opodatkowanie sprzedaży działek

sygnatura: IBPP1/443-995/08/ES

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

data: 2008-09-03

Wniosek ORD-IN: [ 1991 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2008r. (data wpływu 11 lipca 2008r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 sierpnia 2008r. (data wpływu 1 września 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2008r. wpłynął ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 30 sierpnia 2008r. (data wpływu 1 września 2008r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 26 sierpnia 2008r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w 1967r. w formie darowizny od matki otrzymał działkę o powierzchni 3233 m², równoległą do działki brata. Były to wąskie, o szerokości 16 metrów i długości około 200 metrów ,,paski" gruntu prostopadłe do ulicy G. w M. Przez środek działek był prowadzony prowizoryczny dojazd do działki siostry, usytuowanej za działkami Wnioskodawcy i jego brata. Taki podział praktycznie uniemożliwiał sensowne korzystanie z tych działek. Aby zmienić fatalną sytuację w 2000r. dokonano wytyczenia drogi zgodnie z obowiązującymi przepisami od ulicy C. do działki siostry przy zewnętrznej granicy działki Wnioskodawcy. Pozostałą część działki Wnioskodawcy i brata podzielono w poprzek na 17 małych działek o wielkości od 156 m² do 486 m², z których można było utworzyć 8 działek po około 800 m², z dostępem każdej do wytyczonej drogi. Pierwsze 9 działek od ulicy C. przypadły bratu Wnioskodawcy, a następne 8 - Wnioskodawcy. Siostra uzyskała jedynie możliwy dojazd do własnej działki. Podział został dokonany zgodnie z postanowieniem Burmistrza Miasta M. z dnia 23 czerwca 2006r., w uzasadnieniu którego teren dzielony był przeznaczony pod zabudowę. Na odziedziczonych działkach Wnioskodawca zamierzał wybudować dom, jednak od stycznia 2001r. Wnioskodawca został zmuszony do przejścia na świadczenie przedemerytalne, a od grudnia 2002r. zamieszkał na stałe w K., gdzie od urodzenia mieszkała i pracowała jego żona i gdzie zamierzają spędzić resztę życia.

W bieżącym roku Wnioskodawca wraz z żoną zostali emerytami. Plany życiowe Wnioskodawcy uległy diametralnej zmianie i działki w M. stały się zbędne. W związku z tym Wnioskodawca zmuszony jest do sporadycznej sprzedaży działek - składników przedmałżeńskiego majątku osobistego Wnioskodawcy. W najbliższym czasie Wnioskodawca planuje sprzedaż 4 działek o łącznej powierzchni 1640 m² i 2/12 współwłasności drogi dojazdowej jednemu nabywcy. Obecnie działki są nieuzbrojone, niezabudowane, brak jest dla nich aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego, a w rejestrze gruntów widnieją jako użytki rolne. Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że nie prowadzi i nigdy nie prowadził działalności gospodarczej i nigdy nie był i nie jest podatnikiem podatku VAT. Planowana sporadyczna i incydentalna sprzedaż działek ma pozwolić Wnioskodawcy uzyskać dodatkowe środki na potrzeby osobiste i rodziny emerytów borykających się ze zdrowiem.

Ponadto Wnioskodawca dodaje, że podział długich, równoległych działek jego i brata na 17 małych działek był konieczny aby wytyczyć wewnętrzną drogę dojazdową (z długiej działki Wnioskodawcy) do działki siostry, która to działka znajdowała się za działkami braci i dla podziału poprzecznego długich działek na 8 działek po około 800m² z dostępem każdej do wytyczonej drogi dojazdowej. Grunt swój Wnioskodawca podzielił na działki automatycznie, tak jak brat, korzystając z obecności geodety. O podział gruntu występował brat Wnioskodawcy, aby podarować po jednej działce synom i siostra, która domagała się drogi dojazdowej do swojej działki, ponieważ nie miała dojazdu do żadnej drogi. Wnioskodawca dołączył się do wniosku, aby nie komplikować sytuacji rodzeństwa. Po podziale długich działek na małe, nastąpiła zamiana działek między Wnioskodawcą a bratem (akt notarialny), tak aby można było wytyczyć drogę dojazdową prostopadłą do ul. C. i 8 działek mających dostęp do tej drogi. Wnioskodawca planuje sprzedaż tylko 4 działek małych, (duże nie mają dostępu do drogi) i nie planuje sprzedaży pozostałych działek. Wnioskodawca nigdy nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym i nigdy nie prowadził i nie prowadzi działalności rolniczej na gruncie o którym mowa we wniosku. Grunt przeznaczony do sprzedaży nigdy nie był przedmiotem najmu ani dzierżawy, działki są gruntami niezabudowanymi. Wnioskodawca nigdy nie dokonywał sprzedaży gruntów, a oprócz działek wymienionych we wniosku posiada jeszcze 4 małe działki, których nie zamierza sprzedawać.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy planowane sporadyczne i incydentalne zbycie działek stanowiących składniki majątku osobistego Wnioskodawcy w świetle przedstawionych faktów będzie opodatkowane podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, posiadane przez Wnioskodawcę działki (darowizna od matki sprzed 40 lat), są składnikami przedmałżeńskiego majątku Wnioskodawcy, który przejął nie w celu odsprzedaży lecz na własne potrzeby, co nie mieści się w definicji działalności gospodarczej zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Czynność sprzedaży działek jednemu nabywcy z powodu zmiany planów życiowych nie ma charakteru częstotliwego i nie nosi znamion przedsięwzięcia realizowanego w ramach działalności gospodarczej, bowiem nie wykracza poza zwykłe czynności dla zbycia składników majątku osobistego. Ponadto zbycie tych działek nie jest dokonywane w formie zorganizowanej sprzedaży, czyli poprzedzone zakupem towaru w celach handlowych. Z VI Dyrektywy Rady UE art. 4 ust. 1 i 2 jak i ustawy o VAT art. 15 ust. 1 i 2 wynika, iż skoro Wnioskodawca nie działa jako podmiot handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik czy wykonujący wolny zawód, to nie może być uznany za podatnika podatku VAT, mimo sprzedaży własnego majątku jednorazowo czy też wielokrotnie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Czynności te podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa (art. 5 ust. 2 ww. ustawy).

Towarami natomiast, w myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przy czym, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem ,,podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia ,,częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W oparciu o przedstawiony stan prawny stwierdzić należy, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, iż działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy należy uznać, iż sprzedaż przedmiotowych działek, z przedmałżeńskiego majątku osobistego, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż jest wykonywana okazjonalnie, w okolicznościach wskazujących, że działanie to nie jest czynione z zamiarem nadania mu stałego charakteru.

Z wniosku wynika bowiem, że działki będące przedmiotem sprzedaży, zostały nabyte przez Wnioskodawcę w 1967r. w drodze darowizny. Na odziedziczonym gruncie Wnioskodawca zamierzał wybudować dom, jednak jego plany życiowe uległy diametralnej zmianie, gdyż od stycznia 2001r. Wnioskodawca został zmuszony do przejścia na świadczenie przedemerytalne, a w bieżącym roku Wnioskodawca wraz z żoną zostali emerytami. Od grudnia 2002r. Wnioskodawca zamieszkał na stałe w K., gdzie od urodzenia mieszkała i pracowała jego żona i gdzie zamierzają spędzić resztę życia, w związku z tym działki w M. stały się zbędne. Powyższe nieruchomości stanowią składnik majątku osobistego Wnioskodawcy i nie były wykorzystywane dla celów zarobkowych tj. najem czy dzierżawa. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest podatnikiem podatku VAT, nie jest też rolnikiem ryczałtowym. Sprzedaż działek ma dla niego charakter sporadyczny i incydentalny, a środki uzyskane ze sprzedaży zostaną przeznaczone na potrzeby osobiste Wnioskodawcy i jego rodziny.

W świetle powyższego sprzedaż przedmiotowych działek, dokonaną z majątku osobistego należy uznać za niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika podatku VAT, a okolicznościom dokonania transakcji nie można przypisać znamion działalności gospodarczej. Wnioskodawca sprzedając grunty korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.