opodatkowanie gmin podatkiem od towarów i usług

sygnatura: 1401/VO/4407/14-71/05/PP

autor: Izba Skarbowa w Warszawie

data: 2006-08-02

DECYZJA

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 w zw. z art. 233 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r., Nr 8, poz. 60, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po rozpatrzeniu zażalenia Prezydenta Miasta L. z dnia 29.06.20005 r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w L. z dnia 23.06.2005 r., nr 1409/PP/005/19/05/MP uznającego za nieprawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22.03.2005 r.

postanawia

zmienić postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w ten sposób, że uznaje stanowisko przedstawione przez wnioskodawcę za prawidłowe.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 29.06.2005 r. Prezydent Miasta L. zwrócił się z prośbą o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego. Pytanie Strony dotyczyło ustalenia podmiotowości prawnopodatkowej w podatku od towarów i usług. Zdaniem wnioskodawcy podatnikiem podatku od towarów i usług w zakresie czynności kwalifikowanych jako działalność gospodarcza jest Urząd Miasta L. Wnioskodawca powołał przy tym orzeczenie NSA z dnia 23.01.2003 r., Sygn. akt I SA/Wr183/01SA, w którym wyrażono stanowisko, że tylko gmina jako osoba prawna jest podatnikiem podatku od towarów i usług, nie może być nim natomiast urząd gminy będący tylko aparatem pomocniczym jednostki. W ocenie Prezydenta Miasta L za uznaniem Urzędu za podatnika przemawia fakt, iż gmina jako osoba prawna nie posiada struktur organizacyjnych np. siedziby - adresu, jej strukturami są urząd i inne jednostki organizacyjne. W ocenie wnioskodawcy w sensie cywilnoprawnym stroną czynności jest gmina, jest ona natomiast reprezentowana przez odpowiednią jednostkę organizacyjną. Urząd Miasta jest jednostką budżetową nieposiadającą osobowości prawnej i tak jak inne jednostki budżetowe powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług w zakresie realizowanych przez siebie zadań. Wszystkie czynności urzędu są wykonywane na rzecz gminy i w jej interesie. Na potrzeby podatku od towarów i usług zarejestrowany jest Urząd Miasta L., który także jako jednostka budżetowa prowadzi rejestr sprzedaży, w którym ewidencjonuje wszystkie czynności podlegające opodatkowaniu, faktury VAT wystawiane są przez Urząd Miasta. Jako nabywca również występuje Urząd Miasta L., zgodnie z ustawą z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2003 r. Nr 15, poz. 148 z późn. zm.). W planie finansowym urzędu jednostki samorządu terytorialnego ujmuje się wszystkie wydatki budżetowe nie ujęte w planach finansowych innych jednostek budżetowych, nie przewiduje się zatem realizowania wydatków bezpośrednio przez jednostki samorządu terytorialnego. Wnioskodawca podniósł, że to Urząd Miasta prowadzi rejestr zakupu i rozlicza się z podatku od towarów i usług. Ponadto zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 18 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz niektórych jednostek sektora finansów publicznych (Dz. U. Nr 153, poz. 1752) konto dla rozliczeń podatkowych przewidziane jest dla jednostek budżetowych w tym urzędów gmin, nie przewiduje się takiego konta dla jednostek samorządu terytorialnego. Wnioskodawca zauważył, iż w podobnej roli występuje Skarb Państwa ta osoba prawna występuje w obrocie tylko za pośrednictwem odpowiednich jednostek organizacyjnych w przypadku uznania za podatnika gminy - w ocenie wnioskodawcy - konsekwentnie należałoby uznać Skarb Państwa i "nadać mu NIP".

Naczelnik Urzędu Skarbowego udzielił interpretacji postanowieniem z dnia 23.06.2005 r., nr 1409/PP/005/19/05/MP, uznając za nieprawidłowe stanowisko przedstawione przez wnioskodawcę. W uzasadnieniu postanowienia organ podatkowy powołał art. 15 ust 1, 2 i 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54. poz. 535 z późn. zm.). Naczelnik Urzędu zauważył, iż w świetle przepisu art. 15 ust 6 ustawy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami statusu podatnika nie można przyznać zarówno organom gminy oraz urzędowi obsługującemu ten organ. Jak zauważył organ podatkowy gmina w myśl art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) posiada osobowość prawną, wykonuje zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. Gmina - stosownie do art. 9 powołanej ustawy - może tworzyć jednostki organizacyjne zawierać umowy z innymi podmiotami bądź bez ograniczeń prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej. Naczelnik Urzędu Skarbowego podniósł, iż w świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 13 października o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681, z późn. zm.) nie jest prawnie dopuszczalna sytuacja, nadania dwóm podatnikom jednego numeru NIP z których jeden jest podatnikiem podatku od towarów i usług a drugi płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i obowiązujący stan prawny Dyrektor Izby Skarbowej po wnikliwym rozpatrzeniu argumentów podnoszonych przez Stronę w zażaleniu zauważa, co następuje:

Naczelnik Urzędu Skarbowego prawidłowo powołał przepisy ustawy o podatku od towarów i usług dotyczące opodatkowania gmin podatkiem od towarów i usług, jakkolwiek stanowisko zajęte w przedmiotowej sprawie nie znajduje uzasadnienia w istniejącym stanie prawnym. Zauważyć należy, iż samorządowe osoby prawne (gminy, powiaty, województwa) nie mają własnych struktur organizacyjnych, zaś nałożone na nie zadania wykonują za pośrednictwem urzędu. Urząd ten nie ma możliwości prowadzenia odrębnej ewidencji księgowej, dotyczącej rozliczeń podatku od towaru i usług dla gminy oraz dla ich urzędów, obsługujących od strony techniczno - organizacyjnej te osoby prawne. Potwierdzają to przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 grudnia 2001 r. w sprawie szczegółowych zasad rachunkowości i planów kont dla budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz niektórych jednostek sektora finansów publicznych (Dz. U. Nr 153, poz. 1752) a od dnia 1 lipca 2006 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21.06.2006 r. w sprawie zasad rachunkowości i planu kont w zakresie ewidencji podatków, opłat i niepodatkowych należności budżetowych dla organów podatkowych jednostek samorządu terytorialnego (Dz.U. Nr 112. poz. 761). Inne niż urzędy gmin, gminne jednostki organizacyjne, działające w formie np. zakładów budżetowych, jednostek budżetowych i gospodarstw pomocniczych, powinny dla celów rozliczeń z tytułu podatku VAT, rejestrować się jako odrębne podmioty tego podatku i posiadać odrębne oznaczenie (numery) NIP.

Należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. z 2004 r. Nr 269, poz. 2681 z późn. zm.), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu oraz otrzymują numery identyfikacji podatkowej, zwanej dalej NIP. Stosownie do ust. 2 i ust. 3 ww. przepisu obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, a w szczególności zakłady (oddziały) osób prawnych, płatnicy podatków oraz płatnicy składek ubezpieczeniowych - podmioty te również otrzymują NIP. Podobne stanowisko zostało zajęte przez Ministerstwo Finansów w piśmie z dnia 18 maja 2005 r. OS5-065-171-MG/2633/05. Organ podatkowy pierwszej instancji podtrzymując swoje stanowisko zajęte w skarżonym postanowieniu - w wystąpieniu z dnia 27.07.2006 r., nr 1409/PP/443/124/05/MP - powołuje się również na to pismo. Zwrócić jednak należy uwagę na to, iż w tym piśmie zostało zajęte stanowisko, iż to urząd gminy a nie gmina jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dyrektor Izby Skarbowej - jak wyżej uzasadniono - także podziela stanowisko, że to urząd gminy a nie gmina jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Zwrócić także należy na uwagę na fakt, iż pomimo tego, że organ podatkowy pierwszej instancji uznał stanowisko przedstawione przez podatnika za prawidłowe to jednak uzasadnienie zawiera argumenty przemawiające za poglądem wnioskodawcy.

W związku z powyższym Dyrektor Izby Skarbowej postanowił jak na wstępie.