- dotyczy opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntów przeznaczonych pod zabudowę jednorodzinną.

sygnatura: PPII/4407-005-26/06

autor: Izba Skarbowa w Olsztynie

data: 2006-12-15

Na podstawie art. 14b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Olsztynie, po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 30.10.2006 r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Olsztynie z dnia 23.10.2006 r., znak: US IV/I/443-54/06/2, w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji w przedmiocie opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży gruntów przeznaczonych pod zabudowę jednorodzinną,

- odmawia zmiany przedmiotowego postanowienia.

Zaskarżonym postanowieniem organ I instancji, udzielił interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Wnioskodawczym wskazała, iż w 1989 r. nabyła gospodarstwo rolne we wsi B. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że ma ono powierzchnię 5 ha i jest podzielone na 11 działek, które zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego są przeznaczone pod zabudowę jednorodzinną. Ponadto, posiada ona także inne grunty w miejscowości G., które zostały zakupione do użytku rolnego. W przeszłości Wnioskodawczym dokonywała sprzedaży gruntów. W związku z powyższym zwróciła się z zapytaniem, czy od sprzedaży działki nr 300/24, stanowiącej część gospodarstwa rolnego jest zobowiązana odprowadzić VAT.

Wnioskodawczym twierdzi, iż nie ma takiego obowiązku.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Olsztynie uznał to stanowisko za nieprawidłowe. W uzasadnieniu wskazał, iż działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., są czynności realizowane stale, a także jednorazowo, w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania ich w sposób częstotliwy. Zatem, Wnioskodawczym dokonując ww. transakcji będzie podatnikiem podatku od towarów i usług, a przedmiotowa dostawa będzie podlegała opodatkowaniu 22% stawką VAT.

W złożonym zażaleniu Strona wnosi o zmianę zaskarżonego postanowienia, gdyż jest ono krzywdzące i nie oparte na stanie faktycznym. Podkreśla, iż nie prowadzi działalności gospodarczej polegającej na obrocie nieruchomościami, a jedynie zajmuje się gospodarstwem rolnym i agroturystyką. Wskazuje, że pieniądze pochodzące ze sprzedaży przeznaczyła na remont pomieszczeń agroturystycznych, gdyż nie chce korzystać z kredytów. Dodaje, iż "za namową Wójta" dokonała podziału tej ziemii rolnej na mniejsze działki.

Dyrektor Izby Skarbowej w Olsztynie rozpatrując przedmiotowe zażalenie zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Pod pojęciem towaru w myśl art. 2 pkt 6 tej ustawy rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a również grunty.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje natomiast, zgodnie z ust. 2 ww. przepisu, wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia, czy czynność sprzedaży przez Wnioskodawczynię działki, spełnia przesłanki do uznania za podlegającą opodatkowaniu, ma wykładnia użytego zwrotu "w okolicznościach wskazujących na zamiar ich wykonywania w sposób częstotliwy".

Ustawodawca nie definiuje pojęcia "częstotliwy", należy zatem przyjąć potoczne rozumienie tego słowa, jako czynności powtarzające się w określonym przedziale czasowym, np. sprzedaż poszczególnych działek dokonywana na podstawie umów cywilnoprawnych. Przepisy ustawy nie defiują również pojęcia "zamiar," należy zatem rozumieć je jako "intencję zrealizowania czegoś." Przez zamiar częstotliwości należy rozumieć chęć powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności. Zatem aby działalność nie nosiła znamion wykonywania jej w sposób częstotliwy, nie może być realizowana w warunkach wskazujących na zamiar powtarzania czynności.

O kwestii częstotliwości nie decyduje czasokres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani też ilość dokonywanych transakcji. Decydującym kryterium jest fakt powtarzalności czynności. Powtarzalność ta może odbywać się w sposób nieregularny - czyli niekoniecznie w tych samych odstępach czasu, zaś za każdym razem można dokonać dostawy zarówno jednej lub większej ilości działek. O częstotliwym zamiarze wykonywania czynności w przypadku sprzedaży działek budowlanych świadczyć mogą takie fakty jak:

• podział jednolitego areału gruntu na wiele odrębnych działek budowlanych,
• przeznaczenie wyodrębnionych działek dla celów sprzedaży.

Przy czym na zamiar wykonywania sprzedaży działek budowlanych w sposób częstotliwy wskazywać może już sama ilość zawartych umów sprzedaży Ponadto - jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w wyroku z dnia 21 grudnia 2005 r, Sygn. akt I SA/Ol 449/05 - "już sama okoliczność podziału niezabudowanej nieruchomości gruntowej na mniejsze działki budowlane wskazuje, iż powzięto zamiar sprzedaży działek w sposób częstotliwy. W przeciwnym razie dzielenie gruntów byłoby niecelowe i ekonomicznie nieuzasadnione." Aktualne pozostaje także stanowisko wyrażone w orzeczeniu z dnia 30 kwietnia 1999 r. (Sygn. akt I SA/Lu 233/98; Monitor Podatkowy 2000/6/42), gdzie podano, iż "Okoliczności wskazujące na zamiar wykonywania usług w sposób częstotliwy (...) muszą istnieć w chwili ich wykonywania w rozumieniu ustawy, a nie w okresie późniejszym."

Jeżeli zatem osoba fizyczna dokonuje sprzedaży majątku osobistego, np. gruntu, i gdy wykonuje to w warunkach wskazujących, że działania te są czynione z zamiarem powtarzania - czynności te należy zakwalifikować jako działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy, a osoba je wykonująca uzyskuje status podatnika podatku od towarów i usług.

Jednocześnie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwolniono od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod budowę. Oznacza to, że zwolnione zostały z opodatkowania podatnikiem od towarów i usług grunty leśne, rolne, pod stawami oraz inne niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Jako tereny przeznaczone pod zabudowę należy rozumieć grunty, które zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego w chwili sprzedaży mają status teren pod zabudowę.

Odnosząc się natomiast do zarzutu nie oparcia zaskarżonej decyzji na stanie faktycznym zwrócić uwagę trzeba na to, iż Stona stwierdziła jednoznacznie w piśmie z dnia 27..09.2006 r., że "W przeszłości były sprzedawane drobne ilości gruntów rolnych. Po 1 maja 2004 roku została sprzedana 1 działka w 2006 roku.". Świadczy to zatem o częstotliwości wykonywanych czynności, co wyczerpuje przesłanki działalności gospodarczej, o której mowa w w/w art. 15 ust. 2.

Wnioskodawczym dokonując sprzedaży przedmiotowej nieruchomości będzie więc podatnikiem podatku od towarów i usług.

Dostawa działek budowlanych lub przeznaczonych pod zabudowę podlega opodatkowaniu, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca2004 r. stawką podatku w wysokości 22%.

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na zapis art. 113 ust. 1 cyt. ustawy, w myśl którego zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaż opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10.000 euro. Do wartości sprzedaży nie wlicza sie kwoty podatku. Należy jednak zauważyć, iż w myśl ust. 13 pkt 1 lit. d) tegoż art. 113, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się między innymi do podatników dokonujących dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę.

Mając na uwadze wszystkie aspekty przedmiotowej sprawy Dyrektor Izby Skarbowej w Olsztynie orzekł jak w sentencji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna w toku postępowania administracyjnego.

Na niniejszą decyzję Stronie przysługuje skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie. Skargę wnosi się w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie, w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji.