Czy biegły sądowy sporządzający opinie dla organu procesowego jest podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art.15 ust.3 ustawy.

sygnatura: 1401/VO/4407/14-152/05/MC

autor: Izba Skarbowa w Warszawie

data: 2006-01-17

Decyzja

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 w związku z art. 233 §1 pkt 1 ustawy z dnia 29sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), porozpatrzeniu zażalenia z dnia 04.11.2005 r. wniesionego przez Stronę napostanowienie z dnia 21.10.2005 r. Nr US-31/PWII/443-426/IY/05/JK wydane przezNaczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa - Bemowo w trybie art. 14a § 1 OrdynacjiPodatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie,

postanawia

odmówić zmiany postanowienia organu pierwszej instancji.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 27.09.2005 r. Podatnik wystąpił do NaczelnikaUrzędu Skarbowego Warszawa - Bemowo o udzielenie pisemnej interpretacji ozakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14a § 1 ustawyOrdynacja podatkowa .Strona wystąpiła o interpretację art. 15 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. opodatku od towarów i usług. Strona podnosiła, że do 30 kwietnia 2004 r. zgodnie z art. 7ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług przychody októrych mowa w art. 13 pkt 2-8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym odosób fizycznych były zwolnione od podatku od towarów i usług. Natomiast na gruncieobowiązującej od 1.05.2004 r. ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usługprzedmiotowe usługi nie korzystają już ze zwolnienia, w związku z czym pojawiły siętrudności interpretacyjne dotyczące obowiązku podatkowego w podatku od towarów iusług dotyczące biegłych sądowych wydających opinie na rzecz organów procesowych.

W związku z powyższym Strona prosi o wyjaśnienie czy jako biegły sądowysporządzający opinie dla organu procesowego jest podatnikiem podatku od towarów iusług w rozumieniu art. 15 ust. 3 ustawy.Zdaniem Strony z tytułu wykonywania czynności biegłego nie ciąży na niejobowiązek podatkowy VAT, ponieważ czynności te nie odpowiadają określeniuzawartemu w ust. 1 art. 15 tej ustawy. Strona uważa, że nie wykonuje samodzielniedziałalności gospodarczej ponieważ nie jest podmiotem gospodarczym w rozumieniuustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Ponadto Strona podnosi, że opiniewydawane przez biegłego na rzecz organów państwa nie mieszczą się w definicjiprzychodów określonych w art. 13 ust. 8 pkt 8a, a zatem nie mogą być opodatkowanepodatkiem od towarów i usług.

Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa - Bemowo postanowieniem z dnia21.10.2005 r. Nr US-31/PWII/443-426/IV/05/JK stwierdził, że stanowisko Stronyprzedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.Organ pierwszej instancji stwierdził, że w przypadku czynności wykonywanychprzez biegłego sądowego brak jest elementu odpowiedzialności Sądu za sporządzoneopinie, które mogą ewentualnie stanowić dowód w postępowaniu sądowym ale niestanowią usługi, której bezpośrednim odbiorca jest uczestnik postępowania.

Funkcjabiegłego sądowego wypełnia przesłanki określone w przepisie art. 15 ust. 1 ustawy oVAT co oznacza, że wykonując powyższe czynności staje się Pan podatnikiem podatkuod towarów i usług.

W zażaleniu z dnia 04.11.2005 r. na ww. postanowienie Strona podnosi, że świadczoneprzez nią usługi nie mieszczą się w definicji przychodów z działalności wykonywanejosobiście umieszczonej w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stronauważa, ze z tytułu wykonywania czynności biegłego nie ciąży na niej obowiązekpodatkowy VAT, ponieważ czynności te nie odpowiadają określeniu zawartemu w ust. 1art. 15 tej ustawy. Ponadto Strona podnosi, że uchylony art. 7 ust. 3 ustawy o podatku odtowarów i usług należy rozpatrywać w dosłownym brzmieniu art. 13 ust. 8 pkt 8a ustawy opodatku dochodowym od osób fizycznych. Strona stwierdza również, że wbrewstanowisku urzędu, że brak jest odpowiedzialności Sądu za sporządzane opinie przezbiegłego, to Skarb Państwa przejmuje odpowiedzialność odszkodowawczą w przypadkuwydania przez Sąd wyroku opierającego się na błędnej opinii biegłego jeżeli przyjął jąjako podstawę wyrokowania. To Sąd decyduje o powołaniu konkretnej osoby jakobiegłego, określa zakres i termin badań oraz inne elementy pracy mieszczące się wpojęciu kierownictwa określonego w tym przepisie.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i obowiązujący stan prawnyDyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, zauważa:

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usługpodatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnejoraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względuna cel lub rezultat takiej działalności. Natomiast zgodnie ust. 2 tego artykułu działalnośćgospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lubusługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, atakże działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynnośćzostała wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiarwykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmujerównież czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartościniematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.Uwzględniając powyższą definicję należy stwierdzić, że obejmuje ona swoimzakresem czynności wykonywane przez biegłych sądowych na rzecz organów wymiarusprawiedliwości.Czynności te nie podlegają też wyłączeniu z zakresu działania ustawy z dnia 11marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) zuwagi na brzmienie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy. W świetle tego przepisu za wykonywanąsamodzielnie działalność gospodarczą nie uznaje się czynności z tytułu którychprzychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatkudochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.), jeżeli ztytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tychczynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającymwykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywaniatych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tychczynności wobec osób trzecich.Sam fakt wykonywania pewnych czynności z nakazu władzy np. sądu niestanowi kryterium do uznania, że świadczenie nie jest wykonywane w sposóbsamodzielny.

W przypadku biegłych sądowych nie można uznać, że za wykonywane przez nichczynności w trakcie postępowania procesowego odpowiedzialność bierze na siebie sąd.Podkreślić bowiem należy, że biegłym sądowym może być ustanowiona osoba, któraposiada teoretyczne i praktyczne wiadomości specjalne w danej dziedzinie,potwierdzone stosownymi dokumentami. Opinia wydana przez biegłego jest ewentualniedowodem w postępowaniu sądowym, a nie usługą, której bezpośrednim odbiorcą jestuczestnik postępowania. Oznacza to, że nie ma w takim przypadku tożsamościczynności podmiotu zlecającego wykonanie czynności i podmiotu realizującegozlecenie. Nie można zatem mówić o spełnieniu warunku odpowiedzialności zlecającegowykonanie konkretnych czynności przez biegłego, w rozumieniu art. 15 ust.3 pkt 3ustawy o podatku od towarów i usług.Zatem brak jest podstaw do wyłączenia z zakresu ustawy z dnia 11 marca 2004 r.o podatku od towarów i usług czynności wykonywanych przez biegłych sądowych narzecz organów wymiaru sprawiedliwości, gdyż nie jest spełniony jeden z warunkówokreślonych w art. 15 ust. 3 pkt 3 tej ustawy odnośnie odpowiedzialności zlecającegowykonanie czynności przez zleceniobiorcę. Tym samym czynności te podlegająopodatkowaniu na zasadach ogólnych.Brak jest również podstaw do wyłączenia z opodatkowania podatkiem odtowarów i usług czynności wykonywanych przez biegłych działających na zlecenie sądutylko dlatego, że zlecającym wykonanie czynności jest sąd.

Reasumując, wykonywane przez Pana czynności stanowią samodzielniewykonywaną działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów iusług. Zatem biegły sądowy wykonujący czynności w ww. okolicznościach jest uznawanyzgodnie z art. 15 ww. ustawy za podatnika podatku od towarów i usług.W związku z powyższym nie są zasadne zarzuty zażalenia.

Decyzja niniejsza jest ostateczna w administracyjnym toku instancji.