Money.plFirmaAkty prawneInterpretacje podatkowe

interpretacja indywidualna

Zastosowanie zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 9 pkt 2 umowy sprzedaży nieruchomości.

sygnatura: ITPB2/436-198/13/TJ

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

data: 2013-12-31

słowa kluczowe:gospodarstwo rolne, grunty rolne, nieruchomości, sprzedaż, sprzedaż nieruchomości, umowa

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2013 r. (data wpływu 4 października 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 grudnia 2013 r. (data wpływu 13 grudnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania umowy sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 października 2013 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 10 grudnia 2013 r. (data wpływu 13 grudnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie zwolnienia z opodatkowania umowy sprzedaży nieruchomości.

We wniosku tym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 24 czerwca 2013 r. Wnioskodawczyni dokonała wraz z mężem zakupu nieruchomości:

o powierzchni 8,14 ha (grunty orne i rowy, las o powierzchni 0,1 ha, nieużytki - 0,04 ha, inne zabudowane - 0,6753 ha);

  • powierzchni ,015 ha - grunty orne;
  • powierzchni 0,1648 ha - grunty orne;
  • powierzchni 18,90000 ha - łąka, pastwiska, las rowy o powierzchni 5,77 ha, nieużytki 2,1000 ha.

Podatkiem od czynności cywilnoprawnych w wysokości 2% opodatkowano nieużytki i las o łącznej powierzchni 8,01 ha i wartości 651 750 zł, co dało razem kwotę podatku w wysokości 13 035 zł. natomiast w części odnoszącej się do pozostałych wymienionych nieruchomości umowa została zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 9 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, z uwagi na fakt, że grunty te (w tym zabudowane, oznaczone symbolem Bi o powierzchni 0,6753 ha) zaklasyfikowane zostały jako gospodarstwo rolne. Nieruchomości te zakupione zostały na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię. Poprzedni właściciele wykorzystywali sprzedane grunty jako gospodarstwo agroturystyczne (pensjonat).

Wobec powyższego zadano następujące pytanie:

Czy zakupione inne tereny zabudowane o powierzchni 0,6753 i oznaczone symbolem Bi, wraz z budynkami stanowią gospodarstwo rolne i podlegają zwolnieniu na podstawie art. 9 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych...

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przedstawionej sytuacji istnieją podstawy do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 9 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych również w części dotyczącej zakupionej działki zabudowanej o powierzchni 0,6753 ha, oznaczonej w ewidencji gruntów symbolem Bi - inne tereny zabudowane, a wykorzystywanej obecnie przez kupujących - od dnia 1 października 2013 r. - w prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni wskazuje również, że poprzedni właściciele prowadzili w tych obiektach gospodarstwo agroturystyczne i dla oceny prawa do zwolnienia należy brać pod uwagę stan faktyczny prowadzonej działalności na dzień zakupu, tj. 24 czerwca 2013 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności objętych opodatkowaniem. Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności enumeratywnie wskazane w art. 1 ust. 1, w tym wymieniona w pkt 1 lit. a) umowa sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, a w myśl art. 4 pkt 1 ciąży na kupującym.

Jednakże jak stanowi art. 5 ust. 1 ustawy obowiązek zapłaty podatku ciąży na podatnikach tego podatku. Z kolei z ust. 2 tego przepisu wynika, że jeżeli obowiązek podatkowy ciąży na kilku podmiotach albo na stronach umowy zamiany, albo wspólnikach spółki cywilnej, zobowiązanymi solidarnie do zapłaty podatku są odpowiednio te podmioty, strony umowy zamiany albo wspólnicy spółki cywilnej.

Podstawę opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych stanowi, stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 1, wartość rynkowa nabytych rzeczy i praw majątkowych. Z kolei zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy stawka podatku, ze względu na przedmiot sprzedaży jakim jest nieruchomość wynosi 2%.

W myśl art. 10 ust. 1 ustawy podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru, oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, z wyłączeniem przypadków, gdy podatek jest pobierany przez płatnika.

Zgodnie natomiast z ust. 2 ww. przepisu notariusze są płatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego.

Nie zawsze jednak dokonanie czynności wskazanej w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych powoduje obowiązek zapłaty podatku. W art. 9 przewidziano bowiem możliwość zwolnienia z opodatkowania niektórych czynności cywilnoprawnych.

W myśl pkt 2 powołanego przepisu zwalnia się od podatku przeniesienie własności nieruchomości lub ich części, wraz z częściami składowymi, z wyjątkiem budynków mieszkalnych lub ich części znajdujących się na obszarze miast, m.in. w drodze umów sprzedaży, pod warunkiem, że w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, w chwili dokonania czynności, nabyte grunty stanowią gospodarstwo rolne albo utworzą gospodarstwo rolne lub wejdą w skład gospodarstwa rolnego będącego własnością nabywcy.

Analiza ww. przepisu wskazuje, iż dla skuteczności zwolnienia musi wystąpić jedna z poniższych okoliczności:

  • przenoszona nieruchomość musi stanowić gospodarstwo rolne, bądź
  • przenoszona nieruchomość nie musi być gospodarstwem rolnym, jednak w połączeniu z nieruchomością nabywcy (np. wskutek osiągnięcia norm obszarowych) możliwe będzie utworzenie gospodarstwa rolnego, bądź
  • przenoszona nieruchomość niebędąca gospodarstwem rolnym zostanie włączona do gospodarstwa rolnego nabywcy.

Wobec tego należy podkreślić, że zwolnienie zawarte w art. 9 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ma charakter warunkowy, co oznacza, że jedynie spełnienie kryteriów, o których mowa w tym przepisie, daje podstawę do zwolnienia umowy sprzedaży nieruchomości lub ich części z podatku od czynności cywilnoprawnych.

Dla stwierdzenia, czy dana czynność cywilnoprawna , na skutek dokonania której dochodzi do przeniesienia własności nieruchomości korzysta ze zwolnienia z opodatkowania konieczne jest również wyjaśnienie pojęcia gospodarstwa rolnego. Ponieważ ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie definiuje tego pojęcia, dla jego interpretacji konieczne jest odwołanie się do przepisów taką definicję zawierających, tj. do przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 ze zm.).

Zgodnie z jej art. 1 opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Natomiast art. 2 ust 1 ustawy stanowi, że za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1 o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej, w tym spółki nieposiadającej osobowości prawnej.

Stosownie natomiast do postanowień § 68 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. (Dz. U. z 2001 r. Nr 38, poz. 454) w sprawie ewidencji gruntów i budynków, użytki rolne dzielą się na:

  1. grunty orne, oznaczone symbolem - R,
  2. sady, oznaczone symbolem złożonym z litery "S" oraz symbolu odpowiedniego użytku gruntowego, stanowiącego część składową oznaczenia klasy gleboznawczej gruntu, na którym założony został sad, np. S-R, S-Ł, S-Ps,
  3. łąki trwałe, oznaczone symbolem - Ł,
  4. pastwiska trwałe, oznaczone symbolem - Ps,
  5. grunty rolne zabudowane, oznaczone symbolem złożonym z litery "B" oraz symbolu odpowiedniego użytku gruntowego, stanowiącego część składową oznaczenia klasy gleboznawczej gruntu, na którym wzniesione zostały budynki, np. B-R, B-Ł, B-Ps,
  6. grunty pod stawami, oznaczone symbolem - Wsr,
  7. rowy, oznaczone symbolem - W.

Z zacytowanych przepisów wynika więc, że za gospodarstwo rolne (a tym samym za grunty wchodzące w jego skład) uznane mogą być grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, ich powierzchnia będzie większa od 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy oraz nie będą one w momencie realizowania transakcji zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza.

Z treści wniosku wynika, że grunty zabudowane, których dotyczy zapytanie, sklasyfikowane są zgodnie z ewidencją gruntów i budynków, jako Bi - inne tereny zabudowane. Należą one więc do kategorii gruntów zabudowanych i zurbanizowanych, o których mowa w § 68 ust. 3 ww. rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa. Nie mogą tym samym zostać uznane za gospodarstwo rolne w rozumieniu ustawy o podatku rolnym, gdyż nie zostały zaliczone do użytków rolnych, a tylko tak sklasyfikowane grunty, jak wykazano wyżej, mogą zostać uznane za wchodzące w skład takiego gospodarstwa.

Tym samym zawarta umowa sprzedaży nieruchomości w części dotyczącej ww. gruntów zabudowanych o powierzchni 0,6753 ha, oznaczonych w ewidencji gruntów i budynków jako inne tereny zabudowane - Bi - nie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W tej bowiem części nie zostały spełnione warunki do skorzystania z tego zwolnienia, tj. będące przedmiotem czynności cywilnoprawnej grunty nie stanowiły w chwili sprzedaży gospodarstwa rolnego, jak również nie mogły one utworzyć nowego gospodarstwa rolnego czy też wejść w skład już istniejącego gospodarstwa rolnego. W konsekwencji, również w tej części Wnioskodawczyni była zobowiązana do zapłaty z tytułu zawarcia umowy sprzedaży, podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wyjaśnić również należy, że niniejsza interpretacji dotyczy wyłącznie Wnioskodawczyni. Nie wywołuje ona więc skutków prawnych dla Jej męża. W celu uzyskania pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego powinien On złożyć odrębny wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej i uiścić stosowną opłatę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

WYSZUKIWARKA

NAJPOPULARNIEJSZE PROBLEMY