Opodatkowanie sprzedaży gruntu wykorzystywanego w działalności rolniczej.

sygnatura: ILPP2/443-390/08-2/EN

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

data: 2008-07-29

Wniosek ORD-IN: [ 1234 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2008 r. (data wpływu 30 kwiecień 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W roku 1998 Wnioskodawca będąc rolnikiem zakupił (do majątku wspólnego z małżonką) grunty rolne w celu powiększenia gospodarstwa rolnego. Grunty powyższe do dziś są użytkowane w ramach prowadzonego gospodarstwa rolnego. W najbliższym czasie Zainteresowany ma zamiar część gruntów rolnych podzielić na mniejsze działki i sprzedać z przeznaczeniem pod zabudowę. Ponieważ z treści art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy o podatku od towarów i usług wynika, iż bez względu na wielkość obrotu przy sprzedaży terenów przeznaczonych pod zabudowę nie można korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, Wnioskodawca ma wątpliwości czy dokonując sprzedaży przedmiotowych działek jest podatnikiem tego podatku. Grunty zostały nabyte do działalności rolniczej, a Zainteresowany nie zajmował się i nie zajmuje pośrednictwem czy też działalnością gospodarczą polegającą na obrocie nieruchomościami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku sprzedaży kilku działek gruntu, przeznaczonych pod zabudowę pochodzących z podziału gruntu rolnego, zakupionego 20 lat temu na działalność rolniczą, od którego przy nabyciu nie odliczono podatku naliczonego, Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozliczenia podatku należnego oraz czy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaż majątku własnego (niezwiązanego z działalnością gospodarczą)...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działek gruntu przeznaczonych pod zabudowę pochodzących z podziału wcześniej nabytych gruntów do gospodarstwa rolnego nie jest działalnością gospodarczą i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, co zostało potwierdzone jednolitą już linią orzecznictwa. Z treści wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w składzie rozszerzonym 7 sędziów z dnia 29 października 2007 r. (I FPS 3/2007), a szczególnie z jego obszernego uzasadnienia wynika, że sprzedaż majątku prywatnego nie związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zdaniem Zainteresowanego, skoro 20 lat temu nabył nieruchomość gruntową nie w celu handlowym, to obecna sprzedaż nawet po podziale na mniejsze działki nie stanowi działalności gospodarczej i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
2. eksport towarów,
3. import towarów,
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Art. 7 ust. 1 ustawy, stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca, jako rolnik zamierza dokonać dostaw kilku działek przeznaczonych pod zabudowę, które zostały wydzielone z gruntów służących wcześniej do działalności rolniczej.

Biorąc pod uwagę definicję działalności gospodarczej - art. 15 ust. 2 ustawy - należy uznać, iż zamierzone transakcje mają związek z działalnością gospodarczą. Bowiem rolnik ryczałtowy, w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Jednakże na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy korzysta tylko ze zwolnienia od podatku w zakresie dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności oraz w zakresie świadczenia usług rolniczych. Jeśli więc osoba taka wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw prawnych do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu.

Rolnik sprzedający grunt nie zbywa majątku osobistego, ale majątek składający się na przedsiębiorstwo rolne. Wobec powyższego osoba taka dokonuje sprzedaży majątku związanego z przedmiotową działalnością gospodarczą (działalnością rolniczą) i jest z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług, nie korzystającym ze zwolnienia od podatku, wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Dostawa terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu stawką podatku 22%. Podatnik dokonujący dostawy takich gruntów nie może skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Podkreślić ponadto należy, iż zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy, zwolnienia od podatku, wskazanego w ust. 1 i ust. 9 tego artykułu, nie stosuje się do podmiotów dokonujących dostaw terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę. Oznacza to, że w przypadku, gdy podatnik dokona sprzedaży terenów budowlanych lub przeznaczonych pod zabudowę, zobowiązany będzie do opodatkowania tych transakcji, także wtedy, gdy osiągnięty obrót z tego tytułu nie przekroczy 50.000 zł.

Reasumując, dokonana przez Wnioskodawcę dostawa gruntów wykorzystywanych uprzednio w działalności rolniczej, jest czynnością podlegającą uregulowaniom zawartym w ustawie o podatku od towarów i usług i jako taka, podlega opodatkowaniu ww. podatkiem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.