Jeśli przedmiotowy grunt nie był wykorzystywany przez Wnioskodawczynię w działalności gospodarczej (w tym również rolniczej), nabyty został do celów prywatnych i dokonane transakcje miały charakter incydentalny, stwierdzić należy, że sprzedaż działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

sygnatura: ILPP2/443-516/08-2/EWW

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

data: 2008-09-03

Wniosek ORD-IN: [ 1078 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2008 r. (data wpływu 4 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 czerwca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W styczniu 2001 roku Wnioskodawczyni nabyła w drodze kupna nieruchomość składającą się z dwóch działek. W roku 2008 sprzedała obie działki (w ramach dwóch umów). Nieruchomość stanowiła składnik majątku prywatnego, nigdy nie była wykorzystywana przez Zainteresowaną na cele działalności gospodarczej. Nie planowała jej zbycia, ponieważ miała ona być wykorzystana w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawczyni i członków najbliższej rodziny, w związku z planowaną przeprowadzką do miejscowości, w której położone były obie działki. Jednakże z uwagi na zaistniałą sytuację rodzinną (planowana przeprowadzka nie mogła dojść do skutku), przedmiotowa nieruchomość nie została wykorzystana zgodnie z założeniem dokonanym przy jej zakupie.

Wnioskodawczyni zwraca uwagę, iż sytuacja rodzinna, która wpłynęła na zmianę planów mieszkaniowych, a także poważne obciążenie finansowe związane z zakupem nieruchomości spowodowały, iż jej sprzedaż stała się koniecznością.

Zainteresowana nie planuje w przyszłości dokonywać transakcji związanych ze sprzedażą nieruchomości, natomiast wcześniej nie sprzedała żadnej nieruchomości, poza sprzedażą własnego mieszkania, dokonaną w związku ze zmianą miejsca zamieszkania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości niezabudowanej, wchodzącej w skład majątku prywatnego Zainteresowanej, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawczyni, dokonanie sprzedaży przedmiotowej nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Obowiązujące przepisy ustawy o podatku od towarów i usług (dalej ustawy o VAT) wskazują, jako podatników podmioty i osoby wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą (w rozumieniu przepisów ustawy), bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W świetle art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, z działalnością gospodarczą podlegającą VAT, mamy do czynienia wówczas, gdy określona czynność - spełniająca kryteria dostawy towarów lub świadczenia usług - została wykonana nawet jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania tej czynności w sposób częstotliwy. Jeżeli natomiast osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku, np.: własnego budynku mieszkalnego, działki lub samochodu, jeżeli wykonuje to w warunkach wskazujących, że działania te nie są czynione z zamiarem ich powtarzania i nie zmierzają do nadania im stałego charakteru, a towary te nie były nabywane jedynie w celu ich zbycia - czynności te nie mogą być uznane za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a zatem osoba je wykonująca nie uzyskuje statusu podatnika VAT.

Jak wskazuje Zainteresowana w przedmiotowym stanie faktycznym, nie wystąpiły przesłanki, które uzasadniałyby zakwalifikowanie planowanej sprzedaży - jako dokonanej w wykonaniu działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Nieruchomość nie została bowiem nabyta w celu odsprzedaży, a jej zbycia dokonano z majątku prywatnego, który miał posłużyć do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawczyni. Nie bez znaczenia jest przy tym fakt, że sprzedaż ta podyktowana jest zaistniałą sytuacją, w której działka ta nigdy nie posłuży do planowanych przy jej zakupie potrzeb mieszkaniowych. Wydatek na zakup działki stanowił dla Wnioskodawczyni poważne obciążenie finansowe, stąd jej sprzedaż stała się koniecznością.

Zainteresowana podkreśla, iż nie planuje w przyszłości podejmować działań związanych ze sprzedażą nieruchomości, a wcześniej dokonała tylko sprzedaży własnego mieszkania, w związku ze zmianą miejsca zamieszkania. W tym też kontekście, brak jest również podstaw do założenia, iż sprzedaż została dokonana w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy. Wniosek taki byłby właściwy jedynie w przypadku zakupu nieruchomości specjalnie w celu jej późniejszej odsprzedaży - co wskazywać by mogło na zamiar gospodarczego obrotu ziemią. Powołując stanowisko Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, że co do zasady warunkiem uznania danej osoby za podatnika, jest jej stałe zaangażowanie w prowadzoną działalność gospodarczą - Wnioskodawczyni podkreśla, iż nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary, czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z przedstawionego przez Wnioskodawczynię stanu faktycznego wynika, iż dokonała ona dostawy dwóch działek, należących do majątku osobistego, zakupionych do celów prywatnych z przeznaczeniem na zaspokojenie jej (oraz najbliższych członków rodziny) potrzeb mieszkaniowych.

Grunt spełnia definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, jednak w przedmiotowej sprawie, Wnioskującej nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy. Okoliczności sprawy nie wskazują bowiem na to, aby dokonując sprzedaży gruntu Zainteresowana działała w charakterze handlowca.

Wnioskodawczyni sprzedając działki korzysta z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zainteresowana podkreśla również, że dokonana przez nią sprzedaż nieruchomości jest czynnością jednorazową (wymuszoną przez zaistniałą sytuację rodzinną) i nie zamierza ona w przyszłości przeprowadzać podobnych transakcji.

Reasumując, jeśli przedmiotowy grunt nie był wykorzystywany przez Wnioskodawczynię w działalności gospodarczej (w tym również rolniczej), nabyty został do celów prywatnych i dokonane transakcje miały charakter incydentalny, stwierdzić należy, że sprzedaż działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.