Czynności arbitra spełniają kryteria określone w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku odtowarów, a zatem z tytułu ich wykonywania nie może zostać on uznany za podatnika podatkuod towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust, 1 ww. ustawy.

sygnatura: 1401/VO/1107/14-48/JS/05

autor: Izba Skarbowa w Warszawie

data: 2006-03-31

DECYZJA

Na podstawie art. 14b § 5 pkt. 1 art. 233 § 1 pkt. 2 lit. a w związku z ustawy z dnia29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.),po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 10 maja 2005 roku na postanowienie Naczelnika UrzęduSkarbowego Warszawa Praga Nr US-34/PV/443-34/05/BO z dnia 27 kwietnia 2005 roku wsprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawapodatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

postanawia

zmienić postanowienie organu pierwszej instancji uznając stanowisko podatnika za prawidłowe

UZASADNIENIE

Z akt sprawy wynika, że pismem z dnia 21 lutego 2005 roku Strona wystąpiła doNaczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa - Praga z wnioskiem o udzielenie pisemnejinformacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14a § 1ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 roku Nr 8; poz.60 z późn. zm.). Według przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynika, żepełni funkcję arbitra w krajowych i międzynarodowych arbitrażach na podstawie umówzawartych z Sądem Arbitrażowym przy Krajowej Izbie Gospodarczej oraz umów zawartychw latach 2001-2003 z sądami arbitrażowymi za granicą. W ocenie Strony wykonywaneczynności arbitra spełniają kryteria określone w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku odtowarów, a zatem z tytułu ich wykonywania nie może zostać uznany za podatnika podatkuod towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust, 1 ww. ustawy.

Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Praga w wydanym postanowieniu z dnia27 kwietnia 2005 roku Nr US-34/PV/443-34/05/BO uznał stanowisko Strony za nieprawidłowe.Strona na powyższe postanowienie złożyła zażalenie, wnosząc o zmianę objętejpostanowieniem interpretacji lub jej uchylenie i przekazanie sprawy do ponownegorozpoznania Urzędowi Skarbowemu. Strona w zażaleniu wskazała na naruszenie normprawa postępowania administracyjnego oraz błędną wykładnię prawa o podatku odtowarów i usług. W szczególności zarzucając Urzędowi:

- nie uwzględnienie całości przedstawionego materiału dowodowego przez co doszło dobłędnego ustalenia stanu faktycznego,

- błędnego zinterpretowania charakteru stosunków łączących arbitrów ze stronami istałymi sądami arbitrażowymi,

- brak udzielenia odpowiedzi na pytanie, jak podatnik powinien postąpić w przypadkuniemożliwości wystawienia faktury VAT.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zajął w sprawie następujące stanowisko:

Organy skarbowe stosownie do art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 rokuOrdynacja podatkowa na wniosek podatników udzielają interpretacji przepisów prawapodatkowego. Treść takiej interpretacji uzależniona jest od stanu faktycznegoprzedstawionego przez podatnika oraz dokumentów, na podstawie których podatnikuzasadnia zasadność swojego stanowiska w sprawie.

Stosownie do przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usługopodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów oraz odpłatneświadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług rozumie się każdeświadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnejniemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7ustawy. Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usługpodatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnejoraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu nacel lub rezultat takiej działalności, która obejmuje wszelką działalność producentów,handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne orazrolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdyczynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiarwykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Warunkiem uznania, że wykonywane czynności nie podlegają opodatkowaniupodatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie warunków art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawyo podatku od towarów i usług. Stosownie zatem do postanowień wyżej wskazanegoprzepisu ustawy za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa wust. 1 nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt2-8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonywania tychczynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymiwięzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności iwykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności,wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonywanie tych czynności (względemosób trzecich - wg stanu prawnego obowiązującego od dnia 1.06.2005 r.). Żaden przepisww. ustawy o podatku od towarów i usług nie stanowi, iż warunkiem zastosowaniaprzepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 tej ustawy jest zamieszczenie w umowie zapisów oodpowiedzialności zleceniodawcy. Ważne jest to, że taka odpowiedzialność powinnawynikać z istoty danego stosunku prawnego.

W przedmiotowej sprawie kwestia opodatkowania podatkiem od towarów i usługdotyczy czynności wykonywanych przez arbitra w ramach wykonywanych funkcji arbitra wSądzie Arbitrażowym przy Krajowej Izbie Gospodarczej. Sąd taki stanowi wyodrębnionąsamodzielną jednostkę organizacyjną działającą w oparciu o regulamin i statut tychorganizacji. Zatem podatnikiem podatku od towarów i usług jest jednostka organizacyjna,która wykonuje czynności arbitrażu w ramach stałego sądu polubownego.Z treści umowy z dnia 3 stycznia 2005 roku zawartej pomiędzy Stroną a SądemArbitrażowym wynikają warunki wykonywania czynności arbitra. Analiza treści tej umowywskazuje, że arbiter nie ponosi odpowiedzialności za szkody wynikłe w związku zpełnieniem funkcji arbitra. Zatem warunki wykonywania czynności arbitra, jegowynagrodzenie i odpowiedzialność Sądu za szkody powstałe w wyniku wykonywaniaczynności arbitra wypełniają dyspozycję art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów iusług. W tym konkretnym przypadku podmiotem odpowiedzialnym wobec osób trzecichjest Sąd Arbitrażowy, a zatem czynności arbitra nie są traktowane jako samodzielniewykonywana działalność gospodarcza, jeżeli przy tym sąd określa warunki wykonywaniaczynności arbitra oraz warunki jego wynagrodzenia.

Reasumując, jeżeli zatem istnieją więzy tworzące stosunek prawny pomiędzyzlecającym wykonanie tych czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunkówwykonania tych czynności, wynagrodzenia, a przede wszystkim odpowiedzialności zlecającegowykonanie tych czynności (względem osób trzecich - wg stanu prawnego obowiązującegood dnia 1.06.2005 r.), wówczas czynności te nie były i nie są w świetle przedstawionychpowyżej regulacji uznane za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą i wzwiązku z tym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.W związku z powyższym Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie postanowił, jak wsentencji.