Czy małżonkowie mają prawo w miesiącu wystąpienia sprzedaży opodatkowanej wystąpić o zwrot bezpośredni nadwyżki VAT naliczonego od zakupu lokalu nad należnym z tytułu wykonywania usługi najmu na cele niemieszkalne w terminie preferencyjnym to jest 60 dni?

sygnatura: IPPP2/443-1426/08-3/MK

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

data: 2008-12-17

Wniosek ORD-IN: [ 504 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2008r. (data wpływu 22 września 2008r.), uzupełniony pismem z dnia 12 grudnia 2008r. (data wpływu 15 grudnia 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym od zakupu lokalu z tytułu wykonywania usługi najmu na cele inne niż mieszkaniowe - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 września 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym od zakupu lokalu z tytułu wykonywania usługi najmu na cele inne niż mieszkaniowe.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Małżonkowie zakupili lokal mieszkalny. Przed czynnością zakupu zarejestrowali się jako czynni podatnicy VAT. Złożyli deklaracje VAT-R. Mając wspólnotę majątkową operacja kupna została udokumentowana aktem notarialnym, wystawionym na małżonków oraz fakturami VAT po 50 % wartości lokalu wystawionymi na każde z małżonków. Zakupiony lokal nie służy zaspokajaniu własnych potrzeb mieszkaniowych i nie jest wynajmowany na cele mieszkaniowe. Lokal położony jest w miejscowości wypoczynkowej i służy celom zarobkowym. Jest wynajmowany na zasadach hotelowych jako kwatera kuracjuszom. Małżonkowie przychody z najmu dokumentują solidarnie po 50% fakturami VAT, opodatkowując obrót w stawce 22%. Podatnicy składają miesięczną deklarację VAT-7. Ponieważ najem nie ma charakteru ciągłego, nie stanowi podstawy utrzymania małżonków, podatnicy nie zgłosili działalności gospodarczej w rozumieniu art. 2 ustawy z 02.07.2004r. o swobodzie gospodarczej (Dz. U. 173, poz. 1807) polegającej na najmie. W zakresie podatku dochodowego małżonkowi rozliczają się solidarnie z najmu. Pismem z dnia 27 listopada 2008r. nr IPPP2/443-1426/08-2/MK skierowano wezwanie do uszczegółowienia stanu faktycznego. Wnioskodawca udzielił wyjaśnień pismem z dnia 12 grudnia 2008r. (data wpływu 15 grudnia 2008r.), w którym informuje, iż nie została podjęta decyzja o wpisaniu lokalu do środków trwałych i amortyzacji. W okresie kiedy lokal nie jest przedmiotem najmu, pozostaje pusty pod nadzorem firmy administracyjno-sprzątającej, z którą została podpisana umowa ze względu na znaczną odległość pomiędzy miejscem zamieszkania właściciel (Warszawa) a lokalizacją przedmiotowej nieruchomości (Kołobrzeg). Lokal nie służy żadnym innym celom ani osobistym ani najmowi na cele mieszkaniowe poza najmem na cele nie mieszkalne.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy małżonkowie mają prawo w miesiącu wystąpienia sprzedaży opodatkowanej wystąpić o zwrot bezpośredni nadwyżki VAT naliczonego od zakupu lokalu nad należnym z tytułu wykonywania usługi najmu na cele niemieszkalne w terminie preferencyjnym to jest 60 dni...

Zdaniem Wnioskodawcy małżonkowie mają prawo do zwrotu bezpośredniego na konto bankowe, nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w miesiącu wystąpienia sprzedaży opodatkowanej. Prawo to wynika z faktu, iż czynności wykonywane przez małżonków są działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług z 11.03.2004r. (Dz. U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.) i w związku z wypełnieniem treści art. 86 ww. ustawy, z którego wynika, że podatnikowi prowadzącemu działalność gospodarczą przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w przypadku wykonywania czynności opodatkowanych. Ponieważ czynności przez małżonków wykonywane nie wypełniają dyspozycji przepisu art. 43 ust. 2 pkt 1 w związku z poz. 4 załącznika nr 4 to znaczy są wyłączone z PKWiU ex 70.20.11 a więc są czynnościami opodatkowanymi tak więc lokal przez małżonków zakupiony służy czynnościom opodatkowanym, co daje prawo do zwrotu VAT. Ponadto małżonkowie uważają, że mają prawo do przyspieszonego to jest 60 dniowego terminu zwrotu VAT z dwóch powodów. Po pierwsze działalność ma charakter sezonowy art. 87 ust. 4 pkt 1oraz art. 87 ust. 2 ponieważ lokal mieszkalny wypełnia definicję środka trwałego z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz został przez małżonków wykazany w pozycjach 44, 45 deklaracji VAT-7 w miesiącu zakupu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Po przeanalizowaniu stanu faktycznego i obowiązujących przepisów w tym zakresie - organ podatkowy uznał, że w opisanej sytuacji nie ma zastosowania art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm. ), zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...).

Z kolei na mocy art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W poz. 4 powołanego załącznika zostały wymienione usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe (PKWiU ex 70.20.11).

Podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3 (art. 96 ust. 1 ustawy).

A zatem, biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że najem jako usługa wymieniona w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy, definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji najem lokalu na cele użytkowe (wyłączony ze zwolnienia w załączniku nr 4 do ustawy), świadczony przez podatnika podatku od towarów i usług stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu stawką podstawową 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy.

Z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego wynika, iż Podatnik wraz z małżonką zakupił lokal mieszkalny. Przed czynnością zakupu zarejestrowali się jako czynni podatnicy VAT, składając VAT-R. Jednocześnie podatnicy nie zgłosili działalności gospodarczej, polegającej na najmie. Podatnik uzyskuje przychody z działalności gospodarczej i z tytułu najmu lokalu przeznaczonego na cele działalności gospodarczej. Przedmiotowy lokal wynajmowany jest w całości. Jak wynika z wniosku najem nie ma charakteru ciągłego. Z treści przepisu art. 86 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikowi jedynie w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Podatnik wykonuje czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług - świadczy usługę najmu lokalu wykorzystywanego do celów działalności gospodarczej. Nie zgłosił jednak działalności gospodarczej w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 02.07.2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. nr 173, poz. 1807). A więc de facto nie prowadzi działalności gospodarczej a więc nie ma prawa do odliczenia w całości podatku naliczonego w zakresie w jakim zakupione towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych oraz mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ( tekst jednolity : Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm. ).

Jednocześnie organ podatkowy informuje, iż najem lokalu jest działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Bowiem w świetle art. 15 ust. 2 w/w ustawy, działalnością gospodarczą jest wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Stosownie bowiem do art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego. W myśl art. 88 ust. 3 ww. ustawy przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy:

1. wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, o których mowa w art. 87 ust. 3 - środków trwałych podlegających amortyzacji, oraz z nabyciem gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów;
2. wydatków związanych z nabyciem towarów i usług zaliczanych u podatnika do środków trwałych niepodlegających amortyzacji, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, jeżeli fakt ten pozostaje w ścisłym związku ze zwolnieniem od tego podatku;

Do zwrotu podatku VAT zastosowanie mają przepisy art. 87 ust. 1-3 ustawy VAT. Art. 87 ust.1 ustawy VAT stanowi, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Art. 87 ust. 2 ustawy VAT mówi, że z zastrzeżeniem ust. 3 i 3a, zwrot różnicy podatku następuje na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju wskazanym w zgłoszeniu identyfikacyjnym, o którym mowa w odrębnych przepisach, w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia przez podatnika. Jeżeli zasadność zwrotu wymaga dodatkowego sprawdzenia, naczelnik urzędu skarbowego może przedłużyć ten termin do czasu zakończenia postępowania wyjaśniającego. Jeżeli przeprowadzone postępowanie wykaże zasadność zwrotu, o którym mowa w zdaniu poprzednim, urząd skarbowy wypłaca podatnikowi należną kwotę wraz z odsetkami w wysokości odpowiadającej opłacie prolongacyjnej stosowanej w przypadku odroczenia płatności podatku lub jego rozłożenia na raty.

Art. 87 ust. 3 ustawy VAT mówi, że różnica podatku podlegająca zwrotowi w kwocie przekraczającej wartość podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów lub usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały one zaliczone do środków trwałych nabywcy, powiększonej o 22 % obrotu podatnika opodatkowanego stawkami niższymi niż określona w art. 41 ust. 1 oraz obrotu z tytułu dostaw towarów lub świadczenia usług, o których mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1, podlega zwrotowi w terminie 180 dni od dnia złożenia deklaracji podatkowej.

W powołanej sytuacji faktycznej Podatnik nie zaliczył nieruchomości do środków trwałych podlegających amortyzacji. Tym samym nie związał ich ekonomicznie z dokonaniem czynności opodatkowanego najmu. W takiej sytuacji brak możliwości obniżenia podatku należnego o naliczony a tym samym zwrot w terminie 60 dni z powyższego tytułu.

Z wyżej podanych przepisów wynika, że zwrot różnicy podatku następuje w terminie 60 dni od dnia złożenia deklaracji i odpowiada tej części żądanego zwrotu różnicy wykazanej w deklaracji, która stanowi sumę:

• podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczone przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji,
• kwoty stanowiącej 22% obrotu opodatkowanego stawkami niższymi niż 22%.

Kwota zwrotu przewyższająca kwotę obliczoną wyżej podlega zwrotowi w terminie 180 dni.

Zatem w przypadku, gdy w okresie rozliczeniowym wystąpi sprzedaż towarów i usług i nadwyżka podatku naliczonego (od zakupu) nad należnym (od dostawy), przysługuje prawo do zwrotu różnicy na rachunek bankowy w terminie 60 dni od dnia złożenia rozliczenia w tej części kwoty, która obliczona zostanie metodą podaną wyżej.

Reasumując organ podatkowy stwierdza, że stanowisko podatnika zawarte we wniosku - że podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupu lokalu mieszkalnego wynajmowanego na cele nie mieszkalne w terminie 60 dni - jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.