Czy koszt uzyskania przychodów ze sprzedaży Złomu stanowi jego wartość ustalona według ceny sprzedaży netto?
sygnatura: IBPBI/2/423-1207/14/MS
autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
data: 2014-12-30
słowa kluczowe: | odpady (śmieci), specjalna strefa ekonomiczna, sprzedaż, złom |
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 19 września 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 30 września 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ze sprzedaży złomu wydatków w wartości ustalonej według ceny sprzedaży netto (stan faktyczny) - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 10 września 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów ze sprzedaży złomu wydatków w wartości ustalonej według ceny sprzedaży netto.
We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej ,,Strefa"), na podstawie Zezwolenia z 27 września 2005 r. (dalej ,,Zezwolenie Strefowe"). W związku z powyższą działalnością gospodarczą powstają odpady produkcyjne - złom. Jako tego rodzaju odpady klasyfikowane są w szczególności:
Spółka wskazuje, że sprzedaż odpadów produkcyjnych (w tym Złomu) nie została wymieniona w posiadanym Zezwoleniu Strefowym i w związku z tym stanowi działalność podlegającą opodatkowaniu na zasadach ogólnych.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy koszt uzyskania przychodów ze sprzedaży Złomu stanowi jego wartość ustalona według ceny sprzedaży netto... (stan faktyczny)
Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm. dalej ,,ustawa o PDOP"), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie Strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych (dalej ,,ustawa o SSE"). Stosownie do art. 12 w związku z art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, zwolnienie obejmuje wyłącznie dochody uzyskane z tych rodzajów działalności gospodarczej, które zostały wymienione w zezwoleniu. Dodatkowo powyższe zwolnienie, zgodnie z art. 17 ust. 4 ustawy o pdop, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności prowadzonej na terenie Strefy.
Z powyższych unormowań wynika, że zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych (dalej ,,PDOP") podlega tylko dochód z działalności gospodarczej, prowadzonej na terenie Strefy w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu A contrario, jeżeli dany rodzaj działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, a także jeżeli działalność nie jest działalnością pomocniczą, niezbędną do realizacji zakresu działalności gospodarczej wymienionej w Zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu od PDOP.
Stanowisko takie, utrwalone już w praktyce organów podatkowych, zostało wyrażone m.in. przez:
Analogicznie, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z 29 listopada 2007 r. (sygn. I SA/Gl 614/07), uznał, że: (...) przesłanką korzystania ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o pdop jest to, aby dochód uzyskiwany był na terenie Strefy wyłącznie w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu na działalność na terenie Strefy. Dochody pochodzące z działalności innej niż ta która wskazana jest w zezwoleniu (w tym sprzedaż odpadów poprodukcyjnych) podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych.
Mając powyższe na uwadze, wskazane przychody z tytułu sprzedaży Złomu, Spółka rozpoznaje, jako przychody opodatkowane PDOP na zasadach ogólnych.
W konsekwencji, koszty uzyskania przychodów alokowane do tego rodzaju przychodów stanowią, w opinii Spółki, koszty uzyskania przychodów działalności pozastrefowej (tj. opodatkowanej PDOP na zasadach ogólnych).
Podejście takie zgodne jest w szczególności z tezą wyrażoną w postanowieniu Naczelnika Warmińsko-Mazurskiego Urzędu Skarbowego z 14 maja 2007 r. (sygn. US.PD/423-10/ER/07) wydanym na wniosek podmiotu prowadzącego działalność na terenie Strefy i uzyskującego dodatkowe dochody z tytułu sprzedaży odpadów blachy powstałych w procesie produkcyjnym. Naczelnik stwierdził, że: (...) z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że złom stanowią odpady powstałe w toku produkcji puszek z zakupionej w tym celu blachy. Zatem wydatek poniesiony na zakup blachy odpowiadający ilości powstałych odpadów produkcyjnych (złomu) stanowi koszt uzyskania przychodu ze sprzedaży tego złomu, gdyż wiąże się w sposób bezpośredni z przychodem z tego tytułu.
Zważywszy jednak na konieczność alokacji części kosztów uzyskania przychodów do przychodów ze sprzedaży Złomu, Spółka uznaje, że powinna dokonać odpowiedniej ich kalkulacji. Powyższe wynika z faktu, że zdaniem Spółki, jeśli w wyniku procesu produkcyjnego otrzymuje się produkt główny oraz produkty uboczne, w tym Złom podlegający sprzedaży, Spółka powinna sporządzać zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości (,,UoR") kalkulację pozwalającą na właściwą alokację kosztów do przychodów wynikających ze sprzedaży produktów głównych albo ubocznych. Spółka wychodzi z założenia, że ustalając koszt wytworzenia produktu głównego powinna odjąć od kosztów produkcji wartość produktów ubocznych i Złomu, a następnie podzielić otrzymaną różnicę przez liczbę produktów głównych. Działanie takie pozwoli na precyzyjne ustalenie kosztów wytworzenia produktu głównego. Niniejsza kalkulacja będzie jednak możliwa wyłącznie wówczas, jeśli dokonana zostanie wycena odpadów (Złomu) i produktów ubocznych.
Rzeczowe składniki aktywów obrotowych, w tym Złom, stosownie do art. 28 ust. 1 pkt 6 UoR podlegają wycenie według cen nabycia lub kosztów wytworzenia nie wyższych od cen ich sprzedaży netto. W przypadku sprzedaży Złomu dokonywanej przez Spółkę faktyczna cena nabycia bądź też koszt wytworzenia, związane z przedmiotowym Złomem są wyższe (lub nawet istotnie wyższe) niż uzyskana z takiej sprzedaży cena sprzedaży netto.
Zatem ze względu na fakt, że cena nabycia względnie koszt wytworzenia tych rzeczowych składników majątku obrotowego są wyższe od ich ceny sprzedaży netto, to zgodnie z ustawą o rachunkowości podlegają one wycenie w cenie sprzedaży netto. W konsekwencji, o otrzymaną w wyniku wyceny wartość Złomu, powinien być obniżany koszt wytworzenia produktu właściwego otrzymanego z tego samego materiału, co Złom. Tym samym, zdaniem Spółki, wartość Złomu ustalona na podstawie wyceny w cenie sprzedaży netto stanowi koszt własny Złomu w momencie jego sprzedaży.
Powyższe stanowisko, zgodne jest z podejściem organów podatkowych w niniejszym zakresie, w szczególności zaś z:
Dodatkowo Spółka wskazuje, że zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 8 maja 2007 r. (sygn. I SA/Rz 254/07), przepisy rozporządzenia regulujące szczegółowe kwestie związane z korzystaniem ze zwolnienia z pdop (w tym kalkulacji limitu pomocy publicznej) stanowią normy prawa podatkowego, do których zastosowanie winny mleć przepisy art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - j.t. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.