Opodatkowanie podatkiem VAT opłaty za udostępnienie miejsca na cmentarzu komunalnym.

sygnatura: IS.II/2-4430/6/06

autor: Izba Skarbowa w Rzeszowie

data: 2006-12-20

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania z dnia 18.10.2006 r., znak: L.BF.0114-189/2006, wniesionego przez Gminę Miasto od decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie z dnia 2.10.2006 r., znak: IS.II/2-443/225/06, wydanej na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 Ordynacji podatkowej, odmawiającej zmiany postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w Dębicy z dnia 24.07.2006 r., znak: PO III 443-19/06, utrzymuje w mocy decyzję wydaną w I instancji.

Po rozpatrzeniu wniosku z dnia 23.05.2006 r. Gminy Miasta o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Dębicy postanowieniem z dnia 24.07.2006 r., znak: PO III 443-19/06, opartym na regulacji art. 14a Ordynacji podatkowej, uznał za nieprawidłowe stanowisko Jednostki, iż opłata za udostępnianie miejsca na cmentarzu komunalnym, zwana także przez Wnioskodawcę zamiennie opłatą za korzystanie z cmentarza lub opłatą cmentarną, nie jest ?opodatkowana podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy w związku z art. 1 ust. 1 ustawy o cmentarzach i chowaniu zmarłych?. W uzasadnieniu wydanego orzeczenia organ udzielający interpretacji wyjaśnił, iż ?Wykup miejsca pochówku na cmentarzu w zamian za opłatę ma cechy umowy cywilnoprawnej. (...) Umowa zazwyczaj zawarta jest na czas oznaczony z możliwością przedłużenia. W związku z powyższym skoro opłata pobierana jest na podstawie umowy cywilnoprawnej to podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?.

Nie godząc się z taką interpretacją, Strona ? pismem z dnia 8.08.2006r. ? wniosła zażalenie na wymienione postanowienie, żądając uznania własnego stanowiska za prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 Ordynacji podatkowej, po rozpatrzeniu zażalenia Jednostki, decyzją z dnia 2.10.2006 r., znak: IS.II/2-443/225/06, odmówił zmiany postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w Dębicy z dnia 24.07.2006 r., znak: PO III 443-19/06, uznając stanowisko Podatnika ? zawarte we wniosku z dnia 23.05.2006r., znak: BF 0114/I/28/2006 ? za nieprawidłowe.

Strona, pismem z dnia 18.10.2006 r., znak: BF.0114-189/2006, wniesionym z zachowaniem ustawowego terminu, złożyła odwołanie od rozstrzygnięcia Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie. W odwołaniu podniosła, iż opłata za wykup miejsca do pochówku ? w jego ocenie ? nie ma charakteru czynności cywilnoprawnej i w tej sytuacji nie powinna być ona obciążona podatkiem VAT.

Przystępując do oceny prawidłowości zaskarżonego rozstrzygnięcia, organ odwoławczy w pierwszej fazie postępowania dokonał analizy stanu faktycznego przedstawionego przez Stronę we wniosku. Zgodnie bowiem z art. 14a § 2 Ordynacji podatkowej dokładne określenie przez stronę stanu faktycznego we wniosku jest niezbędnym elementem wniosku. Z analizy tej, wynika, że opłata ta jest pobierana na podstawie uchwały Rady Miasta z dnia 5.05.1993r. w sprawie zarządzania cmentarzami komunalnymi. ?W załączniku do uchwały ustalono minimalną wysokość jednorazowej opłaty za korzystanie z cmentarzy komunalnych w mieście, która została zaktualizowana zarządzeniem Burmistrza Miasta z 6.02.2006 r.? Ponadto ?Gmina Miasto zawarła umowę z ?D.? Spółka z o.o. dnia 23.07.1993 r. w sprawie administrowania i wykonywania innych usług na cmentarzach komunalnych. Spółka D. na wniosek zainteresowanych osób fizycznych lub prawnych podejmuje czynności związane z pochowaniem zwłok, w tym pobiera opłatę za miejsce grzebalne. Umowa w § 7 ust. 2 wskazuje usługobiorcę jako pobierającego opłaty za miejsca pod groby i grobowce z obowiązkiem przekazania jej na rachunek Urzędu Miejskiego.?

Organ odwoławczy na wstępie pragnie podkreślić, iż odstępuje od szczegółowej analizy przepisów na których oparł swoje stanowisko, bowiem zostały one w sposób precyzyjny i obszerny wyjaśnione w zaskarżonej decyzji. Należy jednak powtórzyć tezę, która przemawia za zasadnością stanowiska zaprezentowanego w zaskarżonej decyzji przez Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie:

Sąd Najwyższy mianowicie w uchwale z dnia 26.09.1995 r., sygn. akt III AZP 22/95 (System Informacji Prawnej LEX nr 11112) wskazał, iż z art. 7 ust. 2 ustawy o cmentarzach i chowaniu zmarłych (j. t. Dz. U. 1972 r., Nr 47, poz. 298 ze zm.) oraz art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy o samorządzie terytorialnym można wywieść podstawę prawną do podejmowania przez radę gminy uchwał dotyczących gospodarowania cmentarzem i świadczonymi usługami związanymi z pochowaniem zwłok. Gospodarowanie mieniem komunalnym ? w ocenie Sądu - którym jest cmentarz komunalny, wymaga podejmowania uchwał przez organ gminy w zakresie zarządu i utrzymania cmentarzy, jednak uchwały takie nie stanowią przepisów gminnych w rozumieniu art. 40 ustawy z dnia 8.03.1990r. o samorządzie terytorialnym, tzn. nie stanowią aktów prawa miejscowego. Zdaniem Sądu Najwyższego, adresatem takich uchwał są bowiem obecni i przyszli posiadacze grobów, do których odnosić się będą one wprost i powinny stwarzać ofertę warunków do świadczenia usług w zakresie korzystania z cmentarza komunalnego. Wysokość opłat za usługi związane z pochowaniem zwłok określonych uchwałami rady gminy może być przedmiotem negocjacji umownych przed zawarciem konkretnych umów cywilnoprawnych z przyszłymi posiadaczami grobów.

Mając powyższe na uwadze, Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie stoi na stanowisku, iż skoro Sąd Najwyższy w omówionej uchwale precyzyjnie określił charakter tych opłat, to tym samym nie ma podstaw do przyjęcia za prawidłowe twierdzenia Strony, zawartego w odwołaniu, iż ?Nazwanie należności przez ustawodawcę jako opłaty, wskazuje, iż nie mamy do czynienia z jej cywilnoprawnym charakterem?.

Przepis art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, z którego Podatnik wywodzi wyłączenie opłat cmentarnych z opodatkowania tym podatkiem stanowi, iż nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Zatem z przepisu tego wyraźnie wynika, iż wyłączenie w nim określone nie dotyczy czynności opartych na cywilnoprawnej umowie, a więc, skoro opłata ta pobierana jest na podstawie takiej umowy, to podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wobec takich ustaleń Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, dokonując analizy akt sprawy, w kontekście zarzutów zawartych w odwołaniu, stwierdza, iż brak jest podstaw do wzruszenia wydanej przez siebie decyzji z dnia 2.10.2006 r., znak: IS.II/2-443/225/06.