w/s opodatkowania sprzedaży działek przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe.

sygnatura: 1401/PV-I/4407/14-128/06/MZ

autor: Izba Skarbowa w Warszawie

data: 2007-01-16

D E C Y Z J A

Na podstawie art. 233 § 1 pkt 2a w związku z art. 14b § 2 oraz § 5 pkt. 1 ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (DzU. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz z art. 3 ust. oraz z art. 5 i 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 25.10.2006 r. (wpływ do Urzędu Skarbowego 26.10.2006 r.) Urszuli i Marka K. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Otwocku z dnia 16.10.2006 r. znak: 1417/VAT/443/1274/06/US pozostawiające bez rozpatrzenia wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

p o s t a n a w i a

uchylić w całości postanowienie organu pierwszej instancji i uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 04.09.2006 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Otwocku wpłynął wniosek Urszuli i Marka K. w sprawie interpretacji w zakresie stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług dotyczący opodatkowania sprzedaży działek przeznaczonych pod budownictwo mieszkaniowe.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Stronę wynika, że w 1999 r., z zamiarem postawienia domu, zakupili oni działkę rolną o powierzchni 7.957 metrów kwadratowych. Ze względu na stałe zalewanie gruntu wodą oraz zły dojazd postanowili jednak sprzedać zakupioną działkę i wybudować dom w pobliżu dotychczasowgo miejsca zamieszkania. W związku z trudnościami ze sprzedażą w całości działki o tak dużej powierzchni Podatnicy postanowili podzielić ją na pięć mniejszych działek. Do dnia wystąpienia o udzielenie interpretacji Podatnicy sprzedali trzy działki, z czego jednorazowo dwie jednemu małżeństwu.

Podatnicy oświadczyli, że nie prowadzą działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami oraz, że nie są zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług. Marek Królikowski prowadzi działalność gospodarczą, z której rozlicza się w formie karty podatkowej.

Rozpatrując powyższy wniosek Strony, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Otwocku, postanowieniem z dnia 16.10.2006 r. znak: 1417/VAT/443/1274/06/US postanowił pozostawić wniosek Podatników bez rozpatrzenia, gdyż nie są oni zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług w podlegającym mu Urzędzie Skarbowym.

Na powyższe postanowienie Strona złożyła w ustawowym terminie zażaleniedo Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, w którym wnosi o uchylenie zaskarżonego postanowienia i udzielenie interpretacji. Strona zarzuca zaskarżonemu postanowieniu naruszenie: art. 14a §1, art. 165 a § 1, art. 169 § 1 i 4 oraz art. 170 §1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Po analizie akt i rozpatrzeniu odwołania w sprawie, Dyrektor Izby Skarbowejw Warszawie stwierdza, co następuje:

W związku z tym, że Urszula i Marek K. w chwili obecnej nie są zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług na terenie Urzędu Skarbowego w Piasecznie, gdzie rozliczają się z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych, ewentualna konieczność opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek spowoduje, że zgodnie z art. 3 ust.1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, podatek rozliczony będzie musiał być zgodnie z miejscem wykonywania czynności opodatkowanej - czyli w Urzędzie Skarbowym w Otwocku.

Zgodnie bowiem z art. 3 ust. 1 ww. ustawy właściwym dla podatnika organem podatkowym jest naczelnik urzędu skarbowego ze względu na miejsce wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z przedstawionych aktów notarialnych wynika, że nieruchomości grutntowe położone są na terenie podlegającym Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w Otwocku. W związku z powyższym był on władny udzielić odpowiedzi na złożony przez Podatników wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Stosownie do art.233 § 1 pkt 2a ustawy Ordynacja podatkowa organ odwoławczy wydając decyzję, w której uchyla decyzję organu pierwszej instancji w całości lub w części, sam w tym zakresie orzeka co do istoty sprawy lub uchylając tę decyzję umarza postępowanie w sprawie.

W związku z powyższym Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie udziela pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego odnośnie złożonego przez Podatników wniosku.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednakże aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być ona wykonana przez podatnika podatku od towarów i usług.

Podatnikami podatku od towarów i usług są w myśl art. 15 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat tej działalności. Z kolei stosownie do ust. 2 tegoż artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Z powyższej definicji działalności gospodarczej wynika zatem, że jest nią przede wszystkim profesjonalny obrót gospodarczy, realizowany w sposób zorganizowany, a co za tym idzie ciągły, w pewnym horyzoncie czasowym. Działalnością gospodarczą na potrzeby ustawyo podatku od towarów i usług jest także wykonywanie sporadycznie, a nawet jednorazowo czynności, o których mowa w art. 5 ust. 1, jednakże jedynie wtedy, gdy okoliczności wykonania tych czynności wskazują na zamiar ich wykonywania w sposób częstotliwy. Podkreślić należy, iż przepisy prawa podatkowego nie definują pojęcia "zamiaru". Koniecznym zatem, staje się odwołanie do wykładni językowej. Słownik języka polskiego słowo częstotliwość opisuje jako "częste występowanie, powtarzanie się jakiejś czynności czy zjawiska". Zamiarem zaś jest jakiś "plan, projekt, intencja zrealizowania czegoś".

Analizując powyższe reguły słownikowe dochodzimy do wniosku, iż w przypadku, gdy osoba fizyczna, nieprowadząca ewidencjonowanej działalności gospodarczej, dokonuje sprzedaży swego prywatnego majątku (np. gruntu budowlanego), jeżeli wykonuje to w warunkach wskazujących, że działania te nie są czynione z zamiarem powtarzania i nie zmierzają do nadania im stałego charakteru, a towary te nie były nabywane jedynie w celu ich zbycia ? to wykonywane przez taką osobę czynności dostawy gruntu nie uznaje się za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Jeżeli jednak sprzedaż dotyczy gruntu budowlanego, nabytego w celu dalszej jego odsprzedaży, czynności te należy zakwalifikować jako działalność gospodarczą, a ww. osobę fizyczną uznać za podatnika w rozumieniu art. 15 cytowanej wyżej ustawy.

Zatem w każdym przypadku dostawy towarów dokonywanej przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej należy ustalić, czy daną czynność spełniającą kryteria dostawy towarów można zakwalifikować jako działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2ustawy o podatku od towarów i usług, a więc wykonywaną przez podatnika, gdyż tylko taka dostawa podlega opodatkowaniu. Okoliczność, iż podmiot wykonuje czynności wymienione w art.5 ustawy o podatku od towarów i usług (m.in. odpłatną dostawę) nie jest wystarczającą przesłanką do ich opodatkowania bowiem musi działać w charakterze podatnika, a zatem podmiotu wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2. Ponadto zauważyć należy, że wykorzystywanie majątku prywatnego przez osoby fizyczne stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 zdanie drugie ustawy opodatku od towarów i usług, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W niniejszej sprawie Podatnicy, jeśli dokonują sprzedaży majątku w warunkach nie wskazujących na zamiar ich powtarzania i nadania im zorganizowanego charakteru działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług (tzn. jeśli zamiarem Strony nie jest stała, zorganizowana sprzedaż działek budowlanych, a jedynie sprzedaż działek powstałych w wyniku zakupionej wcześniej nieruchomości) to czynność ta nie będzie podlegała podatkowi od towarów i usług. Nie jest bowiem działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego sprzedaży. Sprzedaż ? nawet kilkukrotna ? przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży nie ma charakteru handlowego podlegającego opodatkowaniu. Twierdzenie powyższe znajduje uzasadnienie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 06 września 2006 r. (sygn. akt I SA/Wr 1254/05), w uzsadnieniu którego Sąd stwierdza, iż nie można z oderwanego od kontekstu normy prawnej sformułowania "również wówczas,gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania w sposób częstotliwy" budować samodzielnej definicji działalności gospodarczej.

Podsumowując należy zatem uznać, że zbycie przez Podatników należącej do nich nieruchomości, nawet w częściach, lecz w niewielkich odstępach czasu, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako jednorazowa czynność, której dokonanie nie powoduje uzyskania statusu podatnika.

Tym samym Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał stanowisko Stronyprawidłowe i postanowił jak na wstępie.