INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2013 r. (data wpływu 7 października 2013 r.), uzupełnionym w dniach 16 i 23 grudnia 2013 r. (daty wpływu) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z przeprowadzoną modernizacją, przebudową i adaptacją lokali mieszkalnych na lokale użytkowe - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 października 2013 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 16 i 23 grudnia 2013 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z przeprowadzoną modernizacją, przebudową i adaptacją lokali mieszkalnych na lokale użytkowe.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zakład Gospodarki Mieszkaniowej jest zakładem budżetowym jednostki samorządu terytorialnego powołanym do zarządzania mieszkaniowym zasobem Miasta oraz wykonywania niektórych czynności związanych z gospodarowaniem tym zasobem. W ramach zadań statutowych realizuje następujące zadania:

1. zarządza powierzonymi mu nieruchomościami obejmującymi budynki mieszkalne i użytkowe stanowiące własność Miasta oraz lokalami mieszkalnymi stanowiącymi własność Miasta położonymi w budynkach wspólnot mieszkaniowych,
2. gospodaruje nieruchomościami i lokalami, o których mowa w pkt 1, w szczególności poprzez:

1. wynajmowanie lokali mieszkalnych i rozwiązywanie stosunków najmu,
2. naliczanie należności za korzystanie z nieruchomości oraz prowadzenie windykacji tych należności,
3. współpracę z innymi organami, a także z właściwymi jednostkami samorządu terytorialnego,
4. podejmowanie czynności w postępowaniu sądowym, w szczególności o zapłatę należności za korzystanie z lokali i o eksmisję.

Zakład jest czynnym podatnikiem VAT. W latach 2007-2011 dokonał modernizacji, przebudowy i adaptacji lokali mieszkalnych na lokale użytkowe i przeznaczył je na wynajem pod działalność społeczną, tj. na świetlicę środowiskową oraz Centrum. Przed realizacją inwestycji Zakład otrzymał decyzję w zakresie pozwolenia na budowę i zmianę sposobu użytkowania lokali mieszkalnych na użytkowe. Do czasu zakończenia inwestycji ww. lokale funkcjonowały w ewidencji Zakładu jako lokale mieszkalne. Zakład otrzymał od właściciela, jakim jest Gmina, budynek mieszkalny, w którym usytuowane były lokale mieszkalne ,,przekształcane" na użytkowe, w drodze zarządzenia Prezydenta Miasta. Posiadając ,,ułomny" tytuł prawny (brak trwałego zarządu w rozumieniu art. 45 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami - Dz.U. Nr 102., poz. 651 ze zm.) nie dokonywał odliczenia podatku od towarów i usług z otrzymanych faktur zakupu, rozliczając koszty inwestycji w kwocie brutto. Po odbiorze przedmiotowej inwestycji Dyrektor Zakładu, na mocy posiadanego pełnomocnictwa udzielonego przez Prezydenta Miasta, wynajął zmodernizowane lokale jako: Gmina -Zakład Gospodarki Mieszkaniowej. Na przedmiotowy wynajem Zakład wystawia comiesięcznie fakturę VAT opodatkowując czynsz stawką podstawową. W związku z ubieganiem się o refundację wydatków na powyższą inwestycję ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego złożył oświadczenie o kwalifikowalności VAT, tzn. o niemożności odliczenia go w trakcie prowadzenia prac w latach 2007-2011. Faktury dokumentujące poniesione koszty na prace modernizacyjne, przebudowę i adaptację lokali mieszkalnych na lokale użytkowe wystawiane były na Gminę -Zakład Gospodarki Mieszkaniowej lub Zakład Gospodarki Mieszkaniowej. W obu przypadkach faktury zawierały NIP oraz adres Zakładu. Z tytułu wynajmu lokali użytkowych podatek od towarów i usług rozlicza Zakład. Faktury, które wystawiane są za najem pomieszczeń, które były remontowane, są wystawiane przez Zakład. Zawierają adres i NIP Zakładu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy istniały przesłanki i podstawy prawne umożliwiające odliczenie podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących poniesione wydatki na modernizację, przebudowę oraz adaptację lokali mieszkalnych do momentu zakończenia inwestycji i przekształcenia ich na lokale użytkowe przeznaczone w przyszłości na wynajem, w których będzie realizowana działalność społeczna, jeżeli Zakład nie dysponował ,,właściwym" tytułem prawnym jakim jest trwały zarząd...

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w uzupełnieniu wniosku, nie ma prawa do odliczenia podatku z faktur dokumentujących prace modernizacyjne, rozbudowę oraz adaptację lokali mieszkalnych na lokale użytkowe. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług, Zakład zakładał brak możliwości odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesione koszty w lokalach mieszkalnych znajdujących się w budynku mieszkalnym do czasu zakończenia inwestycji i przekształcenia przedmiotowych lokali w użytkowe. Również brak tytułu prawnego w postaci trwałego zarządu w rozumieniu art. 45 ustawy o gospodarce nieruchomościami na przedmiotowej nieruchomości, który to umożliwia władanie nieruchomością - w tym dokonywanie odliczeń podatku naliczonego od ponoszonych wydatków w oparciu o art. 86 i 87 ustawy o podatku od towarów i usług, upewnił o słuszności tej decyzji. Obecnie lokale są wynajmowane przez Zakład na cele społecznie użyteczne - na potrzeby świetlicy środowiskowej oraz Centrum. Zapisy ustawy o podatku od towarów i usług nie przewidują zwolnienia tych umów najmu z opodatkowania VAT. W związku z powyższym osiąga przychody z tego tytułu. Powstał problem, czy istniały przesłanki i podstawy do korzystanie w latach 2007-2011 z prawa do odliczenia podatku od towarów i usług zawartych w fakturach dokumentujących poniesione koszty na przedmiotowych lokalach. Zdaniem Zakładu, ówczesna decyzja o niemożności odzyskania poniesionego wydatku w postaci podatku od towarów i usług, którego wysokość została zaliczona w koszty inwestycji, była słuszna.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z treści powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi tego podatku i dotyczy podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług, wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Na podstawie art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Zgodnie z ust. 11 tego artykułu, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych regulacji ustawy o podatku od towarów i usług prowadzi do stwierdzenia, że jeżeli przedmiotowa inwestycja była realizowana z zamiarem wynajmu lokali Zakładowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 10 i 11 ustawy, z uwagi na związek zakupów z dokonywanymi w przyszłości czynnościami opodatkowanymi (wynajmem) oraz na fakt, że faktury dokumentujące poniesione wydatki na prace modernizacyjne, przebudowę i adaptację lokali mieszkalnych na użytkowe wystawione zostały na Zakład. Powyższe prawo przysługiwało pod warunkiem, że nie miały miejsca wyłączenia, o których mowa w art. 88 ustawy, niezależnie od tytułu prawnego posiadanego do lokali, o których mowa we wniosku.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.