w/s opodatkowania sprzedaży należących do Podatniczki działek budowlanych powstałych w wyniku podziału geodezyjnego i odrolnienia należącej do niej nieruchomości.

sygnatura: 1401/PV-I/4407/14-127/06/MZ

autor: Izba Skarbowa w Warszawie

data: 2006-12-11

DECYZJA

Na podstawie art. 233 § 1 pkt. 2 lit. a w związku z art. 14b § 2 oraz § 5 pkt. 1 ustawy z dnia29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz z art. 5 i 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) rozpatrując zażalenie pani Marioli S. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Wołominie z dnia 29.09.2006 r. znak: 1442/TP/443/1890/MW/06 w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w wypadku sprzedaży gruntu przeznaczonego pod zabudowę przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

p o s t a n a w i a

uchylić w całości postanowienie i uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 01.09.2006 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Wołominie wpłynął wnioseko udzielenie interpretacji w zakresie stosowania przepisów ustawy o podatku od towarówi usług dotyczący opodatkowania sprzedaży należących do Podatniczki działek budowlanych powstałych w wyniku podziału geodezyjnego i odrolnienia należącej do niej nieruchomości.

Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Stronę wynika, że jest ona właścicielką zabudowanej nieruchomości, którą otrzymała od rodziców na podstawie umowy darowizny zawartej w 1997 roku i podobnie jak oni zamierzała wykorzystywać otrzymaną ziemię do upraw rolnych i hodowli zwierząt, a także postawić na niej większy budynek mieszkalny. Jednakże z powodu złego stanu zdrowia zarówno swojego jak i męża (oboje ulegli wypadkom) Strona nie jest w stanie w chwili obecnej zajmować się prowadzeniem gospodarstwa. W związku z powyższym postanowiła zbyć jedną z dwóch działek składających się na przedmiotową nieruchomość. Podatniczka twierdzi, że nie mogła sprzedać przedmiotowej działki w całości, zatem dokonała jej podziału geodezyjnego i sprzedała pięć z dziewięciu nowopowstałych działek, z których pozostałe cztery stanowią wyrównanie granic i drogę wewnętrzną. Zgodnie z załączonym do akt sprawy wypisem z rejestru gruntów i z planu miejscowego działki położone są w terenie zabudowy jednorodzinnej wolno stojącej.

Zdaniem Strony, transakcja zbycia otrzymanej w darowiźnie nieruchomości, podzielonejna mniejsze działki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż jest to czynnościa jednorazową, a Strona nie ma zamiaru nadania jej stałego charakteru działalnościgospodarczej. Podatniczka twierdzi, iż nie działa jako handlowiec, gdyż zbywa nieruchomość, której nie nabyła w celu dalszej odprzedaży.

Rozpatrując wniosek Strony, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wołominie postanowieniem z dnia 29.09.2006 roku, znak: 1442/TP/443/1890/MW/06 uznał jej stanowiskoza nieprawidłowe i stwierdził, iż sprzedaż działek podlega opodatkowaniu, gdyż zdaniem organu występują okoliczności wskazujące na zamiar wykonywania tego typu transakcji w sposób częstotliwy.

Na powyższe postanowienie Strona wniosła zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowejw Warszawie, zarzucając Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w Wołominie naruszenie przpsiów art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, poprzez przyjęcie, że sprzedaż działek budowlanych przez osobę fizyczną powinna podlegać opodatkowaniu. Podatniczka nie zgadza się ze stanowiskiem organu I instancji w kwestii "zamiaru powtarzania zbycia działek". Strona wnosio wydanie decyzji zmieniającej postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Wołominie.

Rozpatrując zażalenie Strony Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza,co następuje:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednakże aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być ona wykonana przez podatnika podatku od towarów i usług.

Podatnikami podatku od towarów i usług są w myśl art. 15 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat tej działalności. Z kolei stosownie do ust. 2 tegoż artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Z powyższej definicji działalności gospodarczej wynika zatem, że jest nią przede wszystkim profesjonalny obrót gospodarczy, realizowany w sposób zorganizowany, a co za tym idzie ciągły, w pewnym horyzoncie czasowym. Działalnością gospodarczą na potrzeby ustawyo podatku od towarów i usług jest także wykonywanie sporadycznie, a nawet jednorazowo czynności, o których mowa w art. 5 ust. 1, jednakże jedynie wtedy, gdy okoliczności wykonania tych czynności wskazują na zamiar ich wykonywania w sposób częstotliwy. Podkreślić należy, iż przepisy prawa podatkowego nie definują pojęcia "zamiaru". Koniecznym zatem staje się odwołanie do wykładni językowej. Słownik języka polskiego słowo częstotliwość opisuje jako "częste występowanie, powtarzanie się jakiejś czynności czy zjawiska". Zamiarem zaś jest jakiś "plan, projekt, intencja zrealizowania czegoś".

Analizując powyższe reguły słownikowe dochodzimy do wniosku, iż w przypadku, gdy osoba fizyczna, nieprowadząca ewidencjonowanej działalności gospodarczej, dokonuje sprzedaży swego prywatnego majątku (np. gruntu budowlanego), jeżeli wykonuje to w warunkach wskazujących, że działania te nie są czynione z zamiarem powtarzania i nie zmierzają do nadania im stałego charakteru, a towary te nie były nabywane jedynie w celu ich zbycia ? to wykonywane przez taką osobę czynności dostawy gruntu nie uznaje się za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust.2 ustawy o podatku od towarów i usług. Jeżeli jednak sprzedaż dotyczy gruntu budowlanego, nabytego w celu dalszej jego odsprzedaży, czynności te należy zakwalifikować jako działalność gospodarczą, a ww. osobę fizyczną uznać za podatnika w rozumieniu art. 15 cytowanej wyżej ustawy.

Zatem w każdym przypadku dostawy towarów dokonywanej przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej należy ustalić, czy daną czynność spełniającą kryteria dostawy towarów można zakwalifikować jako działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2ustawy o podatku od towarów i usług, a więc wykonywaną przez podatnika, gdyż tylko taka dostawa podlega opodatkowaniu.

W niniejszej sprawie Strona dokonuje sprzedaży majątku w warunkach nie wskazujących na zamiar ich powtarzania i nadania im zorganizowanego charakteru działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług - zbywana nieruchomość jest jak wynika z oświadczenia Strony, jedyną zbywaną przez nią nieruchomością i nie była nabyta w celu dalszej odprzedaży, lecz została Stronie darowana. Zamiarem Strony nie jest stała, zorganizowana sprzedaż działek budowlanych, a jedynie sprzedaż działek stanowiących część darowanej jej nieruchomości. Strona oświadcza, iż zamierza zbyć określoną powierzchnię gruntu i na tym zakończyć sprzedaż. Nie ma możliwości jego sprzedaży jednej osobie, jedną umową (jednym aktem notarialnym), dlatego dokonała podziału geodezyjnego.

Zgodnie z obowiązującą zasadą sprawiedliwości podatkowej nakazująca w tych samych okolicznościach traktować podatników w sposób równy nie można akceptować sytuacji, w której nie podlega opodatkowaniu podatnik posiadający dużą nieruchomość, który znajduje nabywcę gotowego kupić tę nieruchomośc w całości, zaś płacić podatek od towarów i usług winien podatnik, który ma nieruchomość o takiej samej powierzchni i zamiar jej sprzedaży (za taką samą cenę) lecz nie mogąc znaleźć jednego nabywcy, dzieli nieruchomość i sprzedaje ją w częściach różnym osobom.

Podsumowując należy zatem uznać, że zbycie przez Stronę należącej do niej nieruchomości, nawet w częściach lecz w niewielkich odstępach czasu, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako jednorazowa czynność, której dokonanie nie powoduje uzyskania statusu podatnika.

Biorąc pod uwagę powyższe Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie postanowił jakw sentencji decyzji.