Wnioskodawca nie działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a zatem planowana jednorazowa sprzedaż nieruchomości nabytej w 2000 roku nie będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem gdyż stanowić będzie jedynie wykonywanie przysługującego prawa własności.
sygnatura: IPPP1-443-1493/08-6/IZ
autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
data: 2008-12-01
słowa kluczowe: | działalność gospodarcza, grunt zabudowany, grunty, majątek osobisty, podatnik podatku od towarów i usług |
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Podatnika, przedstawione we wniosku z dnia 04.08.2008 r. (data wpływu 07.08.2008 r.), uzupełnionego pismem z dnia 24.10.2008 r. (data wpływu 27.10.2008 r.)i pismem z dnia 17.11.2008 r. (data wpływu 20.11.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży zabudowanej i niezabudowanej nieruchomości - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 07.08.2008 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży zabudowanej i niezabudowanej nieruchomości.
W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.
Pani B. Z. prowadzi działalność gospodarczą niezwiązaną z obrotem nieruchomościami, a mianowicie handel obwoźny.
J.. i B.. Z. zamierzają dokonać jednorazowej sprzedaży nieruchomości nabytej w 2000 roku składającej się z zabudowanych działek gruntu.
W uzupełnieniu do złożonego wniosku Podatnik wskazał, iż przedmiotowa nieruchomość nie została nabyta z zamiarem wykorzystywania do działalności gospodarczej. Nieruchomość ta składa się z trzech działek gruntu o nr 58, 59/3 i 59/4, przy czym działki gruntu o nr 59/3 oraz 59/4 są działkami niezabudowanymi. Wszystkie one tworzą pewną funkcjonalną całość i są wpisane pod jednym numerem w Księdze Wieczystej. Działka nr 59/4 ma jedynie 20 metrów kwadratowych i prowadzi przez nią dojazd do działki 58/3. Działka nr 58 w chwili nabycia składała się z budynku mieszkalnego oraz budynków gospodarczych, natomiast w chwili obecnej w budynku mieszkalnym na parterze znajduje się lokal gastronomiczny, natomiast pierwsze piętro ma charakter mieszkalny. Budynki gospodarcze zostały przeznaczone na budynki gastronomiczne Strona nie osiągała korzyści majątkowych z tytułu posiadania przedmiotowych nieruchomości.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy w przypadku sprzedaży nieruchomości sprzedający zobowiązany będzie do naliczenia podatku VAT od tak dokonanej transakcji...
Strona wskazuje, iż wyczerpujący katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zawarty jest w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zgodnie z w/w przepisem opodatkowaniu podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Definicję towaru zawiera art. 2 pkt 6 ustawy, z którego wynika, że towarami są również budynki i budowle lub ich części, a także grunty. Zatem sprzedaż działki zabudowanej, jako dostawa towarów, podlega co do zasady opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy jednak zwrócić uwagę, iż warunkiem koniecznym opodatkowania dostawy nieruchomości w świetle obowiązujących przepisów jest dokonanie jej przez podatnika podatku od towarów i usług, tj. m.in. osobę fizyczną wykonującą samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat tej działalności (art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług).
W stanie faktycznym niniejszej sprawy konieczne jest przeanalizowanie przedmiotowego zagadnienia w oparciu o treść norm prawnych, które regulują kwestię zakwalifikowania danego podmiotu do grupy podatników podatku od towarów i usług.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy VAT podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. W ust. 2 omawianego przepisu ustawodawca zdefiniował pojęcie działalności gospodarczej, która obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym również podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo, w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje także czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Dla określenia, czy w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT potrzebne jest uprzednie ustalenie, czy dostawa ta jest wykonana w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.
Pewne wątpliwości może wzbudzać treść przepisu art. 15 ust. 2, w którym ustawodawca wskazuje, iż za działalność gospodarczą należy uznać również czynność wykonaną jednorazowo, jednakże w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. W tym miejscu koniecznym jest podkreślenie, iż w ustawie o podatku od towarów i usług nie określono definicji częstotliwości. Zgodnie z postanowieniem Urzędu Skarbowego w Zgierzu z 18 kwietnia 2007 r. w sprawie sygn.: III/443-17/07 pojęcie ,,częstotliwie", którym posłużył się ustawodawca - oznacza wielokrotnie. A zatem, aby dostawę towarów lub świadczenie usług uznać za działalność gospodarczą należy w każdym przypadku badać, czy intencją (zamiarem) określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo - prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.
Jednorazowa czynność, spełniająca kryteria dostawy towarów lub świadczenia usług, zrealizowana w warunkach nie wskazujących na zamiar jej powtarzania - nie kwalifikuje się do uznania jej za działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. W zakresie oceny przesłanek, które warunkują możliwość uznania określonego podmiotu za podatnika koniecznym jest również wskazanie na wyrok WSA we Wrocławiu z 20 października 2006 r., w którym Sąd jednoznacznie wskazał, że sam fakt, iż podmiot wykonuje czynności wymienione w art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług (np. odpłatną dostawę towarów) nie jest wystarczającą przesłanką do ich opodatkowania podatkiem VAT, bowiem podmiot taki musi działać w charakterze podatnika, a zatem podmiotu wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Także w orzecznictwie ETS wykształcił się pogląd, iż sprzedaż składników majątku osobistego (tj. nie wchodzącego w skład przedsiębiorstwa) należącego do osoby fizycznej nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu (vide: J. M, Ł. K ,,VAT w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości" str. 98-109 oraz 166-167).
Zapatrywania Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości zostało wyrażone w orzecznictwie sądów administracyjnych, w tym również w wyroku NSA z dnia 29 października 2007 r., w którym Sąd stwierdził, że ,,jeśli dana czynność wykonana została poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika czy wykonującego wolny zawód to w świetle art. 4 ust. 1 i 2 VI Dyrektywy z tytułu wykonania takiej czynności dany podmiot nie może być uznany za podatnika VAT i to bez względu na to, czy czynność tę wykonał jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, czy też wielokrotnie.
Tym samym w sytuacji, gdy podatnik dokonuje sprzedaży nieruchomości będącej jego majątkiem prywatnym i wykonuje to w warunkach wskazujących, że działania te nie są czynione z zamiarem ich powtarzania (kontynuowania) i nie zmierzają do nadania im stałego (zorganizowanego) charakteru - czynności te nie mogą być uznane za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.
Mając zatem na uwadze przytoczone wyżej przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny, stwierdzić należy, iż sprzedaż działki jako niezwiązanej z prowadzoną działalnością gospodarczą, stanowiącą majątek osobisty, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Na potwierdzenie powyższego stanowiska należy wskazać na postanowienie Drugiego Urzędu Skarbowego w Radomiu z 28 maja 2007 r. o sygn.: 1425/021/443-7/07/IW, zgodnie z którym ,,opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega dostawa towarów, gdy dokonana jest przez podatnika podatku od towarów i usług w ramach samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej, a towar (w tym wypadku nieruchomość) wchodzi w skład majątku firmy. Nie podlega natomiast opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaż nieruchomości, jeżeli stanowi ona majątek osobisty podatnika lub osoby niebędącej podatnikiem tego podatku, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo, w okolicznościach nie wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy".
Reasumując powyższe, z uwagi na fakt, iż Pan J..Z. w ogóle nie prowadzi działalności gospodarczej, zaś B. Z. nie prowadzi działalności związanej z obrotem nieruchomościami, przy czym przedmiotowa nieruchomość została przez wskazane osoby nabyta na cele prywatne, nie można ich uznać za podatników podatku od towarów i usług. W konsekwencji powyższego sprzedaż nieruchomości stanowiącej ich majątek prywatny nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Ustawodawca przez towary rozumie rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty - art. 2 pkt 6 cyt. ustawy.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Towarami natomiast, w myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z przywołanych wyżej przepisów wynika, iż podatnicy dokonujący odpłatnej dostawy towaru, w tym także nieruchomości zarówno zabudowanej jak i niezabudowanej, winni taką transakcję opodatkować.
Aby jednak dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.
Na uwagę zasługuje także fakt, iż uznanie osoby za podatnika w myśl ustawy, uzależnione jest od prowadzenia działalności gospodarczej bowiem wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wtedy, gdy czynność ta została wykonana w ramach działalności gospodarczej. Uzasadnionym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników, nawet jeżeli wykonują czynność dostawy towarów, jeśli zbywają część majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego sprzedaży.
Mając na uwadze powyższe, uzasadnionym jest twierdzenie, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.
Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca działa w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Wnioskodawca planuje bowiem jednorazową sprzedaż nieruchomości składającej się z trzech działek, przy czym dwie z nich są działkami niezabudowanym.
Strona nie nabyła przedmiotowej nieruchomości z zamiarem wykorzystania jej do działalności gospodarczej, nie prowadzi działalności gospodarczej w żadnym zakresie i nie osiągała żadnych korzyści majątkowych z tytułu ich posiadania.
W świetle powyższego uznać należy, iż Wnioskodawca nie działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a zatem planowana jednorazowa sprzedaż nieruchomości nabytej w 2000 roku nie będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem gdyż stanowić będzie jedynie wykonywanie przysługującego prawa własności.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.