INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26.09.2013r. (data wpływu: 07.10.2013r.) w sprawie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07.10.2013r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych czynszu najmu samochodu osobowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest najemcą samochodu osobowego, którego używa w celu osiągnięcia przychodów opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób prawnych. Umowa najmu jest oczywiście odpłatna. Wnioskodawca prowadzi ewidencję przebiegu pojazdu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów czynsz najmu bez względu na to, czy przekracza kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, czy nie przekracza...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, że czynsz najmu samochodu osobowego nie podlega ograniczeniom sformułowanym w art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis ten ogranicza prawo do zaliczania w koszty uzyskania przychodów tylko i wyłącznie kosztów używania samochodu. Koszty używania innymi słowy są kosztami posługiwania się samochodem, wykorzystywania go, eksploatowania go. Nie są natomiast kosztami związanymi z nabyciem prawa do posługiwania się samochodem. Nabyciem tym może być własność, umowa leasingu, użyczenia lub jak w przypadku Wnioskodawcy najmu. Sposób kalkulacji maksymalnej kwoty, która może być kosztem uzyskania przychodów, jest zależny od przebiegu, co dodatkowo podkreśla, że ustawodawca wspomina tu tylko o wydatkach zapewniających przejazdy samochodem, używanie go, eksploatowanie go, a nie wspomina o wydatkach na pozyskanie władztwa nad pojazdem. Umowa najmu jest czynnością cywilnoprawną poprzedzająca używanie samochodu.

Podobnie rozumie to zagadnienie Naczelny Sąd Administracyjny, czemu dał wyraz w wyrokach z 16 marca 2012r., sygn. akt II FSK 2030/2010 i z 17 października sygn. akt. II FSK 467/2011

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, w tym zakresie odstąpiono od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.