Opodatkowanie dostawy gruntów otrzymanych w drodze darowizny, przeznaczonych pod zabudowę.

sygnatura: ITPP2/443-991/08/EŁ

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

data: 2009-01-30

Wniosek ORD-IN: [ 896 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione przez Panią we wniosku z dnia 17 listopada 2008 r. (data wpływu 18 listopada 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 stycznia 2009 r. (data wpływu 30 stycznia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki przeznaczonej pod zabudowę, otrzymanej w drodze darowizny od rodziców - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 listopada 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 28 stycznia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki przeznaczonej pod zabudowę, otrzymanej w drodze darowizny od rodziców.

W przedmiotowym wniosku, oraz piśmie stanowiącym jego uzupełnienie, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 17 grudnia 2002 r., na podstawie aktu notarialnego, otrzymała Pani od rodziców nieruchomość niezabudowaną, składającą się z działki nr 55/4 o powierzchni 0,3240 ha, dla której prowadzona jest księga wieczysta KW. W ewidencji gruntów i budynków działka ta oznaczona jest RVI, jako grunty rolne klasa VI. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzonym Uchwałą Rady Miasta z dnia 5 kwietnia 2001 r. przedmiotowa działka znajduje się w granicach obszaru oznaczonego symbolem I.5 OUK, dla którego ustalenia brzmią: ,,podstawowe przeznaczenie - usługi komercyjne". Jest to działka przeznaczona pod zabudowę. Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej. Przedmiotowa działka nie była użytkowana przez Panią, nie była również dzierżawiona, czy wynajmowana osobom trzecim - nie uzyskiwała Pani jakichkolwiek przychodów w związku z jej posiadaniem. Rodzice darowali działkę z myślą o budowie w przyszłości domu jednorodzinnego, w którym miała Pani zamieszkać. Obecnie studiuje Pani i ma zamiar zamieszkać tam na stałe. W związku z tymi planami pragnie Pani zbyć przedmiotową działkę. W przeszłości nie dokonywała Pani żadnych sprzedaży nieruchomości, jak również nie zamierza powtarzać tego rodzaju transakcji w przyszłości oraz nie zamierza działać w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy w związku z planowaną transakcją spełnione są przesłanki do uznania Pani za podatnika podatku od towarów i usług...
2. Czy sprzedaż działki będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż (zbycie) wymienionej działki nie jest opodatkowane podatkiem od towarów i usług, gdyż jest Pani majątkiem osobistym i zbycie nie jest obrotem profesjonalnym. Pojęcie podatnika w ustawie o podatku od towarów i usług, zostało zdefiniowane w art. 15 ust. 1, zgodnie z którym podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przy czym pojęcie działalności gospodarczej obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Z przedstawionej definicji wynika w pierwszej kolejności, iż dotyczy ona podmiotów, które zajmują się działalnością w sposób profesjonalny. Świadczy o tym użycie przez ustawodawcę m.in. takich sformułowań jak: producent, czyli ten kto produkuje jakieś dobra materialne; handlowiec, osoba zajmująca się handlem, tj. działalność polegająca na nabywaniu jakiś dóbr, usług, walorów, w celu sprzedaży, wynajmowania ich, odstępowania za jakąś cenę; usługodawca, czyli podmiot świadczący usługi. Jednoznacznie są to osoby, które mają zamiar stałego prowadzenia określonej działalności, czyniąc to w sposób powtarzalny, wielokrotny, czy częstotliwy. A zatem, podatnikiem podatku od towarów i usług jest ten, kto dokonuje czynności handlu, produkcji, świadczenia usług także wówczas, gdy czynność ta dokonywana jest przez niego jednorazowo, lecz w taki sposób, że wyraźnie wynika z niej zamiar handlu, świadczenia usług. Aby dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik działając w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania do wykonywania tej czynności. Grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, jednak w przedmiotowej sprawie - Wnioskodawca uważa - iż nie można uznać jej za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy, albowiem nie dokonywała sprzedaży produktów rolnych pochodzących z działek będących przedmiotem dostawy, ani nie prowadziła działalności gospodarczej. Na potwierdzenie swojego stanowiska wskazała Pani na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Z powyższych zapisów wynika, że od chwili wejścia w życie tych przepisów, tj. od 1 maja 2004 r. zasadą jest opodatkowanie dostawy gruntów ww. podatkiem.

Pojęcia ,,podatnik" i ,,działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z definicji zawartej w art. 15 ust. 2 ww. ustawy wynika, że za działalność gospodarczą uznaje się czynności z zakresu działalności produkcyjnej, handlowej, usługowej, tak więc warunkiem niezbędnym uznania, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, że występuje on w obrocie jako producent, handlowiec, usługodawca. Wówczas za działalność gospodarczą może być uznana nawet pojedyncza czynność, jeśli wiąże się z nią zamiar jej wykonywania w sposób częstotliwy.

W związku z tym, aby dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że nieruchomość niezabudowaną otrzymała Pani w formie darowizny w 2002 r. od rodziców. Jak Pani oświadczyła, nigdy nie wykorzystywała przedmiotowego gruntu do prowadzenia działalności gospodarczej, w tym działalności rolniczej. Nieruchomość nie była również przedmiotem wynajmu, czy dzierżawy i nie uzyskiwała Pani jakichkolwiek przychodów w związku z jej posiadaniem. Działka ta przeznaczona jest pod zabudowę (usługi komercyjne). W związku ze zmianą planów życiowych (studia w Łodzi i zamiar zamieszkania tam) pragnie Pani zbyć przedmiotową działkę.

Mając na uwadze powyższe, w oparciu o wyżej wskazane przepisy prawa uznać należy, iż przedmiotowy grunt nie służył działalności gospodarczej (w tym również rolniczej), o której mowa w art. 15 ust. 2 ww. ustawy, a Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 1 cyt. ustawy. Ze względu na sposób nabycia nieruchomości - darowizna od rodziców - należy uznać, iż intencją Wnioskodawcy w momencie nabycia gruntu nie był zamiar jego odsprzedaży. Sprzedając działkę korzysta Pani z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a sprzedaż przedmiotowej działki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Referencje