Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT prowadząc wynajem lokalu użytkowego. W tym wypadku zastosowanie znajdą przepisy art. 113 ust. 11 ustawy o VAT, zgodnie z którym podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może dopiero po upływie 3 lat, licząc od końca miesiąca, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

sygnatura: IPPP1-443-1726/08-BS

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

data: 2008-12-04

Wniosek ORD-IN: [ 398 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 03.09.2008 r. (data wpływu 15.09.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia podmiotowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 09.09.2008 r. Departament Administracji Podatkowej Ministerstwa Finansów przesłał do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia podmiotowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w latach przed 15.02.2007 r. wynajmował lokale użytkowe i korzystał ze zwolnienia przedmiotowego - art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Od 15.02.2007 do 30.06.2008 r. prowadził działalność gospodarczą i z tego tytułu został podatnikiem podatku VAT. Wynajem nie był przedmiotem działalności gospodarczej. W dniu 30.06.2008 r. Wnioskodawca zakończył prowadzenie działalności gospodarczej i dokonał wyrejestrowania z podatku VAT z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Z tytułu wynajmu Wnioskodawca nie jest i nie był zarejestrowanym podatnikiem, obrót roczny z tytułu wynajmu nie przekracza kwoty 50.000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy po wyrejestrowaniu działalności gospodarczej Wnioskodawca może dalej korzystać ze zwolnienia podmiotowego art. 113 ust. 1 ustawy o VAT prowadząc wynajem lokalu użytkowego...

W związku z tym, że obrót z tytułu wynajmu lokalu użytkowego w żadnym roku nie przekroczył i nie będzie przekraczał kwoty granicznej z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT Wnioskodawca uznaje, że jest zwolniony z podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie natomiast z art. 15 ust. 2 cyt. ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Co do zasady stawka podatku VAT, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%. Jednakże ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

I tak, stosownie do zapisu art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W poz. 4 powołanego załącznika zostały wymienione usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, z wyłączeniem wynajmu lokali w budynkach mieszkalnych na cele inne niż mieszkaniowe (PKWiU ex 70.20.11).

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, z tym że w przypadku, o którym mowa w ust. 9, zawiadomienie musi nastąpić przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5. (art. 113 ust. 4 ustawy o VAT).

Zgodnie natomiast z art. 113 ust. 5 ww. ustawy, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty (...).

W myśl art. 113 ust. 11 ustawy o VAT podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może dopiero po upływie 3 lat, licząc od końca miesiąca, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca przed 15.02.2007 r. wynajmował lokale użytkowe i korzystał na podstawie art. 113 ust. 1 o VAT ze zwolnienia podmiotowego. Od 15.02.2007 do 30.06.2008 r. prowadził działalność gospodarczą i z tego tytułu został podatnikiem podatku VAT. Wynajem nie był przedmiotem działalności gospodarczej. W dniu 30.06.2008 r. Wnioskodawca zakończył prowadzenie działalności gospodarczej i dokonał wyrejestrowania z podatku VAT z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Z tytułu wynajmu Wnioskodawca nie jest i nie był zarejestrowanym podatnikiem, obrót roczny z tytułu wynajmu nie przekracza kwoty 50.000 zł.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku stwierdzić należy, iż najem jako usługa wymieniona w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy, definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Do dnia 15.02.2007 r. Wnioskodawca z uwagi na spełnienie wymogów określonych w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT mógł korzystać ze zwolnienia podmiotowego. Jednakże, w konsekwencji zarejestrowania się Wnioskodawcy dla potrzeb podatku od towarów i usług od 15.02.2007 r. najem lokali na cele użytkowe (wyłączony ze zwolnienia w załączniku nr 4 do ustawy), świadczony jest przez podatnika podatku od towarów i usług, zatem stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu stawką podstawową 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy. Innymi słowy Podatnik od dnia 15.02.2007 r. winien naliczać i odprowadzać podatek VAT z tytułu wynajmu przedmiotowych lokali użytkowych.

Nieprawidłowe jest więc Stanowisko Strony, iż z tytułu wynajmu Wnioskodawca nie był i nie jest podatnikiem VAT, ponieważ obrót roczny z tytułu wynajmu w żadnym roku nie przekroczył i nie będzie przekraczał kwoty 50.000 zł, w tym wypadku bowiem art. 113 ust. 1 nie ma już zastosowania.

W świetle powyższego po wyrejestrowaniu działalności gospodarczej prowadzonej przez Stronę od dnia 15.02.2007 r. do dnia 30.06.2008 r. Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT prowadząc wynajem lokalu użytkowego. W tym wypadku zastosowanie znajdą przepisy art. 113 ust. 11 ustawy o VAT, zgodnie z którym podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może dopiero po upływie 3 lat, licząc od końca miesiąca, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.