Wnioskodawczyni sprzedając grunt korzysta z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Przedmiotowe działki nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej, w tym również w działalności rolniczej, zatem ich sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
sygnatura: IPPP1-443-61/09-4/MP
autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
data: 2009-03-12
słowa kluczowe: | częstotliwość, darowizna, działki, grunty, grunty rolne, sprzedaż gruntów, sprzedaż zwolniona |
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani Joanny K. , przedstawione we wniosku z dnia 20.01.2009 r. (data wpływu 23.01.2009 r.), uzupełnionym w dniu 04.03.2009r.(data wpływu 09.03.2009 r.) na wezwanie tut. organu z dnia 24.02.2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 23.01.2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek. Wniosek uzupełniony został w dniu 04.03.2009 r.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe :
W 1995 r. rodzice Wnioskodawczyni przepisali jej gospodarstwo rolne w zamian za rentę. W 2001 r. Wnioskodawczyni wraz z mamą wystąpiła o postępowanie spadkowe po tacie, który zmarł w 1995 r. (XI), ale tylko w zakresie tych działek, które wcześniej zostały wywłaszczone rodzicom pod budowę osiedla. Zgodnie z ustawą Wnioskodawczyni wraz z mamą miały prawo ubiegać się o teren niewykorzystany, czyli o zwrot niewykorzystanych nieruchomości. W 2006 roku udało się odzyskać działkę 65/2 z obrębu..... i działkę nr 57 z obrębu...... Zgodnie z postanowieniem Sądu z 1 marca 2001 r. należy się po #189; Wnioskodawczyni i mamie.
Odzyskane działki przylegają do gospodarstwa rolnego Wnioskodawczyni i stanowią całość. Kiedy wywłaszczano przedmiotowe działki był to teren rolny, uprawiany przez rodziców Wnioskodawczyni. Gdy dokonano zwrotu działek jedna z nich jest rolna, a druga zurbanizowana - jako teren niezabudowany.
Wnioskodawczyni jest rolnikiem od 1995 r. (obecnie na rencie), kiedy to rodzice przepisali jej gospodarstwo rolne , bez odzyskanych obecnie działek. Działki te od momentu wywłaszczenia nie były uprawiane, a po ich odzyskaniu nie stanowiły również przedmiotu najmu ani dzierżawy. Wnioskodawczyni zamierza sprzedać odzyskane działki.
Wnioskodawczyni nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
Zdaniem Wnioskodawcy z tytułu sprzedaży obu odzyskanych działek nie ciąży na nim obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług. Sprzedaż przedmiotowych działek będzie jednorazowa (jednym lub dwoma aktami notarialnymi), poza tym jest to majątek rodzinny, który został odzyskany, a nie nowo nabyty.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami), opodatkowaniu tym podatkiem podlegają :
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.
Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy dokonywana jest przez podatnika podatku od towarów i usług lub przez osobę fizyczną niebędącą podatnikiem tego podatku, jeżeli sprzedaży można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia częstotliwości, przez zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonego działania. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności lub zamiar powtarzalności.
Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik działając w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.
Zgodnie z aktualnie obowiązującą ustawą o podatku od towarów i usług grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju. Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, jednak, iż odzyskane działki, stanowiące składnik majątku osobistego Wnioskodawczyni nie były wykorzystywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży gruntu Wnioskodawczyni działała w charakterze handlowca. Nie można bowiem stwierdzić, że nabyła ona grunt w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzi on ze spadku. Wnioskodawczyni sprzedając grunt korzysta z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Sprzedaż przedmiotowych działek będzie miała dla niej charakter jednorazowy.
Zatem, jeżeli przedmiotowe działki nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej, w tym również w działalności rolniczej, należy uznać, że ich sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W przedmiotowej sprawie nie ma znaczenia to, czy sprzedaż dokonana zostanie jednym czy dwoma aktami notarialnymi.
Ponieważ sprzedaż ww. działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, udzielenie odpowiedzi na pytanie w zakresie wpływu przeznaczenia działek na opodatkowanie czynności ich sprzedaży staje się bezprzedmiotowe.
Przedmiotowa interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie Wnioskodawczyni - Pani Joanny K.
Organ podatkowy na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego ( interpretację indywidualną).
W części B.1 wniosku (dane identyfikacyjne wnioskodawcy) oraz w poz. 56 wniosku jako Wnioskodawca wymieniona została Pani Joanna K. Natomiast zadane pytanie w zakresie podatku od towarów i usług dotyczy dwóch osób ( Pani Joanny K. oraz jej matki).
W celu uzyskania interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej Pani Cecylii S. (matki Pani Joanny K.) winna się ona zwrócić się do organu podatkowego z indywidualnym wnioskiem zawierającym :
Na mocy ustawy z dnia 10 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 141, poz. 888), która zmieniała treść art. 14f § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, od dnia 20 września 2008 r. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł., którą należy wpłacić w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku. W przypadku wystąpienia w jednym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych pobiera się opłatę od każdego przedstawionego we wniosku odrębnego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock
Referencje