1. Czy Wnioskodawca powinien domagać się od Starostwa faktury VAT? 2. Czy Starostwo może odmówić wystawienia przedmiotowej faktury?

sygnatura: ITPP1/443-657/08/AP

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

data: 2008-10-14

Wniosek ORD-IN: [ 782 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2008 r. (data wpływu 18 lipca 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 października 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu udokumentowania odpłatnego przekazania wybudowanej kanalizacji sanitarnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu udokumentowania odpłatnego przekazania wybudowanej kanalizacji sanitarnej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 11 czerwca 2008 r. ,,P" Sp. z o.o. zawarło umowę cywilnoprawną w sprawie odpłatnego przekazania sieci kanalizacji sanitarnej ze Starostwem. Wnioskodawca zwrócił się do Starostwa o wystawienie faktury VAT na kwotę zawartą w umowie, jednak Starostwo odmówiło jej wystawienia twierdząc, że na udokumentowanie tej transakcji powinna wystawić notę księgową. Wnioskodawca natomiast nie wyraża zgody na przyjęcie noty księgowej z uwagi na fakt, iż nie będzie miał możliwości odliczenia podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 9 października 2008 r. Spółka poinformowała, że przedmiotem umowy cywilnoprawnej była inwestycja, polegająca na wybudowaniu przez Starostwo z własnych środków, sieci kanalizacji sanitarnej na terenie należącym do Miasta. Inwestycja ta została wykonana zgodnie z warunkami uzgodnionymi z Wnioskodawcą. Jako że eksploatuje on kanalizację sanitarną na terenie miasta, był zobligowany, zgodnie z ustawą z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (t.j. Dz. U. z 2006 r. nr 123, poz. 858), do przejęcia wybudowanej kanalizacji. Zgodnie z zawartą umową Wnioskodawca miał dokonać zwrotu nakładów poniesionych przez przekazującego w związku z budową urządzeń kanalizacyjnych. W związku z powyższym Spółka zwróciła się do Starostwa o wystawienie faktury VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy Wnioskodawca powinien domagać się od Starostwa faktury VAT
2. ...
3. Czy Starostwo może odmówić wystawienia przedmiotowej faktury
4. ...

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powyższego wynika, iż Starostwo za odpłatne przekazanie kanalizacji sanitarnej Wnioskodawcy powinno wystawić fakturę VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. W myśl art. 15 ust. 6 powołanej ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że zrealizowana przez Starostwo inwestycja w zakresie budowy kanalizacji sanitarnej nie należała do zadań własnych Powiatu, natomiast umowa przekazania zawarta z Wnioskodawcą ma charakter cywilnoprawny. Zatem Powiat, który jest obsługiwany przez Starostwo jest podatnikiem podatku od towarów i usług w odniesieniu do tych czynności.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 cytowanej ustawy, przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7(...). Z kolei z treści art. 7 ust. 1 wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W świetle postanowień zawartych w ust. 2 powołanego artykułu, przez dostawę towarów, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

• jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Zatem zastosowanie tej normy prawnej ma miejsce tylko wówczas, gdy zachodzi nieodpłatne przekazanie towarów na warunkach wskazanych w tym ustępie.

Podobne uregulowanie ustawodawca zawarł dla świadczenia usług w art. 8 ust. 2 ustawy zgodnie z którym nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Do uznania czynności za usługę konieczne jest istnienie odbiorcy usługi, beneficjenta danej czynności i występowanie bezpośredniego związku między usługą i otrzymywanym świadczeniem wzajemnym. Zatem każde odpłatne świadczenie na rzecz innego podmiotu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby uznać dane świadczenie za świadczenie odpłatne z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę - beneficjenta świadczenia, a świadczonej usłudze musi odpowiadać świadczenie wzajemne ze strony nabywcy w postaci wynagrodzenia.

Z treści wniosku wynika, że budowa sieci kanalizacyjnej przeprowadzona została przez Starostwo na gruncie pozostającym w zasobach Miasta, a więc poniesione nakłady stanowiły inwestycję na obcej nieruchomości. Wobec powyższego, w okolicznościach przedmiotowej sprawy, mamy do czynienia nie z dostawą towarów, o której mowa w art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, lecz ze świadczeniem usług. Uznać zatem należy, iż w przedmiotowej sprawie wynagrodzenie, w tym przypadku zwrot kosztów nakładów inwestycyjnych, jest ściśle związane z wybudowaną siecią kanalizacyjną, która stanowi przedmiot przekazania.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 106 ust. 4 ustawy podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

A zatem w oparciu o art. 106 ust.1, transakcja winna być udokumentowana fakturą VAT, gdyż nie zachodzą okoliczności o których mowa w powołanym art. 106 ust. 4 ustawy.

W świetle przytoczonych regulacji prawnych na gruncie przedstawionego stanu faktycznego należy wskazać, że Spółka postąpiła prawidłowo żądając wystawienia przez Starostwo faktury VAT tytułem zwrotu nakładów inwestycyjnych, w związku z przekazaniem wybudowanej sieci kanalizacyjnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.