Czy sprzedaż działek podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
sygnatura: ITPP1/443-1011/08/MS
autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy
data: 2009-01-29
słowa kluczowe: | działki, grunt niezabudowany, grunty, grunty rolne, sprzedaż gruntów, zagospodarowanie przestrzenne |
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2008 r. (data wpływu 5 listopada 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 stycznia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 5 listopada 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
W dniu 27 października 2008 r. podpisał Pan umowę przedwstępną zakupu gruntu rolnego o powierzchni 1,4847 ha. Decydując się na zakup przedmiotowego gruntu, sprawdził Pan czy istnieje możliwość budowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego wraz z niezbędną infrastrukturą. W tym celu należało dokonać podziału działki na części nieprzekraczające 1 ha i nie mniejsze niż 30 arów. W wyniku podziału wyodrębniono 4 działki o nrumerach ewidencyjnych 74/1, 74/2, 74/3, 74/4 o powierzchniach ok. 30 arów (zgodnie z wymogami). Na działkę nr 74/1 spełniającą wymogi art. 61 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym otrzymał Pan decyzję o warunkach zabudowy. W przyszłości planuje Pan na tej działce wybudować dom, a zatem będzie ona służyła do celów prywatnych. Pozostałe 3 działki nadal stanowią teren, w skład którego wchodzą grunty rolne. Działki o nr ewidencyjnych nr 74/2, 74/3, 74/4 planuje Pan sprzedać w celu sfinansowania budowy. Planuje Pan umieścić w lokalnej telewizji ogłoszenie o sprzedaży wszystkich 3 działek jednocześnie. Zgodnie z ustawą o podatku od czynności cywilnoprawnych zakup gruntów został zwolniony od podatku, a więc został potraktowany jako grunt rolny, mimo wcześniejszego podziału.
W uzupełnieniu wniosku z dnia 19 stycznia 2009 r. zawarł Pan następujące informacje:
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku od towarów i usług od sprzedanych działek...
Pana zdaniem, biorąc pod uwagę art. 5 oraz art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, planowana sprzedaż wszystkich działek jednocześnie będzie sporadyczna w związku z tym dostawa ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dla poparcia własnego stanowiska powołuje się Pan przepis art. 4 ust. 1 i 2 VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. oraz art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na podstawie art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.
Art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 powołanej wyżej ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.
W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).
W związku z powyższym, aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.
Na uwagę zasługuje także fakt, iż uznanie osoby za podatnika w myśl ustawy, uzależnione jest od prowadzenia działalności gospodarczej bowiem wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wtedy, gdy czynność ta została wykonana w ramach działalności gospodarczej, w związku z którą dana czynność jest wykonywana. Dlatego też uzasadnionym jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników, nawet jeżeli wykonują czynność dostawy towarów, jeśli zbywają część majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego sprzedaży.
Zatem należy stwierdzić, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż w przyszłości planuje Pan sprzedaż działek gruntu rolnego, wydzielonych z nieruchomości nabytej w 2008 r. które stanowią składnik Pana majątku osobistego, bowiem grunt ten nabyty został z zamiarem wybudowania na nim budynku mieszkalnego. Nie jest Pan rolnikiem, nie posiada wykształcenia rolniczego i nigdy nie interesowały Pana zagadnienia dotyczące uprawy ziemi. Planuje Pan zbycie wszystkich trzech działek jednocześnie w celu sfinansowania budowy domu. Sprzedając grunt korzysta Pan zatem z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego gruntu, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, oraz za którą nie jest przewidziana regularna zapłata.
Reasumując, mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, a także obowiązujące przepisy ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż zbycie działek stanowiących majątek osobisty niewykorzystywany w działalności gospodarczej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.
Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.