Czy w związku ze sprzedażą domków weekendowych podatnicy zwolnieni są z obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług w myśl art. 43 ust. pkt 1? Czy gdyby w związku z powyższą transakcją istnial obowiązek naliczania podatku od towarów i usług, transakcja 10.000 Euro jest zwolniona z podatku VAT?
sygnatura: II-1/4430-179/06
autor: Izba Skarbowa w Zielonej Górze
data: 2006-09-15
| słowa kluczowe: | podatnik czynny, podatnik podatku od towarów i usług, sprzedaż gruntów, sprzedaż nieruchomości, stan faktyczny, ustalenie stanu faktycznego |
D E C Y Z J A
Na podstawie art. 14 b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 10 lipca 2006 r. złożonego przez pełnomocnika w imieniu X i Y, na postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Zielonej Górze z dnia 29 czerwca 2006 r., nr I-2/443-21/06/MM w przedmiocie podatku od towarów i usług, Dyrektor Izby Skarbowej w Zielonej Górze:
uchyla ww. postanowienie.
U Z A S A D N I E N I E
Dnia 19 kwietnia 2006 r. do Pierwszego Urzędu Skarbowego w Zielonej Górze wpłynął wniosek z dnia 18 kwietnia 2006 r. X i Y, o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w następującym stanie faktycznym: dnia 9 września 2005 r. jako osoby fizyczne nieprowadzące działalności związanej z obrotem nieruchomościami (pierwsza tego typu transakcja) Państwo X i Y nabyli ośrodek wczasowy w Ustroniu (Beskidy). Sprzedaż ta była zwolniona od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Nieruchomość miała wydzielonych 9 działek z domkami weekendowymi, natomiast Państwo X i Y (geodeta) wydzielili dodatkowo 21 działek zabudowanych domkami, które zamierzają sprzedać 30 osobom po 30.000 zł lub jednemu nabywcy w całości za kwotę 900.000 zł. Na ww. nieruchomościach od 9 września 2005 r. nie były dokonywane żadne czynności typu kupno, sprzedaż, dzierżawa, wymagające wystawienia faktury. Z tytułu kupna nie są Państwo podatnikami podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług.
W przedmiotowym wniosku zawarto pytania:
W piśmie z dnia 24 maja 2006 r., stanowiącym uzupełnienie ww. wniosku, Państwo X i Y powołali się na informację podatkową w Lesznie, zgodnie z którą w przedmiotowej sprawie nie zachodzi podstawa obciążania transakcji podatkiem od towarów i usług, ponieważ rzecz dotyczy jednej posesji (podzielonej) i jednej transakcji (teoretycznie możliwej do przeprowadzenia,np. w ciągu 4 dni), w związku z czym sprzedaż będzie nieczęstotliwa i nie stanowi to źródło stałego przychodu. Dopiero w przypadku, gdyby zakupiona została następna posesja, która zostałaby podzielona i dalej odsprzedawana, wówczas zaszłaby ciągłość działania i wtedy podlegałaby podatkowi od towarów i usług z wszelkimi tego konsekwencjami, czyli, np. urząd skarbowy mógłby potraktować pierwszą transakcję jako działalność obciążoną podatkiemod towarów i usług.
Jeżeli obowiązek odprowadzenia podatku od towarów i usług powstaje powyżej 10.000 Euro, to oznacza, że w tym konkretnym przypadku, np. 2 domki będą zwolnione z podatku od towarów i usług, a pozostałe byłyby nim obciążone. Zdaniem Państwa X i Y, wg dzisiejszego stanu prawnego powinni oni rozliczać się z urzędem skarbowym na podstawie druku PCC1 wg stawki podatkowej 10 %.
Postanowieniem z dnia 29 czerwca 2006 r., nr I-2/443-21/06/MM Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Zielonej Górze uznał zaprezentowane we wniosku stanowisko Wnioskodawców za nieprawidłowe. Dokonując pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie zapytania zawartego we wniosku Strony z dnia 18 kwietnia 2006 r., Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Zielonej Górze w uzasadnieniu przedmiotowego postanowienia wyjaśnił, że zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Zielonej Górze stwierdził, że z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że małżonkowie zamierzają sprzedać majątek, co do którego nie można powiedzieć, że w momencie nabycia mógł on służyć w całości zaspokojeniu ich prywatnych potrzeb. Można z tego dowodzić o zamiarze późniejszej ich sprzedaży lub prowadzeniu działalności usług turystycznych. W związku z tym należy przyjąć, że zamiar świadczeń częstotliwych pojawi się w sytuacji odsprzedaży, ponieważ przedmiot tej odsprzedaży nie służył lub ze swej istoty nie mógł służyć zaspokojeniu potrzeb osobistych Wnioskodawców lub ich najbliższych członków rodziny. Ponadto organ podatkowy stwierdził, że jedynie przy sprzedaży elementów majątku służącego zaspokojeniu własnych potrzeb osobistych jak i potrzeb członków rodziny można byłoby mówić o czynności, w ramach której nie zachodzi przesłanka działania jako podatnik w rozumieniu ww. art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Potwierdza to orzeczenie ETS - np., orzeczenie C-291/92. A zatem z tytułu dokonanej sprzedaży działek każdy z małżonków oddzielnie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług. Jednocześnie organ podatkowy stwierdził, że w przedstawionym stanie faktycznym w zakresie sprzedaży domków weekendowych będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku ze spełnieniem przesłanek określonych w art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 1 ww. ustawy oraz brakiem spełnienia przesłanek do wyłączenia ze zwolnienia przewidzianych w art. 43 ust. 6 ustawy. Ze zwolnienia będzie korzystać również grunt zajmowany przez domki weekendowe, jeśli domki te odpowiadają definicji budynku (budowli). Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Zielonej Górze podkreślił także, że Y jako zarejestrowanemu Podatnikowi podatku od towarów i usług, będzie przypisana jako obrót kwota należności odpowiadająca udziałowi we współwłasności małżeńskiej, natomiast X niebędąca zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług jako wykonująca wyłącznie czynność zwolnioną od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w części odpowiadającej jej udziałowi we współwłasności może zgodnie z art. 96 ust. 1 ww. ustawy, złożyć zgłoszenie rejestracyjne. Podmioty wykonujące wyłącznie czynności zwolnione przedmiotowo od podatku od towarów i usług są podatnikami zwolnionymi od tego podatku z mocy ustawy o podatku od towarów i usług już od początku wykonywania tych czynności, niezależnie od osiągniętego obrotu. Podmiot wykonujący czynności wyłącznie zwolnione na podstawie art. 43 ustawy jest tak długo podatnikiem zwolnionym od podatku od towarów i usług, jak długo czynności te wykonuje bez na wysokość osiągniętego obrotu. Ponadto Naczelnik Urzędu Skarbowego w postanowieniu z dnia 29 czerwca 2006 r., nr I-2/443-21/06/MM zawarł informacje dot. dokumentowania transakcji.
Na przedmiotowe postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Zielonej Górze Strona złożyła zażalenie z dnia 10 lipca 2006 r., do którego załączyła pełnomocnictwo dla doradcy podatkowego do reprezentowania w przedmiotowej sprawie przed organem II instancji. Strona zarzuciła naruszenie art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) poprzez błędne przyjęcie, że zamiar podatników polegający na sprzedaży nabytego przez nich wcześniej ośrodka wypoczynkowego stanowił będzie czynności będące przedmiotem podatku od towarów i usług z uwagi na to, że:
przedmiot transakcji nie mógł służyć zaspakajaniu potrzeb osobistych, a w związku z tym czynność dalszej odsprzedaży będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług. Strona zarzuciła ponadto naruszenie przepisów art. 122 w związku z art. 187 ust. 1 i 3 ustawy Ordynacja podatkowa poprzez błędne przyjęcie, pomimo posiadanej przez organ podatkowy wiedzy, że podatniczka X nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz naruszenie przepisów art. 121 ust. 2 ww. ustawy poprzez niewyjaśnienie treści powołanego orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości o sygn. akt C-291/02, stanowiącego jedną z podstaw podjętego w postanowieniu rozstrzygnięcia.
Zawiadomieniem z dnia 29 sierpnia 2006 r., nr II-1/4430-179/06 Dyrektor Izby Skarbowej w Zielonej Górze poinformował Stronę o możliwości zapoznania się ze zgromadzonym, w sprawie materiałem. Dnia 6 września 2006 r. Strona skorzystała z przysługującego jej prawa i zapoznała się z aktami sprawy oraz wypowiedziała się co do materiału zgromadzonego w sprawie pismem z dnia 6 września 2006 r. W przedmiotowym piśmie Strona podniosła, że organ podatkowy I instancji dopiero w piśmie z dnia 21 lipca 2006 r., nr I-2/4407 Z-1/06/MM szczegółowo wyjaśnił tezę wyroku ETS, sygn. C-291/92, a Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, że pełnomocnik stron podważając uzasadnienie ww. postanowienia oparte na ww. wyroku ETS, pominął zacytowane zastrzeżenie wynikające z tego wyroku. Mając na uwadze powyższe, Strona wniosła o dopuszczenie dowodu w postaci tłumaczenia przysięgłego ww. wyroku przez tłumacza przysięgłego, specjalizującego się w tłumaczeniu tekstów prawnych w zakresie wszystkich tez zawartych na wstępie wyroku a także następujących podstaw rozstrzygnięcia nr 1-3, 5-11, 13-29. Strona wniosła również, aby w celu dokładnego wyjaśnienia sprawy przeprowadzić dowód z treści aktu notarialnego nabycia nieruchomości i ustalić czy i w jakim charakterze małżonkowie J. nabyli nieruchomość (czy w wyniku i w celu prowadzonej działalności gospodarczej, czy też wzmianki takiej ww. akt notarialny nie posiada) oraz dodatkowo ustalić czy i w jakim charakterze Państwo X i Y (jako osoby prywatne czy przedsiębiorcy) ogłaszali w prasie lub innych mediach lub biurach obrotu nieruchomościami zamiar dokonania sprzedaży ww. nieruchomości lub jej części.Po zapoznaniu się z aktami sprawy oraz po analizie zażalenia Dyrektor Izby Skarbowej w Zielonej Górze stwierdza, że:Art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. nr 8, poz. 60 ze zm.) stanowi, ze stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Zgodnie natomiast z art. 14 a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, wniosek, o którym mowa w § 1, składa się do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, naczelnika urzędu celnego lub wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starosty albo marszałka województwa. Składając wniosek, podatnik, płatnik lub inkasent jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie.
Dokonując rozstrzygnięcia, na podstawie art. 14 a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, organ orzeka w zakresie stanu faktycznego, przedstawionego we wniosku podatnika. W przypadku, gdy wniosek nie spełnia przesłanek, o których mowa w art. 14 a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, organ winien wezwać podatnika do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego, dającego podstawę do wydania postanowienia co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.
Organ odwoławczy po rozpatrzeniu zebranych w sprawie dokumentów oraz po przeanalizowaniu zażalenia stwierdza, że wniosek Strony z dnia 18 kwietnia 2006 r., uzupełniony pismem z dnia 24 maja 2006 r., został rozpatrzony w oparciu o inny i niewyczerpująco przedstawiony przez Wnioskodawców stan faktyczny. W przedmiotowym wniosku Wnioskodawcy podali, że w dniu 9 września 2005 r. nabyli jako osoby fizyczne nieprowadzące działalności związanej z obrotem nieruchomościami ośrodek wczasowy w Ustroniu (Beskidy). Mając na uwadze, że w ww. wniosku oraz uzupełnieniu, Podatnicy postawili pytanie i przedstawili swoje stanowisko w zakresie zwolnienia podmiotowego, to w stanie faktycznym wniosku z dnia 18 kwietnia 2006 r., nie podali wyczerpujących informacji dot. stanu faktycznego, w szczególności w zakresie wykonywania innych (niż będące przedmiotem wniosku) czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz w zakresie swojego statusu jako podatników podatku od towarów i usług. Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Zielonej Górze wydając postanowienie z dnia 29 czerwca 2006 r., nr I-2/443-21/06/MM stwierdził m. in., że Panu Y jako zarejestrowanemu Podatnikowi podatku od towarów i usług, będzie przypisana jako obrót kwota należności odpowiadająca udziałowi we współwłasności małżeńskiej, natomiast Pani X niebędąca zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług jako wykonująca wyłącznie czynność zwolnioną od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w części odpowiadającej jej udziałowi we współwłasności może zgodnie z art. 96 ust. 1 ww. ustawy, złożyć zgłoszenie rejestracyjne. W złożonym zażaleniu z dnia 10 lipca 2006r. Strona stwierdza, że organ podatkowy błędnie przyjął - pomimo posiadanej wiedzy, że podatniczka X nie jest podatnikiem czynnym, pomimo tego, że co najmniej od sierpnia 2004 r. podatniczka jest podatnikiem czynnym zgłoszonym w tut. organie podatkowym w zakresie podatku od towarów i usług. Ponadto zarzuca naruszenie art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług poprzez błędne przyjęcie, że zamiar podatników polegający na sprzedaży nabytego przez nich wcześniej ośrodka wypoczynkowego stanowił będzie czynności będące przedmiotem podatku od towarów i usług (jako czynności zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy), z uwagi na to, iż w przypadku podatnika Y jest on podatnikiem czynnym wykonującym działalność gospodarczą (...).
Ze sprawozdania Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Zielonej Górze z dnia 21 lipca 2006 r., nr I-2/4407 Z-1/06/MM wynika, że słusznie zauważa Strona, że w postanowieniu nieprawidłowo przyjęto, że Pan Y jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Podmiotem zarejestrowanym jako podatnik podatku od towarów i usług jest Pani X, natomiast Pan Y korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy (zwolnienia podmiotowego). Ponadto organ odwoławczy zauważa, że w przedmiotowym postanowieniu Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Zielonej Górze zawarł dodatkowo informacje na temat stawki podatku od towarów i usług w przypadku zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu oraz obowiązku wystawiania faktur VAT i rachunków pomimo, że powyższe nie było przedmiotem wniosku z dnia 18 kwietnia 2006 r. We wniosku z dnia 18 kwietnia 2006 r. Wnioskodawcy nie podali, że małżonkowie nie zamierzają sprzedać majątku, co do którego nie można powiedzieć, że w momencie nabycia mógł on służyć w całości zaspokojeniu ich prywatnych potrzeb, co Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Zielonej Górze stwierdza w postanowieniu z dnia 29 czerwca 2006 r., nr I-2/443-21/06/MM.
Organ odwoławczy zauważa również, że organ I instancji wydał jedno postanowienie, w którym udzielił wiążącej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dla dwóch podatników, co nie znajduje odzwierciedlenia w brzmieniu art. 14 a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa. Jednocześnie Dyrektor Izby Skarbowej w Zielonej Górze zauważa, że zażalenie, o którym mowa w art. 14 b § 5 ustawy Ordynacja podatkowa stanowi wniosek o zmianę lub uchylenie postanowienia zawierającego interpretację. Powyższe oznacza, że nie jest to tryb postępowania podatkowego w rozumieniu Działu IV Ordynacji podatkowej, dlatego brak jest podstaw do przeprowadzenia dowodu w postępowaniu prowadzonym w związku ze złożeniem zażalenia na postanowienie wydane w trybie art. 14 a ustawy Ordynacja podatkowa, o co wnioskowała Strona w piśmie z dnia 6 września 2006 r.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.