Czy Spółka (tj. podmiot szwedzki posiadający stałe miejsce prowadzenia działalności dla potrzeb podatku VAT w Polsce i zarejestrowany w Polsce na potrzeby podatku VAT) będzie zobowiązany do wykazania w deklaracjach VAT-7 składanych przez Oddział podatku VAT należnego z tytułu usług transgranicznego leasingu rzeczy ruchomych (innych niż środków transportu) świadczonych przez Spółkę w przedstawionym stanie faktycznym? Czy naliczony podatek VAT związany z zakupem rzeczy ruchomych będących przedmiotem leasingu powinien być potraktowany jako mający związek z wykonywanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanymi VAT, opisanymi w stanie faktycznym, a w konsekwencji, czy Spółka jest uprawniony do odliczenia tego podatku naliczonego poprzez wykazanie go w deklaracjach VAT-7 składanych przez Oddział?

sygnatura: IPPP2/443-1870/08-2/SAP

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

data: 2009-03-12

słowa kluczowe:

leasing, miejsce świadczenia, oddział, odliczenie podatku od towarów i usług, rzecz

Wniosek ORD-IN: [ 796 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23 grudnia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego (data wpływu 29.12.2008 r.), dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia usług transgranicznego leasingu rzeczy ruchomych (innych niż środki transportu) oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2008 r. został złożony w/w wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia usług transgranicznego leasingu rzeczy ruchomych (innych niż środki transportu) oraz prawa do odliczenia podatku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest bankiem z siedzibą w Szwecji, zarejestrowanym tam dla potrzeb podatku od wartości dodanej. Spółka rozważa możliwość świadczenia w Polsce usług leasingu transgranicznego. W ramach wspomnianych usług Spółka będzie nabywała rzeczy ruchome od dostawców z Polski i innych krajach członkowskich Wspólnoty Europejskiej, a następnie będzie udostępniała je na podstawie umowy leasingu podatnikom z siedzibą na terytorium Polski (Leasingobiorcom). W świetle postanowień umów leasingowych, po zakończeniu okresu leasingu prawo własności przedmiotów leasingu nie będzie przechodziło na Leasingobiorców. Ewentualna sprzedaż przedmiotów leasingu przez Spółkę będzie przedmiotem odrębnej umowy. Działalność operacyjna związana ze świadczeniem usług leasingu transgranicznego w Polsce (w szczególności czynności związane z przygotowywaniem umów leasingowych oraz ich zawieraniem) wykonywana będzie wyłącznie przez centralę Spółki zlokalizowaną w Szwecji. Niezależnie od powyższego, Spółka prowadzi również w Polsce następującą działalność:

• świadczy usługi leasingu poprzez spółkę zależną (Firma), posiadającą siedzibę w Polsce i zarejestrowaną w Polsce dla celów podatku VAT; oraz

• prowadzi działalność w sektorze bankowym poprzez Oddział.

Dlatego też, począwszy od 2006 r., Spółka jest zarejestrowana w Polsce dla celów podatku VAT z uwagi na konieczność wypełniania obowiązku samonaliczania podatku VAT z tytułu nabywania przez Oddział usług z zagranicy. Ponieważ usługi świadczone przez Oddział są zwolnione z VAT, naliczony podatek VAT związany z towarami i usługami nabywanymi dla celów świadczenia usług bankowych nie podlega odliczeniu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka (tj. podmiot szwedzki posiadający stałe miejsce prowadzenia działalności dla potrzeb podatku VAT w Polsce i zarejestrowany w Polsce na potrzeby podatku VAT) będzie zobowiązany do wykazania w deklaracjach VAT-7 składanych przez Oddział podatku VAT należnego z tytułu usług transgranicznego leasingu rzeczy ruchomych (innych niż środków transportu) świadczonych przez Spółkę w przedstawionym stanie faktycznym...
2. Czy naliczony podatek VAT związany z zakupem rzeczy ruchomych będących przedmiotem leasingu powinien być potraktowany jako mający związek z wykonywanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanymi VAT, opisanymi w stanie faktycznym, a w konsekwencji, czy Spółka jest uprawniony do odliczenia tego podatku naliczonego poprzez wykazanie go w deklaracjach VAT-7 składanych przez Oddział...

Spółka stoi na stanowisku, iż:

1. w świetle przedstawionego stanu faktycznego, Spółka jest zobowiązana do rozliczania polskiego podatku VAT należnego w związku ze świadczeniem usług leasingu transgranicznego rzeczy ruchomych (innych niż środki transportu) w deklaracjach VAT-7 składanych przez Oddział;
2. naliczony podatek VAT związany z zakupem rzeczy ruchomych będących przedmiotem leasingu transgranicznego ma związek z wykonywaniem przez Spółka czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a w konsekwencji - Spółka ma prawo do odliczenia tego podatku poprzez wykazanie go w składanej przez Oddział deklaracji VAT-7.

Spółka uzasadniła swoje stanowisko następująco:

Ad. 1. Opodatkowanie transakcji leasingu transgranicznego.

1. Leasing transgraniczny jako świadczenie usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku VAT, za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług uznaje się m.in. odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, przy czym - w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o podatku VAT przez odpłatne świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku VAT. W szczególności, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku VAT za dostawę towarów uważa się wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione. Z uwagi jednak na fakt, iż w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych w umowach leasingu transgranicznego zawieranych przez Spółkę (tj. szwedzką centralę) z Leasingobiorcami lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności przedmiotów leasingu nie zostaje przeniesione na Leasingobiorców, analizowane transakcje nie stanowią dostawy towarów. Konsekwentnie, w świetle powołanych powyżej przepisów ustawy o podatku VAT, transakcje te należy uznać za odpłatne świadczenie usług. Tym samym są one zdarzeniem wymienionym w ustawowym katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

b) Miejsce opodatkowania usług leasingu transgranicznego świadczonych przez Spółkę.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku VAT, co do zasady, miejscem świadczenia usług (a w konsekwencji - miejscem ich opodatkowania podatkiem VAT) jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalność (art. 27 ust. 1 ustawy o podatku VAT). Jednakże ustawa o podatku VAT przewiduje również szereg odstępstw od powyższej zasady, w szczególności w odniesieniu do usług wynajmu, dzierżawy lub innych o podobnym charakterze (m.in. usług leasingu), których przedmiotem są rzeczy ruchome, z wyjątkiem środków transportu. W przypadku, gdy wspomniane usługi są świadczone na rzecz:

1. podmiotu posiadającego siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, lub
2. podatnika mającego siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium Wspólnoty, ale w kraju innym niż kraj świadczącego usługę

• miejscem ich świadczenia jest miejsce, gdzie nabywca usługi posiada siedzibę, stałe miejsce prowadzenia działalności, dla którego dana usługa jest świadczona, a w przypadku braku stałego miejsca prowadzenia działalności, stały adres lub miejsce zamieszkania (art. 21 ust. 4 pkt 6 w zw. z art. 27 ust. 3 ustawy o podatku VAT).

W stanie faktycznym będącym przedmiotem wniosku, nabywcami usług leasingu transgranicznego świadczonych przez Spółkę są podmioty posiadające siedzibę w Polsce. Mając z kolei na uwadze fakt, iż usługi leasingu są świadczone bezpośrednio przez Spółkę (tj. szwedzką centralę), to właśnie Szwecję należy uznać za kraj świadczącego usługę. Konsekwentnie, jako że nabywcy usług świadczonych przez Spółkę (tj. Leasingobiorcy) mają siedzibę w kraju innymi niż kraj świadczącego usługę, zdaniem Spółki w analizowanej sytuacji będzie miał zastosowanie powołany powyżej przepis szczególny, zgodnie z którym miejscem świadczenia (a tym samym miejscem opodatkowania podatkiem VAT) usług wykonywanych przez Spółkę jest miejsce, gdzie nabywcy usług posiadają swoją siedzibę i miejsce zamieszkania, czyli terytorium Polski.

c) Podmiot zobowiązany do rozliczenia podatku VAT w związku z usługami leasingu transgranicznego świadczonymi przez Spółkę.

Co do zasady, podatnikami podatku VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą zdefiniowaną w ustawie o podatku VAT, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności (art. 15 ust. 1 ustawy o podatku VAT). Zgodnie jednak z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjna niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub miejsca zamieszkania albo pobytu na terytorium Polski. Pojęcie stałego miejsca prowadzenia działalności nie jest zdefiniowane w ustawie o podatku VAT. W praktyce, pojęcie stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej zdefiniowane jest w orzecznictwie (w tym w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości) jako miejsce, gdzie na stałe znajduje się zarówno personel danego podatnika, jak i urządzenia techniczne potrzebne do prowadzenia przez niego danej działalności gospodarczej (w przypadku Spółka takim stałym miejscem prowadzenia działalności jest Oddział). W związku z tym, że Spółka posiada stałe miejsce prowadzenia działalności w Polsce (tj. Oddział), postanowienia art. 17 ust. 1 punkt 4 ustawy o podatku VAT nie będą miały zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym. Konsekwentnie, zastosowanie znajdzie ogólna definicja podatnika przewidziana w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku VAT. Mając na uwadze powyższe, w stanie faktycznym będącym przedmiotem niniejszego wniosku usługi leasingu transgranicznego świadczone przez Spółkę:

• podlegają opodatkowaniu w Polsce (jak wskazano w punkcie 1.1.b) powyżej), oraz

• są świadczone przez szwedzki podmiot posiadający na terenie Polski stałe miejsce prowadzenia działalności (tj. Spółkę).

Wobec powyższego, zdaniem Spółki, Spółka powinna być traktowana jako podatnik z tytułu analizowanych transakcji leasingu transgranicznego. W związku z tym, Spółka będzie zobowiązana wystawiać faktury zawierające jej polski numer NIP oraz polski podatek VAT, jak również do ujmowania tych transakcji w deklaracji VAT-7 składanej przez Oddział, tj. do wykazywania podatku VAT należnego z tytułu świadczonych usług leasingu transgranicznego, choć - co do zasady - Oddział nie będzie uczestniczył w ich świadczeniu.

Ad. 2. Prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem przedmiotów leasingu transgranicznego.

1. Zasada neutralności w systemie podatku VAT.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego przez podatnika podatku VAT jest jednym z podstawowych elementów konstrukcyjnych systemu podatku VAT oraz przejawem zasady neutralności, która mówi, iż podatek ten docelowo powinien obciążać wyłącznie konsumpcję (tj. wykorzystanie usług i towarów do celów innych niż opodatkowana działalność gospodarcza), a nie powinien stanowić ciężaru dla podmiotów, które - biorąc udział w obrocie towarami i usługami - nie są jednocześnie ostatecznymi ich odbiorcami. Powyższa zasada została wprowadzona przez Pierwszą Dyrektywę Rady 67/227/EWG z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów państw członkowskich dotyczących podatków obrotowych (Dz. Urz. UE L Nr 71, str. 1301-1303), a następnie rozwinięta w Szóstej Dyrektywie Rady 77/388/EWG z 17 maja 1977 roku w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej - ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE L Nr 145, str. 1-40), zastąpionej z dniem 1 stycznia 2007 r. przez Dyrektywę 2006/112/WE Rady z dnia 26 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Jest ona również odzwierciedlona w przepisach ustawy o podatku VAT (m.in. w regulacjach dotyczących prawa do odliczenia podatku oraz możliwości odzyskania zwrotu nadwyżki podatku naliczonego). Zasada obciążania podatkiem wyłącznie ostatecznych konsumentów powoduje, że prawo odzyskania podatku VAT powinno przysługiwać nie tyko podatnikom, którzy dokonują zakupów i wykorzystują je do prowadzania działalności gospodarczej na terytorium tego samego kraju Wspólnoty, lecz również tym, którzy nabywając towary i usługi w jednym kraju, prowadzą działalność opodatkowaną w innym państwie członkowskim. W konsekwencji, prawo odzyskania podatku VAT poniesionego przy zakupie towarów i usług w Polsce może zostać zrealizowane:

• zarówno przez podatników niezarejestrowanych dla celów podatku VAT w Polsce - na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku od towarów usług niektórym podatnikom, jak i

• przez podatników zarejestrowanych dla celów podatku VAT w Polsce - w oparciu o przesłanki przepisów ustawy o podatku VAT.

Z uwagi na fakt, iż Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce i działa tutaj za pośrednictwem Oddziału (przy czym analizowane usługi leasingu transgranicznego nie będą świadczone przez Oddział), przesłanki skorzystania z prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego poniesionego przez Spółkę w Polsce należy rozpatrywać w świetle regulacji ustawy o podatku VAT.

b) Związek pomiędzy nabyciem przedmiotów leasingu przez Spółkę a wykonywaniem przez Spółkę czynności opodatkowanych.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 86 ust 1 ustawy o podatku VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ponadto definicja podatku naliczonego zawarta w art. 86 ust. 2 ustawy o podatku VAT obejmuje również w szczególności:

• kwotę podatku VAT wynikającą z faktur otrzymanych przez podatnika dokumentujących nabycie towarów i usług,

• kwotę podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W analizowanym stanie faktycznym, Spółka zarówno ponosi koszt naliczonego podatku VAT zawartego w cenie zakupu rzeczy ruchomych będących przedmiotem leasingu (tj. czynności opodatkowanej), nabywanych od polskich dostawców, jak i rozlicza podatek VAT należny z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia rzeczy ruchomych (poprzez samonaliczenie podatku). Wspomniane rzeczy ruchome są następnie wykorzystywane przez Spółkę w celu odpłatnego świadczenia usług leasingu transgranicznego, która stanowi czynność opodatkowaną podatkiem VAT na terytorium Polski. Konsekwentnie, podatek naliczony związany z zakupami przedmiotów leasingu (wynikający zarówno z faktur od polskich dostawców, jak i należny z tytułu nabyć wewnątrzwspólnotowych) pozostaje w ścisłym związku z wykonywaniem przez Spółkę czynności opodatkowanych na terytorium Polski (chociaż usługi leasingu transgranicznego nie są świadczone przez Oddział), przez co spełnia przesłanki przewidziane w art. 66 ust. 1 ustawy o VAT.

c) Moment realizacji prawa do odliczenia.

W opisanym stanie faktycznym, Spółka - działając bezpośrednio ze Szwecji - zamierza przekazywać na podstawie umowy leasingu transgranicznego nabyte rzeczy ruchome Leasingobiorcom. Konsekwentnie, Spółka będzie zobowiązana do wykazywania w składanych przez Oddział deklaracjach VAT należnego podatku VAT z faktur dokumentujących świadczenie przedmiotowych usług leasingowych. Ponadto, Spółka zamierza w bliższej lub dalszej przyszłości sprzedać rzeczy ruchome, najprawdopodobniej w Polsce. Dlatego też w przyszłości Spółka będzie zobowiązana do wykazania w swojej deklaracji VAT-7 kwot podatku należnego z tytułu tych dostaw. Regulacje zawarte w ustawie o podatku VAT przewidują odliczanie podatku naliczonego od podatku należnego na bieżąco, czyli - co do zasady - w terminach wskazanych w art. 86 ust. 10 oraz ust. 11 ustawy o podatku VAT. Oznacza to, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego nie jest uzależnione od wykazania przez podatnika w tej samej deklaracji VAT-7 podatku VAT należnego z tytułu transakcji, z którą związany jest odliczany podatek naliczony. Innymi słowy, określona suma podatku naliczonego podlega odliczeniu od kwoty podatku należnego również w takiej sytuacji, gdy w ramach tego samego okresu rozliczeniowego pomiędzy tymi wartościami nie ma funkcjonalnego związku. Również w świetle orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (ETS) prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom w bieżącym okresie nawet w sytuacji, gdy zamierzają oni dokonać opodatkowanej dostawy towarów lub usług w odległej przyszłości. Wspomniana kwestia była przedmiotem rozstrzygnięcia m.in. w sprawie D. A. Rompelman and E. A. Rompelman van Deelen (C-268/83), gdzie ETS stwierdził, iż odmówienie podatnikowi prawa do natychmiastowego zwrotu VAT i nałożenie na niego ciężaru finansowego w postaci zamrożonej i nieodliczonej kwoty podatku (aż do momentu dokonania przez podatnika dostawy towarów lub usług) jest niedopuszczalne w świetle fundamentalnej dla VAT zasady neutralności tego podatku. Podobne stanowisko ETS przyjął w wyroku w sprawie Gabalfrisa (C-110/98).

Podsumowując, Spółka stoi na stanowisku, że prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z zakupem przedmiotów leasingu może być przez Spółkę zrealizowane na bieżąco. Bez znaczenia jest przy tym fakt, iż należny podatek VAT z tytułu świadczenia usług leasingu transgranicznego, jak również podatek należny z tytułu przyszłej sprzedaży przedmiotów leasingu nie zostanie wykazany w tej samej deklaracji VAT-7, co podatek VAT naliczony, poniesiony w związku z nabyciem rzeczy ruchomych (innymi słowy, podatek VAT należny z tytułu świadczenia usług leasingu transgranicznego może być wykazywany np. kilka miesięcy później, natomiast podatek VAT należny z tytułu sprzedaży rzeczy ruchomych - nawet w odległej przyszłości).

d) Tryb realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem przedmiotów leasingu.

Jak wskazano powyżej, podatnicy zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni w Polsce mogą realizować swoje prawo do odzyskania polskiego podatku VAT naliczonego w oparciu o regulacje ustawy o podatku VAT oraz przepisy wykonawcze do wspomnianej ustawy. W konsekwencji, zasadniczym trybem odzyskania przez nich podatku naliczonego jest odliczenie go w bieżącej deklaracji od kwoty wykazanego podatku należnego. Spółka zwraca jednak uwagę na fakt, że rejestracja Spółki dla celów podatku VAT w Polsce uniemożliwia skorzystanie z procedury zwrotu podatku naliczonego przewidzianej w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług niektórym podatnikom. Wobec powyższego, jedyną możliwością odzyskania podatku VAT poniesionego przez Spółka z tytułu nabycia przedmiotów leasingu transgranicznego jest wykazanie tego podatku w deklaracji VAT-7, przygotowywanej oraz składanej przez Oddział. W tym miejscu Spółka zauważa, iż centrala oraz jej zagraniczny oddział (tj. Spółka oraz Oddział) stanowią dwie jednostki organizacyjne tego samego podmiotu prawnego (spółki kapitałowej). Należy zaznaczyć, iż Oddział nie prowadzi działalności gospodarczej niezależnie od centrali oraz nie ponosi w sposób samodzielny ryzyka ekonomicznego związanego z prowadzoną działalnością. Ryzyko to ponosi Spółka, tj. jeden podmiot gospodarczy składający się kilku jednostek organizacyjnych oraz wyposażony w jeden kapitał. Wobec powyższego, zdaniem Spółki, Oddział jest podmiotem całkowicie od niej zależnym, a w konsekwencji - oddział wraz z centralą zlokalizowaną w Szwecji są jednym i tym samym podatnikiem podatku VAT. Podobne stanowisko w kwest relacji centrali oraz jej zagranicznego oddziału przedstawił ETS w wyroku w sprawie FCE Bank (C-210/04 z 2006 r.). W oparciu o powyższe Spółka uprawiona jest do wykazania podatku naliczonego związanego z zakupem rzeczy ruchomych będących przedmiotem leasingu w deklaracji VAT-7 złożonej przez Oddział. Jednocześnie Spółka zauważa, iż Oddział prowadzi zasadniczo działalność bankową, tj. zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, czego konsekwencją jest brak prawa do odliczenia podatku VAT związanego z wykonywaniem tych czynności. Niemniej jednak z uwagi na fakt, iż podatek naliczony związany z zakupem przez Spółkę rzeczy ruchomych zostanie uiszczony w związku z czynnościami opodatkowanymi (tj. usługami leasingu transgranicznego), Spółka będzie uprawniona do wykazania podatku naliczonego w deklaracji VAT-7 składanej przez Oddział. W stanie faktycznym będącym przedmiotem wniosku. Spółka uprawniona będzie bowiem do odliczenia tych kwot według ogólnie obowiązującej zasady (tj. pod warunkiem, że nabyte przedmioty leasingu mają związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych).

Podsumowując, w ocenie Spółki, w świetle przedstawionego stanu faktycznego Spółka jest podmiotem zobowiązanym do wykazania należnego podatku VAT z tytułu usług leasingu transgranicznego. Natomiast z uwagi na fakt, że naliczony podatek VAT związany z zakupem rzeczy ruchomych będących przedmiotem leasingu ma związek z wykonywaniem przez Spółka na terytorium Polski czynności opodatkowanych podatkiem VAT, Spółka ma prawo do odliczenia tego podatku poprzez wykazanie go w składanych przez Oddział deklaracjach VAT-7.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 w/w ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 w/w ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 w/w ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.