierające co najmniej:

1. datę wystawienia dokumentu oraz miesiąc, w którym dokonuje się zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów (zwiększenia przychodów),
2. wskazanie faktury (rachunku), a jeżeli nie istniał obowiązek wystawienia faktury (rachunku) - wskazanie umowy albo innego dokumentu, stanowiących podstawę do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów (zwiększenia przychodów) zgodnie z art. 24d ustawy o podatku dochodowym,
3. wskazanie kwoty, o którą podatnik zmniejsza koszty uzyskania przychodów (zwiększa przychody),
4. podpis osoby sporządzającej dokument, lub

1b) dokumenty określające zwiększenie kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 24d ustawy o podatku dochodowym, (dowody zwiększenia kosztów), zawierające co najmniej:

1. datę wystawienia dokumentu oraz miesiąc, w którym dokonuje się zwiększenia kosztów uzyskania przychodów,
2. wskazanie faktury (rachunku), a jeżeli nie istniał obowiązek wystawienia faktury (rachunku) - wskazanie umowy albo innego dokumentu, stanowiących podstawę do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów (zwiększenia przychodów) zgodnie z art. 24d ustawy o podatku dochodowym,
3. wskazanie kwoty, o którą podatnik zwiększa koszty uzyskania przychodów,
4. wskazanie dowodu potwierdzającego uregulowanie zobowiązania, o które podatnik zwiększa koszty uzyskania przychodów,
5. podpis osoby sporządzającej dokument, lub

2) inne dowody, wymienione w § 13 i 14, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:

1. wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
2. datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
3. przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
4. podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych - oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

Natomiast § 13 ww. rozporządzenia stanowi, że za dowody księgowe uważa się również:

1. dzienne zestawienia dowodów (faktur dotyczących sprzedaży) sporządzone do zaksięgowania ich zbiorczym zapisem,
2. noty księgowe, sporządzone w celu skorygowania zapisu dotyczącego operacji gospodarczej, wynikającej z dowodu obcego lub własnego, otrzymane od kontrahenta podatnika lub przekazane kontrahentowi,
3. dowody przesunięć,
4. dowody opłat pocztowych i bankowych,
5. inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2.

Ponadto, zgodnie z § 14 ust. 1 ww. rozporządzenia, na udokumentowanie zapisów w księdze, dotyczących niektórych kosztów (wydatków) mogą być sporządzone dokumenty zaopatrzone w datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków (dowody wewnętrzne), określające przy zakupie: nazwę towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość, a w innych przypadkach - przedmiot operacji gospodarczych i wysokość kosztu (wydatku). Przy czym, możliwość dokumentowania wydatków dowodami wewnętrznymi została ograniczona w wyłącznie do wydatków enumeratywnie wskazanych w § 14 ust. 2 rozporządzenia, wśród których nie występują wydatki dotyczące nabycia składników majątku, stanowiących materiały lub towary handlowe w prowadzonej działalności gospodarczej. Wskazać przy tym należy, że zgodnie z § 3 pkt 1 lit. a ww. rozporządzenia, towarami handlowymi są wyroby przeznaczone do sprzedaży w stanie nieprzerobionym; towarami handlowymi są również produkty uboczne uzyskiwane przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej. Natomiast w myśl § 3 pkt 1 lit. b i c ww. rozporządzenia, materiałami (surowcami) podstawowymi są materiały, które w procesie produkcji lub przy świadczeniu usług stają się główną substancją gotowego wyrobu; do materiałów podstawowych zalicza się również materiały stanowiące część składową (montażową) wyrobu lub ściśle z wyrobem złączone (np. opakowania - puszki, butelki) oraz opakowania wysyłkowe wielokrotnego użytku (np. transportery, palety), jeżeli opakowania te nie są środkami trwałymi, a materiałami pomocniczymi są materiały niebędące materiałami podstawowymi, które są zużywane w związku z działalnością gospodarczą i bezpośrednio oddają wyrobowi swoje właściwości.

Z treści złożonego wniosku wynika, m.in., że w ramach prowadzonej pozarolniczej działalnością gospodarczej, na potrzeby tej działalności, Wnioskodawca dokonuje zakupu skór zwierząt futerkowych, które traktuje jako towar handlowy, bądź materiał do wytworzenia wyrobów gotowych. Wydatki poniesione z tego tytułu ewidencjonuje w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Ww. zakupy dokonywane są od osób prowadzących działy specjalne produkcji rolnej (farmy lisów), opodatkowane w formie norm szacunkowych.

Mając na względzie ww. przepisy stwierdzić należy, iż zakup towarów handlowych i materiałów do produkcji wyrobów gotowych, dokonywany od osób fizycznych prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, winien być udokumentowany na podstawie dokumentów, o których mowa w § 12 ust. 3 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a więc na podstawie faktur (w tym rachunków), o których mowa w tym przepisie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tj. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.