Podatnik zapytuje o zasady opodatkowania VAT usług świadczonych przez biegłych na zlecenie sądu, prokuratury.
sygnatura: PI/005-62/05/Z/08
autor: Izba Skarbowa w Gdańsku
data: 2005-10-04
| słowa kluczowe: | adwokat, faktura, moment powstania obowiązku podatkowego, podstawa prawna |
Decyzja
Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku działając na podstawie:
po rozpatrzeniu zażalenia wniesionego pismem z dnia 28 lipca 2005r. przez Podatnika na postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku znak DV/443-60/05 z dnia 19 lipca 2005r. zawierające pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie opodatkowania podatkiem VAT usług świadczonych przez biegłych na zlecenie sądu
odmawia zmiany postanowienia będącego przedmiotem zażalenia.
UZASADNIENIE
Pismem z dnia 19 maja 2005r., uzupełnionym pismem z dnia 6 czerwca 2005r. Podatnik zwrócił się do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie opodatkowania podatkiem VAT usług świadczonych przez biegłych na zlecenie sądu.
W złożonym zapytaniu Podatnik wskazał następujący stan faktyczny:
Podatnik jest biegłym świadczącym usługi na zlecenie sądu.
Jednocześnie Wnioskujący przedstawił własne stanowisko, zgodnie z którym biegły nie jest przedsiębiorcą w rozumieniu ustawy o działalności gospodarczej, a wykonywane przez niego czynności nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy. Świadczenie usług przez biegłych na rzecz sądów nie podlega zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Wnioskujący nie ma obowiązku wystawiać faktur VAT dokumentujących ich wykonanie ani rejestrować działalności gospodarczej. W ocenie Podatnika koszty związane wykonaniem przez biegłego opinii, wchodzące w skład jego wynagrodzenia, również nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku postanowieniem znak DV/443-60/05 z dnia 19 lipca 2005r. uznał, iż w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego stanowisko zawarte w przedmiotowym wniosku, zgodnie z którym Wnioskujący uważa, iż świadczenie usług przez biegłych na rzecz sądów nie jest opodatkowane podatkiem od towarów i usług, jest nieprawidłowe.
W uzasadnieniu Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku wskazał, iż w zaprezentowanym stanie faktycznym nie zostały spełnione wszystkie przesłanki art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Brak w przedmiotowej sprawie odpowiedzialności sądu za wykonywane usługi biegłego, w związku z czym usługi świadczone przez Podatnika na rzecz sądów stanowią samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT na zasadach ogólnych. Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku podkreślił, iż czynności wykonywane przez Wnioskującego mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy. Jednocześnie Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku wskazał, iż podstawą opodatkowania świadczonych przez Podatnika usług jest całość otrzymanego za wykonane czynności wynagrodzenia z uwzględnieniem wszystkich jego składników. Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy Wnioskujący jest obowiązany wystawić faktury dokumentujące świadczone usługi opierając się na przepisach rozporządzenia z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku zwrócił uwagę, iż obowiązek podatkowy do dnia 31 maja 2005r. powstawał na zasadach ogólnych, tj. z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wykonania usługi, natomiast od 1 czerwca 2005r. datą powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczenia usług przez biegłych na zlecenie sądu jest chwila otrzymania całości lub części zapłaty (§ 3 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług). Jednocześnie z uwagi na fakt, iż Wnioskujący świadczy usługi z zakresu rzeczoznawstwa, w świetle przepisów rozporządzenia w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, nie ma prawa skorzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.
Na powyższe postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku Podatnik pismem z dnia 28 lipca 2005r. złożył zażalenie zarzucając nieprawidłową interpretację przepisów prawa podatkowego.
W uzasadnieniu zażalenia Wnioskujący podnosi, iż interpretacja Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku jest napisana językiem skomplikowanym, niezrozumiałym dla osoby nie mającej wykształcenia prawniczego, natomiast kolejność udzielanych odpowiedzi nie odpowiada kolejności zadawanych przez Podatnika pytań. Podatnik wskazuje, iż Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku otrzymał wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w dniu 6 czerwca 2005r., natomiast postanowienie w przedmiotowej sprawie zostało wydane w dniu 19 lipca 2005r., co stanowi naruszenie przepisów określających termin udzielenia odpowiedzi na wniosek podatnika. Jednocześnie Wnioskujący podkreśla, iż sąd jest pracodawcą biegłego ponoszącym odpowiedzialność za podejmowane przez niego czynności. Podatnik kwestionuje wskazany w postanowieniu znak DV/443-60/05 z dnia 19 lipca 2005r. moment powstania obowiązku podatkowego i podstawę opodatkowania oraz zapytuje o moc wiążącą pisma Ministra Finansów znak PP3-812/130/2005/AK864 z dnia 29 kwietnia 2005r. Jednocześnie Podatnik wskazał, iż w interpretacji udzielonej przez Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku błędnie wskazano, iż do usług świadczonych przez biegłych sądowych stosuje się przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami. Wnioskujący podkreśla nierówność wobec prawa organów podatkowych oraz podatnika, czego wyrazem jest czas na ustosunkowanie się do sprawy, który w przypadku podatnika wynosi 7 dni, a organu podatkowego 30 dni.
Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku, biorąc pod uwagę przedstawiony w sprawie stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdza co następuje.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 8 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również świadczenie usług zgodnie z nakazem władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa. Należy zatem zauważyć, iż sam fakt wykonywania pewnych czynności z nakazu władzy, np. sądu nie jest kryterium uznania, że świadczenie nie jest wykonywane w sposób samodzielny.
Oceny zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług w odniesieniu do czynności wykonywanych przez biegłych sądowych na zlecenie sądu, prokuratury lub policji należy dokonywać w świetle uregulowań zawartych w art. 15 cyt. ustawy pod kątem kryterium decydującym o uznaniu ich za podatników podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Jednocześnie w myśl art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.), jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecenie czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
Należy zauważyć, iż w przypadku sporządzania przez biegłego sądowego opinii nie można mówić, iż sąd bierze na siebie odpowiedzialność za jego czynności. Biegłym sądowym może być ustanowiona osoba, która posiada teoretyczne i praktyczne wiadomości specjalne w danej dziedzinie potwierdzone stosownymi dokumentami. Przykładem może być rzeczoznawca majątkowy, który posiadając stosowne uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości nie może odmówić pełnienia funkcji biegłego sądowego. Odpowiedzialność rzeczoznawcy majątkowego określona jest przepisami ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.).
Opinia sporządzona na zlecenie sądu, prokuratury lub organu ścigania nie może być utożsamiana ze świadczeniem usługi, której odbiorcą jest uczestnik postępowania, nie można zatem uznać, iż sąd bierze na siebie odpowiedzialność za czynności biegłego w rozumieniu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy. Opinia sporządzona przez biegłego sądowego jest ewentualnie dowodem w postępowaniu sądowym.
W związku niespełnieniem jednego z warunków określonych w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy odnośnie odpowiedzialności zlecającego wykonanie czynności za ich wykonanie przez zleceniobiorcę, czynności wykonywane przez Podatnika na zlecenie sądu podlegają zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.
Wnioskujący w złożonym zażaleniu wskazał, iż do usług świadczonych przez biegłych sądowych błędnie zastosowano przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami. Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku zwraca jednakże uwagę, iż przywołana ustawa o gospodarce nieruchomościami stanowi jedynie przykład aktu prawnego określającego sytuacje prawną rzeczoznawcy majątkowego.
Jednocześnie Dyrektor tut. Izby wskazuje, iż w okresie od 1 maja 2004r. do 31 maja 2005 r. obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia usług przez biegłych na zlecenie sądu powstawał na zasadach ogólnych określonych w art. 19 ust. 1, ust. 4 i ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług.
Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.
W myśl art. 19 ust. 4 ustawy jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7 dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.
W świetle art. 19 ust. 11 ustawy jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części.
Jednocześnie Dyrektor tut. Izby zauważa, iż od dnia 1 czerwca 2005 r. zgodnie z brzmieniem § 3 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 797), w przypadku świadczenia usług na rzecz sądów powszechnych, administracyjnych, wojskowych lub prokuratury przez osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, której sądy te lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zleciły wykonanie określonych czynności związanych z postępowaniem sądowym lub przygotowawczym, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty. Zatem od dnia 1 czerwca 2005r. obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia przez biegłego usług na zlecenie sądu powstaje w momencie otrzymania całości lub części wynagrodzenia za świadczoną przez biegłego na zlecenie sądu usługę.
Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.
Z uwagi na fakt, iż Wnioskujący jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, w świetle przywołanego przepisu ustawy, jest on obowiązany udokumentować fakturami VAT świadczone na zlecenie sądu usługi. Jednocześnie Dyrektor tut. Izby wskazuje, iż faktury wystawiane przez Podatnika powinny zawierać m.in. datę dokonania sprzedaży, która w przedmiotowej sprawie będzie tożsama z momentem powstania obowiązku podatkowego. Data wystawienia faktury powinna natomiast odpowiadać dacie jej faktycznego wystawienia.
Dyrektor Izby Skarbowej zauważa jednocześnie, iż zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.
W świetle powyższego Wnioskujący jest obowiązany do opodatkowania podatkiem od towarów i usług kwoty należnej z tytułu świadczonych na zlecenie sądu usług pomniejszonej o kwotę należnego podatku. Pojęcie kwoty należnej łączy się ściśle z pojęciem wynagrodzenia, które wyrażone jest w formie ceny za wykonaną usługę. Należy również zauważyć, iż kwota należna stanowi całość świadczenia należnego od nabywcy, z uwzględnieniem wszystkich składników tej należności. Kwota należna biegłemu sądowemu z tytułu świadczenia usług na zlecenie sądu obejmuje zatem również kwotę podatku od towarów i usług.
Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku wskazuje jednocześnie, iż stanowisko Ministerstwa Finansów wyrażone w wiążącej interpretacji wydanej w trybie art. 14 § 1 pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa nr PP3-812-130/2005/AK/864 z dnia 29 kwietnia 2005r. w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności wykonywanych przez adwokatów, biegłych sądowych i tłumaczy na zlecenie sądu lub prokuratury ma na celu zapewnienie jednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli podatkowej. Przyjęcie w/w stanowiska przez organy podatkowe zapobiega rozbieżnościom w traktowaniu podatników świadczącym te same usługi na terenie całego kraju.
Odnosząc się do zarzutu Wnioskującego dotyczącego naruszenia przepisów określających termin wydania pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego na wniosek podatnika Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku wskazuje, iż w przedmiotowej sprawie nie zostały naruszone przepisy ustawy Ordynacja podatkowa.
Zgodnie bowiem z art. 14 b § 3 w/w ustawy w przypadku niewydania przez organ postanowienia w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w art. 14 a § 1, uznaje się, że organ ten jest związany stanowiskiem podatnika, płatnika lub inkasenta zawartym we wniosku. Przepis § 5 stosuje się odpowiednio.
Jednocześnie w myśl art. 14 b § 4 ustawy w przypadkach uzasadnionych złożonością sprawy termin, o którym mowa w § 3, może zostać przedłużony do 4 miesięcy. O przedłużeniu terminu organ jest obowiązany zawiadomić wnoszącego wniosek.
Podatnik zwrócił się do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego pismem z dnia 19 maja 2005r., uzupełnionym pismem z dnia 6 czerwca 2005r., natomiast postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku zostało wydane w dniu 19 lipca 2005r. Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku wskazuje, iż w świetle przywołanych przepisów ustawy Ordynacja podatkowa postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku znak DV/443-60/05 zostało wydane z zachowaniem terminów określonych w ustawie Ordynacja podatkowa.
Jednocześnie Dyrektor tut. Izby wskazuje, iż w/w terminy wynikają wprost z ustawy, nie zależą od woli organów podatkowych, lecz od wyrażonej w przepisach ustawy woli ustawodawcy
Wnioskujący w złożonym zażaleniu wskazał również, iż postanowienie znak DV/443-60/05 z dnia 19 lipca 2005r. jest napisane językiem skomplikowanym, trudnym do zrozumienia dla osoby nie będącej prawnikiem, a kolejność udzielanych przez Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku odpowiedzi nie odpowiada kolejności zadawanych przez Wnioskującego pytań. Dyrektor tut. Izby informuje, iż przepisy ustawy Ordynacja podatkowa nie nakładają na organy podatkowe obowiązku udzielania odpowiedzi w kolejności zadawanych przez podatnika pytań. Jednocześnie Dyrektor tut. Izby wskazuje, iż rozstrzygnięcie w przedmiotowej sprawie zostało oparte na obowiązujących przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, a Wnioskujący otrzymał jednoznaczną, jasną odpowiedź na zadane we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego pytania.
Jednocześnie Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku zauważa, iż zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10.000 euro. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
W myśl § 28 w związku z poz. 37 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798), a w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 maja 2005r. na podstawie § 31 w związku z poz. 37 załącznika Nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971) - w przypadku świadczenia usług rzeczoznawstwa, z wyłączeniem doradztwa rolniczego, zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego - nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku VAT.
Zgodnie z art. 8 ust. 3 ustawy usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych. W myśl natomiast § 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 89, poz. 844), do celów podatku od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2005r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU), stanowiącą załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997r.
Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 5 listopada 2002r. w sprawie trybu wydawania opinii klasyfikacyjnych (Dz. U. Nr 12, poz. 87) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów. W przypadku wystąpienia trudności związanych z ustaleniem właściwego grupowania, do którego należy zaliczyć dany wyrób lub usługę, zainteresowany podmiot może zwrócić się do odpowiedniego organu statystycznego tj; Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi ul. Suwalska 29, Łódź 93-176, który dokona prawidłowej klasyfikacji.
Z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego nie wynika, jakie usługi wchodzą w zakres wykonywanych przez niego na zlecenie sądu czynności. Organy podatkowe nie są natomiast uprawnione do wydawania jakichkolwiek opinii klasyfikacyjnych. Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku wskazuje zatem, iż na podstawie przedstawionego przez Wnioskującego stanu faktycznego nie jest możliwe jednoznaczne stwierdzenie czy Podatnik w zakresie usług świadczonych na zlecenie sądu ma prawo skorzystać ze zwolnienia podmiotowego lub przedmiotowego przewidzianych przepisami ustawy o podatku od towarów i usług. Dyrektor tut. Izby zauważa jednakże, iż w przypadku zakwalifikowania czynności podejmowanych przez Wnioskującego na zlecenie sądu jako usług rzeczoznawstwa, Podatnik nie będzie miał prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ustawy o podatku VAT.
W świetle powyższego Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Gdańsku dokonał prawidłowej oceny stanowiska Wnioskującego w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego. Stąd - zgodnie z przepisem art. 14 b § 5 pkt 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku uznając, iż zażalenie Podatnika nie zasługuje na uwzględnienie orzekł jak w sentencji decyzji.