Czy jako czynny podatnik VAT Wnioskodawca może odliczyć podatek naliczony wynikający z faktur VAT, na których jako nabywca będą widniały dwie osoby - Wnioskodawca i jego żona?
sygnatura: IPPP3-443-251/08-2/JK
autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
data: 2009-03-03
słowa kluczowe: | faktura VAT, gospodarstwo rolne, małżeństwo, podatek od towarów i usług, prawo do odliczenia, rolnicy, treść faktury |
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 01.12.2008 r. (data wpływu 11.12.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawionych na małżeństwo - jest:
prawidłowe w części dotyczącej pytania 1,
nieprawidłowe w części dotyczącej pytania 2.
UZASADNIENIE
W dniu 11.12.2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT wystawionych na małżeństwo.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą oraz działalność rolniczą opodatkowaną na zasadach ogólnych. Gospodarstwo rolne prowadzi wspólnie z żoną na zasadzie współwłasności - w aktach notarialnych dotyczących nabycia gospodarstwa figurują oboje. Decyzja w sprawie ustalenia łącznego zobowiązania podatkowego jest również wystawiana na Wnioskodawcę i żonę. Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o VAT zgłoszenia rejestrującego VAT dokonał tylko Wnioskodawca, zaświadczenie o numerze identyfikacyjnym REGON z działalności rolniczej jest również wydane tylko na Wnioskodawcę. Przy załatwianiu spraw w Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa numer identyfikacyjny producenta został nadany żonie Wnioskodawcy. Wspólnie z małżonką Wnioskodawca złożył wniosek do Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa o przyznanie pomocy w ramach działania ,,Modernizacja gospodarstw rolnych", w którym również występuje żona. Po otrzymaniu pomocy faktury dokumentujące poniesione przez małżeństwo nakłady inwestycyjne, aby otrzymać zwrot środków z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, muszą być wystawione na oboje małżonków. Podatek VAT zapłacony przez Wnioskodawcę i jego żonę przy nabyciu środków inwestycyjnych i zawarty w fakturach VAT nie jest kosztem kwalifikowanym i nie podlega zwrotowi z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Podatnikiem VAT jest wyłącznie Wnioskodawca i zwrot podatku VAT z Urzędu Skarbowego przysługuje tylko jemu.
W związku z powyższym zadano następujące pytania.
Zdaniem Wnioskodawcy może odliczyć w prowadzonej działalności rolniczej podatek naliczony, zapłacony przez niego przy nabyciu towarów zaliczanych do środków trwałych i związany z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT mimo, że nabywcą wymienionym na fakturach VAT, dokumentujących te nabycia, będzie Wnioskodawca i jego żona a nie tylko Wnioskodawca. Zgodnie z art. 15 ust. 4 oraz art. 96 ust. 2 zgłoszenia rejestrującego w gospodarstwie rolnym mogła dokonać tylko jedna osoba - w tym przypadku zrobił to Wnioskodawca.
Wnioskodawca uważa, że każdorazowo winien do faktury VAT wystawiać noty korygujące korygując dane nabywcy i wykazując Andrzeja M jako jedynego nabywcę.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w części dotyczącej pytania 1 oraz nieprawidłowe w części dotyczącej pytania 2.
Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm., ostatnia zmiana Dz. U. z 2008r. Nr 209, poz. 1320), zwanej dalej ustawą, w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.
Natomiast w myśl art. 15 ust. 5 ustawy, przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do osób fizycznych prowadzących wyłącznie działalność rolniczą w innych niż wymienione w ust. 4 przypadkach.
Art. 96 ust. 1 ustawy stanowi, że podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.
W myśl art. 96 ust. 2 ustawy, w przypadku osób fizycznych, o których mowa w art. 15 ust. 4 i 5, zgłoszenie rejestracyjne może być dokonane wyłącznie przez jedną z osób, na które będą wystawiane faktury przy zakupie towarów i usług i które będą wystawiały faktury przy sprzedaży produktów rolnych.
Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, wynika, iż Wnioskodawca wraz z żoną są współwłaścicielami gospodarstwa rolnego. Zainteresowany jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca wraz z żoną w ramach prowadzonego gospodarstwa złożyli wniosek do Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa o przyznanie pomocy w ramach działania ,,Modernizacja gospodarstw rolnych". Po otrzymaniu pomocy faktury dokumentujące poniesione przez małżeństwo nakłady inwestycyjne, aby otrzymać zwrot środków z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, muszą być wystawione na oboje małżonków. Zgłoszenia rejestrującego VAT dokonał tylko Wnioskodawca, zaświadczenie o numerze identyfikacyjnym REGON z działalności rolniczej jest również wydane tylko na niego. Natomiast numer identyfikacyjny producenta został nadany żonie Wnioskodawcy.
Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w treści art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione warunki wynikające z ww. artykułu: odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Podstawową zasadą dla realizacji prawa obniżenia podatku należnego o podatek naliczony jest istnienie związku tego podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.
Stosownie do przepisu art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.
Uregulowania dotyczące szczegółowych zasad wystawiania faktur, danych, które powinny zawierać, oraz sposobie i okresie ich przechowywania, zawarte są w obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008 r. rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), zwanego dalej rozporządzeniem.
Zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami ,,FAKTURA VAT". Faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży - § 5 ust. 1 rozporządzenia - powinna zawierać co najmniej:
Powyższy przepis określa niezbędne minimum elementów, które powinna zawierać faktura VAT. Brak jest zatem przeszkód, aby faktura dokumentująca określoną transakcję, zawierała inne, dodatkowe elementy, które nie zostały wskazane w ww. katalogu.
Z opisu zawartego we wniosku wynika, iż na wystawianych fakturach będą umieszczone zarówno dane Wnioskodawcy jak i jego żony, zatem nie można uznać ich za nieprawidłowe. Tym samym przedmiotowe faktury uprawniać będą do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z nich wynikającą. Faktury VAT wystawione na nazwisko obojga małżonków potwierdzać będą poniesienie nakładów inwestycyjnych przez małżonków pozostających we wspólności ustawowej małżeńskiej, zaś zgodnie z przywołanym określeniem podatnika VAT wg art. 15 ustawy, rozliczeń VAT dokonywać będzie Wnioskodawca jako zarejestrowany podatnik VAT.
Wystawianie not korygujących określają przepisy § 15 ww. rozporządzenia. Zgodnie z ustępem 1 niniejszego paragrafu nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę lub fakturę korygującą zawierającą pomyłki dotyczące jakiejkolwiek informacji wiążącej się zwłaszcza ze sprzedawcą lub nabywcą lub oznaczeniem towaru lub usługi, z wyjątkiem pomyłek w pozycjach faktury określonych w § 5 ust. 1 pkt 6-12, może wystawić fakturę nazwaną notą korygującą. W przedmiotowej sprawie, żadna z przesłanek nie występuje a faktury uznać należy za wystawione prawidłowo, zatem wystawianie not korygujących nie ma zastosowania.
Dodatkowo wskazać należy, iż do dnia 30 listopada 2008 r. obowiązywało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 maja 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.).
Tut. Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko kwestii wystawiania faktur VAT oraz prawa do odliczenia podatku VAT z nich wynikającego. Natomiast kwestia dotycząca umów cywilnoprawnych nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek Zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W wydanej interpretacji nie odniesiono się zatem do prawidłowości umowy zawieranej z Agencją Rynku Rolnego.
Należy także zaznaczyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organy wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretacją dokumentów.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.