Opodatkowanie dostawy gruntów pochodzących z majątku osobistego, przeznaczonych pod zabudowę.

sygnatura: ITPP2/443-992/08/EŁ

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

data: 2009-01-30

Wniosek ORD-IN: [ 889 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione przez Pana we wniosku z dnia 17 listopada 2008 r. (data wpływu 18 listopada 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 stycznia 2009 r. (data wpływu 29 stycznia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki przeznaczonej pod zabudowę - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 listopada 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 28 stycznia 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki przeznaczonej pod zabudowę.

W przedmiotowym wniosku, oraz piśmie stanowiącym jego uzupełnienie, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 9 stycznia 2002 r., na podstawie aktu notarialnego, kupił Pan wraz z żoną nieruchomość niezabudowaną, składającą się z działki nr 55/5 o powierzchni 0,2043 ha, dla której prowadzona jest księga wieczysta. W ewidencji gruntów i budynków działka ta oznaczona jest RVI, jako grunty rolne klasa VI. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzonym Uchwałą Rady Miasta z dnia 5 kwietnia 2001 r. przedmiotowa działka znajduje się w granicach obszaru oznaczonego symbolem I.5 OUK, dla którego ustalenia brzmią: ,,podstawowe przeznaczenie - usługi komercyjne", jest to działka przeznaczona pod zabudowę. Razem z żoną jest Pan podatnikiem podatku od towarów i usług jako wspólnik spółki jawnej. Wskazał Pan, iż nabycia dokonano do majątku wspólnego współmałżonków. Przedmiotowa działka nie wchodzi w skład majątku spółki oraz nie jest wynajmowana osobom trzecim. Działka nie była użytkowana (przez Pana i żonę) rolniczo, nie jest przedmiotem profesjonalnego obrotu oraz nie uzyskiwał Pan jakichkolwiek przychodów w związku z jej posiadaniem. Działka została nabyta, aby w przyszłości wybudować na niej dom mieszkalny, sąsiadujący z domem córki. Wobec zmiany planów życiowych córki, zamierza Pan wraz z żoną dokonać zbycia przedmiotowej działki. W przeszłości nie dokonywał Pan żadnych sprzedaży nieruchomości, jak również nie zamierza powtarzać tego rodzaju transakcji w przyszłości i działać w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy w związku z planowaną transakcją spełnione są przesłanki do uznania Pana za podatnika podatku od towarów i usług...
2. Czy sprzedaż działki będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż (zbycie) wymienionej działki nie jest opodatkowane podatkiem od towarów i usług, gdyż jest Pana majątkiem osobistym i zbycie nie jest obrotem profesjonalnym.

Aby dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik działając w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności. Wnioskodawca wskazał, że zamierza dokonać dostawy działki niezabudowanej przeznaczonej pod zabudowę, należącej do majątku prywatnego. Grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, jednak w przedmiotowej sprawie - Wnioskodawca uważa - iż nie można uznać go za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy, albowiem nie dokonywał on sprzedaży produktów rolnych z działki, ani nie uzyskiwał z niej żadnych przychodów. Brak jest okoliczności wskazujących na to, aby dokonując sprzedaży gruntu działał w charakterze handlowca. Nie można stwierdzić, że grunt został nabyty w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzi z majątku prywatnego. Sprzedając grunt, uważa Pan, iż korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a więc czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Przepisy art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, powinny być rozumiane w ten sposób, że warunkiem sine qua non uznania, że dany pomiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, jest ustalenie, że działa on jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub jako osoba wykonująca wolny zawód. Ani więc formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, ani okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, że w odniesieniu do tej konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wtedy, jeżeli została wykona w ramach działalności gospodarczej. Na potwierdzenie swojego stanowiska wskazał Pan na wyrok Wojewódzkiego Sąd Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 stycznia 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 1950/07 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Z powyższych zapisów wynika, że od chwili wejścia w życie tych przepisów, tj. od 1 maja 2004 r. zasadą jest opodatkowanie dostawy gruntów ww. podatkiem.

Pojęcia ,,podatnik" i ,,działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z definicji zawartej w art. 15 ust. 2 ww. ustawy wynika, że za działalność gospodarczą uznaje się czynności z zakresu działalności produkcyjnej, handlowej, usługowej, tak więc warunkiem niezbędnym uznania, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, że występuje on w obrocie jako producent, handlowiec, usługodawca. Wówczas za działalność gospodarczą może być uznana nawet pojedyncza czynność, jeśli wiąże się z nią zamiar jej wykonywania w sposób częstotliwy.

W związku z tym, aby dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jeśli osoba dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego - nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę - a czynność ta wykonywana jest jednorazowo, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że nabył Pan w 2002 r., wraz z żoną, do majątku wspólnego, nieruchomość niezabudowaną, składającą się z działki o powierzchni 0,2043 ha. Podatnikiem podatku od towarów i usług jest Spółka jawna, w której jest Pan wspólnikiem. Jednakże przedmiotowa działka nie wchodzi w skład jej majątku. Jak Pan oświadczył, nigdy nie wykorzystywał tego gruntu do prowadzenia działalności gospodarczej, w tym działalności rolniczej. Nieruchomość nie była również przedmiotem dzierżawy, czy najmu i nie uzyskiwał Pan jakichkolwiek przychodów w związku z jej posiadaniem. Działka przeznaczona jest pod zabudowę (usługi komercyjne). Nabył ją Pan, aby w przyszłości wybudować dom mieszkalny sąsiadujący z domem córki. W przeszłości nie dokonywał żadnych sprzedaży nieruchomości, jak również nie zamierza powtarzać tego rodzaju transakcji w przyszłości.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, w oparciu o wyżej wskazane przepisy prawa uznać, należy, iż przedmiotowy grunt nie służył działalności gospodarczej (w tym również rolniczej), o której mowa w art. 15 ust. 2 ww. ustawy, a Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 1 cyt. ustawy. Ze względu na cel nabycia nieruchomości - budowa domu mieszkalnego - cel niehandlowy - należy uznać, iż intencją Wnioskodawcy w momencie nabycia gruntu nie był zamiar jego odsprzedaży. Ponadto sprzedaży tej działki dokona Pan poza prowadzoną działalnością gospodarczą w formie spółki jawnej. Zatem sprzedając działkę korzysta Pan z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a sprzedaż przedmiotowej działki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Końcowo wskazać należy, iż przedmiotowa interpretacja odnosi się do sprzedaży działki przez Wnioskodawcę, nie jest zaś rozstrzygnięciem w zakresie tej sprzedaży przez żonę.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Referencje