świadczenie usług architektonicznych na rzecz podmiotów zlecających - pracowni projektowych na podstawie umów cywilnoprawnych nie stanowi wykonywanej samodzielnie działalności gospodarczej i dlatego też nie ma obowiązku rejestracji jako podatnik podatku od towarów i usług

sygnatura: IPPP1-443-1867/08-2/AK

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

data: 2008-12-23

Wniosek ORD-IN: [ 323 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani ..., przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2008r. (data wpływu 30 września 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rejestracji jako podatnik podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 września 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rejestracji jako podatnik podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest z zawodu architektem, pracuje na umowę o dzieło. Nie prowadzi działalności gospodarczej; nie świadczy usług na rzecz osób prywatnych. Umowy Wnioskodawczyni zawiera z pracowniami projektowymi, które są płatnikami podatku VAT. Pracownie projektowe ponoszą odpowiedzialność wobec osób trzecich za pracę Pani. Umowy regulują warunki wykonania czynności, wynagrodzenia za wykonane czynności, odpowiedzialność zamawiającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich (art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy po przekroczeniu wynagrodzenia 50 000 PLN, z tytułu zawarcia umów o dzieło, Wnioskodawczyni ma obowiązek stać się płatnikiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawczyni, w rozumieniu ustawy o podatku VAT, nie powinna ona stać się płatnikiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zmianami), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 cyt. ustawy. Jak stanowi art. 7 ust. 1 cyt. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 cyt. ustawy przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zatem art. 5 cyt. ustawy w związku z art. 8 cyt. ustawy określa czynności, których wykonanie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast wykaz podmiotów, które uważane są za podatników podatku od towarów i usług oraz rodzaje czynności, które stanowią działalność gospodarczą, określone zostały m.in. w przepisach art. 15 cyt. ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 cyt. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast według art. 15 ust. 3 pkt 3 cyt. ustawy, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

W rozumieniu art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zmianami), za przychody z działalności wykonywanej osobiście, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Należy ponadto wskazać, iż zgodnie z art. 113 ust. 1 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, iż Wnioskodawczyni jest z zawodu architektem. Podatniczka wskazała, iż nie świadczy usług na rzecz osób prywatnych. Z informacji zawartych we wniosku wynika ponadto, iż Wnioskodawczyni pracuje na umowę o dzieło i zawiera umowę z pracowniami projektowymi, które są płatnikami podatku VAT. Umowy zawierane z pracowniami regulują warunki wykonania czynności, wynagrodzenia za wykonane czynności, odpowiedzialność zamawiającego za wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. Wnioskodawczyni podkreśliła, iż na mocy zawartych umów, pracownie projektowe ponoszą odpowiedzialność wobec osób trzecich za jej pracę.

Z uwagi zatem na okoliczności przedstawione przez Wnioskodawczynię, stwierdzić należy, iż podpisanie umowy cywilnoprawnej (umowy o dzieło) powoduje powstanie stosunku prawnego posiadającego cechy właściwe dla stosunku pracy, w ramach którego zleceniobiorca związany jest ze zlecającym wykonanie czynności (pracownia projektowa) więzami prawnymi, co do warunków wykonywania czynności, wynagrodzenia, a także odpowiedzialności zlecającego wobec osób trzecich za czynności wykonywane przez zleceniobiorcę, co jest określane w zawieranych umowach. A zatem stosunek prawny między zlecającym a wykonującym zlecenie wskazuje na cechy właściwe stosunkowi pracy, tj. obciąża zatrudniającego - pracownię projektową ryzykiem za wykonanie czynności powierzonych w ramach umowy, podporządkowuje wykonującego zadanie co do warunków realizacji umówionych czynności oraz wynagrodzenia .

Analizując treść art. 15 ust. 3 pkt 3 w części dotyczącej odpowiedzialności zlecającego wobec osób trzecich, należy mieć na względzie, iż w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza wówczas samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy. W ten sposób rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności wskazuje, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i grona podatników VAT) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich.

Na podstawie informacji przedstawionych przez Wnioskodawczynię stwierdzić należy, iż w okolicznościach w jakich świadczy usługi na rzecz pracowni projektowych występują przesłanki wynikające z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, co oznacza, że spełnione są kryteria wyłączające świadczenie tych usług z czynności podlegających ustawie o podatku do towarów i usług.

Reasumując, świadczenie przez Wnioskodawczynię usług architektonicznych na rzecz podmiotów zlecających - pracowni projektowych na podstawie umów cywilnoprawnych nie stanowi wykonywanej samodzielnie działalności gospodarczej i dlatego też Wnioskodawczyni nie będzie miała obowiązku rejestracji jako podatnik podatku od towarów i usług, także po przekroczeniu limitu przychodów, określonego w art. 113 ust. 1 cyt. ustawy, a wykonywane przez Wnioskodawczynię czynności nie będą podlegały opodatkowaniu tym podatkiem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.