Czy Spółka z o.o. może uregulować z nadpłaty podatku VAT (do zwrotu) zobowiązanie Spółki Jawnej, wobec tego samego urzędu skarbowego z tytułu podatku VAT poprzez złożenie odpowiedniego wniosku o przeksięgowanie?
sygnatura: PI/443-41/06/Z/03
autor: Izba Skarbowa w Gdańsku
data: 2006-11-21
| słowa kluczowe: | nadpłata, zaliczenie, zobowiązanie podatkowe, zwrot podatku |
Decyzja
Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku działając na podstawie:
po rozpatrzeniu zażalenia wniesionego pismem z dnia 17 października 2006r. przez Podatnika na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kwidzynie znak RP/820-238/06 z dnia 09 października 2006r. zawierające pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w sprawie możliwości zaliczenia zwrotu podatku VAT Spółki z o.o. na poczet zobowiązań podatkowych Spółki Jawnej, odmawia zmiany postanowienia będącego przedmiotem zażalenia.
UZASADNIENIE
Pismem dnia 08 czerwca 2006r. Sp. z o.o., zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w sprawie możliwości zaliczenia zwrotu podatku VAT Podatnika na poczet zobowiązań podatkowych Spółki Jawnej.
W złożonym zapytaniu Podatnik wskazał, iż w deklaracji VAT-7 za miesiąc marzec 2006r. Sp. z o.o., w której Pan ....... i Pan ........ są udziałowcami wykazała kwotę do zwrotu podatku VAT.
Z kolei w Spółce Jawnej, w której wspólnikami są Pan .... i Pani ...., za miesiąc kwiecień 2006r. wystąpił, wykazany w deklaracji VAT-7, podatek VAT do zapłaty.
Wnioskodawca zapytuje, czy Spółka z o.o. może uregulować z nadpłaty podatku VAT (do zwrotu) zobowiązanie Spółki Jawnej, wobec tego samego urzędu skarbowego z tytułu podatku VAT poprzez złożenie odpowiedniego wniosku o przeksięgowanie.
W ocenie Spółki z o.o. może ona uregulować ze swojej nadpłaty zobowiązanie Spółki Jawnej, ponieważ z Ordynacji podatkowej jednoznacznie nie wynika, że takiej możliwości nie ma. Za powyższym przemawia fakt, iż udziałowcami obu firm są te same osoby, które chcą uregulować podatek VAT wobec tego samego urzędu, prosząc jedynie o przeksięgowanie.
Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kwidzynie postanowieniem znak RP/820-238/06 z dnia 09 października 2006r. stwierdził, iż w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego, stanowisko zawarte w przedmiotowym wniosku dotyczące zaliczenia zwrotu podatku VAT Spółki z o.o. na poczet zobowiązań podatkowych Spółki Jawnej jest nieprawidłowe.
Powołując się na przepis art. 7 § 1 oraz art. 76 § 1 i 76b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8 poz. 60 ze zm.), art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), oraz art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz.U. Nr 268, poz. 2681 ze zm) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kwidzynie stwierdził, iż Spółka z o.o. posiadająca do zwrotu podatek pośredni VAT nie może wnioskować o zaliczenie tego zwrotu na poczet zobowiązań podatkowych innego podatnika tj. Spółki Jawnej.
Na powyższe postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kwidzynie Spółka z o.o. pismem z dnia 17 października 2006r. wniosła zażalenie zarzucając, iż w art. 76 § 1 Ordynacji podatkowej nie ma zapisu, że nie można przekazywać nadpłaty na zobowiązania innego podmiotu.
Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku, po dokonaniu weryfikacji przedmiotowego postanowienia stwierdza co następuje:
Zgodnie z art. 7 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005r. Nr 8 poz. 60 ze zm.), podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.
Z kolei w myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie zaś do art. 96 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3. Jednocześnie zgodnie z art. 96 ust. 4 w/w ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako podatnika VAT czynnego lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 jako podatnika zwolnionego.
Dodatkowo należy zwrócić uwagę na treść art. 87 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług zgodnie z którym, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Aby nadwyżka mogła być przez organ podatkowy zwrócona podatnik musi posiadać zgodnie z art. 87 ust. 2 rachunek bankowy w banku mającym siedzibę na terytorium kraju wskazanym w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach. Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (j.t. Dz. U. z 2005r. Nr 268, poz. 2681 ze zm), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu oraz otrzymują numery identyfikacji podatkowej (NIP).
W świetle zatem ustawy o podatku od towarów i usług, zarejestrowany podatnik, określony numerem identyfikacji podatkowej (NIP) staje się podmiotem praw i obowiązków z niej wynikających.
Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, Spółka z o.o. zamierza zaliczyć wykazany w deklaracji VAT-7 zwrot podatku VAT na poczet zobowiązań podatkowych Spółki Jawnej.
Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku zauważa, iż w przedmiotowej sprawie występują dwaj odrębni, zarejestrowani podatnicy podatku od towarów i usług. Na gruncie prawa podatkowego każdy z nich jest odrębnym podmiotem praw i obowiązków.
Z literalnego zaś brzmienia art. 76 § 1 Ordynacji podatkowej o treści: ?nadpłaty wraz z ich oprocentowaniem podlegają zaliczeniu z urzędu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę, o której mowa w art. 53a, oraz bieżących zobowiązań podatkowych, a w razie ich braku podlegają zwrotowi z urzędu, chyba ze podatnik złoży wniosek o zaliczenie nadpłaty w całości lub w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych, z zastrzeżeniem § 2? jednoznacznie wynika, że musi istnieć tożsamość podmiotu, u którego powstała nadpłata i który jednocześnie posiada zaległość podatkową.
Zgodnie natomiast z przepisem art. 76b Ordynacji podatkowej, ?przepisy art. 76, art. 76a, art. 77b i art. 80 stosuje się odpowiednio do zwrotu podatku. Zaliczenie, o którym mowa w art. 76a § 2 pkt 1, następuje z dniem złożenia deklaracji wykazującej zwrot podatku?.
W związku z art. 76b przepisy art. 76 stosuje się zatem odpowiednio do zwrotu podatku VAT, który to zwrot z urzędu lub na wniosek może być zaliczony na poczet zobowiązań podatkowych przez podatnika, u którego wystąpił równocześnie zwrot podatku od towarów i usług i zobowiązanie podatkowe z tyt. np. podatku dochodowego od osób prawnych.
Przywołując zatem przepis art. 76b w zw. z art. 76 § 1 Ordynacji podatkowej uznać należy, że Spółka z o.o. nie może zaliczyć zwrotu podatku VAT na poczet zobowiązań podatkowych innego podatnika jakim jest Spółka Jawna.
Reasumując, zarejestrowana Spółka z o.o. zwrot podatku od towarów i usług wykazany w deklaracji VAT-7 za marzec 2006r. może zaliczyć jedynie na poczet własnych przyszłych zobowiązań podatkowych.
Dokonując oceny prawidłowości wydanego przez organ pierwszej instancji postanowienia, organ odwoławczy nie będąc związany granicami zarzutów prezentowanych przez stronę, zobligowany z urzędu do oceny, czy organ pierwszej instancji działał na podstawie i w granicach prawa stwierdza, iż w świetle obowiązującej ustawy o podatku od towarów i usług Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kwidzynie dokonał prawidłowej oceny stanowiska Wnioskującego w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego. Stąd zgodnie z przepisem art. 14 b § 5 pkt 1 Ordynacji podatkowej organ odwoławczy uznając, iż zażalenie Podatnika nie zasługuje na uwzględnienie postanowił jak w sentencji decyzji.
Decyzja niniejsza jest ostateczna w toku instancji.