Opodatkowanie opłaty rocznej z tytułu użytkowania zabudowanej nieruchomości.

sygnatura: IBPP3/443-331/08/IK

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

data: 2008-08-08

Wniosek ORD-IN: [ 389 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Urzędu Miejskiego, przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2008 r. (data wpływu 12 maja 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 31 lipca 2008 r. (data wpływu 1 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania opłaty rocznej z tytułu użytkowania zabudowanej nieruchomości, ustanowionej w drodze decyzji administracyjnej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 31 lipca 2008 r. (1 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania opłaty rocznej z tytułu użytkowania zabudowanej nieruchomości, ustanowionej w drodze decyzji administracyjnej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Decyzją wydaną w 1987 r. przez Urząd Miasta i Gminy oddano Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej na czas nieokreślony, w użytkowanie zabudowaną nieruchomość, ustalając jednocześnie opłatę roczną z tytułu użytkowania gruntu i budynku, płatną do 31 marca każdego roku. Grunty stanowiły wówczas własność Skarbu Państwa.

Na podstawie decyzji Wojewody z dnia 28 marca 2007 r. zabudowana nieruchomość z mocy prawa stała się własnością Gminy.

W oparciu o art. 87 ust. 1 do 3 w związku z art. 210 ust. 1 zd. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, dokonano aktualizacji dotychczasowej opłaty rocznej z tytułu użytkowania zabudowanej nieruchomości w decyzji Burmistrza Gminy, wydanej w grudniu 2007 r. Nowa opłata roczna została ustalona na kwotę 2.320 zł, w oparciu o operat szacunkowy sporządzony przez rzeczoznawcę majątkowego. Wobec powyższego Urząd wystawił fakturę na opłatę roczną z tytułu użytkowania zabudowanej nieruchomości, uwzględniając w wyżej wymienionej opłacie 22% podatek od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy opłata roczna z tytułu użytkowania nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, oddanie nieruchomości w użytkowanie jest świadczeniem usług na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki w wysokości 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Natomiast w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z kolei świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej mniemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

oraz usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 (art. 8 ust. 1 i ust. 3 ustawy o VAT).

Powołany przepis wskazuje, iż pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pojecie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, ze w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powoływanej ustawy o VAT. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musu istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, ze z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednią korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Zgodnie z normą zawartą w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 cyt. wyżej ustawy o podatku od towarów i usług nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle wskazanych unormowań organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy na gruncie podatku od towarów i usług mogą występować w dwoistym charakterze: - podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nie przepisami prawa, oraz - podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi zatem charakter wykonywanych czynności - czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, a czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują, że podmioty te są podatnikami podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i odpłatne świadczenie usług podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Powyższe przepisy wyłączające organa władzy publicznej spod statusu podatnika - uzupełnia przepis § 8 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), w myśl którego zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż decyzją administracyjną wydaną w 1987 r. oddano, na podstawie ówcześnie obowiązującej ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczania nieruchomości, Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej w użytkowanie na czas nieokreślony zabudowaną nieruchomość, ustalając jednocześnie opłatę roczną z tego tytułu. Następnie w oparciu o przepisy art. 87 ust. 1 - 3 w związku z art. 210 ust. 1 zdanie drugie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.) dokonano aktualizacji dotychczasowej opłaty rocznej z tyt. użytkowania zabudowanej nieruchomości w decyzji wydanej w grudniu 2007 r.

W myśl art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości - wg stanu prawnego obowiązującego w 1987 r. - grunty państwowe niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej lub wykonywania innych zadań ustawowych albo statutowych są oddawane odpłatnie:

1. państwowym jednostkom organizacyjnym w zarząd,
2. organizacjom społecznym w użytkowanie.

W myśl art. 5 ust. 2 ww. ustawy organizacjami społecznymi w rozumieniu ustawy są m.in. organizacje spółdzielcze, z wyjątkiem spółdzielni mieszkaniowych.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 ww. ustawy prawo użytkowania powstaje na podstawie decyzji terenowego organu administracji państwowej.

Natomiast w myśl art. 210 ust. 1 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami grunty stanowiące własność Skarbu Państwa lub własność gminy, będące w dniu 5 grudnia 1990 r. w użytkowaniu osób prawnych lub jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej oraz znajdujące się na tych gruntach budynki, inne urządzenia i lokale pozostają nadal w użytkowaniu tych osób i jednostek. Do użytkowania tego stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące trwałego zarządu.

Zgodnie zaś z przepisami art. 87 ust. 1 i 3 ww. ustawy wysokość opłaty rocznej z tytułu trwałego zarządu nieruchomości może być aktualizowana, nie częściej niż raz w roku ... . Aktualizacji opłaty rocznej dokonuje się w drodze decyzji właściwego organu ... .

W związku z powyższym ustanowienie w drodze decyzji administracyjnej użytkowania na rzecz Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej i ustalenie opłat, jak również aktualizacja tych opłat w oparciu o przytoczone wyżej przepisy ustaw z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości oraz z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami stanowi czynności, o których mowa w cyt. wyżej przepisach § 8 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. podlegające zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.